Dit was direct al het eerste vraagstuk dat ik voor mezelf diende op te lossen: de aanspreking. Doe ik dit op een losse, vriendschappelijke manier zoals 'Hey' of 'Hello', doe ik dit eerder formeel met een droge 'Beste' of kies ik voor het neutrale, waarheidsgetrouwe 'Goedemorgen'? Het is dus het laatste geworden. Het is namelijk nog steeds voormiddag als ik dit schrijf. Dat deze informatie eerder als nutteloos gezien zal worden neem ik er graag bij. 

Het illustreert meteen ook een beetje de titel van mijn blog: 'Zinnig, onzinnig, waanzinnig'. Want als ik eerlijk moet zijn heb ik geen strak plan voor ogen. Het is voor mezelf nog niet helemaal duidelijk wat ik allemaal wil en zal schrijven. Ik weet zelfs niet of het zal passen onder de rubriek 'Columns', vermoedelijk niet. Maar het past al helemaal niet onder de andere rubrieken en de rubriek 'Andere' is me dan weer een iets té ruim begrip. We zien dus wel of het hier past of niet, aanpassen kan nog altijd hé.

Het doel van deze intro? Mezelf kort voorstellen en proberen om het doel van deze blog toch enigszins uit te leggen. Jezelf voorstellen doet me overigens terugdenken aan mijn schooltijd (lagere en middelbare). Dan doemt ook het onvermijdelijke beeld op van de jongen die vooraan de klas staat, klaar om zijn uit het hoofd geleerde tekst zo enthousiast mogelijk over te brengen. Het haar nerdgewijs opzij gekamd of in de alom gekende middenscheiding. Een kwak gel ertussen zodat het goed aan je schedel blijft plakken en zelfs niet beweegt bij een hevige rukwind. Kledij die je nu zou verbranden maar die je droeg omdat die eenvoudigweg klaarlag 's morgens. 'Mode' of 'Stijl' stond toen nog niet in je (of mijn, ik mag niet iedereen over dezelfde (vettige) kam scheren) woordenboek.

En iedereen kent het ook, de manier om jezelf voor te stellen. Een zo vlug mogelijk aframmeling van je tekst, hier en daar een vleugje emotie om het menselijk te houden. Ik overdrijf wel een beetje, dat geef ik grif toe. Toch ging het vaak op deze manier: 'Ik ben..., ik woon in..., mijn vader heet... en werkt bij... (gegniffel in de klas), mijn moeder heet... en werkt bij... Mijn hobby's zijn... (opnieuw licht gegiechel, okselvijvers zijn een feit). Ik heb nog een broer en een zus... enzovoort, enzoverder.' Herkenbaar?? Vast wel.

Dat is dus niet de bedoeling van deze intro al zal er hier en daar wel een soort lagere-school-voorstelling tussen kruipen. Mijn excuses daarvoor.

Ik ben dus Steba (niet mijn echte naam maar dat zullen jullie ongetwijfeld wel weten), 35 jaar, wettelijk samenwonend (het thema 'Trouwen' zal nog wel aan bod komen, maak je geen zorgen) en vader van 2 schatten van kinderen (3 en 5 jaar). Over mijn ouders, vrienden, hobby's en andere bezigheden hoef ik je niets te vertellen want ook dit zal wel nog aan bod komen. Ik hoef niet direct alles prijs te geven toch? Wat ik wel wil vertellen is dat ik een fan ben van Stephen King. Sommigen onder jullie zullen nu juichen, anderen zullen afhaken of met hun ogen draaien en nog anderen zullen zich afvragen: 'Wie is die man?' Ik beloof jullie dat het geen horrorverhalen worden dus bij het lezen van mijn 'Column' mag je gerust met een been uit je bed hangen. Er zal zich geen uitgemergelde klauw aan je enkel grijpen. Hoop ik toch. Voor zij die hem niet kennen, denk dan even aan films zoals 'The Shawshank Redemption', 'The Green Mile', 'It', 'Pet Semetary', 'The Shining' en 'Stand by me'. Allen gebaseerd op boeken van Stephen King. De reden waarom ik over hem begin is eenvoudig. Hij is de reden waarom ik ben beginnen schrijven. De wereld van de fantasie is grenzeloos wat op zich heel uitdagend en tegelijk best wel moeilijk is ook. Dat heb ik toch ondervonden. Ook hier kom ik later nog wel op terug.

Ik ben in 2008 ook begonnen aan een boek en momenteel zit ik aan het duizelingwekkende aantal van 27 pagina's. Ik zal even wachten zodat je kan bekomen... Het zijn wel pagina's in een Word-document, dus vermoedelijk een pagina of 4 meer in boekvorm! En ik denk zelfs dat het een trilogie zal worden. Nu hoef ik enkel nog naar de winkel te gaan om een maxi-pack 'Karakter' en 'Doorzettingsvermogen' te kopen. De persoon die dat op de markt kan brengen is op slag multimiljardair!! Ik kan heel wat uitvluchten verzinnen: het werk, de kinderen, de plannen van mijn vriendin, mijn andere hobby's, haar andere hobby's... maar wie gelooft dat? Als je wilt schrijven, dan schrijf je. 

Daarom dat ik hier een poging wil wagen, korte-termijn verhalen, mijn gedachten en fantasieën (maatschappelijk aanvaardbare natuurlijk) op een vrij impulsieve manier neertypen in deze blog. We zien dan wel wat het resultaat is zeker? Ik maak me er geen zorgen in al ben ik wel nieuwsgierig. Hoe zou je zelf zijn? En wie weet schrijf ik dan wel verder aan mijn 'boek' of aan één van de vele scenario's die ik heb staan voor een kortverhaal. Wie weet...

Zo, dat was het dan. Nu heb ik veel zin om jullie 'Trouwe Lezer' te noemen. Maar dit kan niet om verschillende redenen.

Het zou plagiaat kunnen zijn want Stephen King (daar is hij weer) gebruikt dit al.

Er zijn nog helemaal geen lezers als ik dit schrijf.

Een lezer kan pas trouw zijn als hij bewust je blog (in dit geval dan) volgt.

Dus, tot later 'Potentiële Lezer'...

Steba

Ps: mocht dit een groot succes worden kan er nog altijd een vast uur per week afgesproken worden voor een vragenuurtje