Inhoud blog

	final update!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Bolivia

stageavonturen in Bolivia

28-02-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Jooow iedereen,

Op deze blog kan je dus onze (ik en Wannes) reis volgen. Na een lange trip (zie uitleg Wannes) zijn we gearriveerd op onze bestemming, Parque Machia genaamd. Parque Machia is een soort opvangcentrum voor wilde dieren zoals pumas, apen, ocelots, tirussen, die mishandeld geweest zijn of ouderloos geraakt zijn op één of andere manier. Vele vrijwilligers blijven hier elke dag toestromen om hulp te bieden en een ervaring op te doen. Toen wij aankwamen werden we onmiddellijk goed onthaald door enkele vrijwilligers die hier al maanden rondhangen. Zeer toevallig kwam er samen met ons een andere Belg toe die van plan is een maand te blijven. Voor de rest enkele Hollanders en veel Noord-Amerikanen. S avonds moesten we een diersoort kiezen om gedurende een maand mee te werken. Ik koos voor een Bergpuma met de naam Lishu. Wannes eerst voor de Spinapen maar na een paar dagen is hij overgeschakeld naar een puma. Naar mijn verbazing moest ik de eerste dag onmiddellijk de kooi in. Toch een lichte stress aangezien diezelfde puma de dag ervoor gebeten had in de dij van een vrijwilliger. Maar de hele dag lang leek het mij een zeer braaf beest. Eigenlijk gewoon een tamme kat maar dan veel groter. De dag bestaat uit het uitlaten en eten geven. Ik zit dus de ganse dag in de jungle te wandelen of te lopen met een puma. Wel vrij hard als ge niet veel beweging gewoon zijt. Het enige moeilijke is de weg terugvinden. Momenteel krijg ik een soort van opleiding om een beter idee te krijgen van het gedrag van de puma. Ook leggen ze me uit hoe ik moet reageren op bepaalde gedragingen. Het is nog een vrij jong dier en dus redelijk speels. Enkele keren per dag wordt ik besprongen en bijt hij in mijn benen. Gelukkig weet hij hoe hard hij mag doorbijten.

Het eten steekt hier redelijk tegen. Er is vrij weinig keus. Een gewoon brood bijvoorbeeld bestaat hier zelf niet. Het enige broodachtig iets zijn een soort van zoete sandwiches, meestal oudbakken. Er zijn rond de 20 winkels maar ze verkopen allemaal hetzelfde, meestal bucht.

Het is hier constant Rond de 30 graden. Meer dan een T-shirt is hier niet nodig. Wel regent het veel (vooral s nachts) aangezien we nu nog in het regenseizoen zitten.

Voor de rest is het leven hier zeer primitief maar wel aangenaam. De meeste mensen hebben geen ramen in hun huis en zitten bijna altijd buiten.

Alé we gaan nu nog is een toerke doen in het dorp in de hoop een deftig restaurant te vinden.

Meer info volgt later. Groeten uit Bolivia. Sem

--------------------------------------------------

Na onze lange rit van 2 dagen (met 11 uur wachten in de luchthaven van Sao paulo)

Eindelijk aangekomen in Santa Cruz!

Op foto onze eerste verblijfplaats,een eerder lachwekkend hotelleke met een minstens even komische badkamerfaciliteit.

Niet al te slim van ons, helaas naast de grote weg die enorm veel lawaai fabriceert door de vreemde gewoonte van de bolivianen om op alles te toeteren wat beweegt.

Desalnietemin hebben we als rozen geslapen!

Door onze gebrekkige kennis van het spaans werden we al snel geconfronteerd met lepe bolivianen die hier en daar wat extras van ons konden aftroggelen.

Na een welverdiende nacht in een bakkende hitte richting bushalte gegaan om onze rit naar villa tunari te regelen.

Voor we het goed en wel beseften had 1 van de chicas van een busmaatschappij ons meegelokt door sympathiek de gitaar van sem mee te loodsen.

Uit ons lood geslagen stapten we dan maar op de bus richting het park.

De busrit was een hele ervaring op zich, we kregen live muziek,uitleg over de omgeving en zelfs een voorlichting over het gebruik van de tandenborstel.(wat nogal komisch was vermits de meeste bolivianen in de bus al een heel deel van hun tanden misten)

Desondanks de lange rit kwamen we vol goede moed aan in het park waar het allemaal zou gaan gebeuren!

Bij het arriveren werden we onmiddellijk overvallen door een overenthousiaste Australiër met een machete in de hand.

Na enkele pikante verhalen over het gevecht met de junglewerden we rondgeleid in het park.

We kregen al snel een taak toegewezen voor de komende maand,sem zou de puma lishu voor zen rekening nemen en ik mocht de spidermonkeys gaan vergezellen.zie foto

Het poema wandelingetje bleek minder licht als het leek en na de eerste dag was sem dan ook totaal kapot, sem- jungle 0-1!

Bij de spidermonkeys was het een hele ervaring,na een dag werd ik al als een van de soortgenoten beschouwd en werd overladen met knuffels van de zwierige wezens.

Toch was het niet al te veel werk, om niet te zeggen dat er op zen boliviaans gechilld werd het grootste deel van de dag

Ge hoort het al aankomen, al snel ben ik gaan informeren voor een ietwat actievere bezigheid

Sem zen job begon me meer en meer aan te spreken al was het maar door de aangenamere uren (9 tot 4.30) en de tocht door de imposante jungle

maar momenteel werden al de katten reeds gewalktdus was het geen optie.

Maar ze hadden al snel een andere plaats waar ik me mocht nuttig gaan maken, bij de kleine capucijnaapjes in de qarantaine.

Dit is een plaats waar al de aapkes elk apart opgevolgd worden en pas na 40 d worden ze vrijgelaten indien gezond.

Hier was inderdaad meer werk en er moet een gestructureerd schema gevolgd worden( ze zijn echt verwend, krijgen 3 keer per dag eten, 2 keer een snack en massas aandacht)

Op de 2 dagen dat ik er werkte werd bijna iedereen gebeten,ik had geluk!

Ondertussen kreeg ik te horen dat er iemand gezocht wordt voor de snelste puma van allemaal te walken omdat de kerel die het probeerde na 1 dag al uitgevallen was..

Dit was mijn kans om de jungle in te trekken, zodus trok ik deze namiddag in de wildernis met 2 harde jongens en een snelle puma J

Het was een onvoorstelbaar zotte ervaring en vanaf morgen ga ik mee de jungle onveilig maken en leren hoe om te gaan met het toch wel imposante dier.

Het is fysiek extreem zwaar maar een uitdaging en daarvoor zijn we naar hier gekomen!

Tot hiertoe onze avontuurtjes,er volgt later meer nieuws uit de woeste jungle