Vorige Zondag een tripje naar de bergen. We zijn zijn eerst naar de lodge gereden waar we smiddags gingen eten. Wat een verschil bij het uitstappen. Een hoogteverschil van 1300m en een temperatuurverschil van zeker 10 graden. Boven was het heerlijk fris in vergelijking met beneden. De lucht was er zuiver en geen lawaai. Zalig!
We hebben eerst een schitterende, mooie maar vermoeiende wandeling gemaakt van 2,5 uur. Kleine dorpjes, adembenemende uitzichten en veel kuitenbijters van hellingen.
Daarna genoten van een welverdiende maaltijd. Met als dessert de lekkerste vanille ijscreme die ik ooit gegeten heb.
Eens terug was het valiezen pakken want het moment was aangebroken. De verhuis
Na een rit van 40 minuten zonder files zijn we savonds aangekomen in Victor-Tango (we logeren in een compound Village Theodat).
Maar op het eerste zicht een ontgoocheling: geen drinkwater, zeker 5 graden warmer dan Petion Ville, vochtiger, geen muskietennetten en veel muggen, toilet werkt niet, een vuilisbelt voor de deur, geen borden, geen glazen, geen ventilator Maar soit, dan wordt het wel wat kamperen, krabben en zweten in het begin.
Vooral dan krabben. Manman, ik ben gewoon TE lekker voor de muggen J
Het voordeel: we hebben een goeie kokkin en goeie huishoudster en we hebben elk een grote kamer.
Deze week stond net zoals de andere 3 weken in het teken van de organisatie van de stock. Intussen heb ik ook gevraagd aan de projecten om hun vervallen producten en surstock op te sturen. Extra werk voor ons maar zo zijn de projecten ook opgeruimd. We vullen gewoon de rekken aan en op het einde van de maand een inventaris.
Het was een werk van zwoegen, zweten, spierpijn en dorst.
Maar het is nu vrijdagmiddag en ik moet zeggen: ik ben trots op het werk dat door mijn equipe is verricht. Het is niet makkelijk voor hen. Er komt hier een expat toe die hier de boel volledig overhoop haalt. Maar het resultaat mag gezien worden. Alles staat mooi per familie. Een deel in de stock en een deel in de apotheek. Voila, vanaf nu kunnen we beginnen werken J
Omdat we nu maar 10 min van stock wonen kunnen we ook langer werken. Het zijn lange dagen van 7u30 tot dikwijls 19u. Voor 19u30 moeten we wel thuis blijven. Maar dan is het eten, douchen, samen iets drinken en daarna bedje in. Doodop savonds.
Voor de moment zijn we met 2: Delphine en ik. Hans komt er binnen een paar weken ook bij en ook de vervangster van Stephen komt. Dus we zullen binnenkort met 4 zijn.
Nu wel wat ambetant als ik de donderdagavond naar Petion Ville wil om te gaan sporten of iets te gaan eten. We hebben maar 1 chauffeur en ik mag alleen niet gaan.
Dus ofwel blijf ik in andere projecten slapen en neem ik de vrijdagmorgen vroeg de auto om om 7u30 in de stock te zijn..
Maar vanaf nu vertrek ik de vrijdagavond naar Petion Ville om op de coordinatie te slapen. Zo kan ik vrijdagavond en zaterdag naar de fitness.
Nu qua sporten is er verbetering in VT. Het is goedgekeurd dat we smorgen mogen lopen. Dus ben ik vanmorgen om 5u30 gaan lopen op een voetbalterrein in de buurt. Maar zelfs op dat uur is het al te warm.
Het is nu zaterdagmiddag en heb vanmorgen heerlijk uitgeslapen. Een beetje internetten, appartement zoeken, bloggen.
Vanmiddag ga ik nog voor een sportje en vanavond gaan we eten.
Morgenvroeg vertrekken we vroeg naar de zee. Nu de andere kant op, naar het zuiden. Het zal waarschijnlijk een ritje worden van 2u.
Ik blijf hier ook maandag op de coordinatie. Inventaris maken van de vervallen producten die ook hier worden opgestapeld.
ook hier ben ik verantwoordelijk voor de caisse bouffe in ons huis
we eten echt lekker. De overschot van savonds nemen we de volgende dag smiddags mee. Zo eet ik smiddags ook.
