Lang geslapen vandaag, dan ’s middags gaan eten in de Mensa, het studentenrestaurant. Om 13u15 wouden we onze les Duits gaan volgen, jammer genoeg zat het lokaal al vol, en omdat we nog niet ingeschreven zijn voor dat vak, mochten we er niet meer bij. Dan zijn we maar naar de Karli getrokken, dit is de Karl-Liebknecht-Straße, een hele lange straat in Leipzig met een hele hoop cafés en winkeltjes enzo. We hadden er wel wat meer van verwacht, maar naar het schijnt is het ’s avonds wel impressionanter. Dat moeten we binnenkort dan eens gaan ontdekken.

Deze namiddag nog wat gepraat met mijn medebewoonster Iman, wat opgeruimd en dan om 20u was er het Lichtfest. Dit is een soort herdenking van de 8^e oktober 1989, een maand voor de muur viel.  Eerst was er een speech van een Hongaarse Minister en nog een andere belangrijke Duitser. Namen heb ik niet gehoord, want we waren een beetje te laat toegekomen. Daarna was er een optreden van het Leipziger Ballet, waarbij de evenementen vanaf de jaren ’50 tot 1989 chronologisch gedanst werden. Het was leuk om naar te kijken en erg origineel. Om 21u was het al gedaan! Daarna zijn we nog eventjes ’t stad ingetrokken, hebben we een zak Kräppelchen gekocht en een glühwein. Die Kräppelchen zijn vergelijkbaar met oliebollen, maar dan minder vet, en ook wel minder zoet. Het wordt ook geserveerd met bloemsuiker. Rond 22u teruggekeerd naar ons kotje, want we zijn eigenlijk allemaal redelijk moe.

Voor morgen staan er waarschijnlijk 2 lessen op het programma, en gaan Delphine en Eva naar een fietsenverkoop. Hopelijk hebben ze er morgen één.

Gute Nacht!

Eerste les: the four nations; gaat over de geschiedenis van de UK, lijkt mij wel interessant. Gaan we waarschijnlijk  blijven volgen, toffe leerkracht, en veel nieuwe informatie. Het hangt een beetje af van mijn andere lessen van Engels. In principe mogen we zelf onze vakken kiezen, maar moeten wel bepaalde richtlijnen volgen.
Duitsers hebben een vreemde traditie: in plaats van in de handen te klappen, kloppen ze met hun knokkels op tafel. Ik had dit al geleerd op school bij een mondeling vak, maar ergens vergeet je dat. Dus na een presentatie van een meisje van de studentenraad, werd er niet geklapt, maar geklopt! Erg vreemd, zeker omdat Eva en ik bijna begonnen te klappen. Blijkbaar wordt er na elke les op de tafel geklopt. Hopelijk neem ik dat niet over in België, stel je voor!

Dan middag gegeten in de Mensa, de studentenrestaurant van de Unief. Heel lekker, meer dan genoeg, heel veel keuze en dit maar voor €2.80. Daar kan Hogent nog wat van leren, echt! Bij ons op school is het veel te weinig, gaat het veel te traag, en betaal je meer. Het is ook een supergrote resto, ik denk dat er meer dan 500 man kan zitten, als het niet meer is. Nog een opvallende trend in Duitsland: de haarkleur. Rode haren, blauwe haren, een mengelmoes van kleuren, ik heb het allemaal al gezien. Al dan niet met stukken afgeschoren haar. Mooi kan ik het niet noemen.

Daarna nog wat geshopt in’t stad! Leipzig is echt wel een shoppingstad, bijna alle winkels van België, en nog andere ook J Had ik niet verwacht!

Toen ik naar huis wou gaan, weer een beetje gedesoriënteerd geweest, dus heb ik nog wat stadsverkenning gedaan. ‘k heb ook nog gordijnen gekocht, weliswaar niet de beste, maar ik trek mijn plan. Morgenvroeg zal ik wel merken hoeveel licht het tegenhoudt.

Tegen 17u terug naar school voor mijn volgende les. Jammer genoeg kwam ze niet opdagen, dus hebben we die tijd gebruikt om nog wat andere eventuele vervangvakken te zoeken, en dan besloten we om nog naar de volgende les te gaan. De moeilijkheid zit hem namelijk in het feit dat we van elke taal een bepaald aantal studiepunten moeten volgen, dus is het wat uitzoeken en foefelen. Die derde les was dan weer van een heel ander kaliber. Het gaat over de inleiding tot de literatuurtheorie, gegeven in het duits aan tweedejaarsstudenten. Maar die man ging zo rap dat we het niet allemaal konden verwerken en noteren tegelijkertijd. Niemand had een cursus, we weten ook niet of er wel één is, dus was het na een halfuurtje beslist dat we dat vak niet meer wilden volgen. Te moeilijk, te saai, en eigenlijk brengt het ons niet genoeg bij naar mijn bescheiden mening. ;)

Nu terug op mijn kotje, het is alweer veel te laat, en ik ben ongelofelijk moe. Maar ben toch blij dat ik heb kunnen skypen met mijn mamaatje en Julie. Twee heel trouwe lezers van deze blog, hihi!

