In de bib gezeten, daarna les, zoals elke maandag! ’s Avonds naar Café Waldi, waar Jacinto DJ ging zijn. In het begin was het te veel rock naar mijn zin, maar na een tijdje barste het feestje los! Jammer genoeg stopte de muziek al om 2u, omdat ze gingen sluiten. Boeeeh! Maar misschien was het ook beter zo, want we hebben les om 9u ’s morgens. Dusja, daar zaten we dan, dinsdagochtend, met kleine oogjes, maar wel flink opgelet! Dan nog wat naar de bib geweest, en dan naar Dolmetschen, waar ik stiekem bijna in slaap viel. Ik heb het gewoon ook heel lastig met het feit dat het zo vroeg donker wordt. Om 16u30 is het echt al bijna donker, en dat is een teken voor mij om te slapen, haha! Daarna dus nog een beetje in mijn bedje gekropen, om dan rond 22u op te staan (haha) en naar StuK te gaan, waar Josephine, Myrto en nog wat andere mensen op mij wachtten. Mijn Belgische vriendinnetjes wouden niet mee uitgaan! L Omdat het op woensdag een feestdag ging zijn, was er natuurlijk heel veel volk, en we geraakten niet meer binnen, voor de veiligheid. Dan maar op zoek naar een ander feestje. In Beyerhaus was er niet veel te doen, en dus zijn we in Café Waldi beland. Heel leuk, maar veel te warm! Echt een sauna, niet normaal! Ik dacht dat het op maandag al erg was, maar nu was het niet meer te doen! We zijn dan ook niet zo lang gebleven, en op ons gemak naar huis gegaan. Woensdag en donderdag wat rustiger aan gedaan, en vrijdagochtend gingen we dan naar Praag vertrekken! Het oorspronkelijke plan was om te liften, en we hadden ons opgesplitst in een groepje van twee en van drie.  Maar ondanks twee uur aan het tankstation te staan en na veel gezwaai en gelach van voorbijkomende auto’s hebben we het opgegeven. Dan zijn we teruggekeerd naar mijn kot, en hebben we op internet Mitfahrgelegenheit gezocht. We vonden gelukkig nog twee auto’s op de site, enaangezien we met 5 waren en ons dus moesten splitsen. Dat is trouwens een site waarop mensen die ergens naartoe gaan met de auto, plaatsen aanbieden aan een prijsje. Dat is goedkoper dan de trein en ook veilig. Lize en ik offerden ons op om een rit met een tussenstop te doen. Eerst reden we naar Dresden, daar moesten we eventjes wachten, en daarna vanaf daar naar Praag. Hij zette ons af aan het station van Praag, en vanaf daar moesten we op zoek naar de Hostel.

Wat ik wel merkte, als je de taal totaal niet begrijpt, zelfs geen woorden kan afleiden, is het echt moeilijk om je verstaanbaar te maken of om de borden te lezen. Gelukkig konden de meeste mensen Engels waardoor we onze hostel vonden. Dan hadden we nog het probleem dat we blijkbaar naar de verkeerde hostel hadden gemaild. Het personeel van de hostel was echter heel vriendelijk en bood ons toch nog een kamer aan, en voor de dag erop ook. Dus zijn we niet meer naar de andere hostel gegaan en daar gebleven. Om 22u ’s avonds hadden we dan toch wel honger gekregen en gingen we nog gaan eten in een typisch Tsjechisch restaurantje die de hostel ons aanraadde en we 15% korting kregen!

De volgende dag vertrokken we al vroeg om de stad te verkennen. Eerst beklommen we trappen om een beeld te zien van een beroemde Tsjech van in de Middeleeuwen die op een paard zat. We vroegen in het hostel wie hij precies was, maar ze wisten het zelf niet echt dusja. Daarna besloten we om in het echte oude stadscentrum rond te lopen. We zagen veel mooie oude gebouwen en aten een gesuikerde specialiteit van daar. We wouden op een of ander plein met de andere Leipzig-Erasmusstudenten meegaan met hun rondleiding, maar het was echt moeilik om hen te vinden omdat ze zich voortdurend te verplaatsten. Uiteindelijk kwamen we hen dan toch tegen op de Karluv Most (Charles Bridge), een hele mooie brug in Praag waar je een mooi zicht hebt. Ik kende de brug al natuurlijk van mijn schoolreis een paar jaar geleden, maar het was wel leuk om nog eens te gaan. Op de brug stonden er typische schilders en karikatuurtekenaars en nog andere brol en muzikanten. Daarna vertrokken we terug naar onze hostel om ons om te kleden voor de avond. We hadden afgesproken met de anderen in een restaurant/bierbrouwerij. Daar at ik Gulash met Dumplins. Het smaakte een beetje naar stoofvlees, nog lekker! Ondertussen speelde er ook nog een oude man Tsjechische volksmuziek op zijn accordeon. Na de maaltijd gingen we naar een cocktailbar waar we goedkoop een cocktail dronken, (aangezien alles goedkoper was in Praag) Daarna wilden we naar de club Karlovy Lazne, de grootste club van Midden-Europa, met four floors!! Omdat we met wilma mee waren, was de ingangsprijs maar 6 euro ipv 8.