Heb hier al te horen gekregen dat ik teveel met dozen sleur en dat ik het vooral alleen doe.
Gelukkig zitten we met alle secties samen in de stock. Zo is het gemakkelijk om te lenen als we met een stockbreuk zitten.
De vervallen producten vernietigen zal geen lachertje worden. Blijkbaar moeten we hier voor alles zelf zorgen: cement, ovens,
Er is een post geopend voor een vervangster voor mij. Hopelijk is er iemand beschikbaar om mij te vervangen. Ik hoop alles af te krijgen. Maar de hoop is er en we geven nie op e !!! ;-)
Dinsdagmiddag 4u aan tafel gezeten voor de medical meeting. De medical coordinator is nieuw, vele medisch verantwoordelijken in de projecten zijn nieuw. Dus het duurde allemaal wat langer. Change dat Louis koffie en koekjes had voorzien of we zaten daar allemaal met een hypoglycemie;-)
De rest van de week heb ik doorgebracht in de stock. Ik ben bijna klaar met de organisatie en verhuis. Daar werken is serieus vermoeiend. Een hele dag met dozen en paletten sleuren bij 40 graden kost mij veel bloed, zweet, propere T-shirts, water en geduld. Maar door een beetje fysieke arbeid overdag hoeft een fitness savonds al niet meer.
Door de zware werkomstandigheden hebben we besloten om de zaterdagmorgen de stock te sluiten. Het is nu toch geen urgentiesituatie meer.
Hierdoor zal er in de week langer gewerkt worden, van 7u30 tot 17u.
Nu heb ik wat tijd de zaterdagmorgen om rapporten te schrijven en analyses van onze stock te maken en te kijken wat er van de internationale bestelling van mei nog moet toekomen. We zitten met de ene stockbreuk na de andere. We moeten dan telkens gaan aankloppen bij andere secties om te lenen. En ik in Congo maar vloeken dat Haiti in het voorjaar voorrang kreeg als het op bestellingen en expats aankwam en dat wij daardoor vertraging op onze bestellingen hadden. Terwijl het zelfs hier nog niet voldoende was Aiai, miserie
Het is hier dan ook niet simpel een bestelling te plaatsen omdat je geen gegevens hebt over de maandelijkse consumptie. Het varieert nog sterk en er zullen projecten sluiten en andere opgericht worden.
Maar na de inventaris hebben we een goed beeld op wat we hebben en wat ontbreekt. Daarna zal ik nog een urgentie bestelling doen.
Voor de rest een antibioticaschema gemaakt met welk geneesmiddel moet opgelost worden met wat, hoelang geopende flacons mogen bewaard worden. Een duidelijk schema gemaakt met de datum wanneer projecten hun bestelling kunnen doen want dan moet ook de camion gereserveerd worden. We gaan nagaan bij het ministerie wat de procedure hier is voor vernietiging van vervallen geneesmiddelen. We hebben een container vol met vervallen producten en ik moet daar eerst nog een inventaris van maken, woppppaaaaa.
Ook nog een inventaris maken van de container vol met chirurgisch material die we gekregen hebben, de contracten van mijn staff bekijken en alle jobprofielen van apotheekstaff nakijken dat die een beetje zelfde zijn.
Alle, we weten wat te doen J
ik moet er meer op letten dat ik eet smiddags en voldoende drink. Van Marco heb ik savonds eens een haitiaans koekje gekregen. Superlief.
vandaag: D (demenager) day. We hebben gisteren ons huis gezien en er was nog wel wat werk maar tziet er goed uit. Iedereen heeft een eigen, grote kamer met terras, we hebben een mooie keuken en het huis is gelegen in een compound. Dus na goedkeuring kunnen we daar misschien zelfs een toertje gaan lopen. En dit alles op slechts 10 min van de stock zonder files. Chance want anders zouden we om 6u30 moeten vertrekken met die nieuwe uren.
