Het is nu de tweede keer dat ik een mega bericht typ en als het dan uiteidenlijk af is, die pc hier iets raar doet en alles weg is. Kzal het maar kort hervertellen dan Iquitos was super leuk De jungle ook Chimbote ook en ik heb een piercing vwala Voor meer informatie: vraag
Amai, amai, nu heb ik toch eventjes echt super veel te vertellen. allereerst wil ik mij al meteen excuseren voor de vele gramaticafouten, slecht geformuleerde zinnen en rare woorden die je in deze tekst zal terug vinden. Ik zit op dit eigenste moment in een internetcafë, en heb veel te weinig tijd (nu nog 15minuten). Ook heb ik gemerkt dat mijn Nederlands op niets meer trekt en dat het echt niet meer lukt om een deftige tekst met vloeiende zinnen te schrijven. Zoals ik al zei, heb ik deze keer echt wel veel te vertellen. Ik heb namelijk mijn eerste reis gemaakt en die reis was in 1 woord INCREÍBLE! Samen met Tess, Julia en Joselyn vertrok ik maandag, 7januari om 14.30 met de bus richting Chiclayo. Daar aangekomen hebben we in alle haast een mega lekkere piza gegeten om van daaruit te vertrekken naar Chachapoyas te gaan waar onze reis echt kon starten. Chachapoyas is een klein stadje in de sierra, bergen dus. Om 5 uur in de ochtend kwamen we doodvermoeid aan. Na een stressy gedoe om een hotel te vinden konden we dan eindelijk nog eens deftig slapen. Wel niet meer dan 3uurtjes want om 9uur 's ochtends vertrokken we al naar onze eerste culturele uitstap, Kuelap. Kuelap is een oud pre-inca dorp, hoog in de bergen waar alles nog redelijk goed bewaard is gebleven. Na een lange rit met de combi en een prachtig uitzicht kwamen we aan. Daar moesten we dan nog een heel stuk wandelen maar uiteidendelijk loonde het echt de moeite. Omdat kuelap hoog in de bergen ligt en het op dat moment juist nogal onweerachtig was hing er zo'n heerlijk mystiek sfeertje. Echt een mooi dorpje. De volgende dag was het dan tijd voor de Catarata de Gocta. Dat is de derde grootste waterval ter wereld en amai, dat is zoiezo het mooiste dat ik ooit al in mijn leven gezien heb.Om 6uur 's ochtends vertrokken we met een tour van ons hotel richting Gocta. Later bleek die tour dan fake te zijn en moesten we nog eens opnieuw betalen, maar ja, zo zijn de Peruvianen (grapje) De weg met de taxi er naar toe was echt zot. We waren omringd met een prachtig uitzicht en de mooiste bergen die we ooit al gezien hadden. Toen we uiteindelijk aankwamen kon mijn humeur echt niet meer beter dacht.We waren hoog in de bergen, in een klein dorpje, super vriendelijke mensen midden in de mooiste natuur ooit. Daar stond ons een tocht van 2,5 uur naar de waterval te wachten.De wandeling zelf was vreselijk lastig, maar de mooie bergen en ons uiteindelijk doel maakte alles meer dan goed. Al die schoonheid rondom mij deed mij echt zo klein en nietig voelen, ik voel mij echt spiritueel verrijkt ofzo :P De waterval bleek uiteindelijk al even prachtig te zijn als de natuur rondom. Zo onbeschrijfelijk groot ook, prachtig gewoon :) Jaja, da was echt wel een schitterende uitstap. doodmoe kwamen we dan terug in het dorpje aan waar we vandaar uit met de bus naar Tarapoto (jungle) vertrokken. Hoe dat allemaal was vertel ik de volgende keer want mijn tijd zit er op!
