Iedereen zal volgende situatie ongetwijfeld wel kennen. Je rijdt rustig (of gehaast) met je auto over het abominabele wegdek van de Belgische staat. Op weg naar de winkel, je werk, het café of doelloos rondrijdend om aan het gekrijs van van je rusteloze kinderen te ontsnappen. Een vijftigtal meter verderop zie je een duif. Hovaardig paraderend, het kopje onophoudelijk van voor naar achter en ze trippelt van links naar rechts. Je nadert, snelheid minderen doe je niet, en je gaat er dan ook vanuit dat ze op een twintigtal meter of op z'n minst voor jij er bent zal opvliegen. Nee hoor, ze kijkt je hersenloos aan met haar zwarte oog en wacht tot je dicht genoeg bent. Dan komen we bij vijf mogelijke scenario's.
De duif vliegt weg voor je er bent: in orde, niets gebeurd.
De duif trippelt net op tijd weg en je scheurt met je wagen langs haar heen (ik associeer een duif altijd met het vrouwelijke geslacht, zonder bijbedoelingen of enige vorm van sarcasme). Dit schrijf ik wel met een lichte glimlach moet ik eerlijk bekennen.
De duif trippelt weg maar maakt een inschattingsfout en je geeft ze een lichte, doch fatale schouderklop met het koetswerk van je bolide. Afhankelijk van de manier waarop je haar raakt vliegt de duif op onnatuurlijke wijze door haar luchtruim, maakt enkele salto's, dubbele schroeven en belandt dan, in een wolk van pluimen, op het veredelde wegdek. Als je aankomt op je bestemming kijk je vluchtig even of de duif schade heeft aangericht.
De duif vliegt op maar doet dit net te laat en je ramt haar flank met je voorruit. Zelfde vervolg als hierboven beschreven.
En als laatste het beste van allemaal: de duif blijft gewoon zitten, starend naar de blinkende machine (nu ja, soms blinkend) die op haar afkomt. Een onwetende hoop pluimen die wacht op wat gebeuren zal. Hier zijn terug verschillende mogelijkheden maar de meest voorkomende, bij mij, is de volgende: ik rem af, vloek, roep iets tegen de duif (mijn duifs is helaas ontoereikend) en wijk tenslotte uit. Dan kijk ik in mijn achteruitkijkspiegel en ik zou bijna geloven dat de duif lacht en als ik kon snavellezen zou ik zweren dat ze 'loser' zegt.
Voorgaande is herkenbaar maar wat ik meemaakte binnen de tijdsspanne van een half jaar deed me toch wat dieper nadenken.
Het betreft een opeenvolgende reeks opvallende duif-ontmoetingen.
Op de terugweg van Gent stopten ik en dé vrouw aan de verkeerslichten in Kluizen. Stralende dag, geen vuiltje aan de lucht en uitermate kalm op de baan. Geen auto te bespeuren. Plots hoorden we een salvo plofgeluiden. We keken elkaar onbegrijpend aan tot de laatste plofgeluiden de gekende witgrijze kwakjes op de voorruit vormden. Niet één, twee of drie maar minstens 10 omvangrijke, smerige kwakken. We schoten in de lach tot dé vrouw naar mijn zijraam wees en ik in de achteruitkijkspiegel de achterruit aanschouwde. De voorgaande plofgeluiden waren allemaal raak. Eens thuisgekomen bekeek ik de totale schade. De helft van de auto was ondergepoept door de bommenwerpers van het duivenlegioen. Alsof het geleide raketten waren. We waren de enige auto!!
Toen ik terugkeerde van mijn werk draaide ik het rond punt aan het milieupark in Assenede op en vloog er een kamikazeduif recht op mijn voorbumper af. Met een ultieme knik manoeuvreerde ze zich nog in de grill van mijn Volvo. Ik besefte pas achteraf dat dit bewust moet geweest zijn om zoveel mogelijk schade aan te richten. En dat heeft ze ook gedaan. Het levenloze, grijnzende kadaver moest ik zelfs verwijderen en had ik echt goed gekeken dan had ik vast en zeker een cyanidepil gevonden tussen de vleugels, die ze zonder aarzelen zou inslikken mocht ik haar levend gevonden hebben. 85 kosten voor de grill.
