|
Wat een mens allemaal niet leert in z'n leven.
Dat was ik daarstraks aan het bedenken toen ik de onderdelen van de trompet van Jongste weer tot een bespeelbaar instrument in elkaar paste. Alle schuifbare onderdelen netjes inwrijvend met de ene olie en de ventielen met de andere.
Het instrument, een nieuw sinds zijn eerste trompetje helemaal versleten bleek, gaf ik net z'n eerst grote onderhoudsbeurt. Daarvoor moet je ze helemaal uit elkaar halen, onderdompelen in een lauwwarm sop, en het buizenstelsel behoedzaam uitschrobben met een lange dunne borstel.
Een fluitje van een cent ondertussen, al voelde ik me eerst niet zo zeker van mijn stuk, zo met dit nieuwe en prijzige exemplaar.
Wat een mens allemaal niet leert.
Er zijn de dingen die je leert omdat je ervoor kiest om ze te leren. Zoals de cursus Excel die ik een poosje geleden volgde. Of mijn opleiding.
Maar met kinderen in huis leer je een heleboel dingen, waarvoor je eigenlijk niet gekozen hebt om ze te leren. Dan komt er zomaar van alles op je weg om te leren. Omdat je er door hun hobby's of schooltaken bij betrokken wordt.
Zo kan ik, behalve een trompet een sopbeurt geven ook een harpsnaar vervangen (al is dat toch alweer een tijdje geleden). Ik weet hoe je voetbalschoenen onderhoudt en hoe je keeper-handschoenen wast en laat drogen. Ik leerde ondermeer de kunstenaar Pablo Gargallo kennen, leerde over planeten en over Afrikaanse instrumenten. Ik leerde wat een story-board is van een film, hoe een animatiefilm gemaakt wordt en wat "stop motion" is.
Alleen al dit jaar zijn er enkele onvermoede en wel zeer uiteenlopende onderwerpen de revue gepasseerd. Chinese lotusvoetjes. Proeven met grassoorten. De animatieserie Dimitri, hoe en waar die werd gemaakt.
En vorige weken nog heb ik me helemaal verdiept in de muziek van "The Lord of the Rings". Jongste moest voor de muziekschool een eindwerk maken dat z'n petje nog wat te boven ging. Moederlijke hulp was dus welgekomen.
Niet helemaal mijn genre, die "Lord of the Rings". Al zijn het natuurlijk indrukwekkende films, met knappe muziek van de componist Howard Shore. En eens ik me er mee had in verdiept was het best interessant.
Ja, mama's moeten flexibel zijn.
Ondertussen heeft Jongste, vanavond nog, zijn trompetexamen afgelegd. Een mooi examen. Met zijn schone en blinkend opgewreven trompet.
Wel een geluk dat hij ze thuis nog even probeerde vooraleer naar de academie te vertrekken: bij het eerste aanblazen deed het instrument het niet.
Moeder bleek één van de ventielen er wat scheef in gestopt te hebben. Oeps, niet zo'n fluitje van een cent dus...
|