Amai, alweer een dikke 3weken geleden dat ik hier iets geschreven heb. Dat maakt het echt zo moeilijk om alles te vermelden wat ik heb meegemaakt, het is gewoon te veel! Laten we beginnen bij waar we gebleven waren, midden december. Eerst en vooral ben ik rond die dagen voor de tweede keer beroofd. Deze keer was het honderd keer enger en gebeurde het dan nog eens vlak voor mijn huis. Ik kwam net terug van een of ander etentje in een mega lekker restaurant en het was al 22.00u (Voor mijn mama hier natuurlijk veel te laat). Ik dus min of meer een beetje zenuwachtig aanbellend aan mijn deur maar na 10minuten doet nog steeds niet iemand open. Op dat moment komt er een man naar mij met iets in zijn handen. Ik had al zo'n beetje het gevoel dat het niet helemaal snor zat en natuurlijk bleek dan dat ding in zijn handen een pistool te zijn. Dat op mij richtend eist hij mijn GSM. Gelukkig niets anders want ik had juist mijn paspoort en redelijk veel geld bij. Toen mijn mama uiteindelijk de deur opendeed toonde ze niet echt enorm veel medeleven. Geen eigenlijk. Het was zogezegd volledig mijn eigen schuld en als ik ooit eens aangerand zou worden, zou dat dan volledig mijn eigen dikke eigen schuld zijn Gelukkig ben ik hier vanaf morgen weg, want dit gezin waar ik nu in zit is echt niets voor mij... In een der dagen rond midden december ben ik ook naar een echte graduacionparty geweest. Dat was ook wel iets spectaculairs. Het was dus de graduacion van Gonzalo en natuurlijk was die zo vriendelijk om mij ook uit te nodigen. Het probleem was wel dat dat echt een sjieke bedoening is altijd en dat ik helemaal niets had om aan te trekken. uiteindelijk heb ik dan toch iets gevonden dat nog wel een beetje deftig was. Da feest was echt cool. Echt een decadente bedoening met lekker eten, veel te veel drank en super opgemaakte mensen met veel te hoge hakken :) Tot 8uur sochtends heb ik gesalsat, gereggaetont en gemerenguet, een geslaagde avond. Ik ga volgens mij fantastisch kunnen dansen eens ik terug ben in België want ik doe hier echt niets anders! Hier in Peru is het echt het ene feestje achter het andere. Eigenlijkt maakt mijn ma hier daar wel een redelijk probleem van maar ik trek er mij gewoon echt niets meer van aan. als het dan toch echt eens een avond te laat word blijf ik gewoon in het huis van Gonzalo of Pily slapen :) De meest speciale dag in december is ongetwijfeld kerstmis, of tenminste, dat zou hij toch moeten zijn. Mijn eerste en waarschijnlijk laatste kerstmis in Peru was een heel klein beetje teleurstellend eerlijk gezegd. Waarschijnlijk had ik er gewoon te veel van verwacht want al van sinds begin november hangt het hier vol met kerstversiering en hoor je overal waar je komt zo van die schrale kerstmissongs. 25 december was dan ook een dag om naar uit te kijken dacht ik, allee vooral 24december dan. De dag begon in stress. Ik moest nog super veel kadootjes kopen en er was veel te veel volk in de winkels. Toen ik dan uiteindelijk alles had wat ik moest hebben, was het al tijd voor de kerstmismis. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het hier soms echt leuk vind om naar de kerk te gaan. Vooral die dag was het echt mooi. ik verstond alles wat meneer de pastoor vertelde :) En het was dan ook nog eens met zo'n kindjeskoor die super schattige kerstliedjes zongen. Na de mis zijn we dan om klokslag 12uur aan ons kerstmaal begonnen. Daarna was het dan tijd voor de kadootjes, ik heb kleren gekregen :D Dat was het einde van kerstmis want op dat moment gign iedereen gewoon naar zijn kamer om TV te kijken, een beetje saai dus. De dagen na kerstmis waren dagen van enorme stress. Er moest nog vanalles geregeld worden voor nieuwjaar, onze reis naar Iquitos, plots slikte een of ander geldafhaalmachien mijn kaart in zodat ik zonder geld zat, enz... Voor nieuwjaar is het de gewoonte hier in Peru dat men dat op het strand viert. Aan stranden hier in Piura geen gebrek, maar de vraag dus welk strand. De twee grote stranden zijn hier Colan en Mancora. Heel Piura gaat naar Colan want Mancora is zogezegd te gevaarlijk. Wel...Na lang gediscusieer werd het uiteindelijk Mancora. En dat was echt de beste beslissing ooit. Amai wa was me da... 31december doorbrengend, zonnend op het witte strand, beetje zwemmen, beetje praten met al de coole mensen die daar zijn (Er loopt daar volk rond van over heel de wereld en echt zo hip volk). En dan 's avonds was het al tijd om nieuwjaar te vieren. na samen een fles rum veroverd te hebben kon het feest beginnen. Om 12uur liep iedereen massaal het water in om zogezegd hun zonden van het voorbije jaar weg te wassen. Na een nacht vol feest hebben we dan half slapend de zonsopgang zitten bewonderen. De volgende dag was er een van katers en oververmoeidheid maar toch ook al weer een geslaagde dag op het mooie strand. De dag er na hebben we een groep coole hippies leren kennen. Zo van die mensen die met hun djembe's in de straten rondlopen en heel de wereld afreizen. Echt super leuke mensen dus. Daar hebben we dan onze volgende dagen mee doorgebracht. In een woord mijn nieuwjaarsdagen waren schitterend! Ik heb supercoole mensen leren kennen en echt beseft dat ik hier nooit meer weg wil. Ik voel mij Peruviaan en hou van hun geweldige levenstijl. Sorry dat ik dit zeg maar tga echt hard worden om terug naar België te keren. Ondertussen zijn de plannen nu ook concreet voor ons reisje naar de jungle. Samen met Tess, Julia en Jocelyn ga ik naar Iquitos voor enkele dagen. Daarna ga ik dan naar Chimbote voor 2weken om dan in februari Carnaval in Cajamarca te vieren. Hopelijk kan ik dan ook nog eens naar ecuador in februari met Tess haar famillie. Nu moet ik stoppen want mijn broer is aan het neuten dat hij op de computer wilt. Amuseer julllie daar in België en geniet van de examens :P chauchau