Enkel jammer dat Delphine plots besefte dat ze haar muts vergeten had in de cocktailbar. We betaalden dus eerst onze ingang en vertelden de bodyguard wat ons probleem was (want normaalgezien mocht je niet meer buiten, eenmaal betaald). Hij begreep ons en zei dat hij onze gezichten zou onthouden en dat we dan opnieuw binnen mochten. Ik offerde mij dan maar op en we vertrokken dus opnieuw naar de cocktailbar. Het grappige was dat er heel wat muizen leven dicht aan de brug, dus Delphine maar gillen! Haha! Gelukkig hadden ze de muts opzij gehouden in de vestiaire. Oef! Eenmaal terug aan de club, mochten we direct binnen, zonder problemen. Hij herkende mij waarschijnlijk nog, want ik was degene die spel had gemaakt, omdat we ook bij de Wilma hoorden, en we dus vermindering krijgen. We waren zeker met een stuk of 10 die later waren, dusja. Dan maar een grote bek opzetten, en blijven aandringen, en zo krijg je alles gedaan ;). En nu we al betaald hadden, mochten we natuurlijk de hele rij voorsteken, en voelde het aan alsof we echte vip’s waren :D. De club was heel tof, met vier verdiepen met verschillende muzieksoorten.. Er was een zaal met rockmuziek, één met oude muziek, één met r&b en dan nog iets techno-achtig. Het was leuk, maar heel erg commercieel. We bleven tot 2u omdat we volgende dag opnieuw om 8u moesten opstaan om mee te gaan naar the Prague Castle en het Petrinpark met de Wilma. Natuurlijk deed het wat pijn om die zondagmorgen op te staan, maar het kon erger. Na het ‘all you can eat’-ontbijt op onze hostel, gingen we voor France (meisje die mee was) naar Stradivarius in het shoppingcentrum omdat ze een blazer wilde van die winkel. Dan met de metro naar de Charles Bridge om daar Wilma op te wachten. Het was een hele bergwandeling naar de ‘Eifeltoren’ in het Petrinpark. Parijs. We hebben ook nog het kasteel gezien, en dan vlug nog iets gegeten om dan ons bagage weer op het halen in de hostel, want dan hadden we onze Mitfahrgelegenheit. Lize en ik reden mee in een sjieke Audi, en ik mocht natuurlijk weer vooraan, met mijn lange benen! Na een paar minuten voelde ik mijn billen al gloeien, want er was zetelverwarming! Wat een luxe! In minder dan 2u en half stonden we al in Leipzig, en hadden we direct een tram naar ons kot! Doodop, maar wel een fantastisch weekend!

Maandag, Geen les vandaag over de broeders Grimm , wel naar die les gegaan die ik eigenlijk niet hoef te volgen, maar gewoon volg omdat ik het interessant vind. Nerdy me! Dus heb ik de hele tijd in de bib gezeten, gezellig ;) ’s avonds naar de nieuwe Montagskneipe geweest, was eigenlijk een beetje saai, omdat er geen DJ was, dus was het eigenlijk gewoon wat zitten aan tafeltjes en met mensen praten. Volgende week is Jesus (Jacinto) waarschijnlijk DJ :D. Dinsdag samen met Lize naar Stuk! Laure-Anne (uit Frankrijk) was daar ook met wat Slovenen, dus heb ik daar een tijdje mee gepraat! ’t Was wel leuk. Rok, ook een Sloveen, werkt daar als Buitenwipper, om wat bij te verdienen als student.

