Lang leve de internetverbinding van mijn computer! De verbinding viel uit, net toen ik dit bericht wilde plaatsen, en dus is alles foetsie... Ik kan herbeginnen. Misschien om dat ik het zelf ook allemaal goed zou onthouden?
Tijdens het weekend had ik niet veel tijd om bij mezelf stil te staan. Ik heb geholpen met mijn oudste zoon om nog een opdracht af te krijgen die hij bij het examen moet indienen. Zelfde studies als ik destijds deed, en ik doe nog steeds graag mijn job, dus die hulp is niet echt een opdracht, maar iets dat ik graag doe. Wel wat gezeur van mijn echtgenoot die zich tekort gedaan voelde, en vond dat ik teveel tijd aan mijn zoon zijn werk besteedde. Dat is toch mijn keuze?
Het negatief gevoel bleef gisteren hangen en werd nog versterkt door het feit dat, ondanks de nodige inspanningen om op mijn voeding te letten, er geen enkel resultaat was na een week. Het is een obsessie aan het worden : ik wil hoe dan ook die kilo's kwijt en het lukt maar niet. Ik weet het echt niet meer hoe ik het moet aanpakken... En ik word het vechten zo moe. Teveel frustraties is opnieuw naar dingen grijpen die ik eigenlijk links zou moeten laten liggen, en daar voel ik me nog slechter bij....
Vandaag het één en ander gelezen over omdenken : is het geen tijd dat ik het anders aan pak, dat ik mijn overgewicht accepteer en niet meer strijd? Misschien is het het ogenblik om opnieuw te genieten van het leven, en ook van de vele kleine overwinningen die elke dag wel voor het grijpen liggen. Ik heb een tijd geleden de Gabriëlmethode gelezen en daar gaat het niet om het verbieden van voeding, maar wel om geleidelijk aan steeds meer positieve elementen toe te voegen. Vanavond heb ik macaroni met kaassaus en ham klaar gemaakt. Een lievelingsgerecht van mijn jongste zoon, iets dat weinig tijd vraagt om klaar te maken, maar eigenlijk wel heel veel negatieve koolhydraten bevat. Dus heb ik daarnaast broccoli, bloemkool en worteltjes gekookt. Als ik daar een portie van toevoeg, heb ik toch iets positiefs toegevoegd, en wordt het een stuk gezonder.
Ik heb me daarstraks ook aan een sprintje gewaagd op de hometrainer, terwijl niemand thuis was. Ik heb het maar drie minuten vol gehouden, toen was ik buiten adem. Maar die drie minuten zijn toch mooi drie minuten fysieke inspanning die er anders niet is...
Ook wat mijn werk betreft heb ik vandaag een aantal zaken afgehandeld die bleven liggen en na maanden geleuter door het gebrek aan energie, ervaar ik dat ook als positief...
Allemaal kleine dingen, maar door er aandacht aan te schenken heb ik toch het gevoel dat ik vandaag toch wel een stuk goed bezig ben, en dat motiveert om door te zetten.... Straks misschien nog eventjes op de hometrainer terwijl we naar "Familie" kijken op TV? Ik zie het wel, of ik er nog de energie voor heb.
Maar het positieve wil ik ondertussen wel vasthouden. Of dit resultaat oplevert voor mijn gewicht? Ik hoop het, want ik ben nog niet zo ver dat ik dit kan loslaten....