Heb mijne powerball al om zeep geholpen
Ik ben al aan het pushen voor een opvolger. Apothekers zijn al niet zo talrijk aanwezig bij MSF, dus je kunt er maar beter vroeg aan beginnen..
Mijn 35 dollar nikeschoenen zijn misschien wel beter dan mijn all stars maar toch niet zo ideal
Supervochtig
Als het hier regent is het vollenbak. Dan denk ik altijd aan die mensen in de kampen in hun tentje
Vandaag wordt er door MSF zeep uitgedeeld in een kamp. De andere kampen volgen.
Zaterdagavond was het feest bij ons. Een geslaagd weerzien van MSF-B en een geslaagd ontmoeten van andere secties van MSF.
Mijn pijp was uit tegen 1u.
Ik was de enige van ons huis die meeging naar de zee de volgende dag. Misschien chance, dan moest ik ook niet opkuisen ooooh, foei!
De zondag er dus uit om 7u om dan met de auto naar de ontmoetingsplaats te gaan. In het huis van Choscal kwam iedereen samen voor een koffietje en daarna waren we met zijn 9en klaar voor een ritje van 1.5u naar een hotel aan de zee.
Het was zalig. Een dagje strand, zee, eten, drinken en verbranden. Ideaal, net wat je nodig hebt na een zware werkweek J.
Ik ben daar ook een oude bekende van Masisi tegengekomen. Zalig hoe klein de wereld ook is.
Tegen 16u zijn we dan terug huiswaarts gekeerd.
Maandag back to reality en back to mijne warme stock waar ik weeral met dozen heb zitten zeulen. Maar beetje bij beetje komt alles op zijn plaats terecht. Ook de contracten van mijn staff in orde gebracht.
s Avonds is het serieus beginnen onweren, maar heb toch mijn nieuwe nike-schoenen (voor 35 dollar betwijfel ik ten zeerste of het wel echte zijn) aangetrokken om naar de fitness te gaan. Het nadeel natuurlijk is dat als je thuiskomt tegen 20u30 iedereen al gaan slapen of in hun kamer is. Een dag begint vroeg hier maar is ook s avonds snel gedaan.
Het is nu dinsdag en ben ik op de buro gebleven. Halleluja,geen files vandaag.
Vanmorgen heb ik me bezig gehouden met antibiotica schemas op te stellen (op de diensten worden opgeloste flacons oneindig lang bewaard, dus daarom een tabel met houdbaarheid), vragen van projecten te beantwoorden, de verslagjes te lezen en in discussie te gaan met mijn baas dat ik geen eigen mailadres heb om die verslagjes van de projecten te ontvangen J
Vanmiddag hebben we medische reunie.
En vanavond spinning bij de Marc, een canadees. Hopelijk is het bij hem beter want de lessen van de locals vind ik toch maar niets. Ik moet nu van mijn abonnement profiteren voor mijn verhuis want dan ga ik helemaal niet zo veel kunnen gaan. Het wordt dan een rit van meer dan een uur terwijl het hier 10 minuten vandaan is.
het openbaar vervoer : Taptaps, kleurrijke busjes waar iedereen kan op-en afspringen, mits een kleine bijdrage uiteraard
de verhuis naar ons nieuw huis wordt telkens maar uitgesteld. Blijkt nu date r nog geen muskietennetten en matrassen aanwezig zijn. Het is wel maar 10 min van de stock zonder files te moeten doorstaan.
Het schooljaar is hier sinds 1 oktober weer begonnen.
Eindelijk wat tijd om achter een computer te zitten.
Het was een hectische week omdat ik alles wil gedaan krijgen. Mijn lijstje is behoorlijk lang en 3 maand is behoorlijk kort
Prioriteit nummer 1 is de centrale stock herschikken en zo snel mogelijk die inventaris doen.
Maar begin deze week heb ik de 3 projecten bezocht (uiteraard ook niet onbelangrijk).
Maandag was Sarthe aan de beurt. Sarthe bestaat uit 2 delen waarbij je de straat moet oversteken. Joehoeee, de enige keer waar ik dus een stap op straat mag zetten
Dit is een project dat is geopend na de aardbeving. Ze hebben indertijd een oude, megagrote hangar gevonden, die volledig werd uitgekuist en daarin hebben ze een ziekenhuis gebouwd. Met houten planken werd een ruimte apart gecreeerd voor het maken van het operatiekwartier. Daarbinnen is het heel netjes, met een nieuwe betonnen vloer en airco.
