Ik moet 6 of 7 geweest zijn toen een vriendinnetje tegen me zei:"Als je liegt komt er een groot zwart kruis op je voorhoofd!". Ik ben zelf zonder religie opgevoed, had geen idee waar dit vandaan kwam maar ik vond het toch een beangstigende gedachte. Ik had namelijk af en toe al gelogen, over kleinigheden waarschijnlijk, en het idee dat mijn ouders toen een kruis op mijn voorhoofd gezien hadden zonder me dat te vertellen, vond ik echt akelig. Je werd dus betrapt, altijd, bij elke leugen.
Als we het op Everybody Famous over reclame hebben, denk ik af en toe aan dit verhaal. Immers, als er één branche is waar er straffeloos, uitbundig en met overtuiging gelogen wordt, dan is het wel de reclamebusiness.
Witter dan wit, lekkerder dan lekker, schoner dan schoon, sexier dan sexy, gezonder dangezond ... het houdt niet op. Je wordt gebombardeerd met superlatieven, je ziet voor je ogen vlekken verdwijnen, eten tevoorschijn komen, vrouwen voor je vallen, rimpels oplossen ... niets is te gek, te moeilijk, te onmogelijk. Alles kan in een reclamespot!
En eigenlijk is dat leuk. Dankzij de reclame bestaat er een parallelle realiteit waar alles volmaakt is. Iedereen ziet er schitterend uit, is kerngezond, heeft de perfecte job, de perfecte woning, sticht het perfecte gezin, eet lekker, drinkt met mate en overlijdt zelden (hoe vaak zie je een reclame voor een uitvaartdienst?).
En wij bezoeken geregeld de reclamerealiteit waar we ideeën opdoen om ons leven leuker te maken.
Maar stel je voor dat je in een reclamefilmpje ziet hoe moeilijk sommige vlekken te verwijderen zijn, en dat je rimpels niet zomaar verdwijnen, dat je geen vrienden maakt dankzij Jupiler, dat je niet lang en gelukkig leeft als je de juiste schoenen draagt en dat je hond niet automatisch luistert omdat je hem Eukanuba geeft ... zouden we dan minder consumeren? Ik denk het niet.
Ik denk zelfs dat we een punt bereikt hebben waarop we snakken naar realiteit in de reclame, we willen het product zien zoals het is, we willen ernstig genomen worden, behandeld worden als volwassenen.
Want we weten wat we willen ... een nieuw soort reclame!
Laatst op een avond heel laat thuis, nog even de TV aangezet, me verheugend op een Star Trekje ... word ik geconfronteerd met een uitermate onaantrekkelijke vrouw die suggestieve poses aanneemt, omlijst door de tekst:"Kom in contact met dames die alleen maar langs achteren genomen willen worden! Word lid van de Griekse club!" en een smsnummer. Het was trouwens op 2BE. De zeer schaars geklede, onaantrekkelijke vrouw kronkelde zich in allerlei bochten, die volgens mij de aandacht op haar achterwerk moesten richten. Ze deed dit waarschijnlijk voor de kijkers die niet genoeg hadden aan een half woord, een soort van aanschouwelijk onderwijs. En neem "zeer schaars gekleed" maar letterlijk, ze had een broekje aan, maar daar hield het op, haar borsten bungelden ongebonden alle kanten op. Nu heb ik geen problemen met mensen die anale sex wensen te bedrijven of te ondergaan, whatever gets you through the night, denk ik dan. Maar ik woon in Vlaanderen, de streek waar de Feminatheek van L.P. Boon verboden werd wegens te bloot. 's Nachts op TV daarentegen, op een familiezender, mag het wel? Is dat omdat het op 2BE geen cultuur is, maar economie? Bloot/sex mag, als er maar geld mee verdiend wordt? Trouwens, dat van die "Griekse club" snap ik ook niet echt ... "de Griekse beginselen toegedaan zijn", dat betekent volgens mij dat je homosexueel bent. En in homosexuele kringen zal wel af en toe aan anale sex gedaan worden, maar ik betwijfel of ze zich daartoe uitgenodigd voelen als een vrouw haar borsten in hun gezicht zwiert. Wat ik me ook afvroeg: stel je voor dat ik in ben voor anale sex, en dat die ongelooflijk onaantrekkelijke vrouw op het scherm toch mijn hormonen in gang zet, wat doe ik dan? Ik sms naar dat nummer, en dan ... komt die vrouw bij me thuis haar achtereind showen? Of krijg ik een lidkaart voor een Griekse club thuisgestuurd waar ik naartoe kan? Ik heb de proef niet op de som genomen, maar ik vrees dat ik dan gewoon een smsje terugkrijg, waarin een callcentermedewerker doet alsof 'ie een anaal nummertje wil. En als ik geluk heb, doet 'ie dat in het Grieks. Wat ook wel zou mogen voor zeg maar 2 per sms.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen) Tags:sex anaal holebi tv reclame griekse club
Een wereld zonder reclame
Margriet vroeg zich in een bericht af of een wereld zonder reclame wel kan bestaan ... stel je voor dat we vanaf morgenochtend met één soepele Harry Potterbeweging alle reclame verbannen uit België. Wat zou er allemaal veranderen, vraag ik me af.
