Deze ochtend wilde ik zeker wat vroeger vertrekken. En ja, het is me gelukt. Al was het nog lang niet vroeg genoeg. 

Gelukkig liep de route het overgrote deel van de dag door een dos dat voldoende schaduw bood. Het ging er echter wel behoorlijk bergop en bergaf. Spijtig dat er buiten één plaatsje geen mooie vergezichten te zien waren.

2 km voor Senlis kwam ik uit het bos en wist ik meteen wat ik niet gemist had. De hitte viel direct als lood op mijn lichaam. Ze boezemde me angst in voor morgen. Dan wordt het nog warmer, het gedeelte bos veel minder en de afstand een kwart langer. Maar angst ... is een slechte raadgever. Ik zal wel zien wat er op mijn pad komt.