Het heeft altijd iets fascinerends, je kind naar school laten gaan. Het in handen geven van iemand die je dikwijls helemaal niet kent en die toch vanaf dat moment een belangrijke rol vervult in het leven van je kind. Bij ons zijn er al heel wat leerkrachten de revue gepasseerd. En héél dikwijls is het gekomen tot een fijn contact met de mensen die onze kinderen hebben onderwezen of nog onderwijzen. Bieke, Ann, Tania, Katrien, Micheline, Evelyne, Koen, Anja, Lotte, Paul, Mieke, Karen, Tim, Daan, Nicole, Lut, Marleen, Leen,..., om er nog maar enkele van hen te noemen. Mensen die we heel dankbaar zijn om wat ze voor onze kinderen beteken(d)en. En Schoonbroer Erwin en Jongste Zus, die ik hier ook niet wil vergeten. Aan jullie en alle anderen vandaag dit tekstje, ooit voor deze dag geschreven:
ons kind naar school eens de eerste keer
en daarna telkens weer en meer het uit handen geven aan vaak nog ongekende mensen
die het taal leren, en kleuren, zingen, denken, rekenen
en in z'n wezen hoe onbewust iets van zichzelf uittekenen
elk om beurt
mensen van wie veel verwacht té veel soms voor mensengrenzen
maar toch voor wie we openstaan die we volop erkennen en waarderen
als maar zij die ons het dierbaarst zijn
hen werkelijk ter harte gaan! jb
We wensen jullie bij deze gelegenheid
véél plezier in jullie werk en de verdiende erkenning
van ouders en leerlingen!
|