Slaapwel! xxxxx

Luilekker dagje vandaag, eindelijk wat uitgeslapen, tot de man van wie ik een fiets wou kopen me wakker belde. We hadden afgesproken rond 13u aan de Augustusplatz. Weeral mijn tram gemist! Wel op enkele seconden (In het weekend rijden er ook veel minder!) Het was heel erg nipt, maar kijk, onze sport is hier korte sprintjes trekken! Uiteindelijk aan de juiste plek aangekomen. Staat daar een oudere man me op te wachten en vertelt hij mij met een saksisch accent dat hij de fiets niet bijheeft, maar dat hij mij gaat voeren. Eerst vertrouwde ik het niet helemaal, maar zijn vrouw was ook mee, dus was ik gerustgesteld. De fiets is echt wel nog leuk en heeft zijn verhaal. Die mensen hebben heel wat vakanties gefietst, bv. van Hamburg naar Leipzig, rond de Bodensee,.. Ik vind het wel leuk dat er mooie herinneringen aan hangen. Ze verkochten hem omdat de vrouw voor haar verjaardag een nieuwe gekregen had.  Het is een mooie damesfiets, oranje/rood-achtig, 3 vitessen en twee remmen. Een voorrem aan het stuur, en dan nog een rem door met je trappers achteruit te trappen. Daar moet ik nog aan wennen :p Maar voor de rest is het een toffe fiets ;)

Daarna wou ik eigenlijk mijn kot kuisen, maar dan kwam Remo (de jongen met de gebroken voet) af met het idee om iets te gaan drinken. Dan is de keuze snel gemaakt. Samen met Delphine en Lize ging ik naar de plaats van afspraak, waar we ook nog kennis maakten met Morganne en haar vriend. Morgane studeert ook vertaalkunde Engels en Duits, maar komt wel uit franstalig België. De gesprekken werden dus in 3 talen gevoerd, maar uiteindelijk verstonden we elkaar allemaal ^^

Daarnet nog gekookt op Delphine haar kot: Belgische kost : Worst met appelmoes en patatjes! Kan al ne keer smaken :D

Morgen heb ik mijn eerste lessen, en hopelijk dan eindelijk eens de tijd om mijn lessenrooster op te stellen. Momenteel is het nog een beetje chaos. & hopelijk ook eens foto’s uploaden.

Spannende dag morgen! :D

Ikeaaaaa :D Eindelijk! Uitgeslapen en dan naar het station getrokken om de bus te halen. Maar op één of andere manier zijn wij altijd te laat en moeten wij lopen achter trams of bussen. Dit was alweer het geval :p Dan maar een halfuurtje wachten. Uiteindelijk een bus gehaald, een kleine  drie kwartier rijden, en dan eindelijk IKEA :D Woehoeew! Love it (Delphine heel wat minder) 62 euro armer, maar wel een donsdeken en een hele hoop kadertjes en prulletjes en een badmat rijker stonden we buiten in de gietende regen. Weer achter een bus gelopen, die in de andere richting reed, maar ons afzette aan de juiste halte. Daar nog een twintigtal minuten moeten wachten, en dan weer naar huis. Eindelijk kon het inrichten beginnen. Daarna voor de eerste keer echt kunnen skypen met het thuisfront. Af en toe wat problemen met de verbinding, maar uiteindelijk hebben we wel het meeste kunnen zeggen J

Kort maar krachtig ;) 

Heel vroeg opgestaan, maar toch nog een beetje te laat door het slaaptekort richting centrum. Uiteindelijk heeft het de hele voormiddag geduurd. Tijdens het wachten door hebben we ook eens schoenen gepast: WANT! Maar eerst deze week nog eens verder kijken of er nog andere mooie zijn J Ik heb ook een soort kleedje gekocht: eigenlijk noemt dat een ‘playsuit’ het lijkt van ver op een kleedje, maar het heeft eigenlijk een broekje. Love it! Tegen 13u op ons kot, snel snel gegeten, want rond 14u30 moesten we terug in’t stad zijn voor een stadsrondleiding met de bus. Jammer genoeg was de bus zoooo comfortabel, en de voorbije nachten zo kort, dat ik de helft van de rit geslapen heb: shame on me! Maar ik heb toch nog een groot stuk gezien J

