Vandaag nog eens gedachten op volle toeren laten draaien. Wat zou Nick ervan vinden om me te onderwerpen aan zijn grillen, aan zijn willetjes. Zou ik me onderdanig kunnen opstellen in onze sex-fantasieën? Ja, ik denk het wel. Denk het eigenlijk niet, weet het zeker! Handboeien om, lekker erotische lingerie aan... Hem laten begaan met een zweepje? Lijkt me of we just onze eigen 50 tinten aan het overlopen waren.. Dagdagelijks ben ik een vrouw die weet wat ze wil. Zeker op professioneel vlak. Maar ook privématig, ik doe niets wat ik niet wil en als ik iets wil, ga ik er gewoon voor. Maar ik sta open om te experimenteren. Zeker weten...wat kan er nu leuker zijn dan samen met een persoon die je voluit vertrouwt, je te laten gaan, nieuwe horizonten ontdekken, elkaar beter leren kennen, nieuwe dingen uitproberen. Gewoon je sexleven beetje nieuw leven in te blazen. Ja, dat zie ik wel zitten. Denk zelfs dat lichte pijn, ook erotisch kan zijn... Zachtjes bijten, zachtjes je nagels in zijn rug planten, tik op de billen, efkes hardhandig aanpakken. Nice...
Nu nog Nick bij me om dit om te zetten in het echt!!!
Niet veel nieuws onder de zon, alhoewel zon 't Is hier berekoud, ppff... Iedereen klaagt erover. En voor mij mag het idd ook snel warmer worden..
Soit, dat buiten de kwestie.
Nog een gewone werkweek, voordat de vakantie start. Vrijdag al thuis, wij werken niet dees vrijdag, dat mag ook eens... ;-)
Volgende week thuis met de kids tijdens de eerste week van de paasvakantie. Zij gaan wel 4 dagen op sportkamp, zo is de mama overdag alleen en kan ik beetje werk verzetten hier. Der is altijd wel iets te doen. De week erna gaan ze naar hun vader voor een hele week. Dat zal een moeilijke week worden. Het is van augustus vorig jaar dat ik ze nog eens een volledige week ga moeten missen. Daarom dat ik dan ga werken overdag. Wat zou ik anders alleen moeten zitten doen? Behalve de muren oplopen...
Al twee dagen geen enkel teken van Nick. Soms is dit toch moeilijk, ik hoor hem, ik hoor hem niet, ik hoor hem terug, terug niet... Voor mij moet dat niet veel zijn hoor, ben al tevreden met een simpel klein smsje... Hij heeft beslist dat hij mijn blog niet meer wil lezen, het doet hem teveel pijn om mij pijn te zien hebben. Perfect verstaanbaar. Ik zou dat ook hebben. Dat is eigenlijk een vorm van zelfpijniging, niet? Maar hij kan niet verwachten (niet dat hij dat doet) dat ik deze blog stop! Had eigenlijk nooit verwacht dat bloggen dit teweeg kon brengen. Je start hiermee, je krijgt een reactie, erop geantwoord. Na veel mailen, bellen, ontmoet je elkaar dan... Der ontwaakt een vlammetje tussen elkaar... Hopelijk is het vlammetje sterk genoeg om te overleven. Aan mij kant moet ik daarover geen vragen stellen, maar ik weet natuurlijk niet hoe het bij hem zit.
Vandaag nog "a hell of a day"... Das altijd zo voordat ik in verlof wil gaan. Zaken afwerken, dossiers overdragen... druk dus...
Maar eerst hier thuis alles in goeie banen leiden...
Jaja, alweer maandag, wat vliegt een weekend toch altijd... En natuurlijk zitten ze telkens goed gevuld!!! Voor mij een korte werkweek, jihaa... Eindelijk tijdje thuis, heb het nodig, kwestie mijn batterijen beetje op te laden.
Anders niet veel nieuws onder de zon... Alle dagen zijn mijn gedachten bij Nick. Denk niet dat dat snel zal veranderen. We zien wel wat de tijd ons brengt of niet brengt.
Iedereen een fijne dag!
En, geniet van elke dag samen met degene die je graag ziet, liefde is kostbaar, verspil het niet... Ik zou er alvast een moord voor begaan om elke dag wakker te worden naast degene die mijn hart heeft gestolen...
