|
Het zwerversbestaan is niet meer wat het geweest is. Dat zullen sommige terrasjesgenieters in Middelkerke vorige zondag wel gedacht hebben. Toen ze een krulharige vreemde vogel in de weer zagen met de vuilnisbakken aan de dijk.
Om niet met de blote hand in de inhoud van het afvaldepot te moeten woelen, gebruikte de betreffende man fotoapparatuur om eerst de binnenkant te fotograferen. Pas nadat hij die in kaart, of liever op het scherm had gebracht en hetgeen daarop te zien was wel in de smaak leek te vallen, pas dan stak hij zijn arm in het gat om een greep te doen naar wat gedeponeerd maar, door hem toch, gegeerd bleek.
Het verhaal hier achter? Jongste Broer was met zijn gezin op bezoek bij Pa. Op een moment had hij een bedragje aan briefjesgeld argeloos in zijn broekzak gestopt. Het geld behoorde aan zijn dochter, en de bedoeling was om na een gezamenlijke wandeling even langs de bank te gaan om het op haar rekening te zetten.
Even later had Broer ook wat afval in de hand, enkele papiertjes en een lege enveloppe. Een vuilbak stond er op dat moment niet in de buurt en dus stak hij het bundeltje papier maar in zijn broekzak. Dezelfde broekzak als waar hij het geld in had gestopt. De bedoeling was om het weg te gooien zodra hij een afvalbak in zicht kreeg.
En dan... ja, u raadt het al. Bij het weggooien van het afval was hij vergeten dat het geld óók in zijn zak zat. Hij graaide het hele pakketje uit zijn broekzak en poneerde het welgemikt in de afvalbak. Om even later, bij de bank, te constateren dat hij het geld niet meer bij zich had.
Het ging over 65 , een bedrag dat hij hoog genoeg achtte om de verbaasde blikken van terrasjesmensen en voorbijgangers te trotseren. Hij wist nog wel ongeveer waar hij het geld had achtergelaten. Maar welke vuilbak het nu precies was? Neen, dat kon hij zich niet meer herinneren.
Dus kwam hij op het idee om met zijn spiksplinternieuwe "I-Phone mèt flits" de inhoud van de vuilbakken te controleren.
En u gelooft het of niet: op deze manier heeft hij het geld terug gevonden! Op het haarscherpe beeld op het schermpje herkende hij de namen op de weggeworpen enveloppe. En daaronder duidelijk een geldbriefje, de buitenkant van de in elkaar geplooide biljetten. Nog helemaal onbezoedeld.
Hij kwam terug in het appartement van Pa met een grote grijns op zijn gezicht. En de biljetten legde hij, als een moeizaam herwonnen trofee op tafel, vlak voor de neus van zijn echtgenote.
Zijn vrouw, die tijdens de zoektocht bij hoog en laag had uitgeroepen dat manlief nóóit meer geld in bewaring zou krijgen, wilde de briefjes evenwel niet bij zich steken. Hoe onbevuild ook, geld dat in een afvalbak had gelegen stopte ze echt niet meer in haar beurs.
Broer nam het dus maar terug. En stopte het ... in zijn broekzak!
|