In de hangar zelf zijn er houten tussenschotten die de verschillende afdelingen van elkaar scheiden. Voornamelijk orthopedische gevallen.
Ook de apotheek is afgescheiden met airco. Ik heb me daar voornamelijk beziggehouden met bezoekjes aan de afdelingen om hun medicatiestock te bekijken en uitleg over het computersysteem. Ook daar bekend volk van uit Congo teruggezien
Dinsdag was Martissant aan de beurt. Dit project bestond al voor de aardbeving. Ook daar is apotheek gekoeld en hebben we samen de diensten bezocht en gekeken op welke manier hun medicatie werd bewaard.
SAvonds ben ik terug naar de fitness gegaan en heb me direct een maandabonnenment (met zelfs 10 dollar korting) aangeschaft. Veel expats van MSF en andere ngos aanwezig (veel anders voor ontspanning is er ook niet te doen in de stad). Maar heb al mijn sportmaatjes gevonden in coordinatie: Delphine (verantwoordelijke interstock) en Stephen (logistieker). Maar toch oooooh zo jammer dat ik nu net mijn sportschoenen niet mee heb. Normaal gezien heb ik die altijd mee maar ik dacht dus dat we gingen leven in afzondering in ons huis. En sporten met All Stars is toch niet datte. Dus ga ik me er nieuwe aanschaffen.
Soit, woensdag, op naar Choscal. Ook nieuw na aardbeving. Als je van Pétion Ville komt, daal je zo een 300m en de temperatuur klimt met 5 graden. Warm. Ook is het gelegen in de sloppenwijken. Vuilnisbelten, een hoop stenen die geen huis meer vormen,..
En veel patiënten, vooral zwangere vrouwen. De ene bevalling na de andere daar.
Na een bezoek aan de apotheek en de diensten, ook uitleg gegeven over gebruik van Isystock.
Na mijn bezoekjes heb ik een verslagje gemaakt met positieve punten, punten waar nog plaats is voor verbetering en mijn aanbevelingen. Op het niveau van de apotheek is veel plaats voor het gebruik van het stockprogramma en op de diensten het bewaren van frigoproducten in de coolboxen.
Ik zou dan samen met de verantwoordelijken een opleiding geven aan de verpleegkundigen en artsen van de projecten over het bewaren van frigoproducten en verdovende geneesmiddelen (hele strikte reglementering).
De rest van de week heb ik doorgebracht in de centrale stock. Ik heb mijn mannen de opdracht gegeven alle geneesmiddelen te organiseren volgens vervaldatum en zoveel mogelijk de rekken aan te vullen . Ik hield me bezig met de organisatie van het materiaal (anesthesie, operatietafels, sterilisatie, spuiten, verbandmateriaal...). En dit in een stock van bijna 40 graden. Wet and dirty !!!!! En niet overdreven. Kleddernat van het zweet en pokkezwart van de dozen.
En na een vermoeiende werkdag met veel water, nog een file van gemiddeld 1,5 uur tegemoet in een chaos van sterk vervuilende, claxonerende autos op slechte wegen. Maar uiteraard is er nog energie daarna om een sportje (zelfs een spinningsessie) te gaan placeren .
Het is nu zaterdagmiddag en heb net gedaan met werken in de stock.
We gaan nu een bezoekje brengen aan ons huis. Normaal is het de bedoeling dat we maandag gaan verhuizen. Het is een 3 kamer tellend huis, dus hebben ze nog een vierde moeten bouwen (we zijn met 4). Daarvan is het dak nog niet af en dat kan 2 weken duren. Daarbij is er nog geen electriciteit (er wordt een generator geplaatst) en geen water. Alleeeeeoooopaaaaaa! En bovendien is het in Tabarre, dus ver van Pétion Ville, ver van de fitness. En dat ligt niet binnen de toegelaten zone van middernacht, dus voor 19u30 binnen en binnenblijven. Behalve donderdag, vrijdag en zaterdag. Soit, we zien wel. Om niet elke dag 3u in de file te staan, moet je iets over hebben. Er moet alleszins goed worden afgesproken want we hebben maar 1 auto, te delen met 4.