Het derde voorval speelde zich af toen ik 's morgens naar mijn werk reed. Ik draaide de expresweg op en 100 meter verder hoorde ik plots een bonk aan mijn rechterzijde. Ik keek verschrikt op maar zag niets. Ik bekommerde mij er verder niet om. Waarom zou ik dat ook doen op dit vroege uur. Een eind verderop steek ik een camion voorbij die zich aan zijn aangeduide snelheid van 90 hield. Pinker aan en kijken in de zijspiegel. Zijspiegel?? Huh... het eerste deel van het woord klopte wel maar waar was in godsnaam die spiegel naartoe?? Ik dacht aan gezichtsbedrog of een nest slapers in mijn oog (ook wel gekend onder de term slaapzand) die mijn beeld vertroebelden. Op het werk controleerde ik dit natuurlijk. De spiegel was weg, verdwenen... In mijn fantasie zag ik al een duif met zo'n lederen kapje en pilootbril triomfantelijk door de lucht vliegen, de spiegel als een trofee in de lucht... 25
Het vierde voorval was gisteren. Mijn vaste plaats op het werk was bezet dus parkeerde ik mij elders, logisch. Onder de bomen. Slecht idee.
's Avonds mocht ik genieten van een wit-grijs-roze vlekkenfestijn op mijn voorruit. Alsof ze doelbewust ook nog eens rode bessen hebben gegeten om de boel op te fleuren.
Als je dit alles in zijn geheel bekijkt kun je niet anders dan besluiten dat ik het slachtoffer ben van een duivencomplot. Een coalitie zelfs van de Oost- en West-Vlaamse duiven. Vanaf nu beter gekend onder de naam OWVD. Waarom? Dat vroeg ik mij af. En het antwoord meen ik gevonden te hebben. In mijn jeugdige jaren heb ik met enkele vrienden met zo'n loodjesgeweer op een duif geschoten. Ik wou het niet maar de groepsdruk onder 12-jarigen is ongekend. En ik schoot raak... Mijn excuses aan de duivenwereld. Al ben ik ergens wel blij dat het een duif was en geen koe.
In deze categorie zal ik af en toe iets posten als tussendoortje. En aangezien ik het geschreven woord hanteer kwam ik op het lumineuze idee om die categorie 'Tussenwoordje' te noemen. Uiteraard hadden jullie, verstandig als jullie zijn, deze woordspeling al lang door. Hier zullen geen columns verschijnen, het dient enkel maar om zelf iets toe te voegen. Kwestie van een klein onderscheid te maken om zo de verwachtingen enigszins te temperen.
Wat kan hier zoal verschijnen:
- aankondiging van een nieuwe column
- een weetje dat ik plots wil delen met jullie (natuurlijk blijf ik binnen het algemene, overkoepelende thema... geen paniek)
- algemene opmerkingen of één of andere bizarre oproep
- vermelding dat ik in verlof ga
- enz...
Er mag zeker ook gereageerd worden op de tussenwoordjes... we leven immers in een vrije (is dat nog zo?) wereld!!
Haar. Niet de vrouw die elke morgen naast me wakker wordt. Niet de dame in de winkelstraat met het té korte rokje en iets teveel make-up. Niet het meisje dat zigzaggend met haar fietsje een eerste toertje maakt in de wijk. Niet de oude dame die geduldig de kleine centjes in haar veel te grote portefeuille zoekt om cash te betalen in de supermarkt, met een lange, ongeduldige rij achter haar. Nee, het gaat hier simpelweg om haargroei, de beharing die ieder van ons treft. Gezichtshaar (de baard is in, bij mannen toch... hopelijk nooit bij vrouwen), okselhaar (verspreiding van de lichaamsgeur om het vrouwelijk geslacht te lokken), wenkbrauwhaar (de grenspolitie van het oog), neushaar (de filters van de longen), schaamhaar (blijkbaar ook een geurverleider van de andere sekse dus vanaf nu doen alle vrijgezellen hun broek open op de komende KLJ-fuif... uhu), schouder- en rughaar (dit had vroeger een functie, nu hebben we kledij... helaas moet dit nog verteld worden aan de leidinggevende van de haarproductie) en natuurlijk ons hoofdhaar (noemen wij dat zo?). En daar gaat het hier om. Niet over de nieuwste trends in het schaamhaarscheren, helaas. Hoofdhaar dus!
Ik begin hierover omdat ik recent geconfronteerd werd met een kort filmpje van mezelf waarbij de smartphone het bovenste deel van mijn schedel in beeld bracht. Natuurlijk wist ik wel dat ik licht kalend was maar ik schrok toch even. Dat is helemaal niet 'licht' kalend!! Minstens een diameter van 8-10 centimeter. Een behoorlijke uitdunning van mijn ooit zo weelderige haardos. Die confrontatie met de realiteit kon ik op mijn 35ste blijkbaar moeilijk relativeren. Wat een ijdeltuit ben ik toch!!
De dag nadien dacht ik er verder over na. Lag het aan de belichting? Had ik het misschien niet zo goed gezien? Kon en kan iedereen dat goed zien? Het zelfvertrouwen nam een kleine duik in het bad van de onzekerheid. Dus moest ik het een reddingsboei gooien. Dat zou iedereen in mijn geval doen, want ik reageer helemaal niet overdreven. Zeker niet!
