|
Ik koop, als ik kan, graag Fair Trade producten. In de supermarkt een pakje koffie of bananen, en soms loop ik langs de Wereldwinkel.
Ik geloof in het bijdragen van kleine steentjes en hoop oprecht dat boeren en arbeiders in ontwikkelingslanden betere kansen krijgen en een eerlijke prijs voor hun product.
Maar de boeren van bij ons? Gisteren hebben Waalse boeren actie gevoerd en miljoenen liters melk weg laten lopen. Gisteren was er ook op Radio 2 het bericht dat volgens Test Aankoop de Colruyt de goedkoopste supermarktketen (voor merkprodukten) zou zijn. Mensen zouden echter niet alleen op zoek gaan naar de goedkoopste supermarkt. Supermarkten kunnen ook nog andere troeven hebben.
Maar een keten dat ervoor ijvert dat de boeren en tuinders, de producenten van voeding, een eerlijke prijs krijgen voor hun product, dat heb ik niet horen noemen. De situatie is ernstig voor de sector. Nog nooit zo vaak gehoord dat krachtige mensen, nog ver van het einde van hun loopbaan, noodgedwongen hun bedrijf moeten stopzetten. Nog nooit zo vaak gehoord ook van boeren en tuinders die zwaar depressief blijven voort ploeteren.
Ik weet niet veel van beleid of wanbeleid en kan er hier geen oordeel over geven. Maar dat je bijvoorbeeld voor een liter van een kostbaar product, dat door een koeienlijf is geproduceerd en ongelooflijk veel energie heeft gekost, onderhand minder hoeft te betalen dan voor een liter water of frisdrank, daar is toch iets mis mee, niet?
Tot zover de sombere gedachten.
Mijn blog. Ik vind het ontzettend fijn dat er dagelijks al een aantal bezoekers komen kijken. Toch ga ik de frequentie van mijn schrijfseltjes wat moeten laten zakken. Het wordt een beetje te veel. Maar een keer of drie, vier per week, dat wil ik graag volhouden. Want ik vind het heerlijk om te doen. En morgen toch weer wat blijere kost. De bedoeling is toch om ... een glimlach te vangen.
|
