Ondertussen is onze uitstap naar Ha LongBay achter de rug en we moeten toegeven dat het is wat ze ons beloofd hebben. Het is gewoon prachtig! Na een paar uur rijden (dat hoort er blijkbaar altijd bij) kwamen we aan in Ha Long Bay waar we aan boord gingen van een jonk. Daar kregen we een middagmaal geserveerd om u tegen te zeggen. Het is eerst even alsof het zal regenen maar na een paar druppels houdt het weer op. We hebben prachtige zichten op de 1900 eilandjes in de baai. We leggen aan tussen de locals en diegenen die willen gaan kajakken. Op een van de eilanden is een mooi strandje waar de mannen een robbertje voetballen. We krijgen avondeten (weer even lekker) aan boord en kruipen dan in onze hut in bed. Zalig stil en rustig zo op het water. s anderendaags, het is helder, zonnig weer, varen we weer verder en bezoeken een practige grot met zowat 400 trappen. (ze kunnen het hier zenne met die trappen) S middags varen we naar de wal en worden we met een busje naar een mooi typisch Vietnamees restaurantje gebracht waar we opnieuw worden verwend met een zeer goede maaltijd. Morgen trekken we weeral verder naar Hue, de oude keizerlijke stad. Weer een busreis (deze keer met een slaapbus) van ongeveer 13u als alles meevalt.
Ter info. in Hanoi wonen zowat 6 miljoen mensen en er rijden 4 miljoen brommers. Kunnen jullie je voorstellen wat een heksenketel deze stad is?
Na een vermoeiende reis zijn we gisteren aangekomen in Hanoi. We zijn tegen alle verwachtingen in op tijd vertrokken. Na een kilometer of drie hebben we een eerste stop. Er wordt vanalles ingeladen aan de halte van een lokaal busstation. Na een rondje langs dezelfde weg stoppen we op dezelfde plaats als daarvoor en zien onze rugzakken vanachter in de gang van de bus belanden. Blijkbaar geen plaats meer in de kofferruimte en er moest nog vanalles bijgeladen worden. Na een uurtje rijden hebben we weer een stop want de chauffeur kreeg blijkbaar honger en moet eten. Na 40 minuten rijden we weer verder. Een paar uur later stopt de bus weer want een andere bus van hetzelfde bedrijf staat in panne langs de weg en hulp moet geboden worden. En weer zijn we vertrokken richting grens. Daar wordt er 2u30 gestopt. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, er wordt meer gestopt dan gereden. Geen wonder dat de reis zo lang duurt.
Hanoi is een vreselijke stad. Ze rijden hier als zotten. Er wordt constant getoeterd en lawaai gemaakt. Oversteken is een enorm risico. Verkeerslichten zijn er weinig of helemaal geen. Zijn ze er toch dan wordt er gewoon door rood gereden. De beste methode volgens mij is gewoon overstappen en hopen dat iedereen op tijd kan stoppen. Met honderde brommers tegelijkertijd komen ze uit alle richtingen met daartussen auto s en rikja s en hier en daar een voetganger.
Morgen vertrekken we voor een uitstap naar Ha Long Bay, naar het schijnt een van de prachtigste natuurstreken in Azie. Met 2000 eilandjes en grotten. Een natuurpark op zee. We zullen twee dagen onderweg zijn en slapen op de boot.