Voor de rest een rustige week, tot we donderdagavond vertrokken naar Berlijn! Eindelijk Kayleigh terugzien! Joepieee :D Lize en ik deelde mijn klein valiesje, en hadden maar heel laat een tram, waardoor we bijna onze trein naar Berlijn misten. Eva was al aan het zagen, want ja, zij was al aan het wachten, terwijl zij altijd degene is die te laat is.. Ochja, dan vlug de trein gehaald, en we waren vertrokken! Eenmaal aangekomen in het station, dat ik nog herkende van mijn reis naar Leipzig, kochten we een tramticketje. De moeilijkheid was natuurlijk dat onze hostel in de Oranienbürgerstraße ligt, en er ook een halte Oranienburg is. Wat er dus gebeurde, is dat we bijna 10km te ver zaten, en dat rond 22u ’s avonds, haha! Gelukkig toch nog op tijd terug geraakt, en weeral iets meegemaakt. Er moet trouwens ook iets misgegaan zijn met google maps, want we waren er echt van overtuigd dat die oranienburgerstraße te dicht was, dat dat niet mogelijk was. Ochja :D We moeten sowieso altijd wel iets meemaken, dus dan maar in het begin van de reis, dan hebben we dat ook al achter de rug. In de hostel werd het een heeeeel blij weerzien met Kayleigh, waarna wij ons meer dan een uur opgesloten hebben in de kamer om al onze avontuurtjes te vertellen! Dat deed deugd! De hostel was trouwens heel proper en modern, en vlak in het centrum, aanrader! Vrijdagochtend hadden de mensen van Keulen een rondleiding met een bus in Berlijn, dus trokken Lize, Eva en ik er samen op uit. We zijn dan naar de muur getrokken, de Brandenburger tor, de Reichstag, vanalles hebben we dan gezien. Rond 15u hadden we dan ook nog afgesproken om met de rest naar een Museum te gaan, maar dat was niet zo interessant. Daarna terug naar de hostel, ons wat opgefrist, lekkere pizza gaan eten, en daarna goedkope cocktails! We waren eigenlijk van plan uit te gaan, maar uiteindelijk waren we zo moe van al het stappen en rondkijken, dat we besloten het niet té laat te maken. Eva daarentegen was met andere meisjes uit, en kwam pas rond 6u aan op de kamer. Op haar hoefden we dus niet te wachten de volgende ochtend ;) Zaterdag vertrokken Lize en ik dan op ons gemak met ons tweetjes, richting Alexanderplatz en zijn daarna helemaal te voet vanaf daar terug naar de Reichstag gegaan, waar Kayleigh samen met Anne en Charlotte was. Het was dit weekend ook heel erg koud en mistig, dus veel hoge dingen konden we niet zien. Eenmaal daar aangekomen hebben we nog eens door het Judendenkmal gedwaald en leuke foto’s getrokken. (dit is dit monument met allemaal betonblokken naast elkaar). Dan hebben we opgesplitst en ben ik samen met Lize en Kayleigh naar een of andere kerk gaan kijken, die eigenlijk in stellingen staat. Dan zagen we zakken van de Primark (goedkope leuke winkel die ze niet overal hebben in Europa) en zijn we dan op zoek gegaan naar die winkel. (nadat we ons eerst opgewarmd hadden met een warme chocomelk). Chaotische winkel, maar wel leuk! Schoentjes enzo gekocht! :D Ook nog checkpoint charlie gezien, en nog andere dingen. ’s Avonds Burger king (lekker gezond, kuchkuch) Eenmaal op de hostel voelde Kayleigh zich niet goed, en wou ze niet meer uitgaan. Lize en ik vertrokken dan maar op ons eentje, om de ‘underground scene’ van Berlijn te ontdekken. Uiteindelijk hebben we heel wat marginale toestanden gezien, en veel ‘Berlin by night’. Dan hebben we nog een cocktail gedronken, alvorens weer naar de hostel te gaan. Het nachtelijk systeem van de tram was wel niet erg duidelijk, want we hebben een paar keer goed fout gezeten, ik denk dat we er uiteindelijk meer dan een uur over gedaan hebben. Daarna hebben we onze wekker vroeg gezet, want er moest afscheid genomen worden van de keulenaars L Gratis ontbeten, en dan heel veel dikke knuffels! Het deed zoveel deugd om elkaar nog eens te zien, en ook te zien dat alles heel goed gaat! Toen ze vertrokken waren nog voor een dik uurtje in ons bed gekropen, want tegen 11u moesten we uitchecken. Dit lukte net op tijd! Daarna nog een stuk van de originele muur gaan bekijken, en dan naar het punt gegaan waar we met iemand zouden meerijden. In Duitsland wordt er veel meer gecarpoold, en dit is veel goedkoper dan met de trein. Onze chauffeur was een jong meisje, en het was best wel gezellig, maar het is zoooo moeilijk om niet in slaap te vallen. Ik probeer dit niet te doen, om het voor de chauffeur minder lastig te maken. Eenmaal in Leipzig aangekomen zijn we nog naar de Kentucky Fried Chicken geweest (opnieuw: lekker gezond!) en dan richting kot, om als een blok in’t slaap te vallen.

