Hebben gisteren weer de fiets genomen maar deze keer richting zee. Terwijl de inlanders met een dikke jas en kap op hun hoofd aan het strand zitten kunnen wij niet genoeg kleren uitspelen omdat het zo warm is. Tien minuten zonnen langs elke kant is er eigenlijk acht te veel. We zijn alletwee rood verbrand van voren en van achteren. Van vervuiling gesproken; Alles, maar dan ook alles wordt hier in plastiek zakjes gestoken. Van hete soep tot koude drank tot een stukje fruit. Het zakje met afval wordt dan gewoon op straat gegooid. Soms is het een grote vuilnisbelt. Van recicleren heeft hier nog niemand gehoord. Het weer is nog altijd een beetje wisselvallig alhoewel het heel warm is. Zoals jullie soms snakken naar een beetje warmte zo snakken wij soms naar een beetje afkoeling. Vermoedelijk trekken we morgen weer verder richting Saigon. (Ho Chi Mingh city)
Zaterdag zijn we het oorlogsmuseum en dat was echt wel de moeite waard. Om half zes worden we opgehaald voor onze trip naar Hue, deze keer met de slaapbus want het is weer een trip van 13u. De meesten zitten in gewone zetels, wij krijgen een bed. (wat een luxe). Bij aankomst worden we direct naar een hotel geloodsd. Als we de kamer nemen dan moeten we de taxi niet betalen. t is hier allemaal een gesjacher onder de hotels en taxichauffeurs en reisagentschappen. Na wat onderhandelen krijgen we toch een goeie prijs. Maandag zoeken we weer redelijke fietsen om de stad te verkennen. Het is vreselijk warm en mijn haar wordt al wat langer dus ik beslis het toch maar te wagen om mijn haar te laten knippen. Wassen hoort er blijkbaar niet bij, nat maken ook niet. Zo droogweg wordt er een serieus stuk afgeknipt en eerlijk gezegd heeft ze het nog niet zo slecht gedaan maar het is voor ons wel een heel evenement. We regelen nog een uitstap met de motorfiets voor morgen. We fietsen wat rond in de oude stad en zien daar echt wel veel ellende op de sampams. Niet de plaats om even af te stappen. Dinsdag bezoeken we de oude keizerlijke stad, echt een aanrader hoewel er veel verwoest is tijdens de oorlog. Na de middag vertrekken we met de broers Tuu en Tsi per motobice voor een tochtje door het platteland waar geen toeristen komen. Rijden langs een garnalenkwekerij en krijgen op een kleine paalwoning een kopje thee voorgeschoteld. We bezoeken een 200 jaar oude woning waar oompje Ho in zijn jeugd nog heeft gewoond en les gekregen heeft van zijn vader. We rijden ook langs een kleuterschooltje waar we onze stylo s en onze eitjes van de kindersurprise afgeven. Alle kindjes heel blij natuurlijk. Een heel geslaagde dag! Woensdag 18/2, het regent al sinds deze nacht. We wachten op de bus naar Hoi An, een stadje aan de zee waar we een paar dagen willen relaxen. Bij aankomst staat het ontvangstcommite van een mooi hotel ons weer op te wachten. We krijgen een luxekamer voor 10 dollar en worden verzocht om tegen de andere gasten te zeggen dat we 20 dollar betalen voor de kamer! Soit, het kan ons niet schelen we hebben een prachtige kamer en we hebben goed geslapen. tot zover ons relaas voor vandaag
