De nacht van zaterdag 16-10 op zondag 17-10 heeft het heel fel geregend. We kwamen zaterdagavond uit een restaurant en de straat was een rivier. Onze droge voetenbehouden was onmogelijk.
De zondag zijn we vertrokken naar een ander strand dan de vorige keer. Hiervoor moesten we door de meest arme, vuile buurten van het Caraïbische gebied rijden. En met de regen van de voorbije nacht was het heel moeilijk voor gewone autos om te rijden door halve meter diepe plassen en modder. Door de regen waren ook de openbare vuilnisbelten overal uitgespreid. Gelukkig was het een 4x4.
De rit duurde 2,5 uur. Maar daar aangekomen was het de moeite. Hoewel het (openbare) strand toch niet geheel vuilnisvrij was, waren er mooie koralen en vissen te zien in het water. Zo mooi dat ik mij verwond heb door tegen die koralen te zwemmen terwijl ik zwemles gaf aan een collega. Pijnlijk
Zondagavond ben ik blijven slapen op de coordinatie. De maandag heb ik mij gebogen over de vervallen producten die daar opgestapeld staan. En alle dozen opnieuw openmaken om ampoulen en comprimes te scheiden. Ook toxische producten en zalven apart. De wetgeving hier is strikt. Maar voor de vernietiging met cement of door verbranding moeten we zelf instaan. Wordt nog plezant.
Toen ik om 17u vertrok richting huis was ik nog niet helemaal klaar. Maar het voordeel was dat ik heel wat stock van verbanden en niet-vervallen producten heb gevonden. Thuis aangekomen: geen electriciteit. Jeplaaaaaaaaa.
Een probleem die we tijdens de komende week regelmatig gingen tegenkomen
Nu we de toestemming hebben om smorgens te gaan lopen, gaan we ervoor. Elke morgen om 5u30 opstaan om een half uurtje te gaan joggen. Nu, de dinsdagmorgen heb ik mijn nieuw aangeschafte loopschoenen al kapotgelopen. Voila, 35 dollar is dus GEEN kwaliteit. Dan maar een spoedmail naar thuis om mijn loopschoenen op te sturen. Merci pappie!!! Hopelijk duurt het niet lang en heeft Air France genoeg benzine J want met botinnen lopen is toch wel wat zwaar.
Ook in de stock heb ik mij beziggehouden met de triage van de vervallen producten. Ik had al gehoord dat we een container vol hadden met vervallen dingen. Ik hield al mijn hart vast toen ik op weg was. Maar het viel goed mee. De meeste waren vervallen spuiten en een inventairs maken was dus vrij simpel. De andere dozen (een 20tal)heb ik meegenomen naar de apotheek. Toch een werk van 2 dagen. Maar nu is alles mooi klaar om te worden vernietigd en een inventaris is opgemaakt.
Stock die is ingericht, vervallen producten ingericht Ik loop als het ware voor op mijn schema!!! Nu nog op mijn lijst: inventaris die gepland is voor eind oktober en het ledigen van de container met chirurgisch material die we als donatie hebben gekregen. Dit werd een werk voor vrijdag. Een orthopedisch chirurge is mij komen helpen. Ze heeft alle zaken (schroevndraaiers, scharen, beitels, schroeven, pincetten die zij kan gebruiken langs de kant gelegd. Ze heeft zelfs knieprothesen gevonden en meegenomen. Teveel gespecialiseerd material die nog nooit gebruikt is. En te gespecialiseerd voor hier. Het is niet-standaard MSF materiaal en voor mij is het onmogelijk om alleen een inventaris te doen. Dinsdag komt een algemeen chirurge zoeken wat ze kan gebruiken.
Maar donderdag werd het onfortuinlijke nieuws bevestigd. Na een zware aardbeving, hevige regens en tropische cyclonen heeft Haïti weer een opdoffer te verwerken: een cholera-epidemie. Met de huidige levensomstandigheden was zoiets wel te verwachten.
De Haitiaanse bevolking krijgt meer en meer respect van mijn kant. Ondanks al de miserie blijven ze niet bij de pakken neerzitten: elke dag naar het werk en met de glimlach. Sterk!
Dus van het ene moment op het andere zaten we in een urgentie. Er was al een expeditieteam terug van MSF. Er zijn daar nu 2 ziekenhuizen waar MSF actief is. MSF Spanje in het ene en MSF België in het andere. De andere secties helpen ook door materiaal te zenden.
Het ging er (zoals in de meeste urgenties) vrij hectisch aan toe: miscommunicatie, veel telefoons om de bestelling te wijzigen, camions inladen en weer uitladen omdat die bedoeld was voor een andere sectie, dezelfde informatie aan 3 verschillende personen moeten geven Ik heb mijn team dus donderdagmorgen opgetrommeld om op te zoeken wat we nodig hebben om een cholera kit te vormen. Uitendelijk heb ik donderdagavond vrij concrete informatie van de coordinatie gekregen om een kit te vormen voor 50 personen. De hoeveelheden heb ik vermenigvuldigd met 12 en heb nagedacht wat nog ontbreekt : stethoscopen, thermometers, brancards, Ik heb zelfs andere kits moeten uit elkaar halen om nog meer materiaal te verzamelen.
Vrijdagmorgen tegen 9u stond alles klaar met vooral ORS (orale rehydratatie) zakjes en Ringer infusen en antibiotica. Nu nog wachten op een camion. Maar vermits die hier niet in overvloed aanwezig zijn en we die moeten delen met de logistiekers om tenten, bedden, emmers, zeep, . op te sturen, hebben we gebruik gemaakt van de pickup om toch al een klein deel van de medicatie te verzenden.
Het is nu zaterdagmorgen en ik wacht op de camion om het grootste deel van mijn Ringer en nog een deel logistiek materiaal te komen ophalen.
Hopelijk blijft het daarbij. Het land heeft nu al genoeg te verwerken Maar dan aan de andere kant, als de cholera zich verspreidt ... en het cyclonenseizoen is nog niet afgelopen...
het slaapwandelen is er weer. Of beter het slaapwerken En deze keer een mooie mélange onder de vorm van stock inrichten, vervallen producten en containers uitledigen. Moe
Ben echt blij met een team zoals Marco en Valcin. Het zijn goeie werkers. Ik heb geluisterd naar hun verhalen over de aarbeving. Beiden hebben erna psychologische begeleiding moeten zoeken. Ook als ze nu nog een gebouw binnengaan, kijken ze eerst goed waar de uitgangen zijn. Hun huizen zijn sterk beschadigd waardoor ze in een tent in de tuin slapen. Tijdens de aardbeving was de vrouw van Valcin hoogzwanger. Ze is dan ook na de aardbeving uitgeweken naar de USA, Florida. Eind deze maand komt ze terug met hun zoontje die nu al 2 tandjes heeft J
De helft van de tijd zitten we zonder electriciteit in ons huis. De straat electriciteit valt veel uit en onze generator is te klein om de hele nacht te draaien. Dus savonds candle light diner en snachts zweten geblazen zonder ventilator.