Maandag hadden we vroeg afgesproken aan school om ons in te schrijven voor Praag. Jammer genoeg geraakten we er niet meer bij, slechts beperkt aantal plaatsen. Zelf organiseren dus! We gaan waarschijnlijk samen met France (uit België). Binnenkort eens afspreken om alles te regelen. In de voormiddag heb ik dan samen met Remo in de bib gezeten, daarna gaan eten in de mensa. Daarna wou ik dan eens een andere bibliotheek gaan ontdekken: de ‘Albertina’: Ongelofelijk mooi gebouw, maar ongelofelijk ingewikkeld om zomaar random iets te zoeken. Eigenlijk moet je op voorhand al goed weten wat je exact wilt uitlenen, en dan op het plan zoeken waar bijvoorbeeld ‘Sociologie’ is. Er zijn 2 trappen, dus links en rechts, en dan in de zalen zelf ook nog trappen. Het is een beetje een doolhof, maar eens je je weg kent, is het echt wel een toffe bib. Ik heb een boek uitgeleend voor bachelorproef, eens zien wat ik daar in ga terug vinden. ’s Avonds naar de montagskneipe gegaan, voor de laatste keer in de ‘4rooms’. Dinsdag braaf naar de les geweest, en ook voor de  eerste keer dolmetschen (= tolken). Het is een lieve jonge vrouw, die dit vak voor de eerste keer geeft. En het voordeel is ook dat we met een kleine groep zijn (de 2^e groep is met meer dan 20), dus dat we veel aan bod zullen komen en minder bang moeten zijn om voor een groep te spreken. We hebben ook geen examen voor dit vak, maar zullen permanent geevalueerd worden. ’s Avonds ben ik naar  STUK (=Studentenkelder) gegaan en daarna nog als afsluiter naar de ‘Flower Power’, beetje uit de hand gelopen qua tijdstip, maar ’t was wel wijs. Woensdag en donderdag heb ik het rustig gehouden. Vrijdag chillen, beetje werken voor school, wraps bij Lize gegeten voor komen eten. Erna was er een erasmusfeestje! En omdat we een deal gemaakt hadden, dat we sowieso naar Weimar gingen gaan, stonden we zaterdagochten met hele kleine oogjes in het station om naar Weimar te gaan. Veel te weinig slaap… Het was eigenlijk ook niet zo speciaal, het regende de hele tijd en we waren moe. Koud en somber weer! Misschien is het mooier bij zonlicht. We hebben France nog wat beter leren kennen en al wat besproken voor Praag. Zondag was het wasdag, daarna nog  geskypet met mama en papa. ’s Avonds gekookt met Lize en hebben we nog wat  films gedeeld.

Week 5 begon goed. Op maandag eerst gezellig naar de Mensa met Lize en haar vriend Pieter-Jan, het was de eerste keer dat we elkaar ontmoetten, maar het was leuk. Daarna ben ik bij Remo en Rutger aan tafel gaan zitten, die blijkbaar al een halfuur aan het zwaaien waren, maar ik heb er blijkbaar de hele tijd door gekeken. Remo had trouwens toen een verrassingsfeestje gepland voor Vera (meisje uit Moldavië). Ze was dinsdag jarig, net zoals Eva en Pieter-Jan. Maar dus: al haar vrienden hier in Leipzig moesten doen alsof ze allemaal al heel wat gepland hadden, en dus alles wat ze voorstelde afwijzen, terwijl ze eigenlijk rond 19u bij Remo moesten zijn. Best wel heel spannend om dit allemaal te verzwijgen, en hopen dat niemand zijn mond voorbijpraat. Daarna zat ik in de bib zoals elke maandagmiddag en ik hoorde hoe Vera heel triest tegen Remo zei dat ze het zooooo jammer vindt dat er niemand kan komen naar haar feestje. Ik was natuurlijk heel hard gefascineerd door mijn boek, en heb dus daarom gedaan alsof ik het allemaal niet hoorde. Haha! 