Wat zie jij onder volhouden? Wat wil je volhouden... je relatie, ik snap dat, je bent tenslotte getrouwd... Kan je dat niet kwalijk nemen... Hoop dat je snel je rust kan vinden die je nodig hebt... Zet me maar volledig uit je kop, sorry, maar die woorden ga ik je niet vertellen, kwil ze je zelfs nog niet toefluisteren, nee, dat ga je me nooit horen zeggen... Dit klinkt nu mss egoïstisch van mijn kant uit... sorry...dat kan ik niet...of wil ik niet...
Maar je moet met mij niet inzitten...of ik me nu goed of slecht voel, trek je dat aub niet aan. Ga door met jouw relatie, probeer er het beste van te maken. Dat is al het eerste teken dat je het nog wilt, dat er nog iets goed is te maken!
Tot spijt van wie het benijdt...
Ik wil gewoon dat je gelukkig word... Is dat zonder mij, dan is dat heel jammer voor mij, maar ja, niets aan te doen zeker. Moet zijn dat ik niet de moeite was... Waar heb ik dat verhaal nog eerder gehoord...
Ik verwacht niet dat je mij hoop geeft, zou ik zelfs ook niet willen, ik heb geen behoefte aan valse hoop. Ben ook oud genoeg om te beseffen, wanneer ik het onderspit moet delven. Mss cru gezegd, maar dat is het leven zeker, vallen en opstaan...
To hold my tights... To kiss my lips... To eat me totalies... To feel my rapture... To taste your sweetness... To wrap my body in your arms... To drown my in your love... This is heaven to my! No other place i'd rather be. I want to feed my swollen shaft to you. To feel your pulsating orgasm around me. To have your body surround it just like my soul is surrounded and cradled by your soul...
Ben versleten... Weet niet hoe het komt, maar een heel rusteloze nacht gehad. De kleinste lag bij me, af en toe een schop onder de lakens, een hand die in je gezicht vliegt, niet vast geslapen dus. Tegen dat ik ingeslapen was (een mens kruipt dan al eens vroeg in bed) ... En juist vandaag veel werk gepland, ge gaat dat nooit ander zien. Vanavond dus weer vroeg in bed!
Gisteren terug Nick gehoord, zalig gewoon! Ben der super blij door! Had het moeilijk toen ik niets van hem hoorde, maar ik mocht hem niet "lastig vallen", hij wou het zo. Dus aan mij om dat te respecteren. Heb geworsteld met mijn gevoelens, afvragend hoe ik in deze situatie terecht kwam. Wou ik het wel? En ja hoor, ik kan het niet laten...wil hem beter leren kennen. Dan heb je eens een persoon van wie je denkt: "mm.. dat kan wel eens diegene zijn waarmee ik verder zou willen..." Nu pen ik hier weer mijn diepste gevoelens neer, stel me kwestbaar op... Zou ik deze gedachten niet beter voor mezelf houden?
Misschien wel, maar dan is de reden "waarom ik deze blog startte" weg...
Mmm...zo lief, je smsje!!! Wat is het leuk om je dag zo te moeten starten. Had dit al tijdje moeten missen... Maar durfde je niets terug sturen, wil je niet in problemen brengen thuis... Zal je straks wel antwoorden, als ik weet dat je in je auto zit.
Gisteren avond genoten van mijn zeteltje, me and mister Grey... Was eigenlijk moe. Had geen courage meer om hier iets neer te pennen.
Ja, ik heb er deugd van om je te horen. En ik wil je horen! Ben heel blij je te horen, anders zou ik sterven van ongerustheid... Maar jij als persoon interesseert me ook wel... Hoe is je week verlopen, hoe ziet je weekend eruit, hoe ist opt werk, hoe gaat het simpelweg met jou... Dat zijn de basiszaken, al de rest is super erbij en leuk en opwindend en erotisch... Wou gewoon dat je weet wat er door mijn koppeke gaat ook. Versta me niet verkeerd, ik geniet met volle teugen van ons sms-verkeer. ABSOLUUT !!!
Ge mag gerust af en toe (en meer ook zelfs ) iets van je laten weten. Heb daar totaal geen probleem mee.
Ik zit gewoon zo in elkaar van gevoelens, ben een emo-kip, kan daar niet veel aan veranderen. Maar ik zie dat niet negatief. Wees blij dat ik gewoon vertel wat er door mijn hoofd gaat. Ben gewoon eerlijk in deze zaken.
Dus Nick, no hard feelings, ge moet je daar niet voor excuseren...
Love you, maar da weet ge wel... Miss you...maar da weet ge ook... Dikke knuffels terug!!!
