Vézelay naar Varzy. 37 km 420 hm
Vandaag was een lange dag. De afstand van Vézelay tot het eerste iets-of-wat behoorlijk dorp met voorzieningen was volgens het kaartje 35 km. Ik zag er behoorlijk tegenop. Maar naar mate de dag vorderde had ik er steeds meer zin in om toch door te gaan. Ook hier ging best wel omhoog en omlaag. Maar het was lang niet zo erg als gisteren. Er waren wel vaak open stukken met prachtige vergezichten. Het nadeel was dan weer dat de zon er een zweeterige dag van heeft gemaakt.
In Varzy was er zeker een camping. Maar aangezien de belgen de 8ste finale van de wereldbeker voetbal vanavond spelen wil ik liefst naar een hotel. En dus vraag ik in een café of er een hotel in dit dorp is. Jazeker. 100 meter verderop voorbij de "tabac" is een hotel. Je zou het beter een B&B noemen. Ik krijg er een kamer met ontbijt. De douche is een verdieping lager en het toilet op de gang. Maar er staat een tv. Meer moet dat niet zijn ... of toch!
De uitbater raad mij aan om te eten bij de marokaan op de hoek. Ik volg zijn raad en tijdens het eten kijk ik naar de voorbeschouwing van de wedstrijd tussen België en de VS. Wanneer ik afreken vraag ik om welk uur hij sluit en of het eventueel mogelijk is om bij hem naar het voetbal te kijken als mijn tv het niet uitzend. Het is geen probleem, maar om 23h30 moet hij sluiten.
Terug op mijn kamer zap ik door al de posten van mijn tv. Geen voetbal! En dus vertrek ik terug naar de marokaan op de hoek. Wanneer ik de deur van het hotel probeer op slot te doen wil dat niet lukken. Plots gaat ze terug open en staat er een man aan de andere kant van de deur in een rood t-shirt met een Jupiler logo. Ik leg hem uit dat ik de deur niet op slot krijg. En dan dringt het tot mij door dat hij ook Belg is. Ik leg hem uit dat ik bij de marokaan op de hoek naar het voetbal ga kijken. Hij gaat zodadelijk ook komen zegt hij en loopt weer naar binnen.
Ik zit nog maar net op mijn stoel of hij is daar al, gevolgd door nog een andere man en twee minuten later hun bijde vrouwen. Met vijf Belgen suporteren we in een kleine kabab-zaak in het Franse Varzy voor de Belgen. Eén vlaming en vier Duitsaligen.
Wanneer de verlengingen beginnen vraagt de marokaan om zijn zaak te verlaten. We mogen aan het raam blijven kijken, maar hij wil kuisen. Eén van de vrouwen is ondertussen gaan slapen. Met vier staan we in een pikdonker straatje, met honderde insecten rond ons hoofd, aan het venster van de Marokaan naar de tv te kijken. Wanneer de vloer gekuist is en de hij alles heeft klaargemaakt om te sluiten, roept hij ons terug binnen. We staan op dat moment 1 - 0 voor. Wanneer om 00h30 de triller beslecht is met winst voor de Belgen gaan we met vier terug naar het hotel en kan de man eindelijk zijn zaak sluiten. Wat een dag!
03-07-2014 om 00:09
geschreven door Jan
|