’s avonds zijn we dan opnieuw naar de Montagskneipe gegaan, het was echt heel erg plezant! Uiteindelijk was het 4u, terwijl we om 9u absoluut naar de les moesten gaan, want we hadden vorige week de les niet kunnen volgen door aan het verkeerde gebouw te staan. Dit ging pijn doen… En effectief, dinsdagochtend piekte het wel een beetje, maar ik heb toch mooi braafjes opgelet.  Daarna terug in mijn bedje gekropen, want ’s avonds volgde er nog een feestje! (Dolmetschen = tolken, ging opnieuw niet door). Het verjaardagsfeestje was superleuk! Er was een arabisch voorgerecht, er was Spaanse Tortilla de patata (ofzoiets), Jacinto had pasta gemaakt, en er waren ook nog twee lekkere taarten en heel veel drank! De gitaar werd ook opnieuw bovengehaald, de buren kwamen meevieren (Joepie, nog eens echte Duitsers!), kortom, echt gezellig!

Op Woensdag heb ik dan maar uitgeslapen, want dit was een vrije dag, en we hebben dan geen vrij op 1 November. Ook nog een beetje opgeruimd enzo, want op donderdag kreeg ik hoogstaand bezoek uit België! Jaja, Mama en Papa kwamen helemaal met de auto naar Leipzig, weliswaar met een overnachting ertussen, en zo hebben ze ook nog eens een kleine vakantie gehad. Ik had les tot 16u45, dus rond 17u kwam ik aan bij mijn kot en zag ik onze auto staan! Heel veel blije gezichten en dikke knuffels! Dan al het gerief meegenomen in mijn kot en ook een mini-rondleiding gegeven (groter dan een keuken, badkamer en slaapkamer is het niet). En dan, le moment suprême: de valies vol koekjes en boekjes enzo! Mmmmmm! Direct de wereld laten weten wat ik allemaal gekregen had, en amai, nog nooit zoveel likes gekregen op fb als voor een foto vol koeken en snoepen :p Eerst mama en papa begeleidt tot aan hun hotel en daarna gezellig al wat Leipzig by night getoond en dan lekker gaan eten. Vrijdag  hadden we dan afgesproken aan Augustusplatz, omdat we een andere tramverbinding hadden; daar heb ik uiteindelijk nog een tijdje mogen wachten, en dan heb ik maar een boekje over Leipzig gekocht en wat beginnen lezen. Uiteindelijk zijn ze er toch geraakt en kon de stadsrondleiding beginnen! Alle bezienswaardigheden getoond, en natuurlijk ook alle shoppingcentra, en ze kunnen het bevestigen: het zijn er veeeeeeel! Ik ben dus dat weekend ook lekker verwend geweest met wat nieuwe kleren en heel veel lekker eten! Toen het begon te schemeren (hier rond 16u30) zijn we dan op een verwarmd terasje gaan zitten en heb ik lekkere warme chocolademelk gedronken, mmmm! Leuk toch in de herfst nog buiten kunnen zitten? :D Het was heel erg druk in’t stad omdat het vrijdagavond was, maar toch nog een leuke plaats gevonden bij Johann S., genoemd naar Bach ofcourse. Bach heeft nog geleefd in Leipzig en werd in de Thomaskirche begraven, dus alles in de buurt van die kerk werd naar hem genoemd. Heel lekker, royale porties en goedkoop! Lang leve Oost-Duitsland :D Zaterdagochtend nog wat rondgelopen met de oudjes in’t stad, maar eigenlijk hadden we ongeveer al het meeste gezien. Samen nog een lekkere Bratwurst gegeten (mijn eerste sinds mijn verblijf hier :p) en dan rond 16u vertrokken ze dan weer naar huis! Het was misschien wel een kort bezoekje, maar het was voldoende! Zo hebben we elkaar nog eens gezien en werd de lange periode doorbroken. ’s Avonds werd ik dan bij Eva verwacht voor de volgende ‘Komen eten’. Het werd Chicon Gratin, en Eva zou Eva niet zijn, moest het niet ongelooooofelijk lang duren voor het eten klaar is :p Maar dit werd helemaal goed gemaakt door het feit dat het superlekker was en het echt gesmaakt heeft! Daarna zijn we nog uitgegaan naar de Moritzbastei, waar Vera nog een tweede verjaardagsfeestje gaf :D De muziek was niet alles, maar het viel al bij al wel nog mee J. Zondag dan nog wat uitgeslapen, zoals het hoort op lazy Sundays, daarna werden we nog uitgenodigd bij Remo om Stoofvlees te eten, maar ik had al eten gekocht, dus ben ik wat later gegaan. Ik heb ook nog wat Belgisch bier meegenomen om de anderen eens kennis te laten maken met Belgisch bier! Mmmm! Het was een korte maar gezellige avond, mooie afsluiter van de week J

