Ik ben Jaclien,
°19 december 1955.
Ik werkte lange tijd in de tuinbouwsector, volgde onlangs de opleiding Begeleider Animator voor Bejaarden en werk nu in een woon- en zorgcentrum met ouderen met dementie.
Ik ben getrouwd met Echtgenoot en mama van vier kinderen:
Dochter (°1988),
Oudste Zoon (°1990),
Middelste Zoon (°1992) en
Jongste Zoon of kortweg Jongste (°1999).
Ik schrijf graag.
Heb jarenlang meegewerkt aan de Wist-je, het schoolkrantje van de plaatselijke basisschool.
Ook voor allerlei gelegenheden brouw ik wel eens een tekstje.
Op dit blog wil ik graag wat van mijn dagdagelijkse ervaringen, herinneringen en bedenkingen, afgewisseld met vroegere spinsels, meedelen.
Favoriete blogs:
  		• Mirjam's sketchblog
  		• On est parti
  		• Wiebelwoorden
  		• Vera De Brauwer
    Inhoud blog
  		• Hoe zit dat met mijn blog?
  		• Gelukkig Nieuwjaar!
  		• Creaproject
  		• Verdriet
  		• En nog een anekdote
  		• Taalwissel
  		• Jongdementie
  		• Daar alleen kan liefde wonen
  		• Vakantiedagen aan zee: vroeger en nu
  		• Kamp
  		• Als de hond van huis is...
  		• Druk, druk
  		• Kat en hond
  		• Academie voor Woord
  		• Academie voor Muziek
  		• Leren
  		• Tekening
  		• Paasboom
  		• Rapport
  		• Voetafdruk
    Archief per jaar
  		• 2020
  		• 2016
  		• 2015
  		• 2014
  		• 2013
  		• 2012
  		• 2011
  		• 2010
  		• 2009
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    internet2_cvo_marijke
    www.bloggen.be/interne
    Spinnenkop
    Spinnetje spint een draadje aan het grote web.
    18-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oktoberavond
    Nieuwe maan vandaag. Dit mijmeringske verhaalt over een taxiritje met Middelste Zoon, tijdens een oktoberavond bij volle maan, zeven jaar geleden:


    samen in de auto                                                                            en ga weer terug
    mijn zoon van tien en ik                                                                  hoor mijn stappen
    onderweg naar                                                                           op het zompige pad
    zijn cursus djembé                                                                      
                                                                                                          de lucht voelt vochtig  
    't is bij achten                                                                                en warm voor de tijd
    de maan schijnt vol                                                                     van het jaar                                                                  
    en helder over de weiden                                                             
                                                                                                          de herfst geurt    
    we kijken                                                                                  
    t is net of de maan                                                                          een straatlantaarn
    met ons mee gaat zegt hij                                                             zet de kruin   
                                                                                                           van een grote boom
    ik glimlach                                                                                   in goudgele glans 
    weet je nog                                                                                  
    wat je vroeger zei                                                                           en daar is ze weer  
    over de maan vraag ik                                                                      de maan
    neen zegt hij                                                                                 
                                                                                                           nu doet ze me denken
    je dacht dat de maan                                                                   aan de nacht waarop 
    de plek was waar                                                                             -ook bij volle maan- 
    mensen naartoe gaan                                                                   ons jongste kindje  
    als ze gestorven zijn                                                                    werd geboren  
                                                                                                        
    hoe dan vraagt hij                                                                            hoe grappig bedenk ik dan   
    met een raket?                                                                            
                                                                                                           één taxiritje en welk     
    neen zeg ik                                                                                      een vreemde mengeling
    zo bedoelde je het niet                                                                van gewaarwordingen   
    je dacht dat het daar                                                                       en gedachten:   
    de hemel was                                                                                 
                                                                                                           de verbondenheid met het kind      
    hoe het denken                                                                                in het besloten duister   
    van een kind verandert                                                                    van de wagen
    bedenk ik met een beetje spijt                                                        
    om de vervlogen                                                                               maneschijn   
    kleuterfilosofietjes                                                                         het ritme van djembé's   
                                                                                                           geur en kleuren      
    we komen aan                                                                                  van de herfst   

    uit het verbouwde boerderijtje                                                        geboorte 
    horen we al het ritme                                                                       en een plekje   
    van de djembé's                                                                               hemels en toch nabij   
                                                                                                           voor gestorven mensen
    harder en feller                                                                               
    naarmate we naderen                                                                       ik stap in de auto  
                                                                                                           zet de tocht weer voort     
    stevig volgehouden ritme                                                                
    dat levenskrachten                                                                           en de maan hoog daarboven     
    bovenhaalt                                                                                       reist met me mee...   
                                                                                                                                             jb
    een beetje Afrika                                                                                                       
                                                                                                         
    mijn kind vindt
    een plaatsje                                                                                                      
    tussen de spelers                                                                                                      

    ik kijk nog even om                                                                                                      
    zie hoe hij het ritme zoekt                                                                                                      



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (1)

    18-10-2009
    *
    Ik wil ook wel naar de maan als ik dood ben.

    18-10-2009 om 21:57 geschreven door veerle


    spinnetje spint
    een draadje
    aan het grote web

    daar het verlangt
    dat het oog en oor
    en weerwoord vangt

    en liefst van al:
    een glimlach..
    Een tekstje lenen?
    Soms publiceer ik een dichttekstje op mijn blog.
    Is er één dat u aanspreekt en u graag wil lenen voor een gelegenheid?
    Ik zou mij heel vereerd voelen.
    Maar toch wil ik er graag enkele afspraken rond:
    -Dat mijn initialen er onder gezet worden (jb).
    -Dat er niets meer in gewijzigd wordt. (Wil het a.u.b. laten weten als er taal- of tikfouten in staan.)
    -Uiteraard niet te gebruiken voor commerciële doeleinden.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Blog als favoriet !

    Zoeken met Google



    Zoeken in blog



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs