Schokkende documentaire over kinderslavernij op cacaoplantages
De mensen die mij beter kennen weten dat ik (als ik tijd heb om tv te kijken) veel naar de Nederlandse tv zenders kijk. Zeker de jonge en kleine zender LLink draagt mijn voorkeur. Hier zie je heel regelmatig interessante reportages en gesprekken. Neen, geen ontspanning zoals Familie of Wittekerke maar de harde realiteit. Het mag gezegd worden dat de Nederlandse openbare omroep linkser is dan eender welke Belgische zender. Wat de mensen van het Vlaams Blok ook mogen blijven beweren, de Belgische televisiezenders zijn alles behalve links. Hieronder een stukje naar aanleiding van een reportage dat ik gezien heb op Llink.
Eerlijke chocolade
België is bekend om zijn heerlijke chocolade. Zouden de toeristen weten wat er schuilt achter die heerlijke praline? Weten wij eigenlijk hoe we aan die heerlijke zoetigheid komen? Kunnen we er iets aan doen?
Chocolade Maffia
Schokkende documentaire over kinderslavernij op cacaoplantages
In Llink Warzone Ivoorkust draait het om de strijd tegen de massale kinderslavernij in Ivoorkust, waarvan veel kinderen uit omringende West-Afrikaanse landen het slachtoffer zijn. Het basisproduct van onze geliefde chocolade is besmet met de meest verwerpelijke vorm van kinderexploitatie: kinderslavernij. Jaarlijks worden 200.000 kinderen in landen als Mali en Burkina Faso ontvoerd, misleid of opgekocht en vervolgens voor zo'n 100 euro per kind verhandeld. De kinderen worden uitgebuit op de 600.000 cacaoplantages van Ivoorkust, 's werelds grootste cacaoproducent.
De kinderen leven in gevangenschap, onder barbaarse omstandigheden en worden soms zo ernstig mishandeld, dat de dood erop volgt. De chocolade industrie ontkent dat deze situatie nog bestaat. De documentaire toont het ongekende leed achter de Nutella choco en de Belgische praline, dat direct mag worden toegeschreven aan de chocolade-maffia, die enorme bedragen verdient. Waar de cacaoboeren amper 30 eurocent per kilo krijgen, betaalt de consument in België vaak meer dan 8 euro (!) per kilo cacao. Door de slechte betaling kunnen de boeren geen volwassen arbeidskrachten inhuren. Zij kopen kinderen, die ze laten werken totdat ze er - soms letterlijk - bij neervallen. Hoewel de minimumleeftijd voor zwaar werk in Ivoorkust op 18 jaar is gesteld, wordt er in dit door een burgeroorlog verscheurde land op naleving van deze arbeidswet amper toegezien. Programmamaker Gideon van Aartsen reisde met twee bijzondere broers naar Ivoorkust: Idrissa Diallo en Noe Chevalier. Beiden werden geboren in Burkina Faso. Ze groeiden samen op in het gezin van de Nederlandse ontwikkelingswerker Raymond Chevalier. Idrissa (25) is van oorsprong een nomadenkind. Na de dood van zijn vader leefde hij als vijfjarige van bedelen en kleine klusjes. Ondervoed en ernstig ziek werd hij door de in Burkina Faso werkzame Raymond Chevalier van straat gehaald. Idrissa bleek uiterst intelligent, leerde vloeiend vijf talen spreken en werd naar de universiteit in Amerika gestuurd. Daar ontwikkelde hij zich ook tot topatleet. Op dit moment werkt hij als persoonlijke fitness trainer met tennissterren zoals Venus en Serena Williams. Noe (17), de biologische zoon van Raymond Chevalier, bracht zijn eerste zes kinderjaren in Burkina Faso door, woonde daarna in Nederland en leeft nu met zijn broer Idrissa in Delray Beach, Florida. De twee broers gaan in Llink Warzone voor het eerst samen terug naar hun geboorteland en volgen daar het spoor van de handel in kinderslaven. Het gaat om kinderen van arme families en om aidswezen, die in de hoofdstad Ouagadougou op straat rondzwerven. Kinderen, die nu in dezelfde positie verkeren als Idrissa, toen hij nog jong was. Ware hij niet door een Nederlander geadopteerd, dan was ook hij waarschijnlijk op de cacaoplantages van Ivoorkust terechtgekomen. Idrissa gaat met een kinderhandelaar op pad en laat zien hoe gemakkelijk het is kinderen van arme families te kopen en om kinderen over te halen mee te reizen naar een land, waar ze "heel veel geld kunnen verdienen". Noe toont hoe de kinderen Burkina Faso uit worden gesmokkeld. Hij reist ook naar Ivoorkust, waar Llink Warzone als eerste tv-ploeg unieke beelden van en interviews wist te maken met kinderslaven op cacaoplantages. Dit lukte met behulp van een Ivoriaanse arts, die probeert kinderslaven te bevrijden i.s.m. Childright Fund, de kinderrechtenorganisatie, die in Rome werd opgericht door 126 Nobelprijswinnaars, onder wie Nelson Mandela en de Nederlander Jan Tinbergen. Idrissa, tenslotte bezoekt een opvangcentrum voor bevrijde kinderslaven in Ouagadougou, dat wordt gesteund door Childright Nederland.