Vanmiddag sportschoenen zoeken, een fitnessje placeren met de anderen en vanavond is het intersectie party bij ons thuis.
Morgen wordt er afgesproken om naar de zee te gaan. Ben benieuwd.
naast de openbare vuilisbelten wordt eten verkocht op de markt
op elk huis is na de aardbeving het nummer geschreven met graffiti door een verantwoordelijke van het ministerie van openbare werken die het huis heeft gecontroleerd. Het kleur kan verschillen: rood (te vernietigen), geel (te herstellen), groen (OK). En je ziet vrij veel rood...
in het zienekhuis zijn er gezondheidspromotoren aan het werk verkleed als clown. Op een ludieke manier geven ze aan de patiënten uitleg over het gebruik van muskietennetten, condooms, over sexueel geweld... Ze zijn echt goed.
Echt goed slapen doe ik niet. Veel straatlawaai en zon is op om 5u. Warmte valt goed mee tijdens de nacht.
F*cking muggen
Zo, tot de volgende (geen idee wanneer want dus binnenkort ook beperkt internet )
Donderdagavond zijn we met een deel van het coördinatieteam iets gaan eten in een restaurant hier niet zo ver vandaan. Het was heel gezellig en de zeevruchtenschotel was lekker. De vrijdag heb ik doorgebracht in de centrale stock. Mijn eerste deel van de verhuis: de solutions (dozen Glucose, NaCl en Ringer) per soort plaatsen. Alles stond door elkaar. Nu we waren goed bezig om de rekken aan de vullen met behulp van een vorklift, toen het plots hevig begon te waaien en te regenen. Zo fel dat een deel van een boom op het dak was beland en we daardoor met een lekkend dak zaten. Maar niet zomaar een lek, nee. Het water liep langs de muren naar binnen, een ware waterval. Ook via het plafond sijpelde hier en daar water naar binnen. En dat natuurlijk allemaal juist op de plaats waar ik mijn solutions had geschikt. Dus, met de vorklift alle bovenste dozen er terug af om daar een plastiek zeil te leggen. Miljaar, en dag werk voor niets.En veel dozen doorweekt natuurlijk. Op de weg terug naar huis werd de schade van de tropische storm pas echt zichtbaar: overal afgeknakte takken, bomen, elektriciteitspalen en kabels op de grond. De elektriciteitskabels waren soms hinderlijk voor het verkeer en er waren dan mensen aan die kabels aan het trekken. Aiaiai... Ook de wegen waren rivieren geworden. Daardoor hebben we er langer over gedaan om naar huis te komen. Fricasée na zo een lange dag. 's Avonds dan vroeg mijn bedje in onder mijn tweede beste vriend : het muskietennet Zaterdagmorgen ben ik eerst Laurence uit de nood gaan helpen. Ze had mijn hulp nodig met een excelprobleem. Wie had dat ooit gedacht, dat ik zou kunnen pronken met computerskills Daarna de auto in, richting centrale stock. Het water was al weggetrokken en heb ik mijn herschikking van solutions kunnen vervolmaken. Manman, content dat ik was. Volgende luik; herschikken van de therapeutische voeding. Omdat niet alles in de gekoelde apotheek kan staan, heb ik met mijn mannen een lijst opgesteld van welke families (geneesmiddelen en materiaal) waar te plaatsen: in de apotheek of in de stockruimte met grote rekken waar paletten op kunnen staan. Maar waar het wel 35-40 graden is. Vermits ik volgende week de projecten ga bezoeken, heb ik de opdracht gegeven te beginnen met organisatie van de apotheek. Maar er is nog wel wat werk. Vooral voor de dingen die we gaan plaatsen in de stockruimte. Nu staan er overal paletten en dozen. Eens alles mooi herschikt is , kunnen we een inventaris doen en beginnen met analyses van de stockbreuken. Tegen 13u30 is er nog een levering van frigoproducten