|
Een laatste blik
naar een grijs bestaan
Een pad ooit verlicht
Overgenomen
door een eeuwige
waas van verdriet
Een kwelling van een gemis
was niets minder dan
ontkenning van een hart in onbegrip
Nu ga ik vooruit
Ik sleep niet langer
Deze verkoolde herinneringen mee
Kosmisch is de liefde
Onberoerd door haat en afgunst
Dit vergif is uit mijn bloed
Nu ga ik het echte geluk tegemoet
Omhelsd door het universum
Als een kind geliefd door zijn moeder
20-02-2014 om 20:35
geschreven door De eenzame wolf 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