Na de hele leuke rondrit terug naar het kot, weer snel iets gegeten (ja, drukke dag!) want rond 19u30 moesten we al terug aan de Goethestraße staan, om een Kneipentoer te doen (kroegentocht). Uiteindelijk was de opkomst zo groot dat ze ons in vieren hebben moeten splitsen en uiteindelijk maar 3 cafés hebben gedaan. Het was wel erg gezellig, en vooral de bedoeling om te praten met elkaar en wat mensen beter te leren kennen. Er was een jongen die zijn voet gebroken had, en dus de hele afstand ook te voet met zijn krukken moest afleggen. Wij luidop, omdat we gewoon zijn dat er ons toch niemand verstaat; ‘oooh, ocharme diene jongen, ik zou da nie kunnen ze!’ draait hij zich om: ‘België? :D’ Coool nog Belgen in Leipzig! Twee taal- en letterkunde studenten Nederlands en Engels (Remo & Rutger), en nu leren ze dus een beetje Duits hier J Eigenlijk zijn er wel heel wat Belgen: Elk deeltje is vertegenwoordigd: wij voor de Vlamingen, Emilie is een Waalse en Jossphine is van Duitstalig België! Leuk!

Rond kwart voor één wouden we de laatste tram proberen halen voor Remo, de jongen op krukken, omdat hij ook in dezelfde straat als ons woont en dat best wel ver is voor iemand op krukken. Jammer genoeg hebben we die gemist L Ik heb hem nochtans proberen tegenhouden, en heel vriendelijk gevraagd of hij nog 5 minuutjes kon wachten, maar hij smeet de deur gewoon op mij toe. Andere oplossing: liften aan het kruispunt. Bij de derde auto hadden we prijs! Een jonge vrouw, die met een klein stemmetje zei dat ze niets kon weigeren aan mensen, maar eigenlijk wel heel bang was, heeft Remo dan toch meegenomen. We hebben Remo dan in die auto gedropt, en zelf te voet verder gegaan. Het was toen al de hele tijd aan het regenen, maar we trokken ons er niets van aan J We zullen waarschijnlijk nog genoeg in de regen lopen. Oh, nog iets grappig: die vrouw ging plots links afslaan, dus hebben wij: ‘geradeaus ‘ moeten roepen, want Remo wist het woord voor rechtdoor niet :p Toffe kerels, en we zullen ze waarschijnlijk wel nog een paar keer zien!

Eerste ochtend in mijn kotje. Vroeg wakker door de zon, maar niet zo erg, want om 9u30 werden we al verwacht om naar de BMW fabriek te gaan. Het was wel een tijdje rijden met de taxi, maar dat is niet zo erg. Alles werd betaald door de studentenvereniging, leuk! Eenmaal daar aangekomen moesten we nog even wachten voor de rondleiding begon. De lobby van de fabriek was behoorlijk indrukwekkend, het heeft ooit nog een architectuurprijs gewonnen. Al snel trok de band met auto’s die nog gespoten moesten worden onze aandacht. De geraamtes werden dus doorheen de hele fabriek gevoerd, door de lobby, gingen dan naar de verfmachine, en kwamen er dan in de juiste kleur uit. De idee hierachter is dat de hele fabriek, dus ook de administratieve kant, kan ‘meegenieten’ van het werk dat in een auto kruipt. Tijdens de toer zelf mochten er geen foto’s getrokken worden. Het was echt wel heel interessant om te zien. Ik wil een BMW! :D Er worden elke dag ongeveer 700 auto’s afgewerkt, en het hele proces duurt 6uur. Daarna worden ze ook nog allemaal getest op de rollen en op een parcours buiten. Nog een grappig deel van de rondleiding was de gids. Omdat we met heel wat nationaliteiten op baan waren, sprak hij in het Engels. Maar een Duitser die Engels spreekt, is een grappige combinatie. De klanken waren vaak fout, waardoor het soms even duurde voor ik doorhad wat hij wou zeggen. Zoals de V werd door hem als een W uitgesproken, dus had hij het over Wisitors en Elewators. Maar die man deed echt wel zijn best :D

Momenteel zijn ze bezig met de productieruimte uit te breiden, en gaan ze twee elektrische wagens bouwen in Leipzig. Daarvoor hebben ze ook 4 windmolens geïnstalleerd, met deze groene energie kunnen ze 90% van de energiekost voor de elektrische wagens bekostigen.

Tegen 13u waren we terug op ons kot, snel snel eten, want daarna wouden we eindelijk onze papieren in orde hebben. Eerste halte: de Bürgeramt, vergelijkbaar met de burgerlijke stand. Je moest dan zo een ticketje trekken zoals bij de slager: F11, en ze zaten nog maar aan A60. Oké, dit ging heel lang duren. Eerst even gewacht om te zien hoe snel het ging, niet dus, en dan zijn we maar wat gaan rondlopen in’t stad. Een paar kapstokken rijker en nog wat bureaugerief in een goedkoop winkeltje, de woolworth, gingen we terug. Nog steeds A… Wachten? Of naar de volgende halte; de school. We kozen voor de tweede optie, en gingen eerst op zoek naar het kantoor van Christiane Schmith, onze erasmus-coordinator. Dan terug naar beneden, en dan zagen we de lange rij voor een vervangingsstudentkaart. Daar dan beginnen aanschuiven, in de hoop dat het sneller ging dan in de Bürgeramt. Na een tijdje kwamen ze ons zeggen dat alle kaarten voor die dag uitgedeeld waren. Om te ontploffen dus.. Uiteindelijk geen enkel papier in orde voor die dag, onze teleurstelling wat verwerken door te shoppen. De DM afgeschuimd (vergelijkbaar met Di of kruitvat): shampoo enzo gekocht.