Gisteren even grote paniek hier. Waren al een halve dag aan t fietsen toen ik ineens besefte dat het geld en bankkaarten die ik altijd opzij steek in een broek had laten zitten die we afgegeven hadden om te laten wassen. In grote paniek terug naar het hotel gefietst want via hen lieten we onze was doen. Uitgelegd wat er was gebeurd, naar de wasserij gaan zien of ze iets hadden gevonden. En ja, er bestaan nog eerlijke mensen. Alles teruggekregen, visakaart, bankkaart, euro s, dollars en bath (Thailand). Ik heb dan maar even voor sinterklaas gespeeld, zo blij dat ik alles terug had. We hebben alles dan maar even afgereageerd op een bowlingbaan en hebben een paar spelletjes gespeeld. Heb trouwens drie keer kunnen winnen. (ikke= Manny) Vandaag, om 5uur vertrekken we richting Hanoi, een rit van ongeveer 24uur. Daarna zijn we er weer terug met verder nieuws
Als we s avonds op de terrassen eten komen kinderen schooien voor de resten van de rijst en het vlees en schrokken dat dan vliegensvlug naar binnen.Je moet maar op de verkeerde plaats geboren worden he! Toch iets om even langer bij stil te staan vindt je niet!!! Wanneer we weer voor een langere rit met de bus vertrekken stapt er een kerel met een stengun op. Hij zit de ganse rit met ons uit. We hebben er ons gedacht over alhoewel we ons tot nogtoe niet onveilig hebben gevoeld. De volgende lange busrit gebeurt hetzelfde. Gisteren hebben we twee fietsen gehuurd en zijn langs het busstation gereden voor onze ticketten naar Vang Vieng en naar het vliegveld. Daar wilden we iets gaan drinken maar blikjes bier hadden ze niet, wijn ook niet maar wel Lao whiskey. Hebben dat dan maar genomen. Een fles (640ml) kost maar 10.000 kip (ongeveer 1 euro) Donderdag 0700, de bus naar vang vieng. na 5 minuten, de bus is nog niet vertrokken, worden we verwezen naar een andere bus. Bagage wordt overgeladen. Na een paar minuten moeten we toch terug naar de eerste bus. (probleem opgelost?????) Bagage wordt nog maar eens overgeladen. Man met stengun rijdt met ons mee. Mensen met allerlei bagage rijden mee. Er begint iets serieus te lekken achteraan in de bus. Er vloeit vocht door de gang en de busbegeleiders proberen tevergeefs alles op te dweilen. 3 a 4 mensen zijn ziek en zitten over te geven in plastiek zakjes. Er wordt even gestopt om te plassen aan de kant van de weg, in de bosjes. (de vrouwen schieten over natuurlijk)
Ondertussen zijn we in Vang Vieng met de fiets door de rijstvelden naar de grotten gereden. We kregen een gids mee die ons door een doolhof van grotten loodste. Echt de moeite waard. En dan ergens onder de grond vind je ineens een lagune waar je in heerlijk fris water kan zwemmen. In Vang Vieng zijn alle terrassen voorzien van een soort van ligzetels (niet echt makkelijk om te eten) en waarop iedereen wat tv ligt te kijken. In t kort, het is een grote associale bedoening.
Voor t ogenblik zitten we in Vientiane, hoofdstad van Laos en zoals elke grote stad een grote commerce. Terassen en restaurants die elkaar beconcureren dat het geen naam heeft. Je loopt de straat door en zegt constant, no thank you.
We blijven hier een paar dagen hangen en plannen onze trip naar Vietnam. Meer nieuws van daaruit.
We moeten om 8u aan guesthouse Phousi 2 zijn voor vertrek naar de whiskeystokers en naar de grotten met de honderden boedha s . We verwisselen een paar keer van boot maar al bij al verloopt alles vlot. We doen welgeteld 400 trappen om aan de grot te komen, die helemaal de moeite niet waard is. We komen terug aan ons vertrekpunt rond half twee en worden direct in een minivan weggestuurd om naar de watervallen te rijden. Geen tijd voor eten of drinken. Direct na het vertrek weet iedereen in het busje dat ons chauffeur ofwel absoluut niet kan rijden ofwel onder serieuze invloed is. Na een paar minuten weet hij op een of andere manier een tuk tuk te pletten tussen de minibus en een andere wagen. Zonder te stoppen zet hij zijn weg verder. Op het stop! van mijn kant wordt niet gereageerd. Na een tiental minuten slaagt hij erin om een andere minibus te rammen die ons wou voorbij steken. Wij stappen uit en rijden mee met een tuk tuk tot aan de waterval. Eten iets, geen tijd meer voor de waterval. Om 16u terug naar de minibus maar de chauffeur weigert ons terug mee te nemen. Een andere bereidwillige chauffeur zal ons terug brengen naar het dorp. Onderweg stoppen we nog even in een dorp van de lokale bevolking en beseffen we onmiddellijk welke gelukkige mensen wij eigenlijk wel zijn. Vandaag hebben we er een rit van 7u opzitten naar de kruikenvallei. Binnen een paar dagen meer daarover.
