Hehe, blijkbaar is er iets fout gegaan bij het kopiëren van mijn tekst, en de kleur van de achtergrond enzo heb ik ook niet gekozen :p

Om 9u ’s morgens is Delphine ook aangekomen en zijn haar oudjes weer naar huis vertrokken. Papieren en mails aan het bekijken om te zien wat we wanneer moeten doen.

Rond 13u zijn we naar ’t stad getrokken, wat winkeltjes bekeken, gegeten in de subway, de universiteit gezien, nog wat boodschappen gedaan, eigenlijk heel de tijd over en weer getsjold, trams en bussen uitgezocht enzovoort. Uiteindelijk nog eventjes naar de hostel geweest en daarna nog Indisch gaan eten. Nu terug op de hostel, dagplanning opgemaakt voor morgen en dinsdag. Het wordt een drukke dag. Nog steeds geen kot, en hopelijk morgen een grote doorbraak. Vandaag konden we eigenlijk niet zoveel doen, want alle diensten en plaatsen waar we meer info en zoekertjes konden vinden, zijn natuurlijk gesloten op zondag. We gaan ons morgen inschrijven aan de universiteit, dus hopelijk kunnen zij ons ook wat verder helpen J

We hebben wel op straat een gevecht meegemaakt, en de mensen zijn jammer genoeg niet zo vriendelijk. Echt raar :p Rare mensen die Duitsers. Binnenkort eens kennis met de jeugd ;)

Nu zijn we stikkapot, en gaan we op tijd gaan slapen, want het wordt echt wel druk deze week! Morgen gaan inschrijven en zorgen voor een Duits telefoonnummer, dan ook nog naar een speciale dienst voor koten. ’s Avonds een eerste welkomsfeestje ^^ Eindelijk wat mensen leren kennen :D

Naar het schijnt gaan we woensdag ook nog naar de Leipziger zoo. Cooool!

Pfft, internet in de Hostel is niet zo fameus, skypen lukt niet zo goed, en zit beneden in de gang te typen, omdat we op het derde verdiep echt een slechte ontvangst hebben. Hopelijk is het op mijn toekomstig kot beter! J

En oooh, Papa, je bent echt niet den enigen die het mopje ‘Wir haben viele leute gemacht’ maakt :p

Alles Liebe!

Na een zwaar feestje in het Scoutskaffee en heel wat gebleit bij het afscheid maar rond 5u in mijn bedje gekropen. Zo een zalig feestje! Ook een extra bedanking aan Margot&Katleen voor de grappige foto's! Bedankt aan Katleen&Koen om mij naar huis te escorteren en bedankt aan Mama om mij in mijn bedje te steken :) Ik was dus nog zwaar in dromenland toen mijn mamaatje mij rond 10 uur kwam wakker maken. Vandaag is het eindelijk zo ver, D-day! Spanneeeend! Rond 11 uur zijn mijn allerliefste vriendinnekes ‘De Sardienen’ nog langsgekomen, nog een uurtje getetterd en een afscheidscadeautje gekregen. Een zalig kaartje en ….. een blik sardienen! Grappig!

Vertrokken naar Leipzig, hele dag getsjoold met veel te zware valiezen. In Zaventem, in Berlin Tegel, dan op de bus naar het centraal station van Berlijn, daar nog een uurtje moeten wachten, dan op de trein naar Leipzig en dan nog een halve kilometer naar de Hostel. Resultaat: extra  armspieren bij, geïrriteerde Duitsers omdat we nogal veel plaats inpakken en een kapot valieswieltje. Als ik ooit nog een valies koop, dan is het er 1 met vier wieltjes, veeeeeeel handiger! (tip!)

Aangekomen rond 20u in de hostel, bleek dat we drie verdiepingen hoog zaten, zonder lift! Eerst met een klein valiesje naar boven gegaan en de deur opengemaakt. No way dat we al die valiezen gingen bovenkrijgen! Op dat moment passeert er een hele groep Hongaarse Karatémannen, ‘very nice girl, all very nice girls’. Geen moment getwijfeld: als ze ons dan toch very nice vinden, en sportief zijn, dan kunnen ze even goed in hun kimono of whatever hun spierballen laten rollen. En in no time was onze bagage boven ^^ Vrouwelijke charmes ftw!

Dan wat geïnstalleerd op de kamer, pompaf, internet opgezocht en een eerste contact met het thuisfront. Rond 22u beslist om toch nog iets te gaan eten, het is dan maar KFC geworden, lekkeeeeerrr! Het stukje Leipzig dat we al gezien hebben, is vooral het station mét shoppingcentrum en een winkeltje met Dirndls: KOPEN! :D Morgen eens gaan checken overdag, want het zijn marktdagen.

Het was dan uiteindelijk 2u voor we eindelijk sliepen, zoveeeeeel te vertellen aan elkaar. Hoewel we elkaar eigenlijk niet zo goed kennen, zijn we al veel te weten gekomen van elkaar, en we zien het keihard zitten! Al één gemeenschappelijke kenmerk ontdekt: L O M P!