Donderdagavond zijn we met een deel van het coördinatieteam iets gaan eten in een restaurant hier niet zo ver vandaan. Het was heel gezellig en de zeevruchtenschotel was lekker. De vrijdag heb ik doorgebracht in de centrale stock. Mijn eerste deel van de verhuis: de solutions (dozen Glucose, NaCl en Ringer) per soort plaatsen. Alles stond door elkaar. Nu we waren goed bezig om de rekken aan de vullen met behulp van een vorklift, toen het plots hevig begon te waaien en te regenen. Zo fel dat een deel van een boom op het dak was beland en we daardoor met een lekkend dak zaten. Maar niet zomaar een lek, nee. Het water liep langs de muren naar binnen, een ware waterval. Ook via het plafond sijpelde hier en daar water naar binnen. En dat natuurlijk allemaal juist op de plaats waar ik mijn solutions had geschikt. Dus, met de vorklift alle bovenste dozen er terug af om daar een plastiek zeil te leggen. Miljaar, en dag werk voor niets.En veel dozen doorweekt natuurlijk. Op de weg terug naar huis werd de schade van de tropische storm pas echt zichtbaar: overal afgeknakte takken, bomen, elektriciteitspalen en kabels op de grond. De elektriciteitskabels waren soms hinderlijk voor het verkeer en er waren dan mensen aan die kabels aan het trekken. Aiaiai... Ook de wegen waren rivieren geworden. Daardoor hebben we er langer over gedaan om naar huis te komen. Fricasée na zo een lange dag. 's Avonds dan vroeg mijn bedje in onder mijn tweede beste vriend : het muskietennet Zaterdagmorgen ben ik eerst Laurence uit de nood gaan helpen. Ze had mijn hulp nodig met een excelprobleem. Wie had dat ooit gedacht, dat ik zou kunnen pronken met computerskills Daarna de auto in, richting centrale stock. Het water was al weggetrokken en heb ik mijn herschikking van solutions kunnen vervolmaken. Manman, content dat ik was. Volgende luik; herschikken van de therapeutische voeding. Omdat niet alles in de gekoelde apotheek kan staan, heb ik met mijn mannen een lijst opgesteld van welke families (geneesmiddelen en materiaal) waar te plaatsen: in de apotheek of in de stockruimte met grote rekken waar paletten op kunnen staan. Maar waar het wel 35-40 graden is. Vermits ik volgende week de projecten ga bezoeken, heb ik de opdracht gegeven te beginnen met organisatie van de apotheek. Maar er is nog wel wat werk. Vooral voor de dingen die we gaan plaatsen in de stockruimte. Nu staan er overal paletten en dozen. Eens alles mooi herschikt is , kunnen we een inventaris doen en beginnen met analyses van de stockbreuken. Tegen 13u30 is er nog een levering van frigoproducten toegekomen. Ik zal ook een oplossing moeten zoeken voor het frigoprobleem. We hebber er een beetje te weinig. Maar ik denk dat de logistiekers er nog een hebben in voorraad. Anders lenen bij andere MSF secties. Tegen 14u30 konden we dan eindelijk aan ons weekend beginnen. Eens thuisgekomen tegen 16u, heb ik vlug iets gegeten. En daarna ben ik met Stephen naar de fitness (in het iets beter gestelde gedeelte van Port-au-Prince) gegaan. Ik dacht bij mezelf: oeioei. Maar amaai, sjieke dinges: airco,mooi uitzicht, veel toestellen en muziek. Raad eens welk liedje ik daar gehoord heb? Walk on Water van Milk inc. Dus Regi, als je dit leest: je bent aan het doorbreken in Haïti! We zijn daar Javid (ken ik van opleiding vorig jaar) en Corinne (verantwoordelijke medical) van het project Choscal tegengekomen. Blijkbaar heeft bijna iedereen van dat project hun lidkaart daar. Ze zeiden ons dat ze 's avonds iets gingen eten in de Libanees. I'm in! Ze zijn me dan ook tegen 20u komen ophalen. We waren met 6 in het totaal. En wie kwam er dan ook binnen; de 4 van het project Martissant. En zo heb ik ook al kennis gemaakt met 2 van de 3 verantwoordelijken farmacie in de projecten. En alle 3 vlamingen )))) Wordt dus heel gemakkelijk om raad te geven Na de hummus zijn we huiswaarts gekeerd en hier nog ene gedronken. Nu is het zondag en heb ik nog niet veel uitgespookt. Beetje lezen, beetje eten. Op zondag is er altijd een mogelijkheid om naar het strand, de bergen of het zwembad te gaan. Er moet dan wel afgesproken worden met de huisgenootjes. Ik had eigenlijk zin om te gaan zwemmen (jaja, een hotel blijkt zelfs een 20m bad te hebben, maar eerst zien). Misschien wordt het wel niet echt zwemmen maar eerder watergewenning. Maar beter iets dan niets. Maar toen kwam de regen.... Tzal voor volgend weekend zijn. Maandag, dinsdag en woensdag ga ik de 3 projecten bezoeken.
* er hangt hier soms een niet zo aangename geur, misschien wel te wijten aan de openbare vuilnisbelten en uitlaatgassen * volgende zaterdag is er een intersectioneel feestje bij de zwitsers en spanjaarden. Dus samen met MSF België, Zwitserland, Spanje, Holland en Frankrijk. * het regenseizoen eindigt eind oktober. * maar de regen zorgt wel voor verkoeling * veel vluchtelingenkampen * internetverbinding is goed * ben nog aan het twijfelen om een simkaart hier te kopen. Mijn nummer doet het hier wel, maar het kost iets meer * heerlijk fruit * we hebben in de tuin een boom met passievruchten * 4 oktober verhuis ik met 3 anderen naar een ander deel van de stad.