Wie de reportage gezien heeft zal merken dat mijn omschrijving niet kan tippen aan de getoonde realiteit. Mijn laatste vraag was, kunnen we er iets aan doen? Misschien noem je mij nu een grote naïeveling, ik denk het wel. Als we allemaal stoppen met het kopen van bloed chocolade en enkel eerlijke chocolade kopen zal er veel opgelost zijn. Waarom doet onze regering hier niets aan? Is het splitsen van BHV dan zoveel belangrijker? Waarom geen importverbod op slavenproducten? De chocoladeverbruik zal op korte termijn even dalen, maar op lange termijn zal de vraag hetzelfde zijn. Door het onverkoopbaar maken van de slechte chocolade verplichten we de producenten eerlijke chocolade te maken. Ik ben nog altijd van mening dat wij als consument grote krachten kunnen uitoefenen op de multinationals. Maar dan moeten we wel collectief werken. Hiermee doe ik een oproep aan iedere chocolade liefhebber. Koop enkel eerlijke chocolade. Vraag is in uw buurtwinkel waar de eerlijke chocolade ligt. Hij zal bij de eerste keer dat hij deze vraag hoort misschien raar kijken. Als we de vraag meermaals stellen heb je kans dat hij deze in huis haalt. Misschien gaat hij ook denken aan de afkomst van de producten die hij zo graag aan ons verkoopt.
Ik heb geprobeerd om dit stukje zo kort mogelijk te houden. Zoals je merkt is me dat niet echt gelukt. En eigenlijk wil ik er nog meer over vertellen. Maar ja, het moet leesbaar blijven. Daarom denk ik er aan om een avond te organiseren rond eerlijke producten.
Wil je iets kwijt over dit thema, heb je een gedacht hierover geef een reactie door op deze blog.
Tijdens de laatste gemeenteraad (21/05/08) kwam het ecopark aan bod. Men wenst er een slagboom te zetten. Al wie een elektronische identiteitskaart van Edegem heeft kan er dan zonder problemen binnen. Het kostenplaatje (wat niet min zal zijn) is mij nog niet helemaal bekend. De zin of onzin van deze slagboom is mij wel bekend. Men denkt hierdoor mensen vanuit andere gemeentes buiten te houden. Onzin natuurlijk. Wat als ik het vuil van iemand van buiten Edegem in Edegem ga storten? Wat als ik mijn elektronische identiteitskaart uitleen aan iemand anders? Erger is nog het gegeven dat niet iedereen die in Edegem woont en dan ook voor het containerpark betaal zomaar binnen kan. Alle niet Belgen hebben nog geen elektronische identiteitskaart. Dit wil zeggen, ze moeten iemand van het containerpark roepen, identiteitskaart laten zien en dan mag je pas binnen. Geviseerd worden noem ik dit. Ik weet dat die mensen het niet leuk vinden om in een rij iedereen op te houden, een medewerker te roepen, pas te laten zien vooraleer je door mag gaan. Dit geeft aan die mensen een zeer onbehagelijk gevoel. Conclusie: Er wordt weer geld gegeven aan iets dat zijn doel voorbij gaat en enkele wrevel oproept.