Dus heeft de man de les voortijdig afgebroken. Een beetje shocking, maar ja, van zo’n rare kerel moet je niet veel anders verwachten. ’s Avonds  zijn we kort naar de montagskneipe gegaan, omdat we op dinsdag onze eerste les Allgemeine Linguistik hadden. Dus dinsdagochtend mooi op tijd vertrokken naar de les, bleek dat die les in een andere faculteit plaats vindt. Onze eerste les dus al mooi gemist. Goede eerste indruk, haha! Dan maar weer huiswaarts. Voor de rest weet ik niet meer goed wat er allemaal leuk was tijdens de week. Op woensdag hadden we sprachtechnologie, de eerste keer dat ik het vak leuk vind, want eindelijk mocht er eens met de programma’s gewerkt worden. De vorige twee lessen gaf hij alleen maar uitleg via powerpoint, saai! Op donderdag niet echt iets speciaals, ’s avonds naar een jazz optreden gegaan, samen met de drie andere meisjes en France en haar vriendje. France komt uit Gent, dus wou ze met wat Belgen afspreken zodat haar vriendje ook kon meepraten. Leuk optredentje in een gezellig café. Vrijdag vrije dag, in de namiddag uitgenodigd bij Lize voor pannenkoeken!! Mmmmm! Daar hadden we al een tijdje zin in. Ook France en haar vriend waren er opnieuw bij. Net genoeg pannenkoeken zonder bruine suiker (want dat hebben ze hier niet) zijn we dan vertrokken naar een zuidelijker deel van de stad, om gratis naar een modeshow te gaan kijken. Het was Scandinavische mode, maar niet echt erg speciaal. Maar het was wel leuk om te zien! Toen we buitenkwamen ontdekten we de eerste sneeuwval. Gelukkig nog smeltende sneeuw, maar het was wel erg koud en het heeft de hele nacht gesneeuwd! Delphine en ik zijn daarna nog uitgegaan naar de Moritzbastei, waar er een jaren ’90 feestje was. Dat was heel leuk, en redelijk nostalgisch. Ook grappig hoe wij dan bv bepaalde liedjes niet kenden en alle Duitsers dan volledig uit hun dak gingen en wij wat stonden te wiebelen van de ene voet op de andere.
Zaterdag waren we uitgenodigd bij Jacinto, beter gekend als Jesus. Samen met Rutger, Francesco en Allessio wonen ze in een Studentenwohnheim meer in het oosten van de stad, veel verder van het centrum dan wij. Maar het werd een heel gezellige avond met heel wat spelletjes, en dankzij de uurwisseling hadden we ook geen enkel probleem met trams halen enzo. Heel erg lang onderweg geweest naar ons kot, met een kleine tussenstop aan het Hauptbahnhof voor een kleine hap. Op zondag werd er dus vooral geslapen.
Voor de rest ben ik die week ook sowieso eens gaan zwemmen, en ook samen met lize gaan lopen, maar ik weet niet meer precies wanneer. Ik moet toch nog een beetje sporten om al die Bratwurst kwijt te geraken he! In het vervolg mag ik mijn blog niet meer laten liggen, want herinneren wat je twee weken geleden allemaal gedaan hebt, is niet zo gemakkelijk. Zeker niet wanneer je weken goed gevuld zijn. ;)

Week 5 komt er binnenkort nog eens op!

xx

Uiteindelijk hebben we heel wat afgelachen, en al direct wat lectuur meegekregen. Volgende week moeten we ons thema vastleggen en daarrond een werk schrijven. Dat wordt nog vloeken denk ik.