De ochtendkrant bij het ontbijt zou alvast een stuk dunner zijn, de magazines en tijdschriften ook. De ochtendradio zou enkel onderbroken worden door het nieuws, idem voor ochtend-TV.
Op weg naar het werk zouden we geen reclame zien op bussen, trams of billboards.
Tot zover geen probleem - ik kan me hier best in vinden.
Maar geen reclame betekent ook geen reclamebureaus, dus alvast een aantal werklozen. Ook in de sectoren die deels afhankelijk zijn van de reclamewereld zoals drukkerijen, adviesbureaus, ontwerpbureaus e.d. zouden een pak mensen niet moeten komen opdraven, nog meer werklozen.
Op langere termijn zie ik nieuwe bedrijven niet op te starten, want hoe moet je je product bekendmaken zonder reclame? Ook sommige bestaande bedrijven zullen moeten inkrimpen of stoppen want zonder reclame gaan ze minder verkopen. Alweer een hoop werklozen erbij.
Positief daaraan is dat we met veel minder fileproblemen naar het werk zullen kunnen, en in het openbaar vervoer zal er ook meer plaats zijn. De een zijn dood is de ander zijn brood, toch?
Maar laten we een sprong in de tijd maken en ineens naar 2015 gaan in een wereld zonder reclame.
Ik zie me al ronddwalen in een halflege Aldi of Carrefour waar ik per product de keuze heb tussen 2 of 3 merken, de sterke merken die overeind gebleven zijn zonder reclame. Als ik de winkel buitenkom zitten er een tiental bedelaars op me te wachten, want door het hallucinant hoge aantal werklozen is het economisch klimaat dusdanig slecht dat werkloosheidssteun beperkt is tot 6 maanden; als je dan niet terug aan de slag bent, heb je pech gehad.
Op weg naar huis passeer ik geregeld een politiepatrouille want er is straks weer een werklozenbetoging die gevolgd zal worden door relletjes en met wat pech, plunderingen.
Eens thuisgekomen zet ik direct de auto in de garage en laad snel mijn boodschappen uit. Ik schakel ook het inbraakalarm in, je moet echt voorzichtig zijn tegenwoordig.
Het is mijn vrije dag dus ik plof neer in de zetel, zet de TV aan en zap tussen de 2 beschikbare staatskanalen; alle commerciële zenders zijn immers samen met de reclame verdwenen. Er is niets interessants te zien op TV dus neem ik de Knack, het enige tijdschrift dat het (met staatssteun) overleefd heeft. Ook niets interessants... alleen onheilstijdingen, voorspellingen over een steeds slechter wordende economische situatie. Weemoedig denk ik aan de tijd dat ik nog zorgeloos rondsurfte op internet, maar dat abonnement werd vorig jaar al te duur.
Dan trekt een beeld op TV mijn aandacht: regeringsmededeling. Ik luister met een half oor maar ga dan rechtzitten en verhoog het volume: ze willen geleidelijk terug reclame gaan toestaan! Niet te geloven! Ik doe een rondedansje doorheen de woonkamer en pak mijn gsm om (ondanks de hoge kost) een berichtje naar mijn vriend te sturen. Dit is zo'n fantastisch nieuws! Met een beetje geluk betekent dit weer werk voor hem, en niet alleen voor hem ... Mijn brein kan de mogelijke gevolgen van deze regeringsbeslissing bijna niet bevatten. De wereld zal weer gaan opleven, de economie zal terug in gang schieten, winkels zullen opnieuw opengaan, TV- en radiostations weer opstarten ... Het leven wordt weer zo heerlijk als het vroeger was, met reclame!