Dan zijn we snel terug naar ons kot gekeerd: internet installeren! Maar blijkbaar was het geen draadloos internet, en de kabel was nergens te bespeuren! Dan maar terug naar het centrum en zo’n internet kabel gaan kopen. Eindelijk internet! Woehoeeew! Eventjes kunnen skypen met Margot en mij ondertussen klaargemaakt om uit te gaan. We merkten toen dat we nooit op tijd konden zijn voor onze volgende afspraak om 20u, dan maar een halfuurtje later gevraagd. Ons afspraakje was namelijk bij Kuba, een pool die al een paar jaar in Duitsland studeert. Samen met zijn kotgenoot ging hij voor ons koken, en dan samen uitgaan. Uiteindelijk 3 kwartier te laat (oeps: en duitsers staan nochtans erg op stiptheid) toch nog aangekomen. Die jongen moet ook nogal wat van ons gedacht hebben, want door al onze miserie konden we niet ophouden van lachen. Hij dacht zeker dat we al gedronken hadden ofzo, hij verstond er zich niet aan. Het werd een erg gezellige avond, en de club dat we bezocht hebben, was ook heel tof :D Eerste echte kennismaking met het Duitse nachtleven is dus al positief.

Afgepeigert in ons bedje gekropen, met de alarmklok veel te vroeg: want we wouden absoluut ’s morgens onze Unikarte en Bürgeramt in orde brengen.

Eindelijk was het zover! Vertrekken uit de hostel richting ons nieuwe stekje voor de komende 4 maanden.
Eerste moeilijkheid: de valiezen weer maken én toekrijgen! Uiteindelijk is het wel gelukt, maar toch even moeten duwen en trekken.
Tweede moeilijkheid: alle valiezen drie verdiepingen naar beneden brengen! Genoeg gesport voor deze week dus ;)
Derde moeilijkheid: al het gerief naar ons nieuw kot brengen. We waren eerst van plan met de bagage te sleuren, maar omdat mijn ene valies al scheef rijdt en sleept over de grond, dus binnen de kortste keren kapot zou zijn, en we het eigenlijk ook gewoon niet meer zagen zitten, hebben we dan maar een taxi gebeld. Elk €5.60 armer waren Lize, Delphine en ik eindelijk op ons nieuwe kot! Eva had nog steeds niets beslist, en ging die middag nog op bezoek bij een toekomstig kot. (Ze heeft het trouwens gekregen, op een hele mooie locatie, dus ze heeft heel heel heel veel geluk gehad!) Een beetje jaloezie toen ik het zag, maar het is echt bijna onmogelijk om iets te vinden. Geluk hebben in het leven zeker? Ik ben alleszins heel tevreden met mijn kot.

We waren dus aangekomen. Eerst stond ik met al mijn valiezen voor de deur te sukkelen om de deur open te krijgen, want de kans was groot dat het ging omvallen enzo, het moet echt wel een vree uitzicht geweest zijn. Gelukkig was er dan een sympathieke jongen, die mij geholpen heeft. Als een echte gentleman heeft hij mijn valies tot aan de deur gebracht. Er zijn dus toch nog vriendelijke mensen hier! Dan zag ik mijn kamergenote Iman, uit marokko. Eigenlijk woont ze al zeker 2 jaar in Duitsland, en studeert ze voor Tolk. Er was wel eerst wat verwarring over welke taal we nu best tegen elkaar spraken, maar uiteindelijk is het Duits geworden :p. Na een kort gesprekje heb ik mijn valiezen geledigd. Wat een opluchting om alles eindelijk deftig te kunnen wegleggen. Leven uit valiezen is echt moeilijk :p Daarna ben ik bij lize gegaan, daar nog wat geholpen en dan kwam Delphine ook nog toe. Samen middag gegeten en een film bekeken. Best wel gezellig! En wat doet een mens tegenwoordig nog zonder internet. Het is hier een feestdag, dus was er niet veel open, we zijn dan maar een pizza gaan eten in een lekker restaurantje in’t stad. Niet zo duur en lekker! Sowieso nog eens teruggaan. Oh, we zagen daarvoor ook nog zo’n pommes d’amour – suikerappels – en we hebben ze aan €2 voor drie meegekregen, ze moesten blijkbaar op :D

Daarna was het eigenlijk te bedoeling om naar een theatervoorstelling te gaan, jammergenoeg ons vergist in het uur, en dus geen gratis voorstelling voor ons L Ochja, er zullen wel nog genoeg andere leuke dingen zijn zeker? Nadien nog naar Eva haar kot gegaan, daar even van het internet geprofiteerd, en nu terug naar het kot J Hier zit ik nu, zonder internet :p, ik kan eigenlijk niet meer zonder! Erg he..

