Ik ben Stekelbeesje
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/01/2007 en ben nu dus 18 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
I'm a bitch, I'm a lover
I'm a child, I'm a mother
I'm a sinner, I'm a saint
I do not feel ashamed
A single 40-something bi-woman loving this life and herselve.
12-03-2009
Daten ...
Het internet-daten kent geen grenzen ... Je hoeft je deur niet uit en je komt via de gekste wegen mensen tegen. En nog meer als je op bepaalde sites een profiel invult zoals op Rendez-vous, Zoosk, Netlog, Facebook, enz ... Het selecteren op pc op zich is eigenlijk al een leuk spelletje. Of althans, zo zie ik het; met momenten puur (en soms echt wel leuk) tijdverdrijf. Na enkele leuke babbels komt het er al eens van dat ik met de persoon in kwestie afspreek. Gewoon, heel braaf ergens een terrasje waar ik een koffietje drink of al eens samen iets klein eet. Ik 'zie' nl al héél veel aan iemands tafelmanieren ...
Van de muzikant, waarvan in een eerder stukje sprake, is er geen vervolg meer. Het is bij die ene nachtelijke babbel gebleven, en als ik nu zo'n beetje zie wat hij bij anderen na laat denk ik bij mezelf dat hij toen in een héél aimabele bui moet geweest zijn. Tot daar dus de musician-man :o).
De kok dan. Ik sprak met hem af in de zaak hier vlakbij. Hij was er eerder dan ik, iets dat zelden gebeurt want meestal ben ik degene die ruim op tijd is ... Het eerste wat mij opviel was dat hij irl beter mee viel dan op foto, maar daar bleef het dan ook bij. Het babbelen verliep minder vlot dan op msn, het beeld dat hij van mij had was duidelijk niet in overeenstemming met wat hij nu zag ... Mijn full-time mama zijn viel bij hem ook niet in goeie aarde. Hij vulde zijn leven met avondles geven, in de weekenden fuiven en stappen gaan, iets waar ik een beetje aan voorbij ben. Sinds die 'date' is er amper nog een woord gewisseld op msn ... Ik vind het niet erg ... :o).
Dan kwam S. Een man, niet heel veel groter dan ik en waarbij ik direct dacht : goh ... leuk ... es iemand bij wie ik niet op mijn tenen moet gaan staan ... pure luxe !!! :oD. Wel viel het me al op dat hij héél weinig gène had als zijn cam aanstond. Liep constant in t-shirt en slip rond, dronk cola aan de fles, zat geen minuut stil ... De babbels waren eigenlijk best wel leuk, en zoals al gezegd : voor mij was het eerder een aangenaam tijdverdrijf. Op beetje aandringen van hem dan toch afgesproken in een trendy taverne niet ver van waar ik woon. Oh my god ... In werkelijkheid was hij groter dan ik, maar de manier waarop hij aan tafel hing (!!!) leek hij wel 10cm kleiner dan ik en dat deed voor mij gelijk al de deur dicht. Totaal geen finesse tijdens het eten, ook al was het 'maar' een klein hapje, het aanbod om mijn restje op te eten nam hij ogenblikkelijk aan ... De dingen die hij vertelde over zijn 'escapades' ... Nu ben ik zelf geen groen blaadje maar dit sloeg alles ... Gelukkig (bloos) moest hij op tijd terug aan't werk en moesten we afscheid van elkaar nemen. Hij wilde wél absoluut de rekening betalen, iets wat ik liever niet heb, maar hij stond erop. Misschien in stilte hopend op een vervolg, terwijl ik voor mezelf al zeker was dat dit nooit zou komen ...
