Deze morgen wil ik mij zeker stellen van de slaapplaats voor vanavond. Ik probeer het hotelletje te bellen dat ik op de route van vandaag als eindpunt had opgegeven. Mijn pogingen zijn echter tevergeefs. Het nummer bestaat niet meer en dus ga ik ervan uit dat het hotel gesloten is. Ik ga op zoek naar alternatieven, maar die zijn niet zo talrijk.

Iets voor 10 uur stap ik met een klein hartje de regen in.

Na dat ik 's middags in een caffeetje iets gegeten en gedronken heb, kom ik de eerste 2 mesepelgrims op mijn tocht tegen. Een Frans koppel van rond de 60 die gisteren in Parijs vertrokken zijn.

Het regent vandaag twee keer. Één keer vóór de middag en daarna tussen 4 en 6 na de middag. Net vóór de 2de regenbui kom ik voorbij een abdij waar ik op afspraak ook had kunnen overnachten. Ik ga er rustig voorbij. 

Ook net voorbij het dorpje waar ik normaal zou slapen staat een richtingaanwijzer naar een hotel. Ik zoek het even op. 117 euro zonder ontbijt. Ook daar had ik geen zin in. Blijft de camping over.

Om 18h30 kom ik er toe. Er hangt een bordje aan de poort dat aangeeft dat ze vol zijn. Toch ga ik eens kijken. En ja, een tentje kan er nog net bij voor maar 22 euro. Ik twijfel even. Maar ja, waar moet ik anders heen? Ik betaal en wordt naar mijn plaats begeleid. Ik begreep plots wat zij met "vol" bedoelen. Dit vond ik niet prettig. De dame vertrekt terug, en ik zet mijn rugzak neer op mijn aangewezen plaatsje. Op mijn smartphone ga ik op zoek naar alternatieven in de buurt. Het duurt niet lang of ik heb er toch een gevonden op een uurtje stappen en net naast de route staan 4 hotelletjes net naast de autostrade. Aan de receptioniste vraag ik mijn geld terug. Zij verstaat er niets van. 

Ik loop de avond in. De hemel klaart op en mijn vermoeidheid lijkt plots verdwenen. Net na 20h00 boek ik in en na dat mijn kleren hangen te drogen en ik mezelf heb opgefrist, ga ik heerlijk lekker eten bij het grill-restaurant om de hoek.