Ik heb eindelijk ook mijn buurvrouw wat beter leren kennen. Daarvoor hield ze zich heel erg afzijdig als ik binnenkwam, en nu weet ik ook eindelijk waarom. In het dagelijkse leven draagt ze een hoofddoek, dus iedere keer als ik een vriend wil meebrengen, moet ik het snel zeggen, zodat ze één kan aandoen. Voor de rest is ze heel erg vriendelijk, mag ik al haar potten en pannen, borden en bestek gebruiken, MAAR er is 1 voorwaarde, géén varkensvlees. Rekening mee houden dus J

Morgen gaan we de BMW fabriek bezoeken, dan terug naar het kot, om internet te installeren. Daarna ons gaan aanmelden aan de Bürgeramt, ergens nog een papier afgeven, en een vervangingsstudentenkaart aanvragen. Met die kaart kunnen we overal al genieten van de studentenvoordelen. Zo mogen we gratis op de tram/bus na 19u tot 6u en in het weekend. Handig, want we zijn van plan om zaterdag naar de ikea te gaan, naar het schijnt kunnen we dat gemakkelijk met de bus doen. Zo kan ik op een goedkope manier mijn kamer wat aankleden. Normaal gezien gaan we ook nog eens kijken in tweedehandswinkeltjes, altijd leuk!

Nu kruip ik in mijn bedje, voor mijn eerste nacht hier op mijn kot. Hopelijk word ik niet te snel wakker van het licht, want momenteel heb ik nog geen gordijnen/doeken voor de ruit. Och, ik vind wel iets :D

Gute Nacht! Xxxx

Gisterenavond met de Wilma op café gegaan, ten eerste waren we al veel te laat op het trefpunt, gelukkig stonden er nog 2 organisatoren te wachten, maar eigenlijk niet op ons. Gelukkig konden we met hen meestappen, anders hadden we het zeker niet gevonden. Het café zelf lag wel een eindje verder, toch een goed kwartier stappen. Ze spreken gewoon op die plaats af, omdat het het meest centrale is.

Eenmaal aangekomen was het eerst nogal onwennig. We wisten niet goed wat doen, en iedereen zat al in groepjes. Dan zag ik Josephine, een meisje uit Duits-België dat we eerder ’s morgens bij de rondleiding hadden leren kennen. Uiteindelijk zijn we ergens bij gaan zitten en gewoon beginnen praten. Met een halve liter bier in de hand (want kleiner is niet de norm ) ging het praten al veel vlotter. Ik vind het leuk dat ik al wat complimentjes gekregen heb op mijn Duits, dat ik best wel goed praat. Het werd een hele leuke avond, met heel wat zever en interessante weetjes over Duitsland. Één van de Duitsers zei dat hij 2 Nederlandse zinnetjes kent: ik wil neuken in de keuken, en ook nog mooie schoenen, neuken? Hilarisch, want in het begin verstond ik helemaal wat hij wou zeggen :p
Nu is hij op zoek naar een Nederlandstalige zin met meer waarde, dus alle tips zijn welkom!

Dan plots kwam er een jongen op ons af, ik dacht: ‘wow, wat een knappe Duitser!’ tot hij zijn mond open deed, en hij blijkbaar ook een Vlaming is! :D Supertof, en hij kon ons ook heel wat tips geven, want hij zit hier zelf al anderhalve maand. En we hebben een gemeenschappelijke vriend! De wereld is toch klein!

Dan naar huis vertrokken, man! We zijn zeker drie kwartier onderweg geweest, maja, we moeten hier wel heel wat calorietjes verbranden :p

Deze morgen hebben  we uitgeslapen. Rond 9u heeft Delphine gebeld om onze koten te bevestigen en moesten we rond 14u langsgaan om te tekenen. Daarna heb ik nog wat verder geslapen, terwijl de rest gewoon nog wat chillde en nog dingen opzocht. Het was dus een luie voormiddag, maar we stappen elke dag echt heel veel, dus hadden we dat wel verdiend J We hebben dan maar gebruncht met toastbrood en choco van den Aldi en zijn dan vertrokken naar’t stad.

