|
Veertien jaar geleden geschreven voor de schoolkrant:
Broer kan de slaap maar niet vatten. 't Is al bijna elf uur als ik nog even bij hem in bed schuif.
Hij kruipt gezellig dicht tegen me aan, sluit zijn ogen en zegt:
"Ik ga nog maar eens schaapjes tellen."
En hij telt: "Eén schaap, twee schaap, drie schaap, ......, negen schaap, tien schaap, elf schaap, ......., zestien schaap, zeventien schaap..., en dan ineens: ..., achttien geit, negentien geit, twintig geit.... ."
Dan doet hij kwasi verbaasd zijn ogen open. "Nu komen er ineens allemaal geiten in mijn hoofd." merkt hij op.
En dan berustend, terwijl hij zich slaperig op zijn andere zij draait: "Ik denk dat dat komt omdat mijn schapen op zijn... !"
Oudste Zoon, toen zes jaar oud.
|
