25 maart 2018

Godarville naar Landelies. 26 km 340 hm

Gisteren avond nam ik de laatste trein naar Charleroi. Daar ben ik vannacht blijven slapen. Door de overgang van de winter- naar de zomertijd, leek de nacht nog korter dan anders. En aangezien het dan vanavond tot 20h00 licht blijft, had ik mijn vertrek in Godarville gepland om 11h10. 

De weersverwachting voorspelde een bewolkte dag met een maximumtemperatuur van 12 graden en kans op een bui. Ik kon mijn ogen dan ook niet geloven wanneer deze morgen de zon aan een helderblauwe hemel stond en verwachte dat daar snel verandering in zou komen. Maar tot ik 26 kilometers later op de trein naar huis stapte, bleven de wolken mooi weg.

Een prachtige dag werd het dus. Zalig genietend van de prille lente op een toch alweer leuk stukje GR12. Bij de volgende tweedaagse tocht, die voor volgende week op de planning staat, loop ik normaalgezien de grens over naar Frankrijk en laat ik België op deze tocht achter me. 

18 maart 2018. 

Van Feluy naar Godarville. 16 km, 200 hm.

Vannacht heb ik zalig lekker geslapen. Het is me dan ook erg duidelijk geworden dat ik vandaag voor de korte etappe ga. Buiten is het alweer erg koud en er dwarrelen kleine vlokken sneeuw voorbij het raam. 

Na het ontbijt en een uitgebreid gesprek aan de receptie is het alweer iets na 10 uur wanneer ik eindelijk op pad vertrek. Na een bezoekje aan de bakker gaat de route verder langs een kanaaltje uit lang vervlogen tijden. En dat blijft zo de ganse dag op twee kleine uitzonderingen na in Seneffe en Godarville. 4 uurtjes na mijn vertrek zit ik te wachten op de trein die mij terug naar huis brengt. Zo komt er een einde aan 3 dagen stappen op een erg leuk parkoers en kijk ik al uit naar het vervolg.

17 maart 2018

Van Ittre naar Feluy. 31 km, 665 hm

Ik heb gisteren uitvoerig naar het weerbericht gekeken. Grijs, rond het vriespunt met kans op sneeuw en windkracht 3 waardoor de gevoelstemperatuur zakt naar min 10. En zo is het ook geworden. 

Tijdens de eerste 20 km liep het grotendeels door het bos. En daar viel het best wel mee. Zonder wind is een temperatuur rond het vriespunt nog wel te doen. Maar op de plaatsen waar er tussen de velden moest gestapt worden was het echt wel koud. En in de laatste tien kilometer liep het niet meer door het bos. In Ronquiére heb ik in een bushokje een boterham gegeten. Het stilzitten was geen goed idee. Ik kreeg het zelfs niet meer warm wanneer ik omhoog ging langs de scheepslift. Het stukje daarna, boven aan de lift tussen de velden, had ik de ijskoude wind recht in mijn gezicht. Best pijnlijk moet ik zeggen. Ik was wel erg blij dat ik terug kon afdalen in de vallei, wat meer beschut tegen de wind. 

Bij mijn aankomst in Feluy heb ik het bad laten vol lopen met lekker warm water en me er een half uurtje ingelegd om terug op temperatuur te komen. 

Morgen ga ik de trein een stationnetje vroeger nemen dan voorzien. Het zou nog kouder worden dan vandaag en ik heb gezien dat de treinen er pas om de 2 uur rijden. Het is dan ook nog 3 uur rijden tot thuis. Aangezien ik maandag met de vroege moet werken, voel ik er niet veel voor om pas na 21h00 thuis te komen.

En dan kan ik alweer gaan uitkijken naar het volgende stukje op deze toch wel speciale route 

Het hotel in Feluy waar ik nu ben valt wel super goed mee.

Van Beersel naar Ittre. 29,5 km, 570 hm

Soms gebeuren er in je leven vreemde dingen. Volgens mijn planning kwam ik deze avond naar huis van een reis naar Marokko. Thuis de griep uitzieken heb ik  in de plaats gekregen. Pas woensdag is het beginnen beteren en gisteren heb ik besloten om dan de laatste 3 dagen van mijn verlof verder te gaan stappen op de GR12 richting Parijs. 

Op het eerste zicht lijkt het misschien niet het beste idee om na een ziekteperiode drie zware dagen te gaan stappen, maar na een week in bed of de zetel liggen en wat op de stoel zitten, had ik echt wel zin om te bewegen. Als kanttekening moet ik er wel bij vertellen dat ik deze dag iets minder zwaar had ingeschat dan hij in werkelijkheid was. 

Deze morgen zag het er helemaal niet goed uit. De lucht zag er egaal, donker grijs uit en het regende. Het verkeer naar Aarschot stond overal stil, waardoor ik de trein naar Brussel maar net op tijd gehaald heb. Had ik die nu niet gehaald, was dat ook geen drama geweest. Maar ik had toch graag beginnen stappen vóór 10 uur en dat weed met een volgende trein onmogelijk. 

In de trein had ik eens gekeken op de buienradar die mij liet zien dat get voorbij Brussel zou beteren. Wanneer ik in Beersel van de trein stapte was het dan ook droog. En tegen het einde van de dag scheen de zon.

Over de route vandaag kan ik echter heel kort zijn. Die was ronduit prachtig! Bijna gans de dag stappen op onverharde wegen die vaak door het bos lopen. Ik  had wel wat angst dat het overal erg vettig zou zijn na de regenval van de voorbije dagen, maar dat viel nog aardig mee. 

Morgen komt er nog eens een dag van 30 km. Hopelijk zijn die zo mooi als vandaag.

Van Brussel naar Beersel. 21,5 km  300 hm 

Vorige week heb ik in Mechelen samen met bijna 300 medepelgrims de pelgrimszegen ontvangen in de kathedraal van Mechelen. Vandaag begint dan, na 3 inloopdagen, de tocht vanuit Brussel. Het Belgische deel zou ik nog zo veel mogelijk in dag etappes willen afleggen vooraleer ik een ganse week ga stappen na de Paasvakantie.

 Op 1 dag overschakelen van mijn nachtritme naar een normaler ritme is bij mij onmogelijk. Ik ben deze middag dan ook iets later in Brussel dan ik had gehoopt. Maar niet getreurd. Ik weet dat dit stuk een van de minder leuke stukken is op mijn tocht omdat je hier erg veel kilometers moet stappen om uit de bebouwing te komen. Bij de leukere stukken hoort vandaag zeker het stukje tussen de hubertusgallereiën via de grote Markt tot manneke pis. 

Daarna begin ik het terug leuker te vinden vanaf Ukkel. De volgende keer dat er zo een lang stuk bebouwde zone is, wandel ik Parijs door. Maar daar ben ik nog lang niet. Nu volt er eerst een mooi stuk langs de GR12. En daar kijk ik echt naar uit. 

De kop is eraf. Buen camino ga ik hier nog niet vaal horen denk ik. Maar dat maakt de beleving er niet minder op.