We zijn nu de drie maanden gepasseerd en de tijd lijkt echt alsmaar sneller te gaan. Heimwee naar Belgie is bijna onbestaand geworden (enkel de winter mis ik soms wel een beetje) en ik begin nu echt te beseffen hoe leuk ik het hier eigenlijk vind. op mijn Spaans staat nog steeds veel haar :D en het is minder goed dan dat ik gehoopt had dat het zou zijn na drie maanden, maar mijn verwachtingen waren dan ook een beetje overdreven denk ik. Ik ben hier echt gelukkig en doe super veel leuke dingen. Zoals twee weken geleden ben ik naar Lima geweest (Voor de onwetenden onder jullie: Lima is de hoofdstad van Peru).Mijn zus en broer moesten naar daar voor hun visum (die vertrekken morgen naar de VS) en ik heb hen dus vergezeld. Het was echt super cool. Lima is een reuze stad die super westers oogt. Het leuke aan Lima is dat er super veel te doen is en dat de mensen ook wel ruimdenkender zijn dan hier, minder conservatief enzo. Het minder leuke is dat het er veeeel minder mooi weer is dan Piura(altijd grijze lucht), dat het echt super groot is, zodat je soms wel 30sol moet betalen voor een taxi en vaak een uur onderweg bent eer je bent waar je wilt zijn. Ook is het een beetje jammer dat het zo westers oogt, je hebt helemaal niet door dat je in Peru bent eigenlijk. De eerste dag hebben we vooral uitgerust en het centrum een beetje verkend. Zo ben ik naar een mega winkelcentrum geweest en heb ik starbuckskoffie gedronken (!!!!) De tweede dag heb ik samen met Leen, een meisje van Belgie die daar zit met AFS, een tour gemaakt. Kwestie van een beetje cultuur op te snuiven. Lima heeft echt ook wel mooie delen.'s Avonds keerden we dan terug met de bus. Het enige mindere daar was dat ik gedurende 14uur in de bus naast mijn irritante broer moest zitten. Die ten eerste heel de tijd flauwe mopjes maakte en stomme stekken zat te geven en die dan ook nog eens super dik is waardoor ik echt totaal geen plaats had. Maar ach van hem ben ik vanaf morgen drie maanden verlost, geen reden dus om erover te zagen dus :D Buiten Lima heb ik nog wel meer leuke dingen gedaan maar het overgrote deel ben ik al weer vergeten. Oh iets leuks nog is dat we samen met wat andere AFSers besloten hebben om eens iets te doen voor het goede doel. Nu sinterklaas gepasseerd is en kerstmis er ook weer aankomt, is het nu echt het goede moment dachten we zo. Daarom zijn we gisteren naar een super arm dorpje, Punta Harena, gegaan om eens te kijken hoe de mensen daar leven en wat we zouden kunnen doen om hen te helpen. Amai dat was echt wel een beetje shockerend. Het is hier echt raar. Je hebt de stad Piura, die op zich wel redelijk rijk lijkt, waar er echt ook super veel rijke mensen wonen (maar dan echt stinkend rijk) maar vanaf je dan een beetje naar de rand of erbuiten gaat, word je overvallen door een extreme armoede. Ik keek echt mijn ogen uit toen we naar het dorpje aan het rijden waren. Huisjes van nog geen kamer groot, overal zand, overal straathonden, mensen met ezels die water aan het vervoeren waren, echt een extreme armoede gewoon. Na een helse rit (beeld je in, 2uur rijden in een mega krotterig busje op iets dat je echt amper een straat kunt noemen) kwamen we dan aan in Punta Harena. Daar was de armoede echt nog veel erger. Het is gewoon een dorpje midden in de woestijn waar er echt totaal niets is. Enkel huisjes (je kan het eigenlijk amper huizen noemen), een schooltje en een kerkje. Na een beetje gepraat te hebben met de kindjes en de