’s Avonds gingen we naar de Montagskneipe, waar we de politieke kwestie in België nog maar eens bespraken want toen waren net de uitslagen van de verkiezingen bekend.

Dinsdag: amper les, geen eigenlijk. Mijn les van ’s morgens begint pas volgende week, en ook dolmetschen in de namiddag hebben we niet gekregen. We verstaan niet goed wanneer dat tolken eigenlijk begint, maar we zien wel. Daarna hebben we nog wat geshopt, en ben ik een paar winterschoenen rijker, ’t werd dringend! ’s Avonds iets gaan drinken op café en daarna nog naar een film gekeken, gezellig! J

Woensdag hadden we opnieuw Sprachtechnologie, het was een beetje saai, omdat het nog een inleiding was, volgende week wordt het normaalgezien leuker J

Daarna zijn we naar de erasmuscoördinatrice gegaan, en alles is eindelijk in orde, nu nog de laatste bevestiging van België, en dan zijn we eindelijk zorgeloos!

’s Avonds waren we uitgenodigd bij Remo, die nog een hele hoop Spaghetti had, dus het werd een gezellig avondje onder Vlamingen, met een privé optredentje van Remo himself! Als bedanking heb ik dan maar de afwas gedaan, maar tsjonge wat een vuile boel in die keuken :p Ik sta zelf niet echt bekend als de meest nette persoon, maar blijkbaar is zijn kamergenoot, een chinees, echt totaal niet netjes, en kuisen op 1 been (Remo heeft een gebroken voet) is ook niet echt gemakkelijk.

Donderdag les en niet echt iets speciaals gedaan denk ik.

Vrijdag is mijn vrije dag, heel mooi weer vandaag, dus heb ik ervan geprofiteerd en eens lekker sportief gedaan! Ik heb in het park achter mij gelopen, wel mooi met al die herfstkleuren, al voelde het wel op dat moment als zomer aan! In de namiddag heb ik als een echte huismoeder mijn was gedaan en ondertussen gekuist. ’s Avonds gingen we naar een dnb-feestje, beetje duur (€10), maar het was met een DJ uit Brazilië en één uit Londen, dus het was wel goed! Ik heb die avond ook de beste hamburger ever gegeten, dus ga ik zeker nog eens teruggaan naar daar! Het was een eettent aan de karli, de caféstraat van Leipzig, het bereiden van de hamburger duurde wel even, maar dat garandeert wel dat het ter plaatse gebakken werd enzo. Soms krijg je echt wel bucht. Maar hier dus niet! Een hamburger met alles erop en eraan voor maar €2.50, mmmmmmm! Het feestje zelf hebben we rond 3u verlaten, want de bassen stonden toen nog harder, en onze trommelvliezen konden het gewoonweg niet meer aan – niet overdreven!

Zaterdag ben ik samen met Lize gaan zwemmen in het zwembad hier vlakbij. Proper, en niet zoveel volk. Wel geen aparte kleedkotjes, in Duitsland hebben ze blijkbaar minder problemen met naaktheid in vergelijking met preuts België. Daarna ben ik naar’t stad gegaan en een wasrekje gekocht!

’s Avonds ‘Komen eten: deel I’. Ik had de eer op mij genomen om te starten, maar we zaten al met een probleem. Het gerecht dat ik wou klaarmaken, bevat varkensvlees, dus werd het komen eten op verplaatsing :D Ik heb dus chili con carne gemaakt op Delphine haar kot. Jammer genoeg zijn haar kookpotten veel te klein, maar echt veeeeel te klein, dus heb ik een beetje gesukkeld en moeten overgieten naar andere potten, terwijl je maar 2 kookplaten hebt in een mini-keuken. Maar het eindresultaat mocht er zijn! Yes, gescoord! :D Volgende week is het waarschijnlijk spaghetti, ook bij Delphine :D Ik heb zelfs al een ideetje voor wanneer het opnieuw aan mij is :D

Daarna zijn we naar een party in de WG van Chloé gegaan, een Frans meisje dat Lize kent. Het was daar echt gezellig en heel veel volk! Ook een tof meisje :D Ik heb toen ook de eerste keer Club Mate gedronken, een theedrankje dat hier echt een hype is. Best wel lekker! We waren ook al van plan om naar de Moritz Bastei te gaan, want Delphine had een gratis ticket gewonnen. Dus bleven we niet superlang bij Chloé, en hebben we daar nog een beetje verder gefeest. ’t Was wel leuk, maar niet speciaal. Duitse manier van uitgaan blijft wennen, in België is het beter :D

Zondag chill, wat huiswerk + bij Delphine de overschot van Chili con carne opgegeten

Geskypet met mama, papa en bram + Kayleigh! :D

vrijdag 12 oktober – Willkommensparty!

