Bij het vertrek geraak ik geen stap vooruit of ik moet mijn wandelstokken als steun gebruiken. Na 4 km moet ik kiezen. Of ik sla rechts af langs de route over los Hospitales of rechtsoor naar Pola de Alande. Ik kies om af te dalen naar Pola. Ik doe zowat drie uur over de eerste 8km. Dit gaat echt niet goed. De zon is echter wel van de partij en ik rits de pijpen van mijn broek. Even later voelt het aan alsof iemand met een naaldje in mijn been prikt. Een keer of drie. Ik heb er geen verklaring voor, maar het stappen gaat plots veel beter. 

In Pola ga ik langs de apotheek en even iets kleins eten. Om 15h10 vertrek ik dan toch maar naar Berducedo. Een tochtje van 16km met 600 stevige hoogtemeters. Een uurtje na mijn vertrek kom ik 2 andere pelgrims tegen die gisteren ook aan de tafel zaten. Zij zien er erg moe uit. Wanneer ik over de top passeer gaat het behoorlijk stijl bergaf. Het is dan nog een kilometer of 8 en zonder het goed te beseffen is het al voorbij 6 uur. Een dik uur later zie ik in een bar de Duitse Anna. Zij stapt behoorlijk traag en is over los Hospitales gekomen. 

Wanneer ik in Berducedo aankom is het 8 uur. De 2 herbergen en het pension zitten helemaal vol. Andere pelgrims zitten te genieten van hun eten terwijl ik naar een oplossing zoek voor vannacht. Een spaanse pelgrim belt naar de herberg 4km verder om te zien of daar nog plaats is. Ik bel naar een hotelletje dat iets verder ligt. Daar is nog plaats en ze zullen een taxi sturen. 

Wanneer ik wacht op de taxi komen de 3 andere pelgrims ook aan. Niemand heeft iets gereserveerd en dus hebben ze alledrie geen plaats om te slapen. De Spanjaard belt terug naar de herberg om te zien of er nog 3 plaatsen zijn. 

Alles komt goed. Even later neemt de taxi ons mee en zet eerst de 3 anderen af in het volg3nde dorpje. Daarna slingert de taxi zich door het prachtige landschap naar het stuwmeer van Salim. Daar kom il om 22h00 aan in het hotelletje. Snel douchen, eten, kleren wassen en per-total mijn bedje in.