Zoals zo vaak zou google wel raad brengen. En ja hoor, het duurde niet lang of ik had verschillende opties als reddingsboei. Stoppels tatoeëren op de getroffen zone... euhm, nee. Haarimplantaten! Toch maar niet. Al kon je hier en daar wel een gratis consult krijgen. En dan kwam ik bij een spuitbus. Ja, een eenvoudige spuitbus die de nog aanwezige haren aanzienlijk zou verdikken zodat alles weer mooi bedekt zou zijn. 30 en het probleem zou opgelost zijn. Ziedaar mijn reddingsboei!! Even kijken om het te bestellen (zonder te overleggen met dé vrouw natuurlijk). Want zij zou dit een impulsieve aankoop noemen. Ha, wat impulsief?? Na wat geklik en lichte ergernis ben ik klaar om te bestellen. Wat is nu 30 om mij beter te voelen? Anderen betalen honderden euro's voor make-up, mascara, lippenstift en eyeliner (meer kan ik er niet opnoemen). Dan is 30 eigenlijk maar een peulschil hé. Veel van de vrouwelijke lezers zullen nu denken: 'Als je het zo bekijkt, heeft hij eigenlijk wel gelijk.' Maar ik wijk af, mijn excuses. Terug naar mijn beeldscherm waar de spuitbus (een zwarte, héél stijlvol) verleidelijk naar me kijkt. Alles aanduiden, gegevens invullen, bla bla bla... Ah, en het kleur kiezen. Hmm, keuze uit 8 kleuren. Ben ik nu lichtbruin of donkerbruin? Ik kan toch moeilijk met het verkeerde kleur rondlopen? Straks moet ik toch nog advies vragen aan dé vrouw. Nog wat googelen naar de verschillen tussen licht- en donkerbruin en ik besluit vol voor donkerbruin te gaan. Dus ik klik vol enthousiasme op het vakje 'Kleur kiezen'. En weet je wat er verschijnt? Eén enkel woord. Eén woord, meer niet. 'Wit'. Ik staar naar het scherm en klik 15 keer op 'Wit'. Natuurlijk komt er plots niet 'Donkerbruin' op. Er gebeurt helemaal niks. Pagina herladen... niks. Internet opnieuw openen, alles gefrustreerd opnieuw invullen... niks. 'Wit'. Ik zeg wat onbeduidende woorden tegen mezelf en sluit de hele retezooi af.
Na een tijdje besef ik pas dat het helemaal zo erg niet is. Dat had dé vrouw ook al gezegd. Maar wie gelooft nu de zin: 'Het valt wel mee.' Juist, niemand. Ik trek het zelfvertrouwen uit het blijkbaar ondiepe bad van onzekerheid, droog het even af en hang het triomfantelijk rond mijn nek. Ik wrijf door mijn haren en lach wat in mezelf. Idioot. Ik overleg wel even met dé vrouw wanneer de kapster aan huis komen. Beetje inkorten, kuif weg en als een man van mijn leeftijd omgaan met kaalheid. Sterk zijn. En die verleidelijke spuitbus? Geen haar op mijn hoofd dat daar nog aan denkt. Al zal ik dat spreekwoord binnen een paar jaar niet meer kunnen gebruiken.
Dit was direct al het eerste vraagstuk dat ik voor mezelf diende op te lossen: de aanspreking. Doe ik dit op een losse, vriendschappelijke manier zoals 'Hey' of 'Hello', doe ik dit eerder formeel met een droge 'Beste' of kies ik voor het neutrale, waarheidsgetrouwe 'Goedemorgen'? Het is dus het laatste geworden. Het is namelijk nog steeds voormiddag als ik dit schrijf. Dat deze informatie eerder als nutteloos gezien zal worden neem ik er graag bij.
Het illustreert meteen ook een beetje de titel van mijn blog: 'Zinnig, onzinnig, waanzinnig'. Want als ik eerlijk moet zijn heb ik geen strak plan voor ogen. Het is voor mezelf nog niet helemaal duidelijk wat ik allemaal wil en zal schrijven. Ik weet zelfs niet of het zal passen onder de rubriek 'Columns', vermoedelijk niet. Maar het past al helemaal niet onder de andere rubrieken en de rubriek 'Andere' is me dan weer een iets té ruim begrip. We zien dus wel of het hier past of niet, aanpassen kan nog altijd hé.