Nr 3 was M. Ook iemand die mij toevoegde op zijn page en met wie een bijna een week elke avond mijn dagje mee afsloot. De babbels waren écht heel erg leuk, heel veel herkenbare situaties. Hij is ook gescheiden, heeft kids en is ook sinds een hele tijd terug single. Hij is ook iemand met wie ik over vanalles en nog wat kan babbelen. We lachen heel wat af, maar ook serieuze gesprekken passeren de revue. Het enige dat me met momenten nogal stoort is dat hij het erg met zichzelf op heeft, maar oké ... Na een week wil hij écht wel ontmoeten want hij wil weten welk 'vlees hij in zijn kuip' heeft en we spreken dan ook af om samen iets te gaan drinken. Als ik hem zie binnenkomen (ik ben eerst ;o)) valt het me onmiddellijk opnieuw op hoe anders iemand toch irl is. Deze versie staat me véél beter aan dan zijn foto ! Hij komt naar mijn tafeltje en twijfelt over waar hij zou gaan zitten, maar ik stel hem direct voor om naast me te komen zitten want dit babbelt makkelijker vind ik. Temeer omdat we in een nogal rumoerige zaak zitten ... Hij aarzelt niet en neemt heel makkelijk en vlot een plaatsje naast mij. Als hij me een kusje op mijn wang geeft ruik ik zijn heerlijke parfum. Rrrrrrrrrr ... dit gebeurt me niet zoveel ... maar ik vind hem gelijk om op te vreten ... :o). Het uurtje vliegt als een sneltrein voorbij en hij moet helaas terug vertrekken, maar we spreken af dat we elkaar snel terug zien op msn. Dit gebeurt dan ook dezelfde avond nog, maar door te zeggen dat hij oh zo lekker rook gaat hij naast zijn schoenen lopen ... We spreken in de week erna opnieuw af; hij komt even langs omdat hij in de buurt is. Dit na lang heen en weer babbelen want bij een stom voorval brak bij hem een tand en hij schaamt zich rot hiervoor. Als hij hier in de zetel zit, voel ik een afstand die er de eerste keer niet was. Hij was wel moe zoals hij eerder al gezegd had, en zijn tand speelde hem serieus parten, maar het wordt dan ook heel duidelijk dat bij ons allebei 'de vonk' er niet is en heel waarschijnlijk ook niet zal komen. Ik voel heel duidelijk dat ik moeite heb met zijn 'ego' maar dit houd ik wijselijk voor mezelf. Gelukkig kunnen/durven we allebei heel eerlijk zijn en blijft er hopelijk wel een mooie vriendschap over.
En dan is er A. Iemand wiens foto ik op een site zag staan en waarbij ik onmiddellijk een heel raar (goed) gevoel bij had. Ik zag pure zachtheid in zijn gezicht, in zijn ogen ... en ik kon het dan ook niet laten om zélf initiatief te nemen. Het stomme van deze site is dat je na enkele berichtjes moet gaan betalen en dit weiger ik categoriek. Heel jammer, maar er zijn genoeg andere kanalen ... Tot hij me terug vond via een andere weg, bijna twee maanden later. Ik was hoogst verbaasd om van hém nog iets te horen maar ook echt wel blij. Hij deed me duidelijk wel wat. Na een week heel veel korte mails en een half weekend bijna zot gesmst te zijn, hebben we afgesproken ... Beiden konden/wilden we niet meer wachten om elkaar te zien. Vanaf dan is het hek van de dam. We gingen het kalm aan doen ... Hij zit nog in een scheiding en is zaakvoeder dus moet echt wel uitkijken met wat hij doet ... Maar op nog geen week tijd zagen we elkaar al drie keer ... hier ... bij mij thuis ... Telkens opnieuw nemen we ons voor om echt te babbelen, maar beiden hebben we onszelf niet onder controle als we elkaar zien. Hij is gek van mijn borsten, mijn 'zalig zachte baby-poepke', mijn haren, de blik in mijn ogen als ik klaarkom ... En ik ... ik ben niet verliefd maar ik geniet geweldig van zijn aandacht. Vrijen met hem is terug openbloeien, een zalige massage van zijn handen doet me kreunen tot en met ... Maar of dit méér wordt ... ik twijfel eraan. Het kan bijna niet in mijn ogen. Onze basis is goeie sex, maar echt inhoudelijk werd er nog niet veel gepraat sinds we elkaar ontmoetten. Ook houd ik mezelf heel erg onder controle. Ik wil me niet meer verliezen zoals anderhalf jaar geleden en bij deze man zou het kunnen gebeuren. Hij heeft echter zelf nog heel wat 'op te ruimen' eer hij echt aan iets nieuws kan beginnen ...