We laten ons bang maken door onze gids van laos ivm de overzet met de slow boat; is onveilig, diefstal van bagage, onbetrouwbare guesthouses in Pak Bang, hele lange trip (1ste dag 7u, 2de dag 11u), zitten op houten banken enz... We krijgen twee andere opties; ofwel met de touristenbus (12u) ofwel met de minibus (7u) allemaal mits opleg natuurlijk. We kiezen voor het minst erge, de minibus. Jongens, jongens wat een vergissing! 12uur over wegen waar onze chauffeur probeert om de gaten te vermijden. Wat hem absoluut niet lukt. Ik wordt onderweg almaar zieker. Bij een halte geef ik alles over en zit met diarree. Neem immodium met de vleet. Om 12uur s nachts worden we gedropt in een stad die we niet kennen en waar de guesthouses sluiten om 11uur. Een vriendelijke hollander (echt waar!) wijst ons de weg naat een hotel waar nog een kamer vrij is en die nog wil opendoen voor ons Is wel vrij duur maar comfortabel. Lig twee dagen ziek te wezen. Luang Prabang is een mooi stadje aan de Mekong rivier. We blijven hier een paar dagen rondhangen. Morgen zijn we van plan om een boottocht te maken en daarna gaan we naar de vlakte der kruiken.
Francois is trouwens al sinds de 19de gestopt met roken en het gaat redelijk goed zegt hij. Bedankt ook aan iedereen die nu en dan eens reageren op deze blog. t is altijd leuk om ook iets van thuis te horen.
Vandaag hebben we ons een halve dag laten voeren door een tuk tuk. Eerst naar de snakefarm, dan naar de monkeyschool (nee.... niet voor ons!!!) en van daar naar de tijgers. Die hadden vermoedelijk net eten gekregen want die waren heel tam. Morgen vertrekken we s middags naar Vientiaene (5 a 6 uur ) met de bus en van daaruit met de slowboat (2 dagen) naar Pak Baeng en Luang Prabang (Laos) Daar zullen we weer een hotel moeten zoeken. Vanavond nog een goeie Thaise massage en dan kunnen we er weer tegen.
We kunnen de bus naar Chiangmai een uur vroeger nemen dan voorzien. de rit die normaal 5 uur duurt, duurt 6u30. S anderendaags ontbijt om 8 uur, vertrek voor de trekking om 09u30. Na een rit met de auto nemen we middageten en vertrekken dan voor onze rit op de olifanten. Wat zijn die beesten hoog zeg!!!! We worden naar een andere plaats gebracht voor een wandeling van ongeveer twee uur. altijd maar bergop, langs rivieren, rotsen en smalle richels. Wij zullen uiteindelijk moeten toegeven dat we geen twintig meer zijn! (ik in ieder geval) Er zordt gezwommen aan een waterval. Ik doe niet mee (veel te moe!!) En dan weer verder de bergen in, altijd maar hoger, steile hellingen. Hier zijn de cascatellen niks tegen. Eindelijk aangekomen aan onze slaapplaats. (een paalwoning, als je het zo al kan noemen) Verdeeld in twee ruimtes. Wij krijgen de kleinste toegewezen voor ons alleen. Na het avondeten gezellig rond het kampvuur met gitaarmuziek en een lekkere joint! (of was het bananenblad?) Douchen zit er niet in! Slapen op een dunne matras op de grond en s nachts is het echt koud. Ik heb drie dekens nodig. We beslissen om s morgens met nog een ander koppel terug naar beneden te gaan. Na het middagmaal gaan we raften. Helemaal doorweekt komen we aan.in ons hotel. Eindelijk douchen!!