streek wat verkend te hebben zijn we dan teruggekeerd (na drie uur gewacht te hebben op de combi die maar niet terug kwam en die dan uiteindelijk toen hij er was nog autopech bleek te hebben). Volgende week keren we dus met iedereen van AFS terug met allemaal kadootjes, snoepjes, koekjes, dingen voor in hun klasje, enz... Ook al is het niet veel, ik ben blij dat we iets doen. Er is hier enorm veel armoede en soms voel ik mij echt slecht hier als rijke westerling. Het klinkt enorm melig maar gisteren heb ik echt beseft hoeveel geluk wij eigenlijk hebben. Het feit dat we in principe alles kunnen krijgen wat we willen, het feit dat we de kans krijgen om onze talenten te ontwikkelen en er iets mee te doen, dat we kunnen reizen, de wereld kunnen zien, geld hebben om onze kinderen te kunnen opvoeden (wat hier niet evident is, ik heb al enorm veel verhalen gehoord van mensen die hun kinderen moesten weggeven omdat ze het geld niet hadden om hen op te voeden) we mogen echt blij zijn met wat we hebben en eigenlijk is het de plicht van iedere rijkerd om iets te aan de armoede in de wereld. Het is eigenlijk allemaal echt totaal oneerlijk verdeeld. Die mensen in punta Harena hebben gewoon helemaal niets. En dan bedoel ik ook echt niets. Ze hebben geen toekomst, ze kunnen niet dromen over wat ze later zullen doen, waar ze zullen werken, waar ze zullen reizen. Die mensen worden daar geboren en vanaf hun geboorte is hun leventje totaal geregeld. Ze zullen naar school gaan daar (als ze dat geluk al hebben), ze zullen werken daar, trouwen daar, een leven vol zorgen en onzekerheid lijden en uiteindelijk zullen ze er ook sterven. Dit is echt zo enorm triestig, ik heb er gewoon geen woorden voor. Ik wou echt dat ik meer kon doen. Als rijke westerling weet je wel dat er veel armoede is in de wereld en dat het allemaal oneerlijk is en blablabla maar dat is en blijft een ver van je bed show. Het wordt echt confronterend als je al die armoede onder je neus krijgt, dan voel je je immens schuldig plots. Ik ben blij dat ik dit gezien heb en ben vastbesloten om meer te proberen doen :) Verder heb ik niet veel meer te vertellen. Het is hier al volop kerstmis. Overal zie je kerstbomen, kerststalletjes, kerstmannen, hoor je kerstmuziek enzovoort. Echt soms om gek van te worden maar het is wel nog gezellig eigenlijk. Kerstmis zal ik binnen mijn gezinnetje vieren. Hopelijk wordt dat een beetje leuk, maar dat zal wel. nieuwjaar wordt zeker leuk want dat viert iedereen hier op het strand en vanaf dan begin ik te reiiiiiiiiiizen. Ooh er is hier in peru binnen het AFSprogramma ook zoiets als een intercambio corto. Dat is dat je in januari voor 15dagen naar een andere stad in een ander gezin geplaatst wordt. sinds gisteren weet ik naar waar ik zal gaan...Naar Chimbote! Dat is dus een stadje hier acht uur vandaan dat bekend staat om zijn enorme visstank. Jaja ik had het niet beter kunnen treffen Mijn mama is er helemaal niet mee akkoord en ze gaat er alles aan doen om mij naar Trujillo of Cajamarca te laten gaan (veel mooiere steden). Ik vind het wel lief van haar maar voor mij maakt het uiteindelijk niet zoveel uit. Chimbote zal ook wel zijn charmes hebben. Nu ben ik echt uitgepraat. Ik wens iedereen die examens heeft enoooooorm veel succes en natuurlijk ook iedereen een mega zalig kerstmis, ook al is dat nogal vroeg, ik zit al volledig in de sfeer:) Heeft het eigenlijk al gesneeuwd in Belgie? Hier alleszins nog nie Un beso muy grande!