Eerste stop: De koten. Daar nog een tijdje moeten wachten, waren er nog wat problemen met welke kamer wie kreeg en wie dan je medebewoner was. Delphine en ik wouden beide het grootste kot, en Eva had nog niets beslist, dus hebben we geloot. Lize had 2 papiertjes gemaakt, met daarop ‘ja’ en ‘nee’, maar om te beslissen wie er 1 mocht kiezen, hebben we schaar steen papier gedaan. Het grappige was dat we beiden zeker 8 keer na elkaar hetzelfde gebaar gemaakt hebben. Uiteindelijk won ik met een schaar tegen papier :p Dus mocht ik het papiertje kiezen, spannend! Ik keek wat er opstond en YES! Ik had het grootste kot :D Op het bureau zelf was het dan nog wat uitkijken met wie we terechtkwamen. Uiteindelijk zit ik samen met een meisje van Marokko, Lize met iemand van de USA en Delphine met een Duitse. Dan mochten we sleutels gaan afhalen en zijn we elk om beurt naar onze koten gaan kijken en een briefje achtergelaten voor onze buurvrouw. Nog eens voor de duidelijkheid: We hebben elk onze eigen slaapkamer met bureau en kast enzo, die we kunnen afsluiten, en dan delen we ook nog een badkamer en keukentje met elkaar.
Ik voel mij helemaal opgelucht dat we eindelijk iets hebben, het is echt een last die van mijn schouders valt. Morgen kunnen we eindelijk verhuizen, nu nog een laatste nachtje in de hostel!

Tweede stop: Beate Herting van de universiteit. Zij moet ons helpen met ons lessenrooster. We hadden al begin juli een voorbeeld moeten opstellen, maar nu pas kunnen we echt kijken of de vakken nog gegeven worden en of alles wel goed gaat lukken. De school legt ons wel erg veel regels op over welke bepaalde soort vakken we moeten volgen en hoeveel studiepunten in totaal. Dit is erg sukkelen, want soms heb je 1 studiepunt tekort, en dan moet je een extra vak nemen enzo. In tegenstelling tot andere scholen, die gewoon studenten sturen, en die mogen gelijk wat volgen, daar steekt het niet zo nauw. Och ja, uiteindelijk zal het allemaal wel in orde komen. Dit zijn dus zorgen voor de komende dagen, maar eerst de grote verhuis!

Ofwel gaan we met de taxi verhuizen, ofwel gaan we een paar keer over en weer gaan met de tram, want sukkelen met al die valiezen tegelijkertijd zoals we moesten doen toen we op erasmus vertrokken, zien we niet meer zitten.

De derde stop was de aldi, waar we nog wat eten enzo kochten voor morgenvroeg en –middag. We moesten ook nog op zoek gaan naar een hoofdkussen en donsdeken, want dat is natuurlijk niet inbegrepen bij ons kot. In het winkelcentrum in het station vonden we niets, en we moesten absoluut nog iets vinden, want morgen is het een feestdag hier in Duitsland, en ’s avonds moeten we al in ons kot slapen. Uiteindelijk weer in de stad getrokken, in een dure winkel beland, dus hebben we eigenlijk een dik dekentje gekocht en een kussentje. Beter dat dan een nacht kou lijden. Het komt sowieso wel nog van pas J Daarna hebben we nog Mc Do gegeten! Mmmm

Ik ben blij dat we eindelijk weg kunnen uit de hostel, we amuseren ons wel, maar met vier in de kamer met al die valiezen is toch wel behoorlijk krap. En ne keer dat we ons volledig geïnstalleerd hebben in ons kotje, gaat het eindelijk doordringen dat we nu echt wel op Erasmus zijn. Momenteel voelt het nog vaak aan alsof we gewoon op vakantie zijn.

Ik ga pas donderdag internet hebben op kot, omdat ze het morgen door de feestdag nog niet in orde kunnen brengen. Morgen moeten we hier voor 11u uitchecken, onze valiezen kunnen we nog even laten staan, en dan kunnen we echt alles in orde brengen! Ik ga ook nog een systeem moeten zoeken om gordijnen ofzo op te hangen, want ik heb 2 heel grote ruiten, en om te slapen moet het toch wel donker zijn, hoewel ik me net bedenk dat het in de winter vroeg donker is, en ook laat weer klaar wordt. We zullen wel merken met de tijd of het echt nodig is.

Nu ga ik nog mijn laatste paperassen in orde brengen, en een soort planning opstellen en een to-do lijstje, want het is allemaal erg veel! Het harde leven van de Erasmus-student! ;)

Amaaai, drukke dag! Opgestaan rond 7u30, pijnlijk vroeg, want we kruipen meestal redelijk laat in ons bedje. Uiteindelijk een twintigminuten later dan gepland naar de Aldi, daar onze nieuwe Duitse GSM-nummer aangekocht. Eva was nog aan het kijken voor pasfoto’s te laten trekken, voor de inschrijving, maar de fotokotjes werkten jammer genoeg niet.
Dan zijn we doorgestapt naar de Goethestraße, een klein kwartiertje, waar we afgesproken hadden voor een rondleiding van de Universiteit. Mooi gebouw, en grotendeels vernieuwd. De faculteiten zijn wel redelijk verspreid, waardoor we toch heel wat gestapt hebben. Het grappigste was eigenlijk dat we een fotograaf meehadden, die foto’s voor de site van de Unief nam, wie weet verschijnen we er binnenkort op ^^.

