Ja, das een goeie vraag...back? Ben ik terug? Nu toch nog wel, maar ik weet niet voor hoe lang deze keer... Neen, dat weet ik niet. Misschien raar om te zeggen, maar de laatste maanden ben ik hier niet geraakt... Ik had er geen zin meer in. Misschien waren mijn woorden op, mijn gedachten op, mijn zin hierin was op...
Der is veel gebeurd laatste maanden... Vrienden (van wie je dacht dat ze vrienden waren ten minste) hebben op muizenvoetjes mijn leven verlaten... Stil en zonder enige uitleg. In het begin heb ik daar van wakker gelegen, maar die tijd is voorbij. Je leert dat verwerken....als ze niet willen blijven, kan je ze ook niet dwingen. En misschien is dat dan ook de beste oplossing. Je kan niemand aan je vastbinden...
Mister Right (dé oorspronkelijke reden van de start van deze blog) is weer meer aanwezig in mijn leven... Maar of dit blijft duren, dat kan ik niet zeggen. Soms zie je iemand graag, heel graag, maar moet je die toch loslaten. Gewoon omdat het niet kan zijn! Ik wil geen minnares zijn, ik wil geen tweede keus blijven. Ik wil knopen doorgehakt zien. Ik wil op de eerste plaats komen in iemand zijn leven... Is dat egoïstisch? Dat kan, maar dat is wat IK wil. Kan die andere me dat niet geven, dan zal het snel gedaan zijn. Ik geef hem een deadline...en dan...jammer maar helaas. Vorig jaar kon ik dit niet, totaal niet, maar nu ben ik daar blijkbaar ook een hele stap verder in... Noem ik het rijpen? Waarom niet...
Tot binnenkort? Ja, misschien wel...
je Sophietjee
Reacties op bericht (1)
03-03-2015
KRULLEBOL
mooie woordjes kunnen verdoven....
mooie woordjes kunnen doen dromen
beseffen dat sommige woorden diep en oprecht vanuit het hart komen, is je openstellen voor geluk.
