We hebben elkaar ontmoet ... Ook ont-moet ...
Doordat zijn geheugen hem even in de steek liet moest hij via gsm even verifiëren en kwam hij ietsje te laat  , maar dit gaf me de kans om me nog rustiger te doen voelen dan ik eigenlijk al was. Toen hij me onlangs verraste met een telefoontje had hij al een dikke punt gescoord met zijn aangename zachte stem en ik had een goed gevoel.
Met mijn boek in de hand (veel zien, niks lezen  ) zag ik hem even later het terras op komen. Heel rustig en kalm blijkbaar ... Punt twee op zijn scorebord ... Zijn warme hand op mijn rug, mijn hand op zijn bovenarm, drie kusjes op de wang ... Zijn huid voelde zacht, rook lekker ...
Na het bestellen van ons eerste drankje stelde ik voor om toch naar binnen te gaan. Er stond een fris windje, maar ik had ook al vrij snel het gevoel om dichter bij hem te willen zitten. Ik ondervond al vlug dat hij net zo tactiel ingesteld is als ik. Puntje drie ...
De uren erna zijn omgevlógen. We hebben gepraat over zijn werk (mijn droomjob notabene !!!), zijn toekomst, zijn leven nu, mijn bezigheden, mijn dagdagelijkse doen en laten, mijn 'zijn', ... We zaten in een lekker zachte zetel, mijn voeten onder mijn poep, lekker cosy en met alle tijd van de wereld precies. Hij voelt dat ik koude voeten heb en pakt ze vast en zo raken we dichter en dichter bij elkaar ... tégen elkaar ... Een eerste knuffel voelt onwennig, dubbel ... Wil ik dit ? Kan dit, gezien bepaalde facetten in mijn leven nu ? Mijn verstand zegt 'neen', maar mijn gevoel zegt 'Ja ik wil dit, ik wil dit héél graag ...'. De constant romantische muziek doet ook haar duit in het zakje (is this predestination ?' . Hij heeft geen besef van hoe dikwijls ik denk 'Waren we nu maar alleen.' want ik zie hoe mensen naar ons kijken. Ook de kus die erna volgt voelt héél zacht, heel lief ...
Ik moet (helaas) op tijd terug thuis zijn en neem tegen mijn zin afscheid van hem.
Sinds die namiddag reist hij door mijn hoofd. Ik zie hem in mijn dromen, kom hem tegen in mijn dagelijkse gedachten ...
|