We eindigden in de Beethovenstraße, waar onder andere de Translatologie gevestigd is. We zullen hier waarschijnlijk wel een paar lessen hebben. Toen was de tour gedaan en gingen we op zoek naar een soort woondienst. Ik heb daar mijn scouts-skills bovengehaald en ons probleemloos gegidst naar de juiste plek. Het was wel een tijdje wandelen, maar wie weet vinden we nog wel wat binnenbaantjes. Het kaartje is niet zo duidelijk. :p

Daar aangekomen was het middag, dus moesten we eventjes wachten want het was etenstijd! Ondertussen een papiertje ingevuld, zodat we daarna wat sneller behandeld konden worden. Die vent heeft zijn best gedaan en dan 4 koten tevoorschijn getoverd! We moesten dan wel heel wat zagen bij de Conciërges voor ze echt tijd maakten, maar gewoon druk opleggen, en dan komt er wat schot in de zaak.

Het zijn een soort koten die vergelijkbaar zijn met peda’s. Het verschil zit hem dat je precies met twee op kot zit: je hebt een voordeur, met dan een keukentje en een badkamer, die je deelt met de andere kamergenoot. Je kamer zelf heeft dan ook een eigen deur met slot, dus je hebt wel je privacy. Het is vrij sober ingericht, met een bed, kast, tafel, stoel en een rekje, maar wel heel praktisch. We waren direct onder de indruk, maar toen bleek dat er 3 kleine koten waren, en 1 groter, maar wel iets duurder en in een ander gebouw. We hebben dan een optie genomen, omdat we er nog eventjes wouden over nadenken. We waren met drie direct al overtuigd, behalve Eva, die er wat meer over twijfelde, omdat ze dacht dat ze misschien nog iets beters kon vinden in een WG, waarbij je echt met Duitse mensen samenleeft in een huis. Die ‘peda’s’ zijn misschien wel wat asocialer, maar wel goedkoper. En als we met drie/vier dicht bij elkaar zitten, zijn we sowieso nooit echt alleen J

We hebben dan nog even de winkel vlakbij gecheckt, de REWA, prijzen zijn ongeveer vergelijkbaar met delhaize, niet zo goedkoop dus.. Maar als we goed uitkijken , zal het wel meevallen. De tramhalte is ongeveer een viertal minuten stappen, dus dat is ook perfect!

Daarna zijn we met de tram (oeps, zwartgereden :p) terug naar de Augustusplatz gegaan, waar we naar de hoofdgebouwen gingen van de Universität. We wouden onze inschrijving in orde brengen, maar hebben ons eerst nog ingeschreven voor heel wat activiteiten. Ik vertel er deze week meer over. Dan bleek dat we ons niet meer konden inschrijven, blijkbaar deelden ze nummerkes uit en kon je pas rond een bepaald uur gaan. We begonnen al heel teleurgesteld terug te keren, toen Eva plots opmerkte dat er nog een pijltje stond voor erasmusstudenten! Yes! Het heeft dan eventjes geduurd, maar dan waren we toch eindelijk ingeschreven. Nog heel wat papieren en boekjes gekregen, en ook goodiebags! Echt leuk! Veel toffe spulletjes, zo post-its enzo J

Na de inschrijving nog naar prikborden gaan kijken met eventuele aanbiedingen van WG’s (koten), omdat we nog wat twijfelden. Hoe langer hoe meer  raakten we overtuigd van de “peda’s”, dus gaan we morgenvroeg bellen om te bevestigen! Joepie, hopelijk eindelijk een kot! Het enige probleem is nog dat we met twee/drie de grootste kamer willen :p (194 euro per maand, de kleintjes 165!) echt goedkoop he! J

Dan zijn we teruggekeerd richting hostel, met de Aldi als tussenstop. Avondeten en ontbijt voor maar €2! Must love Aldi!

Net gekookt en het heeft gesmaakt. Zo meteen terug naar het centrum, waar we met de WILMA (studentenvereniging voor Erasmusstudenten) op café gaan :D Eindelijk nog wat mensen leren kennen!

Ooh, nog iets grappigs dat ik vergeten vertellen heb, in onze straat is er een wiet-shop! Blijkbaar is dit hier legaal, en we stonden gewoon te kijken aan de ruit, want er hingen zo allemaal papieren over drugs, en wat effecten zijn en nevenwerkingen. Toen riep er plots een kerel van de andere kant van de straat of we marihuana wouden kopen, dat hij de beste had en dat het van Amsterdam kwam. Zo grappig! Wel vlug weggelopen, want het is een beetje een louche buurt zo aan het station.

Ben wel redelijk moe, dus we gaan het vanavond niet te laat maken, en morgen wat langer uitslapen hopelijk.

Tschüß!