Een paar dagen lang hebben bijna niets anders gedaan dan tempels bezocht. tempels, tempels en nog eens tempels. De ene al mooier en al groter dan de andere. Het eten aan de kraampjes is verrassend lekker (het meeste toch) ""We weten ondertussen ook hoe sprinkhanen en mieren smaken en zo slecht is dat niet hoor. De gebakken kakkerlakken hebben we niet aangedurfd, dat was net iets te..... we hebben ook het nationaal museun bezocht in Bangkok en dat was zeker de moeite waard. Maandagmorgen zouden we aan het hotel worden opgehaald om half acht, om kwart voor acht bellen we de eerste keer, heel ongerust want onze trein vertrekt om kwart na acht. "taxi is onderweg" om vijf na acht bellen we een tweede keer. "binnen tien minuten is hij daar"! Trein weg, en ander ticket geboekt voor trein van 09u25. Om 9u45 vertrekt de trein, 10 minuten later staan we voor 45 minuten stil. We komen aan in Ayutthaya om half een. Ons hotel is vlakbij, we lopen met onze zware rugzak 3 km a la Francois (de meesten weten wel wat dat wil zeggen he) We nemen tot slot een tuk tuk omdat we de volledige weg terug moeten. Een grote verademing, ons hotel is prima, groot bed, airco, badkamer en veel ruimte! We boeken direct een boottocht rond de stad naar de tempels (die hadden we nog niet gezien! sic) We sluiten de dag af op de nachtmarkt. We blijven hier twee nachten en trekken dan verder naar Sukhothai. tot dan!
Na een rustige vlucht naar Helsinki en een lange vlucht naar Bangkok eindelijk ter plaatse aangekomen. Ons hotel is niet veel speciaal maar we hebben een bed een douche en toilet. Deze morgen hebben we ons serieus overslapen (we werden wakker om 11uur) We hebben het al serieus moeten uitleggen om nog ontbijt te krijgen. Onze reis naar het noorden ligt ondertussen vast. met de tuk tuk kom je overal maar nu en dan doe je beter je ogen eens toe.Gans de stad zijn we doorgereden. t Is hier ene grote kermis. Hier loopt meer volk rond dan in gans Belgie. Je hoort hier alle talen en je ziet alle nationaliteiten. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. We gaan nu naar ons bed want deze eerste dag was echt vermoeiend. Tot binnenkort
Ok, zover zijn we dan. De drukte van de feestdagen is ondertussen voorbij (of toch bijna). We hebben een leuke week aan de zee doorgebracht. Alles is vlot verlopen en onze groep heeft een leuke vakantie gehad. Een kleine anecdote: toen we op een avond onze laptop boven haalden om de foto's al eens te bekijken vroeg één van onze deelnemers : "mag ik met het muizeke spelen"? Nu kunnen we de details van onze reis verder plannen. Onze laatste visa zijn in orde. We proberen nu uit te vissen hoe we best onze rugzak inpakken. "Tips" zijn trouwens nog altijd welkom. Tot binnenkort
Zoals de meesten ondertussen al zullen weten zijn we al maandenlang bezig met de voorbereiding van onze reis. Met "Trotter" als leidraad komen we toch al veel dingen te weten. Onze paspoorten zijn al in orde. Wij hebben alle mogelijke inentingen gehad. Ons eerste hotel in Bangkok is gereserveerd. We hebben ondertussen al 3 visa te pakken gekregen waarvoor we 4 keer naar Brussel zijn moeten rijden. En het laatste visum dat we nodig hebben (dat van Thailand) daarvoor kunnen we terecht in Antwerpen en dat is toch iets gemakkelijker dan Brussel. Het komt er dus eigenlijk op neer dat we enorm aan t aftellen zijn. Op 14 januari vertrekken we maar ondertussen gaan we nog een weekje naar de kust met een groep minder validen. Het wordt wel een vermoeiende vlucht. We moeten overstappen in Helsinki en daar moeten we 6 uur wachten voor onze volgende vlucht naar Bangkok. Spannend !!!!