toegekomen. Ik zal ook een oplossing moeten zoeken voor het frigoprobleem. We hebber er een beetje te weinig. Maar ik denk dat de logistiekers er nog een hebben in voorraad. Anders lenen bij andere MSF secties. Tegen 14u30 konden we dan eindelijk aan ons weekend beginnen. Eens thuisgekomen tegen 16u, heb ik vlug iets gegeten. En daarna ben ik met Stephen naar de fitness (in het iets beter gestelde gedeelte van Port-au-Prince) gegaan. Ik dacht bij mezelf: oeioei. Maar amaai, sjieke dinges: airco,mooi uitzicht, veel toestellen en muziek. Raad eens welk liedje ik daar gehoord heb? Walk on Water van Milk inc. Dus Regi, als je dit leest: je bent aan het doorbreken in Haïti! We zijn daar Javid (ken ik van opleiding vorig jaar) en Corinne (verantwoordelijke medical) van het project Choscal tegengekomen. Blijkbaar heeft bijna iedereen van dat project hun lidkaart daar. Ze zeiden ons dat ze 's avonds iets gingen eten in de Libanees. I'm in! Ze zijn me dan ook tegen 20u komen ophalen. We waren met 6 in het totaal. En wie kwam er dan ook binnen; de 4 van het project Martissant. En zo heb ik ook al kennis gemaakt met 2 van de 3 verantwoordelijken farmacie in de projecten. En alle 3 vlamingen )))) Wordt dus heel gemakkelijk om raad te geven Na de hummus zijn we huiswaarts gekeerd en hier nog ene gedronken. Nu is het zondag en heb ik nog niet veel uitgespookt. Beetje lezen, beetje eten. Op zondag is er altijd een mogelijkheid om naar het strand, de bergen of het zwembad te gaan. Er moet dan wel afgesproken worden met de huisgenootjes. Ik had eigenlijk zin om te gaan zwemmen (jaja, een hotel blijkt zelfs een 20m bad te hebben, maar eerst zien). Misschien wordt het wel niet echt zwemmen maar eerder watergewenning. Maar beter iets dan niets. Maar toen kwam de regen.... Tzal voor volgend weekend zijn. Maandag, dinsdag en woensdag ga ik de 3 projecten bezoeken.
* er hangt hier soms een niet zo aangename geur, misschien wel te wijten aan de openbare vuilnisbelten en uitlaatgassen * volgende zaterdag is er een intersectioneel feestje bij de zwitsers en spanjaarden. Dus samen met MSF België, Zwitserland, Spanje, Holland en Frankrijk. * het regenseizoen eindigt eind oktober. * maar de regen zorgt wel voor verkoeling * veel vluchtelingenkampen * internetverbinding is goed * ben nog aan het twijfelen om een simkaart hier te kopen. Mijn nummer doet het hier wel, maar het kost iets meer * heerlijk fruit * we hebben in de tuin een boom met passievruchten * 4 oktober verhuis ik met 3 anderen naar een ander deel van de stad.
Jaja, de goed voorbereide vrouw heeft geluk gehad: met veel geloop en gezweet heb ik op tijd mijn vliegtuig gehaald.
Veilig en wel aangekomen in het tropische Haïti. Ik heb er volledig zin in om erin te vliegen.
De rit van de luchthaven naar Pétion Ville was vrij lang. Port-au-Prince is een grote stad.
De wegen liggen er niet al te goed bij, het getoeter domineert in de straten en er is nog veel op te bouwen. Toch is er al veel puin geruimd.
Ik ben rond 18u30 plaatselijke tijd aangekomen.
s Avonds mijn roomies/collegas leren kennen en om 20u mijn bedje in. Was toch al 24u wakker. Mijn 3 bedden tellende slaapkamer heft gelukkig een ventilator boven mijn bed anders was slapen een ware hel met die warmte. Het regent wel regelmatig en dan koelt het wat af. Ik denk trouwens dat ik vrij braaf ben geweest tijdens de eerste nacht: niet gewandeld of geroepen. Voor het zekere had ik maar al de wachters verwittigd J
De volledige dinsdag stond in het teken van briefings en mijn eerste reunion médicale.
