|
Dochter heeft er lang naar uitgekeken. Naar haar nieuwe studie op het unief. Ze wilde graag écht studeren, eens alleen maar theorievakken hebben.
Als middelbare scholier heeft ze kunstsecundair onderwijs gevolgd, richting Beeldende Vorming. En daarna drie bachelorjaren Animatie. In heel die periode heeft ze vaak moeizaam zitten broeden op een idee voor haar werk. Geworsteld en gewroet met tijdsplanning en deadlines Het waren leerzame jaren, ongetwijfeld. En ook, ze tekent verdienstelijk en graag.
Maar ze genoot er ook van om theorievakken te studeren. Om kennis op te doen, informatie op te zoeken, papers te schrijven.
Ze heeft er lang over nagedacht en uiteindelijk de knoop doorgehakt: ze opteerde voor de Master Theater- en filmwetenschappen aan de UA. Waarvoor ze dit jaar eerst een schakelprogramma moet afwerken.
En al weet ze dat studeren ook flink wat druk op de schouders legt, toch verzuchtte ze onlangs dat ze blij was dat ze nu eens niet moest bedenken hoe ze creatieve projecten moest vormgeven en binnen een bepaalde tijd af krijgen. Niet zoeken naar een origineel idee, voorstudies maken, eindeloos schetsen en tekenen.
Ondertussen is het academisch jaar al bijna een maand bezig.
"En valt het nu mee, die nieuwe studie?" vroeg ik onlangs.
"Ja," knikte ze overtuigend "'t is héél interessant!"
Deze week vertelde ze over een creatieve opdracht die hen was opgegeven als taak. En waarbij ze zelf mochten invullen hoe ze die zouden maken.
"Misschien dat ik er iets voor ga tekenen!" opperde ze.
|
