Tijdens mijn fietsreizen heb ik geleerd om recuperatie poeder mee te nemen om in te nemen op het moment dat het fysieke werk er op zit. Ook voor deze reis heb ik dit meegenomen. Het was echter onmogelijk om voor een hele maand te voorzien. Ik neem al maar halve dosissen en was vertrokken met iets meer dan 1 kg. 1/2 kg had ik opgestuurd naar het postkantoor in Astorga. Aangezien het gisteren zondag was heb ik mezelf getrakteerd op een rustdag en ging ik vanmorgen naar het postkantoor. Ik was er tegen openingstijd en er stonden al 2 mensen voor de deur. Er brande echter geen licht in het gebouw. De Spaanse dame werd wat zenuwachtig en ging op zoek naar een postbediende. Ze vond niemand. Een kwartiertje later komt er een mn aangewandeld in een uniform van de post. Die wist te vertellen dat ze vandaag staakte. Dat vond ik niet grappig! Hij kon me dus ook mijn pakketje niet bezorgen maar heeft mij gezegd dat hij het morgen zal opsturen naar Ponferrada waar ik het overmorgen kan gaan afhalen. Ik ben benieuwd. 

Na het ontbijt vertrek ik, gewapendin mijn regenuitrusting. En dat zal de ganse dag nodig zijn. Op enkele pelgrims na stoppen ze allemaal een dorpje voor Foncebadón. Ik dus niet. Ook al is het hondenweer, ik blijf doorgaan. En waarom ook niet. De weg is zo prachtig met planten in alle kleuren. 

Tijdens de laatste kilometer dteekt er veel wind op en gedurende gans de avond kreunt de hostal door de stormwind buiten. Waarschijnlijk zal het zo gans de nacht blijven. En dan hopelijk krijg ik morgenvroeg prachtige vergezocht te zien aan cruse de ferro.