|
Hij zoekt zijn MP3-speler. Loopt van de keuken naar de living en weer terug. "Iemand mijn MP-speler gezien?"
Ik laat mijn blik over het aanrecht gaan. Kijk eens op het bureautje dat er altijd rommelig bij ligt.
"Ik dacht toch dat ik hem ergens had zien liggen!" meen ik. Maar, zoals zo vaak, weet ik niet meer waar. En nu zie ik hem niet.
Hij zoekt nog verder, loopt naar zijn kamer, dan weer naar de living, speurt de kast af, legt enkele dingen opzij. Ondertussen is mijn aandacht weer bij het huiswerk van Jongste.
Een minuut of tien later hoor ik dat het toilet wordt doorgespoeld. Hij komt binnen. Hij blijkt zijn muziekapparaatje gevonden te hebben: hij heeft een hoofdtelefoon op zijn hoofd en beweegt zich ritmisch, lichtjes bengend met zijn hoofd.
Ik kijk hem half verbluft, half geamuseerd aan.
"Moest je dáárvoor speciaal die MP3-speler hebben? Om naar het toilet te gaan?"
Hij glimlacht, maar verstaat me niet.
"Life is music" voor hem! Zelfs kakken gaat niet zonder!
|
