Imperfectie is de schoonheid der dingen, de evenwicht die ons van het duisternis naar het licht leidt
22-09-2014
Kus
Een engel kuste je voorhoofd En wiegde je in slaap Ontnam je van deze wereld Die zo wreed voor je was Die je zo bang maakte Rust mijn liefste papa Al je zonden zijn je vergeven Jouw zonden waren ook de mijne Want iedereen bepaald zijn lot Iedereen weet wat zijn hart verteld En iedereen wordt ooit Op zijn voorhoofd gekust.
Oh zon, jij die ons verwarmt ons omarmt. Jouw aanraking zorgt voor het leven en kan deze soms ontnemen. Je stralen die bij het opkomen zacht mijn gezicht strelen en bij het afscheid de schoonheid des levens in goud vergiet, jij herinnert mij hoe mooi en sterfelijk we zijn.
Het verbaasd me steeds meer Hoe je mij vertederen kan Het verrast me nog meer Hoe ik niet zonder jou leven kan En dat jij een onmisbaar deel bent in mijn bestaan
Ook al ben jij dag en ik nacht Jij wit en ik zwart Jij water en ik vuur Samen vormen we één geheel En net als de natuur het bedoeld heeft Voor ons en voor deze elementen Doch we apart ons plekje in de wereld hebben Samen betekenen we alles waar dit leven voor staat Liefde, vreugde, appreciatie en voldoening
Mijn hart bloeit open De romanticus in me schildert deze in kleuren onbekend Mijn zintuigen ontwaken Zien, horen, voelen en proeven van het moois dat dit leven te bieden heeft. Kon ik maar op een canvas aanbrengen wat ik gewaar ben geworden, wat mijn muse in mij teweegbrengt, kon ik het maar.
