De kleding van vandaag bestaat uit een regenbroek, een T-shirt en een poncho. De kap van mijn poncho doe ik soms eens af wanneer mijn pet alleen volstaat. Toch is het soms onvoldoende. 

Bij het vertrek gaat het nog eens flink omhoog. Kort maar krachtig. Boven in het bos haal ik mijn i-pot voor de eerste keer deze reis uit mijn rugzak. Gans de dag houdt hij me gezelschap. 

Na 6 km kom ik terug in de bewoonde wereld. Aan de kerk staat een dame die me zegt dat ik in de kerk een stempel kan krijgen. Ik ben er vandaag de 27ste pelgrim die er passeert. Ze komen uit allerlei verschillende landen. Maar van de 2 Duitsers is er geen spoor. 

In het kerkje staat wel een mooi beeld van Santiago op zijn paard die strijd tegen de moren. 

2 km verder kom ik in Castroverde. Wanneer ik voorbij de kapper loop staat die wat te starendoor het raam. Hij had even niets te doen en ik heb hem dan maar een beetje werk gegeven. Daarna is het tijd om te eten en na het eten loop ik terug de regen in.

Er zijn momenten dat mijn lichaam op automatische piloot verder gaat en ik helemaal wegdroom door de muziek waar ik naar luister. Het grootste deel van de route verloopt op goed begaanbare verharde wegen waar helemaal geen verkeer komt. En dus kan.een dagje dromend verder lopen geen kwaad. Het is zelfs zo dat dit stukje maar enkele kerendoor de beschaving van enkelekleine dorpjes loopt. In 2 van die kleine dorpjes staan er tafels en stoelenbij enkele voedsel en drankautomaten. Bij degene waar ik gerust heb, stond zelfs een microgolf oven om eten uit de automaat op te warmen.

De laatste14 km heb ik nergens meer gepauzeerd. En dat hebben mijn voetjes toch geweten. Ze kregen het zwaar op einde. Ik was blij dat ik in Lugo aankwam. Ook aan regendagen komt een einde. Am is dat tot nog toe niet echt te merken. 

%%%FOTO1 %%%