Sophietjee
PS: de kids zijn goed thuisgekomen, wel woordewisseling met mister ex, hij wou ze niet naar huis brengen, ben er dan zelf om mogen rijden...vandaag ligt het advies van de sociaal assistent inleesbaar op de rechtbank, ga dan direct zien welk advies ze geeft naar zijn eis tot co-ouderschap toe, fingers crossed, ppff... another heavy day...stress...
Ja, gevoelens kunnen verwarrend zijn. Ben heel blij je gisteren gehoord te hebben, je hebt je eigen regels doorbroken omdat je het nodig had. (Ik heb het soms ook nodig, maar dan moet ik doorbijten...) Vergeet wel niet dat iedereen gevoelens heeft, het jojo-effect dat je veroorzaakt in mijn hartje en in mijn koppeke is moeilijk te snappen... Gisteren was leuk, vandaag val ik terug in een leegte, minder leuk natuurlijk. Jij had het dus nodig en dan ben ik er voor je... Ik ben er eigenlijk altijd voor je, omgekeerd is dat moeilijker... En zal er mss ooit een dag komen dat jij er ook voor mij zal zijn??? Dat kan alleen jij uitmaken.
Vandaag fris en monter opgestaan, dacht dat ik het niet zo gemakkelijk zou gehad hebben... Deze middag eerste match van mijn jongste! Verpletterend gewonnen en hij heeft van de 13 goals, er 3 gemaakt, niet slecht voor een debutantje... mama terug super trots. Mijn beide jongens zijn tamelijk goed in hun eigen sportdiscipline...zalig gewoon. Ik sta achter hen voor 500%, vind sport ooo zo belangrijk. Het leert ze doorbijten, niet opgeven en ook heel belangrijk, op het veld staan als een team!!!
Yesterday, what a day... Met vrienden op schok, leuke tijd beleefd..
En daar nog eens bovenop was het een zwoele dag!!! Lekker hete smsjes van Nick, heel de middag door... Sophietjee op en tot hitsig... I want you Nick!!! De drang wordt alleen maar groter en groter, het verlangen naar jou. Was eerst niet thuis, kon er niet aan toegeven, wou wel want voelde nattigheid opborrelen tussen de beentjes. Enkele flessen cava gekraakt met vrienden, kan daar niet meer goed tegen... daar had ik weer de combi drank-opwinding... Tarzan heeft werk gehad éénmaal thuis. Nadien wel in slaap gevallen in de zetel...voldaan!
Nu wacht er een lekker heet badje op mij, ja, alles is hier heet bij mij. LOL Just enkele km's achter de kiezen, dus het zal lekker ontspannend zijn...
Enjoy your sunday!!! (en de zon is volop aanwezig, zalig...)
Gelukkig heb ik niet dé ingewikkeldste afspraken staan deze morgen. Na die dl's drank van gisteren avond kan ik daar nu eigenlijk niet tegen. Veel te laat in mijn bed, veel te weinig slaap naar mijn normen. Maar ja, als je plezier wil hebben, dan is dat een geseling waard zeker. Ben in mijn bed gekropen met veel zin, moest aan Nick denken, jammer dat hij niet naast me lag... Dan maar terug tarzan laten kennis maken met een op en top hitsig Sophietjee... Maar in mijn gedachten was er iemand anders mij aant verwennen.
Nadien als een blok in slaap gevallen, dat kan de combi drank-lust wel eens veroorzaken...
Nu draag ik er natuurlijk de gevolgen van, een zwaar hoofd, een leeg gevoel en moe zijn...
Ppff...wat mis ik zijn smsjes, zijn mailtjes, het samen verlangen naar elkaar, wetende wat we graag hebben... Wat verlang ik naar zijn ontdekkende handen, zijn zwoele zoenen, zijn lekkere tong, naar hitsige nero, naar zijn lekker lijf ... Kan er nu enkel van dromen en hopen dat mijn dromen ooit eens uitkomen!!!
Hoop echt dat ik niet zomaar uit je koppeke zal verdwijnen...Zou erg zijn was het zo wel, anders was dit een teken dat ik niets voor je betekend heb of nog beteken... Wou dit nog toevoegen aan mijn relaas van gisteren.
Vanavond start een weekend zonder kids, het eerste na een maand, heb het gevoel dat ik verloren ga lopen. Morgenochtend opgegeven om te gaan werken, kwestie dat mijn weekend snel voorbijgaat. Vanavond vrienden over de vloer, genieten drankje en hapje. Meer moet dat niet zijn. Beetje quality time, mijn sociale contacten onderhouden. Morgenavond naar de basket, heb er zin in! Moet me mentaal voorbereiden op de clash die komt, zijn een weddenschap aangegaan met alle basket-mama's. Binnenkort spelen we een match tegen onze kids... 't zal wel een nederlaag worden, maar ik hoop vooral veel leute en plezier te maken...