Jaja, de goed voorbereide vrouw heeft geluk gehad: met veel geloop en gezweet heb ik op tijd mijn vliegtuig gehaald.
Veilig en wel aangekomen in het tropische Haïti. Ik heb er volledig zin in om erin te vliegen.
De rit van de luchthaven naar Pétion Ville was vrij lang. Port-au-Prince is een grote stad.
De wegen liggen er niet al te goed bij, het getoeter domineert in de straten en er is nog veel op te bouwen. Toch is er al veel puin geruimd.
Ik ben rond 18u30 plaatselijke tijd aangekomen.
s Avonds mijn roomies/collegas leren kennen en om 20u mijn bedje in. Was toch al 24u wakker. Mijn 3 bedden tellende slaapkamer heft gelukkig een ventilator boven mijn bed anders was slapen een ware hel met die warmte. Het regent wel regelmatig en dan koelt het wat af. Ik denk trouwens dat ik vrij braaf ben geweest tijdens de eerste nacht: niet gewandeld of geroepen. Voor het zekere had ik maar al de wachters verwittigd J
De volledige dinsdag stond in het teken van briefings en mijn eerste reunion médicale.
Woensdagmorgen ben ik de centrale stock gaan bezoeken. Die ligt niet ver van de luchthaven. Een rit van een uurtje. Daar aangekomen kreeg ik eerst een rondleiding in het immens grote gebouw. De stockruimte wordt verdeeld tussen alle secties van MSF (België, Nederland, Spanje en Zwitserland). MSF Frankrijk heeft zijn stock een beetje verder. De nieuwe, gekoelde farmacie van MSF-B is uiteraard de mooiste ;-) Uiteraard, voor minder gaan we niet hahahaaa.
Eerst kennis gemaakt met mijn staff: Valcin (lokale apotheker) en Marco. Wederom super mensen. Samen hebben we uitgemaakt wat de prioriteiten worden: de verdere verhuis en organisatie, de inventaris doen, de kennis van het computerprogramma verder uitbreiden om de stock beter te gereren.
Laten we daarmee beginnen. Er is hier nog veel te doen en ze zijn blij dat de langverwachte apotheker eindelijk is toegekomen. Stresssssssss? Nee hoor ;-)
Ik heb hier al een expat van MSF-F leren kennen die zaterdag wilt uitgaan. EUHmmm, dat moet je bij mij geen 2x vragen J
Donderdag een dagje buro en een babbel met Laurence, de Medco, mijn bazin. Prioriteiten vastleggen en planning maken.
Vrijdag en zaterdag naar de centrale stock. Volgende week bezoek ik alle projecten.
Ook daar ben ik welkom (lees: werken geblazen).
Ik probeer hier een mondje Creools te leren
De Haitiaanse drinkspecialiteit is rum
7u tijdverschil. Dus als het hier 12u s middags is, is het bij jullie 19u s avonds.
Ik sta al vol muggenbeten. De muggenmelk wordt hier dan ook mijn beste vriend de volgende 3 maanden.
Met MSF-België zijn we hier met ongeveer 45 expats in Haiti..
De stock is zodanig gekoeld (20 graden) dat ik binnen een trui moet aandoen. Als je dan terug buitenkomt in 35 graden is het zweten gablazen en een verkoudheid opdoen
4 oktober verhuis ik met 3 anderen naar een huis dichter bij het werk
4 projecten hier: Sarthe, Martissant, Choscal (Cite soleil) en Tabarre. Martissant is het enige project die er ook was voor de aardbeving . Tabarre is nog in opbouw
Mijn rugzak staat zo goed als klaar. Ik heb precies veel minder mee dan de vorige missie. Nu ja, ik ga nu ook wel maar voor 3 maand en het is daar poepheet. Op het laatste moment toch beslist om mijn 7 blikjes met verschillende Belgische bieren niet mee te nemen. Aan de andere kant heb ik wel chocolade, chupa chups en snoep mee voor mijn toekomstige collega's. Je weet maar nooit als de blikjes het door de druk in het vliegtuig begeven. Daar gaat anders mijn geloofwaardigheid als ik met bier doordrengde kleren aan het werk ga. Natuurlijk ook het extra gewicht speelt mij parten... De kriebels beginnen anders wel te komen. Vooral omdat ik hier zit uit pluizen hoe mijn traject Kortrijk-Brussel-Paris CDG-Paris Orly-Guadeloupe-Haïti eruit ziet. De kans om mijn vliegtuig in Parijs te missen is groot. Dus een goed voorbereide vrouw is er 2 waard. Nu, in mijn volgend verslagje ga je wel horen hoe die voorbereide vrouw hoogstwaarschijnlijk haar vliegtuig heeft gemist Ik heb ook een sjaal mee. Als ik 19 december van het vliegtuig stap, dat ik tenminste ietofwat om het lijf heb om mij te verwarmen.
Ok, dan rest mij nog enkel afscheid te nemen van dit Belgenlandje en van jullie. Tot de volgende, S xxx
Net zoals de vorige keer kunnen jullie mijn doen en laten volgen op mijn volgende missie. Deze keer trekken we naar Haïti. Reacties, weetjes, roddels of nieuwtjes?? Vooral niet twijfelen om ze mij dan door te geven
