Gisteren heb ik het echt wel te laat gemaakt. Als je dan de dag daarna in de regen moet vertrekken is dat helemaal geen pretje. Ik kon Amelia dan ook geen ongelijk geven om te wachten tot de middag en er een korte etappe van te maken. Aan de andere kant vind ik het helemaal niet zo leuk om op mijn kamer te zitten wachten tot de middag.

De eerste 10 km verliepen volledig in de regen. Maar daar was de weg nog goed begaanbaar. De volgende 12 km regende het niet meer maar bleef de kleiaarde van de paadjes onder je voeten kleven. Iedere pas werden mijn schoenen zwaarder. Je ziet ook iedereen zoeken naar het best begaanbare pad dat eigenlijk niet bestaat. 

Iets voor vier uur heb ik 22 km gestapt en moet ik kiezen tussen blijven in Hontanas of nog 9 km verder stappen naar Castrojeriz. Alle andere pelgrims verdwijnen in één of andere herberg en ik heb eigenlijk wel zin om eens een stukje te lopen zonder pelgrims voor en achter mij. Het is 18h30 wanneer ik in Castrojeriz een slaapplaats heb gevonden en daar ga ik nu met veel plezier gebruik van maken.