Categorie:Opvang-honden Brief aan een ex-opvanghondje
Skylar werd geadopteerd op 03/04/2011
Hey Skylar,
Alles goed ginder?
Het zal wel goed met je gaan want je baasjes zijn helemaal "in love" op jou ;-) En ze hebben Podenco-humor
Na je kamikaze stunt kwam je hier in opvang omdat je hier je "ding" wel zou kwijt kunnen samen met het andere jong geweld De eerste momenten van je kennismaking met "den hoop" vond je best wel een beetje eng. Maar al snel kwam je er achter dat ze alleen maar super nieuwsgierig waren en graag kennis met je wilden maken.
De dag erna was je al dikke maatjes met Romeo en Kookie. En "de bende van het steekoor" Aka. "The white tipe tail gang" was geboren.
Met z'n 3'tjes konden jullie de wereld aan (of dat dachten jullie toch) en werd er regelmatig wel eens een "OMG! iets uitgestoken" Zoals die keer dat jullie een paraplu uit de keuken wisten te pikken en er de grootste fun mee hadden in de tuin, tja gewoon hondenspeelgoed vonden jullie maar saai. Teddyberen waren alleen leuk om de pluche eruit de halen want voor de rest zijn teddyberen voor watjes vonden jullie
Ook tuinwerkzaamheden was 1 van jullie favoriete bezigheden. Stokjes verzamelen, takjes van de bomen trekken, putten graven, buxusstruiken een andere vorm geven ... Allemaal dingen die we al lang gewend zijn ;-) Alleen vraag ik mij nog steeds af hoe jullie op het idee kwamen om de vijverfolie vakkundig uit de vijver te gaan verwijderen
En waar jullie het zand lieten, nadat jullie putten gegraven hadden, want ik kom zand te kort om de putten terug dicht te doen !! Nog iets wat jullie mega leuk vonden was nieuwe of op bezoek komende honden de stuipen op het lijf jagen. Door er al blaffend achter te rennen. Liep die andere hond dan weg dan vonden jullie het geweldig. Sommige 'vreemde' honden liepen niet weg en keken jullie raar aan (tja 3 puberhondjes komen nu niet echt stoer over hé Dan dropen jullie het een beetje teleurgesteld af.
Maar hoe stoer je ook deed toch was je soms een echt watje en je kan zo in de showbusiness, want komedie spelen was 1 van de dingen waar je heel goed in bent. Dat heb ik nogal mogen voelen toen je tijdens 1 van jullie wilde spelletjes de tip van je oortje openhaalde. Vanaf het ogenblik dat ik je oor intapte om het te beschermen en de wonde te laten genezen dan kon je zogezegd niet meer lopen alleen nog maar boos in een hoekje gaan liggen mokken.
Ik zal maar stoppen met schrijven hé. Want mijn briefje aan jou begint lang te worden, en volgens mij ga je liever wat kattenkwaad uithalen dan te lezen ;-)
Ach ja "opvanghondjes" het is me wat. Ze laten allemaal een pootafdruk na in je hart.
Elke keer weer probeer je om een opvanghondje niet te diep in je hart te sluiten, maar elke keer weer mislukt dit. Telkens doet het afscheid nemen pijn, maar het mooiste dat je een opvanghondje kan geven is een nieuw leven.
Dag Skylar,
het ga je goed en laat af en toe nog wat van je horen of breng je baasjes maar mee naar een wandeling.