Merciekes zenne, kwas aangenaam verrast door je smsjes en je "update"...maar ik moet toegeven dat ik eerst twijfelde om je te antwoorden. Pas op, ben wel blij iets van je te vernemen hoor, beter slecht nieuws dan totaal geen nieuws.
Voor jou is dit moeilijk, denk ik. Maar inderdaad ook enorm voor mij, ik zit terug op een roetsbaan van gevoelens... Gisteren sad, vandaag weer happier. Het is heel moeilijk voor mij om een evenwichtig gemiddelde te vinden. Ik durf ook niet volop genieten van je lieve smsjes met de notie dat je volgende week terug kan komen met heel slecht nieuws voor mij. Snap je??? Ik zou er wel voluit van willen genieten, maar ik mag het mezelf niet toelaten...nu toch efkes niet... Na al de miserie die ik al heb meegemaakt, bouw je automatisch een muur rond je op...met de hoop niet meer gekwetst te worden. Al besef ik maar al te goed dat je in je leven bepaalde risico's moet nemen als je ooit terug gelukkig wilt worden. En inderdaad, soms lopen zaken anders dan gepland. Moesten we alles in de hand hebben, zou het ook niet leuk zijn. Dat ik dus momenteel pijn heb, is niet jouw schuld, ik verwijt jou niets, het is mijn eigen schuld, ik had die muur rond me misschien hoger moeten maken?! Jou toelaten tot mijn hart was een bewuste keuze, je zit nog altijd diep vanbinnen en daar blijf je momenteel ook...
Ben content voor jou dat het er thuis wat rustiger aan toe gaat, maar anderzijds ben ik stiekem jalours, ppff... Waarom mag ik niet genieten van jouw aanwezigheid, waarom mag ik niet genieten van je knuffels, van je kussen.
Ook ik heb me volop op mijn werk gestort, ik hoor mijn baas allesinds niet klagen...Ik zoek er de nodige afleiding in, moet dan minder denken aan jou.
Ik weet alleen niet hoeveel weken ik dit nog overleef, zal wel zien zeker...
Zoals ik al eens vermelde: Meeting you was fate, becoming your friend was a choice, but falling in love with you was beyond my control...
xxx Sphietjee
ps Ik wist niet of ik per mail mocht antwoorden, dan maar hier gedaan dus...
Begin deze blogpost terug zonder titel, gewoon momenteel geen inspiratie. Der zal misschien wel nog iets te binnen schieten.
Zoals ik gisteren zei, zijn we hier thuis vandaag, geen school. Heb ervan geprofiteerd om iets later op te staan deze morgen. Ik kon het gebruiken, de laatste week niet zo denderend geslapen door het piekeren van dien.
De ochtend doorlopen zoals een doodnormale dag in de week, boodschappen doen, eten maken, tussenin den oudsten voorbereiden op zijn grote wiskundetoets op vrijdag. Wat kruipt er daar energie in zeg, niet te schatten.
Deze morgen wakker geworden met heel veel zin... maar natuurlijk niemand in mijn bed om die honger te stillen... Dus tarzan van tussen het stof moeten halen, die was ook blij om me terug te zien. Wat wil je, na een week rust... Broodnodig om terug in actie te schieten... Mijn gedachten zaten bij Nick, het was alsof hij het was die me deed genieten. Het idee dat zijn handen over mijn lichaam geleden, ze voelen me, ze kneden me, ze kietelen me...mmm... De gedachte dat onze tongen worstelen met elkaar, ze proeven elkaars warmte, ze blijken elkaar zo goed te kennen... Had zo een zin in je...die honger is nog altijd niet gestild, ik blijf naar je verlangen. Ik kan enkel hopen dat jouw gevoel ook nog in die richting uit gaat, dat je ook nog altijd naar mij verlangt!!! En had graag, indien dit niet meer zo zou zijn, je me dit wel laat weten. Het zal me verschrikkelijk veel pijn doen, dat weet ik, maar beter iets weten, dan in het ongewisse te blijven vissen, geduldig afwachten tot je het geduld moet opgeven omdat je niets van hem hoort...
Straks de fiets nemen en een toerke gaan uitwaaien met de kids, nu het niet sneeuwt en de wegen er goed bijliggen.
En terwijl neem ik gebruik van hun pc om hier efkes een klein relaas op neer te pennen.
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
){kind=link}