Hehe, blijkbaar is er iets fout gegaan bij het kopiëren van mijn tekst, en de kleur van de achtergrond enzo heb ik ook niet gekozen :p

Om 9u ’s morgens is Delphine ook aangekomen en zijn haar oudjes weer naar huis vertrokken. Papieren en mails aan het bekijken om te zien wat we wanneer moeten doen.

Rond 13u zijn we naar ’t stad getrokken, wat winkeltjes bekeken, gegeten in de subway, de universiteit gezien, nog wat boodschappen gedaan, eigenlijk heel de tijd over en weer getsjold, trams en bussen uitgezocht enzovoort. Uiteindelijk nog eventjes naar de hostel geweest en daarna nog Indisch gaan eten. Nu terug op de hostel, dagplanning opgemaakt voor morgen en dinsdag. Het wordt een drukke dag. Nog steeds geen kot, en hopelijk morgen een grote doorbraak. Vandaag konden we eigenlijk niet zoveel doen, want alle diensten en plaatsen waar we meer info en zoekertjes konden vinden, zijn natuurlijk gesloten op zondag. We gaan ons morgen inschrijven aan de universiteit, dus hopelijk kunnen zij ons ook wat verder helpen J

We hebben wel op straat een gevecht meegemaakt, en de mensen zijn jammer genoeg niet zo vriendelijk. Echt raar :p Rare mensen die Duitsers. Binnenkort eens kennis met de jeugd ;)

Nu zijn we stikkapot, en gaan we op tijd gaan slapen, want het wordt echt wel druk deze week! Morgen gaan inschrijven en zorgen voor een Duits telefoonnummer, dan ook nog naar een speciale dienst voor koten. ’s Avonds een eerste welkomsfeestje ^^ Eindelijk wat mensen leren kennen :D

Naar het schijnt gaan we woensdag ook nog naar de Leipziger zoo. Cooool!

Pfft, internet in de Hostel is niet zo fameus, skypen lukt niet zo goed, en zit beneden in de gang te typen, omdat we op het derde verdiep echt een slechte ontvangst hebben. Hopelijk is het op mijn toekomstig kot beter! J

En oooh, Papa, je bent echt niet den enigen die het mopje ‘Wir haben viele leute gemacht’ maakt :p

Alles Liebe!

Na een zwaar feestje in het Scoutskaffee en heel wat gebleit bij het afscheid maar rond 5u in mijn bedje gekropen. Zo een zalig feestje! Ook een extra bedanking aan Margot&Katleen voor de grappige foto's! Bedankt aan Katleen&Koen om mij naar huis te escorteren en bedankt aan Mama om mij in mijn bedje te steken :) Ik was dus nog zwaar in dromenland toen mijn mamaatje mij rond 10 uur kwam wakker maken. Vandaag is het eindelijk zo ver, D-day! Spanneeeend! Rond 11 uur zijn mijn allerliefste vriendinnekes ‘De Sardienen’ nog langsgekomen, nog een uurtje getetterd en een afscheidscadeautje gekregen. Een zalig kaartje en ….. een blik sardienen! Grappig!

Vertrokken naar Leipzig, hele dag getsjoold met veel te zware valiezen. In Zaventem, in Berlin Tegel, dan op de bus naar het centraal station van Berlijn, daar nog een uurtje moeten wachten, dan op de trein naar Leipzig en dan nog een halve kilometer naar de Hostel. Resultaat: extra  armspieren bij, geïrriteerde Duitsers omdat we nogal veel plaats inpakken en een kapot valieswieltje. Als ik ooit nog een valies koop, dan is het er 1 met vier wieltjes, veeeeeeel handiger! (tip!)

Aangekomen rond 20u in de hostel, bleek dat we drie verdiepingen hoog zaten, zonder lift! Eerst met een klein valiesje naar boven gegaan en de deur opengemaakt. No way dat we al die valiezen gingen bovenkrijgen! Op dat moment passeert er een hele groep Hongaarse Karatémannen, ‘very nice girl, all very nice girls’. Geen moment getwijfeld: als ze ons dan toch very nice vinden, en sportief zijn, dan kunnen ze even goed in hun kimono of whatever hun spierballen laten rollen. En in no time was onze bagage boven ^^ Vrouwelijke charmes ftw!

Dan wat geïnstalleerd op de kamer, pompaf, internet opgezocht en een eerste contact met het thuisfront. Rond 22u beslist om toch nog iets te gaan eten, het is dan maar KFC geworden, lekkeeeeerrr! Het stukje Leipzig dat we al gezien hebben, is vooral het station mét shoppingcentrum en een winkeltje met Dirndls: KOPEN! :D Morgen eens gaan checken overdag, want het zijn marktdagen.

Het was dan uiteindelijk 2u voor we eindelijk sliepen, zoveeeeeel te vertellen aan elkaar. Hoewel we elkaar eigenlijk niet zo goed kennen, zijn we al veel te weten gekomen van elkaar, en we zien het keihard zitten! Al één gemeenschappelijke kenmerk ontdekt: L O M P!