Het verrast mij keer op keer dat er steeds meer bezoekers op deze blog komen. Het wordt dan ook dringend tijd dat ik met regelmaat iets nieuws aanbreng. Ondanks de vele ideeën en de vele punten die in mijn hoofd spoken, lukte het mij niet om met regelmaat iets neer te zetten. Vanaf nu dwing ik mij ertoe om minstens één keer per week iets nieuws te schrijven. Mijn tip aan jullie, kijk één keer per week op deze blog. En er is nog meer!!! Deze blog is opgestart voor de basis. En zoals ik al meermaals heb geschreven. Reageren mag. Ik zou haast zeggen, reageren moet. Waarom? Om een betere voeling te krijgen met de basis en om een standpunt bevestigd of vanuit een andere hoek belicht te krijgen. Enkele mensen zoals Bertrand hebben al positieve bijdragen geleverd. Meer mensen zijn meer dan welkom.
Alvast bedankt voor uw bezoek aan deze blog en bedankt voor de reactie of om iets achter te laten in het gastenboek.
Om de één of andere onbekende reden wil ik tijdens een sp.a bijeenkomst altijd even in beeld komen. En, het is weer gelukt. Tijdens de toespraak van Caroline kon je me even zien. Weliswaar achteraan maar toch. Ik ben op terzake geweest.
De dag zelf.
Prachtig initiatief. Bijna 4000 sp.a leden zijn komen kijken en luisteren in Planckendael. Caroline die haar speekbriefje verloren was vertelde ons dat ze het ook zonder kon. Wat ze zij klopte. Al had ik even de indruk dat ik niet bij sp.a maar bij de CD&V zat. sp.a als gezinspartij? Waarom niet? Socialisme is opkomen voor iedereen en dus ook voor gezinnen. Verhoging van het kindergeld, meer zwangerschapsverlof (zowel voor vader als moeder), Het leukste vond ik de ontdekking van anders gevormde gezinnen. Kinderen met één of twee mamas of papas, kinderen uit een nieuw samengesteld gezin of . Het mag in 2008 toch niet uitmaken hoe een gezin is samengesteld. Als de kinderen maar alle kansen krijgen. Kinderen zijn de toekomst. Gelijke kansen voor iedereen is toch het pure socialisme. Misschien een utopie? Waarom zou je niet streven naar een utopie. Elke weg die je aflegt naar een waarschijnlijke onmogelijke streefdoel is winst.
Ledendag in de media:
Als het Vlaams Blok een ledendag houd kan je geen nieuws opzetten of iedereen komt aan bod. Dat de media niet meer links is zoals VB kopmannen ons dikwijls willen doen geloven maar echt rechts is, was voor mij al duidelijk. De sp.a ledendag kwam bijna niet in het nieuws. Enkel terzake had er even tijd voor. Niet voor goed nieuws. Neen, ze zochten mensen die kritiek hadden op de partij. En ja, er is nog altijd kritiek. En ja, terechte kritiek. Iedereen die aan bod kwam vertelde ons dat de top terug naar de basis moet luisteren. Socialisme komt van onderuit. Socialisme is moeilijk omdat de democratische stem van de basis moet gehoord worden. Veel moeilijker dan een VB bijeenkomst waar iedereen opgewonden wordt als iemand eigen volk eerst uitroept. Toegegeven dat snap ik echt niet. Misschien omdat ik nog altijd niet weet wat eigen volk is. Dus zoals ik al schreef, de leden willen dat de top terug naar de basis gaat. Dat is niet toevallig. Dat is even toevallig als het ontstaan van SP.a Rood. Deze interne netwerk zoals het nu soms genoemd wordt is juist ontstaan vanuit de basis met de schreeuw voor meer democratie vanuit de basis. Misschien heeft SP.a Rood wel meer aanhang dan die 1/3 die voor Eric De Bruyn gestemd heeft. Ik zeg misschien maar denk zeker. Dus Caroline, moest je dit lezen. Prachtig initiatief! Lekker eten (was het eten wel volgens de normen Fair Trade milieu verantwoord gemaakt door een bedrijf dat rekening houd met haar personeel) mooie locatie en alles wat je wil. Een dag met een duidelijk terzake boodschap! Terug naar de basis. Caroline we willen het u gemakkelijk maken. SP.a Rood is de tendensbeweging van de basis. Spuw ons niet meer uit maar omarm ons. Omarm ons zodat wij samen van onze socialistische partij terug een grote linkse partij kunnen maken. Een partij voor iedereen maar vooral voor socialisten.
