Tijdens het verlengde weekend had ik aan mijn mannen gevraagd standby te staan. Ik als kreupele kan in geval van spoedbestellingen niet veel aanvangen. En gelukkig dat Valcin en Marco er waren. Ik heb hen elke dag mogen opbellen.
Het begon al zaterdagmorgen. Vrijdagavond kreeg ik telefoon om een spoedbestelling van 20 000 zakjes ORS klaar te zetten. Ik dus alleen naar de stock omdat ik maar had aan te wijzen wat er genomen moest worden.
Toen ik daar was kreeg ik de ene telefoon na de andere: nog meer spoedbestellingen voor Petite Rivière, spoedbestellingen van de projecten en problemen. Ik kon het niet alleen aan en was al te veel aan het rondlopen op mijn gehavende voeten. Heb dan maar Marco uit zijn weekend gehaald en na een half uur stond hij hier om me te helpen. `s Middags kregen we dan nog eens 4 camions vol met ringer en materiaal voor de cholera. W hebben hier zelfs geen plaats genoeg. De ingang voor het laden en lossen van de camions is volledig geblokkeerd. Een deel van de dozen was dan nog eens voor de spanjaarden. Triëren maar En intussen met de packing list bij de hand controleren of alle dozen zijn aangekomen.
Zaterdagavond ben ik dan richting coördinatie vertrokken. s Avonds afgesproken met Sahdia, een collega vanuit Congo. Supertof om ze terug te zien. En het werd nog toffer toen ik zondag Malik en Mabel terugzag. Ook Congo-collegas (of Congelas als het ware J).
Het huis van de coordinatie was al weer aardig gevuld met de urgentisten voor de cholera in Petite Riviere.
Maandag ben ik ook gebleven om enkele punten met de medical coordinator te bespreken. Een vruchtbaar gesprek.
Dinsdag rustdag, finalyyyyyy. De eerste keer dat we samen met ons 3 (Isabel, een vlaamse is er bijgekomen als logistieker) eens thuiszaten. We hebben dan ook direct werk gemaakt van de inrichting van het huis en de inwijding van het zoning terras met een ontbijt.
Batterijen terug opgeladen voor vandaag, Woensdag. Wat een dag!!! Alles op elkaar. Een eerste prioriteit is de stockruimte herschikken zodat er weer plaats is om de camions in te laden. Ook nieuwe spoedbestellingen voor Petite Rivière en voor de projecten (daar beginnen ook cholerapatiënten binnen te komen). We zitten met veel stockbreuken en ik ga een internationale bestelling plaatsen. Gelukkig zijn er in de Dominicaanse Republiek 2 grote containers toegekomen voor ons. Een paar stockbreuken minder.
En dan heb je nog de voorbereiding op de cycloon Tomas die hier Vrijdag en Zaterdag over het eiland zal razen. Ik heb kits met verband- en verzorgingsmateriaal gemaakt voor alle projecten en de huizen waar expats verblijven. De orkaan dreigt veel slachtoffers te maken, zeker de mensen zonder huis. We moeten dus voorbereid zijn om veel mensen te helpen, waar we ook kunnen. De tent die ik heb laten zetten, ga ik nog niet gebruiken voor mijn stock. Pas Maandag als de orkaan voorbij is.
Ook de ramen en deuren worden beveiligd, glas wordt afgescherms, zandzakjes worden gevuld, de stock van MSF-H wordt bij ons in de stock in veiligheid gebracht,
Het is nu donderdag 17u en iedereen is al weg. Vanmiddag zijn zelfs de andere secties al naar huis gegaan en komen morgen niet werken. Enkel de Belgen zijn zo dapper om de cycloon te doorstaan. NIE OPGEVEN E!
Het zwaartste wordt vannacht verwacht. Hopelijk valt het mee.
