Van Grand-Reng naar Maubeuge. 17 km, 180 hm.

Ik werd deze morgen gewekt door het getik van de regen op het dakraam. Na dat ik de buienradar gecheckt had werd ik er terug wat geruster in. Het zou allemaal minder erg worden dan het op het eerste zicht leek. Tegen het einde van het ontbijt was het gestopt met regenen en kon ik droog vertrekken.

Sinds ik uit de rand van Brussel weg ben vond ik de route uiterst mooi. Vandaag heb ik het er voor de eerste keer wat moeilijker mee. Hier en daar zijn er wat vettige paadjes, maar er is vandaag toch wel veel verharde weg bij. In het veelbelovende dorpje na 9 kilometer, vond ik alweer geen winkel of een tas koffie in een café en dus bleef ik er de pas inzetten.

Om 12h30 loop ik door de imposante omwalling en de korte de Mons het centrum van Maubeuge binnen. De kerk in het centrum heeft iets apart. Het is een halfronde aula met vooraan een orgel en een altaar. De muren zijn wit geverfd en er valt veel licht binnen. Het voelt erg modern aan.

Een kilometer verder kom ik aan het station. Door stakingsacties zouden er vandaag in Frankrijk minder treinen rijden. Maar dit had ik niet verwacht.  Het station is gewoon toe. Er rijden geen treinen. Ik had me voorgenomen om in dit geval een taxi te nemen naar Quévy, net over de grens. Maar er zijn nergens taxi’s te bespeuren. Eerst ga ik terug naar het toeristenbureau. Daar krijg ik een print met de 12 taxidiensten in de omgeving van Maubeuge. Ik zet mij op een bakje en neem iets te eten. Plots rijdt er een Belgische bus van ‘Tec’ met nr. 41 voorbij. Daar had ik thuis iets over gelezen. Het station haal ik van hier nooit meer. Maar in het vorige dorpje een dikke kilometer terug, moet zij ook passeren. Ik pak mijn spullen en begin te stappen. Bij de 3de halte die ik tegenkom staat nr 41 er bij op. Er staat echter geen tijdstabel met nr 41 bij. Ik informeer me even bij de dame die hier al stond. Zij moet ook naar Mons. De bus pikt ons 10 minuten later op. En zo reis ik alweer met een gerust gevoel huiswaarts.