Het doel van deze intro? Mezelf kort voorstellen en proberen om het doel van deze blog toch enigszins uit te leggen. Jezelf voorstellen doet me overigens terugdenken aan mijn schooltijd (lagere en middelbare). Dan doemt ook het onvermijdelijke beeld op van de jongen die vooraan de klas staat, klaar om zijn uit het hoofd geleerde tekst zo enthousiast mogelijk over te brengen. Het haar nerdgewijs opzij gekamd of in de alom gekende middenscheiding. Een kwak gel ertussen zodat het goed aan je schedel blijft plakken en zelfs niet beweegt bij een hevige rukwind. Kledij die je nu zou verbranden maar die je droeg omdat die eenvoudigweg klaarlag 's morgens. 'Mode' of 'Stijl' stond toen nog niet in je (of mijn, ik mag niet iedereen over dezelfde (vettige) kam scheren) woordenboek.
En iedereen kent het ook, de manier om jezelf voor te stellen. Een zo vlug mogelijk aframmeling van je tekst, hier en daar een vleugje emotie om het menselijk te houden. Ik overdrijf wel een beetje, dat geef ik grif toe. Toch ging het vaak op deze manier: 'Ik ben..., ik woon in..., mijn vader heet... en werkt bij... (gegniffel in de klas), mijn moeder heet... en werkt bij... Mijn hobby's zijn... (opnieuw licht gegiechel, okselvijvers zijn een feit). Ik heb nog een broer en een zus... enzovoort, enzoverder.' Herkenbaar?? Vast wel.
Dat is dus niet de bedoeling van deze intro al zal er hier en daar wel een soort lagere-school-voorstelling tussen kruipen. Mijn excuses daarvoor.
Ik ben dus Steba (niet mijn echte naam maar dat zullen jullie ongetwijfeld wel weten), 35 jaar, wettelijk samenwonend (het thema 'Trouwen' zal nog wel aan bod komen, maak je geen zorgen) en vader van 2 schatten van kinderen (3 en 5 jaar). Over mijn ouders, vrienden, hobby's en andere bezigheden hoef ik je niets te vertellen want ook dit zal wel nog aan bod komen. Ik hoef niet direct alles prijs te geven toch? Wat ik wel wil vertellen is dat ik een fan ben van Stephen King. Sommigen onder jullie zullen nu juichen, anderen zullen afhaken of met hun ogen draaien en nog anderen zullen zich afvragen: 'Wie is die man?' Ik beloof jullie dat het geen horrorverhalen worden dus bij het lezen van mijn 'Column' mag je gerust met een been uit je bed hangen. Er zal zich geen uitgemergelde klauw aan je enkel grijpen. Hoop ik toch. Voor zij die hem niet kennen, denk dan even aan films zoals 'The Shawshank Redemption', 'The Green Mile', 'It', 'Pet Semetary', 'The Shining' en 'Stand by me'. Allen gebaseerd op boeken van Stephen King. De reden waarom ik over hem begin is eenvoudig. Hij is de reden waarom ik ben beginnen schrijven. De wereld van de fantasie is grenzeloos wat op zich heel uitdagend en tegelijk best wel moeilijk is ook. Dat heb ik toch ondervonden. Ook hier kom ik later nog wel op terug.
Ik ben in 2008 ook begonnen aan een boek en momenteel zit ik aan het duizelingwekkende aantal van 27 pagina's. Ik zal even wachten zodat je kan bekomen... Het zijn wel pagina's in een Word-document, dus vermoedelijk een pagina of 4 meer in boekvorm! En ik denk zelfs dat het een trilogie zal worden. Nu hoef ik enkel nog naar de winkel te gaan om een maxi-pack 'Karakter' en 'Doorzettingsvermogen' te kopen. De persoon die dat op de markt kan brengen is op slag multimiljardair!! Ik kan heel wat uitvluchten verzinnen: het werk, de kinderen, de plannen van mijn vriendin, mijn andere hobby's, haar andere hobby's... maar wie gelooft dat? Als je wilt schrijven, dan schrijf je.
Daarom dat ik hier een poging wil wagen, korte-termijn verhalen, mijn gedachten en fantasieën (maatschappelijk aanvaardbare natuurlijk) op een vrij impulsieve manier neertypen in deze blog. We zien dan wel wat het resultaat is zeker? Ik maak me er geen zorgen in al ben ik wel nieuwsgierig. Hoe zou je zelf zijn? En wie weet schrijf ik dan wel verder aan mijn 'boek' of aan één van de vele scenario's die ik heb staan voor een kortverhaal. Wie weet...
Zo, dat was het dan. Nu heb ik veel zin om jullie 'Trouwe Lezer' te noemen. Maar dit kan niet om verschillende redenen.
Het zou plagiaat kunnen zijn want Stephen King (daar is hij weer) gebruikt dit al.
Er zijn nog helemaal geen lezers als ik dit schrijf.
Een lezer kan pas trouw zijn als hij bewust je blog (in dit geval dan) volgt.
Dus, tot later 'Potentiële Lezer'...
Steba
Ps: mocht dit een groot succes worden kan er nog altijd een vast uur per week afgesproken worden voor een vragenuurtje
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
