Ik ben Jaclien,
°19 december 1955.
Ik werkte lange tijd in de tuinbouwsector, volgde onlangs de opleiding Begeleider Animator voor Bejaarden en werk nu in een woon- en zorgcentrum met ouderen met dementie.
Ik ben getrouwd met Echtgenoot en mama van vier kinderen:
Dochter (°1988),
Oudste Zoon (°1990),
Middelste Zoon (°1992) en
Jongste Zoon of kortweg Jongste (°1999).
Ik schrijf graag.
Heb jarenlang meegewerkt aan de Wist-je, het schoolkrantje van de plaatselijke basisschool.
Ook voor allerlei gelegenheden brouw ik wel eens een tekstje.
Op dit blog wil ik graag wat van mijn dagdagelijkse ervaringen, herinneringen en bedenkingen, afgewisseld met vroegere spinsels, meedelen.
Favoriete blogs:
  		• Mirjam's sketchblog
  		• On est parti
  		• Wiebelwoorden
  		• Vera De Brauwer
    Inhoud blog
  		• Hoe zit dat met mijn blog?
  		• Gelukkig Nieuwjaar!
  		• Creaproject
  		• Verdriet
  		• En nog een anekdote
  		• Taalwissel
  		• Jongdementie
  		• Daar alleen kan liefde wonen
  		• Vakantiedagen aan zee: vroeger en nu
  		• Kamp
  		• Als de hond van huis is...
  		• Druk, druk
  		• Kat en hond
  		• Academie voor Woord
  		• Academie voor Muziek
  		• Leren
  		• Tekening
  		• Paasboom
  		• Rapport
  		• Voetafdruk
    Archief per jaar
  		• 2020
  		• 2016
  		• 2015
  		• 2014
  		• 2013
  		• 2012
  		• 2011
  		• 2010
  		• 2009
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    bob_sergei_emil
    www.bloggen.be/bob_ser
    Spinnenkop
    Spinnetje spint een draadje aan het grote web.
    27-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kamp
    "In de vakantie willen wij graag kamperen in de wei!" had Jongste, nog lang voor de vakantie begon, al eens meegedeeld.
    Met "wij" bedoelde hij zichzelf en zijn twee vrienden, twee broers en ook jongens met ASS, die hij kent van de buitengewone basisschool.
    Wij vonden het een goed idee en Jongste regelde één en ander met zijn makkers.

    En vorige week was het dus zover, de kampeerdagen, waar ze zo lang naar hadden uitgekeken.
    De vader van de bezoekers leverde de tent en zou die ook mee opzetten.

    Aan mij was het om voor eten en drinken te zorgen. En een oogje in het zeil te houden natuurlijk.
    Ik had me in alle geval voorgenomen om me, achter de schermen, te engageren om de jongens een paar onvergetelijk dagen te bezorgen.

    Hoe ze hun dagen zouden doorbrengen was me nog niet helemaal duidelijk toen ik voor een matrasje nog even naar de winkel reed. Maar voor alle zekerheid bracht ik nog een eenvoudige stuntvlieger mee. En een klein gasstelletje, zodat ze iets te eten of te drinken zouden kunnen opwarmen of koken.

    Maar, eens het kamperen begonnen, werd me al gauw duidelijk dat er toch nog meer initiatief van mijn kant moest komen: de jongens dreigden anders voor een groot deel van de dag achter de computer te komen zitten. En dat kon natuurlijk de bedoeling niet zijn.
    Voor jongeren met autisme is het niet gemakkelijk om zelf hun dag op te vullen of activiteiten te organiseren. Daarbij komt nog dat de meesten onder hen, nog intenser dan andere jongeren, verslingerd zijn aan de computer of andere elektronicaspellen. Niet erg als ze een deel van de tijd daaraan besteden: ze genieten ervan en komen er ook een beetje van tot rust.
    Maar wat de kampdagen van het drietal betreft zag ik in dat ze begeleiding nodig hadden om ook op een andere manier hun tijd samen door te brengen.

    En zo ondernamen we twee korte uitstappen. Waarbij ik Jongste leerde hoe hij de bus moest nemen naar de stad. Zodat hij binnenkort zelfstandig met vrienden naar, bijvoorbeeld, de bioscoop zou kunnen gaan.
    Verder stelde ik hen voor te voet naar de supermarkt te wandelen om wat frisdrank en wat snoeperij in te slaan. Gaf hen een tafel vol ingrediënten, zodat ze zelf hun mini-pizza's konden samenstellen.
    Het was voor mij toch wat moeizaam zoeken naar een evenwicht tussen voldoende leiding geven en voldoende loslaten en ze hun eigen gang te laten gaan.

    Ondertussen ontpopte mijn eigen Jongste zich tot een lieve en zorgzame "gastheer" voor zijn vrienden. Geen moeite was hem te veel. Ontelbare keren legde hij de afstand tussen kampplaats en keuken af om dingen aan te halen. En hij wist ook precies hoe ze de avonden door zouden brengen: hij wilde een echt kampvuur. En marshmallows, om aan een stokje in het vuur te houden.
    Met hulp van Echtgenoot kwam het vuur er en zaten de drie jongens er gezellig rond.

    "Net als gewone jongens" dacht ik ontroerd. En juist dat "net als" deed toch weer een beetje pijn.

    Ondertussen is het kamp weer opgebroken. Ik hoop van harte dat Jongste en zijn vrienden er heel erg van genoten en er wat van opgestoken hebben. Bij mij blijft de ervaring nog intens nazinderen.

    Ondertussen ben ik, in mijn hoofd en op internet, naarstig op zoek naar mogelijkheden voor ontmoeting en vrije tijdsbesteding. Initiatieven voor jongeren met ASS, die zo gemakkelijk in een isolement dreigen te geraken, omdat ze hun draai niet vinden in het reguliere aanbod. En, ondanks dat laatste, mogelijkheden voor aansluiting met gewone jongeren ook. Want ooit gaan deze jonge mensen, gaat onze Jongste, zijn plek moeten vinden in de gewone wereld.
       
     


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    spinnetje spint
    een draadje
    aan het grote web

    daar het verlangt
    dat het oog en oor
    en weerwoord vangt

    en liefst van al:
    een glimlach..
    Een tekstje lenen?
    Soms publiceer ik een dichttekstje op mijn blog.
    Is er één dat u aanspreekt en u graag wil lenen voor een gelegenheid?
    Ik zou mij heel vereerd voelen.
    Maar toch wil ik er graag enkele afspraken rond:
    -Dat mijn initialen er onder gezet worden (jb).
    -Dat er niets meer in gewijzigd wordt. (Wil het a.u.b. laten weten als er taal- of tikfouten in staan.)
    -Uiteraard niet te gebruiken voor commerciële doeleinden.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Zoeken met Google



    Zoeken in blog



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs