|
Eind augustus vierde Pa zijn éénentachtigste verjaardag. En dus was het feest.
Een groot feest samen met zijn eigen broers en zussen, met kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Wij, de eigen kinderen, waren druk met opdienen, vooral dan bij de tantes en ooms, die allemaal al een respectabele leeftijd hebben bereikt.
Pa zelf sprong af en toe bij als hij meende dat er iemand nog iets nodig had.
"Voor mij een plat waterke!" antwoordde één van de zussen op zijn vraag wat ze wilde drinken.
Pa nam een glas, schonk het vol water, liep er mee naar zijn zus, bukte zich en goot het water pardoes naast haar stoel op de vloer. Waar het zich spreidde in een klein ondiep plasje.
"Wat doe je nu?" riep onze tante verschrikt.
"Nu ja, je vroeg toch om plat water?" grinnikte Pa "Wel, hier is het dus. Helemaal plat!"
|
