Hallo,

Lang geleden dat ik nog eens een bericht getypt heb maar ik was ook telkens bezig met het tekenen van de hoogtekaart. Ik heb nu even de tijd terwijl lee foto’s op tinternet aan het plaatsen is dus profiteer ik ervan om ook eens een verslagje te schrijven.

Eerst en vooral hebben we een bezoek gebracht aan de meisjes in Kagando hospital van dinsdag tot donderdag. Daar hebben we een leuke tijd gehad en tevens ook een bergwandeling gemaakt in de voetheuvels van de Rwenzori. Daarvoor moesten we voor dag en dauw vertrekken maar we en dan ook een zeer mooie zonsopgang gezien.

Na een flinke wandeling zijn we dan via een of ander schooltje op een top gekomen. Daar aangekomen waren we lijk nog niet moe genoeg en besloten we om nog een heuveltje te beklimmen zodat we uiteindelijk in de wolken terecht gekomen zijn. Het uitzicht vanuit de bergen over het omliggende landschap is adembenemend en bijna niet op foto vast te leggen maar we en het toch geprobeerd.

Na een leuke wandeling zijn we dan via een bananenplantage waar ook vanille groeide op een marktplaatsje terecht gekomen. Daar aangekomen dacht lee dat er eventueel iemand zou zijn die vanille verkocht. Hij is het gaan vragen en na veel onderhandelen is hij dan samen met de eigenaar van een plantage vanille gaan plukken boven in de bergen terwijl de rest in het dorp wachtte. Hij had overeengekomen om 2.5 kg te kopen maar wanneer ze na het plukken terug in het dorp kwamen om de vangst te wegen bleek het een 6.5 kg te zijn wat natuurlijk veel te veel was. Na een beetje onderhandelen is er dan overeen gekomen om 3 kg vanille te kopen voor 15000 shilling wat overeen komt met een 6 euro. Als je dan weet dat in belgie 1 stokje bijna 4 euro kost weet je ook dat dit een koopje was.

De volgende dag zijn we dan naar de mis geweest samen met de verpleegsters en hebben daar moeten dansen en zingen (wat niet zo goed ging natuurlijk voor mij). Op dat moment hebben de meisjes dan ook afscheid genomen omdat het hun laatste dag was in kagando

Na de mis zijn we dan op bezoek geweest in een of ander schooltje waar Ann-sofie de directeur kende van tijdens de badminton (ze speelden daar ook badminton). Het was een gezellig lager schooltje met rond de 600 leerlingen die allemaal graag op de foto wilden staan.

Na ons bezoek aan het schooltje zijn lee en ik via een taxi terug naar Fort Portal gereden en hebben de meisjes verder afscheid genomen van iedereen in het hospitaal. De taxirit naar kasese was met een publieke taxi (een gewone auto) waar we met 5 vanachter zaten en 3 vooraan en de chauffeur moest dan in rare hoeken liggen om te kunnen schakelen. Maar blijkbaar zijn ze dat hier gewoon want Nele vertelde een verhaal dat ze met 4 vooraan zaten in een gewone auto maar dan ook maar met 4 vanachter. Het tweede stuk van Kasese naar Fort Portal zaten we in een matatu (soort van minibusje waar ze soms ook met 30 man in zitten). Meestal stopt deze overal maar aangezien iedereen in het taxipark ingestapt was met als bestemming Fort Portal heeft hij nergens gestopt of het was omdat iemand dringend moest de bosjes opzoeken.

Eenmaal terug thuisgekomen werden we dan opgebeld door de district officer voor ons visum te verlengen. Dus zijn we dan maar naar hem toe gegaan. Daar aangekomen werden we vriendelijk ontvangen en na enkele verhalen over de omgeving uit te wisselen kregen we een stempel in ons pasport met een verlenging bijgeschreven. We wisten niet dat het zo makkelijk zou gaan maar het was echt een vriendelijke meneer.

Verder hebben we ook nog gewerkt natuurlijk maar dat is zo normaal dat we het meestal vergeten te vertellen maar wanneer we niet op uitstap zijn hebben me massaal veel werk in de tuin met opmeten en gras kappen zodat we kunnen opmeten. Het gras wordt namelijk bijna 4 m hoog en is soms heel taai maar met een scherpe panga raak je er altijd wel door. Soms zo goed dat je in je eigen vingers snijdt maar dat is niet zo belangrijk. (ik heb er nog 9 andere over) J

Het meten vlot redelijk en we zijn bijna aan de kruidentuintjes waar er geen lang gras meer groeit en we hopen dan ook dat het dan wat vlotter gaat gaan. Het meten met John en Jonathan gaat ook al veel beter zodat we volgende week kunnen beginnen met het leren van de berekeningen (wat waarschijnlijk veel langer gaat duren dan het leren meten).

Als je meer foto’s wil bekijken staan er een hele hoop op Picasa sinds dit weekend

Je kan deze site bereiken via de link in de linker kolom van onze blog.

 
Vele groeten uit Uganda van Joris en Lee

01-06-2008 om 16:19 geschreven door leejoris