Aangezien we in september voor drie maanden naar Duitsland verhuizen, zijn Ellen en ik voor een paar dagen naar de stad Mannheim getrokken. Ellen om er te werken en ik om eens kennis te maken met de Quadratestadt.

Mannheim dankt deze bijnaam aan het feit dat de binnenstad is opgebouwd in een schaakbordpatroon. Straatnamen komen er bijna niet voor, alles is volgens een bepaald systeem genummerd. Welk systeem? Dat is voor mij nog een raadsel. Ik ben dan ook niet gekend om mijn oriëntatievermogen.

Albert Speer, architect van Adolf Hitler en nazi-kopstuk, was uit Mannheim afkomstig en speciaal om hem te tergen is er tijdens de wederopbouw na WO II met de klak naar gesmeten heeft. Zowel de modernisten als de nostalgici hadden een eigen voorstel en ze hebben dat allemaal op een hoop gesmeten waardoor barokke gebouwen afgewisseld worden door moderne torens.

De binnenstad wordt gedomineerd door een groot kasteel, dat één venster meer heeft dan Versailles! Wees maar zeker dat ze er trots op zijn. Verder is er nog een centrale winkelstraat waar alle gekend ketens aanwezig zijn. Overal zijn er kleine broodjeszaken en in elke straat vind je typisch Duitse specialiteiten zoals sushi, tandoori en durüm. Door dit alles  doet de stad me denken aan Gent. Bovendien ligt ook Mannheim aan de samenvloeiing van twee rivieren (Neckar en Rijn), organiseert de stad gratis optredens (morgen: Ricky Martin, jawel!) en versta ik gien kluuten van het dialect. Want blijkbaar is mijn Duits zo slecht dat men denkt dat ik een Amerikaan ben (mister The Clarck?). Gelukkig hebben de mensen hier veel geduld en als het niet lukt in het Duits, schakelen ze snel over naar het Engels. Mijn Jean-Marie Pfaff Duits is dus geen probleem, of ze mijn Milan Jovanovic Engels verstaan, that’s an other pair of sleeves!

13-07-2011, 13:16 Geschreven door Steffus