Woensdagmorgen ben ik de centrale stock gaan bezoeken. Die ligt niet ver van de luchthaven. Een rit van een uurtje. Daar aangekomen kreeg ik eerst een rondleiding in het immens grote gebouw. De stockruimte wordt verdeeld tussen alle secties van MSF (België, Nederland, Spanje en Zwitserland). MSF Frankrijk heeft zijn stock een beetje verder. De nieuwe, gekoelde farmacie van MSF-B is uiteraard de mooiste ;-) Uiteraard, voor minder gaan we niet hahahaaa.
Eerst kennis gemaakt met mijn staff: Valcin (lokale apotheker) en Marco. Wederom super mensen. Samen hebben we uitgemaakt wat de prioriteiten worden: de verdere verhuis en organisatie, de inventaris doen, de kennis van het computerprogramma verder uitbreiden om de stock beter te gereren.
Laten we daarmee beginnen. Er is hier nog veel te doen en ze zijn blij dat de langverwachte apotheker eindelijk is toegekomen. Stresssssssss? Nee hoor ;-)
Ik heb hier al een expat van MSF-F leren kennen die zaterdag wilt uitgaan. EUHmmm, dat moet je bij mij geen 2x vragen J
Donderdag een dagje buro en een babbel met Laurence, de Medco, mijn bazin. Prioriteiten vastleggen en planning maken.
Vrijdag en zaterdag naar de centrale stock. Volgende week bezoek ik alle projecten.
Ook daar ben ik welkom (lees: werken geblazen).
Ik probeer hier een mondje Creools te leren
De Haitiaanse drinkspecialiteit is rum
7u tijdverschil. Dus als het hier 12u s middags is, is het bij jullie 19u s avonds.
Ik sta al vol muggenbeten. De muggenmelk wordt hier dan ook mijn beste vriend de volgende 3 maanden.
Met MSF-België zijn we hier met ongeveer 45 expats in Haiti..
De stock is zodanig gekoeld (20 graden) dat ik binnen een trui moet aandoen. Als je dan terug buitenkomt in 35 graden is het zweten gablazen en een verkoudheid opdoen
4 oktober verhuis ik met 3 anderen naar een huis dichter bij het werk
4 projecten hier: Sarthe, Martissant, Choscal (Cite soleil) en Tabarre. Martissant is het enige project die er ook was voor de aardbeving . Tabarre is nog in opbouw
Mijn rugzak staat zo goed als klaar. Ik heb precies veel minder mee dan de vorige missie. Nu ja, ik ga nu ook wel maar voor 3 maand en het is daar poepheet. Op het laatste moment toch beslist om mijn 7 blikjes met verschillende Belgische bieren niet mee te nemen. Aan de andere kant heb ik wel chocolade, chupa chups en snoep mee voor mijn toekomstige collega's. Je weet maar nooit als de blikjes het door de druk in het vliegtuig begeven. Daar gaat anders mijn geloofwaardigheid als ik met bier doordrengde kleren aan het werk ga. Natuurlijk ook het extra gewicht speelt mij parten... De kriebels beginnen anders wel te komen. Vooral omdat ik hier zit uit pluizen hoe mijn traject Kortrijk-Brussel-Paris CDG-Paris Orly-Guadeloupe-Haïti eruit ziet. De kans om mijn vliegtuig in Parijs te missen is groot. Dus een goed voorbereide vrouw is er 2 waard. Nu, in mijn volgend verslagje ga je wel horen hoe die voorbereide vrouw hoogstwaarschijnlijk haar vliegtuig heeft gemist Ik heb ook een sjaal mee. Als ik 19 december van het vliegtuig stap, dat ik tenminste ietofwat om het lijf heb om mij te verwarmen.
Ok, dan rest mij nog enkel afscheid te nemen van dit Belgenlandje en van jullie. Tot de volgende, S xxx
Net zoals de vorige keer kunnen jullie mijn doen en laten volgen op mijn volgende missie. Deze keer trekken we naar Haïti. Reacties, weetjes, roddels of nieuwtjes?? Vooral niet twijfelen om ze mij dan door te geven
ooooh, foei!