Geen les op vrijdag, dus lekker lui dagje. ’s Avonds was er een feestje. Eerst gingen we naar een café waar we al eens geweest waren met de kroegentocht, daar trad er een Big Band op van de Unief. Het was heel gezellig, maar een beetje te luid, waardoor we niet echt gemakkelijk Duits konden praten met de anderen. Er was ook een tombola, en lucky me!, ik heb een horloge gewonnen. Het is wel niet echt mijn stijl, maar als ik er iemand mee gelukkig kan maken, zal ik dat zeker doen. (redelijk klassiek met zwart leren bandje) Daarna trokken we naar de city club, waar er een Erasmus Party was. Heel leuk feestje, veel gedanst en mensen leren kennen. Zo ook Laurens, een echte Duitser. Het was niet zo gemakkelijk elkaar te verstaan door de luide muziek, maar het was wel gezellig. Door al die Erasmus-evenementen is het namelijk zo dat je vooral veel buitenlanders leert kennen, en eigenlijk spreek je dan allemaal een beetje gebroken Duits tegen elkaar, terwijl echte Duitsers je zoveel meer kan leren van iemand die Duits als moedertaal spreekt.

Uiteindelijk was het 5u voor ik sliep, jajaa, mamaatje heeft het zelfs gezien dat ik op facebook zat toen, ik word gecontroleerd ;)

Zaterdag 13 Oktober – Chill

Vandaag niet zoveel uitgestoken, wat bijgeslapen en daarna nog wat geskypet met mensen, boodschappen gedaan, en dan ’s avonds bij Eva op kot gekookt. We hebben patatjes met kip en champignonsaus gegeten, mmmm! Goeie koks :D

Zondag 14 Oktober – Uitstap naar Dresden

Om 10u30 werden we verwacht aan het station, dus hadden we genoeg op voorhand afgesproken om zeker op tijd te zijn. Natuurlijk kwam er weer een tram af, en heb ik gelopen en hem proberen tegenhouden tot de rest er ook aankwam, maar jammer genoeg lukte dit niet. Daar gingen de deuren achter mij toe, en was ik dus alleen vertrokken. Delphine en Lize moesten dus nog een dik kwartier wachten. Ik was eigenlijk dan nog een beetje te vroeg in het station, dus heb ik daar nog wat rondgewandeld. Aan het station hangt er eigenlijk een heel shoppingcentrum, één van de vele hier in Leipzig! Toen iedereen dan eindelijk gearriveerd was in het station stonden we bij de groep die alsmaar groter werd, ook de organisatoren stonden met grote ogen te kijken. Uiteindelijk bleek dat we met 138 personen waren! Met de stoptrein waren we bijna 2uur onderweg naar Dresden, ondertussen hebben de Vlamingen de politieke kwesties in België besproken, om toch maar wat intelligent te doen, en daartussen ook wel heel wat afgezeverd!

Dresden is een hele mooie stad, en ze hebben veel proberen reconstrueren, want zoals de meeste mensen waarschijnlijk wel weten, werd deze stad tijdens WOII volledig plat gebombardeerd. Hele leuke rondleiding gehad, maar na een tijdje hadden we er wel genoeg van. Daarna zijn we om 16u al gaan avondeten, lekker pastaatje en daarna - omdat we een zoetaanvalletje hadden- een lekker ijsje bij een Italiaans ijssalon. Met een overvolle maag teruggekeerd naar Leipzig, op de trein nog vlamingen leren kennen (!) Er zijn hier echt wel veel Belgen!

Oke, ik kreeg ’s morgens mijn ogen niet meer open - omdat ik nog steeds met een slaaptekort kamp – en besloot dan maar de les die we gepland hadden, 2 uur later te volgen. Dit was Vertalen van Engels naar Duits. Bij nader inzien is dit waarschijnlijk te moeilijk, omdat wij nooit dezelfde mooie structuren gaan kunnen volgen als al die moedertaal-sprekers. Na wat geblader in ons boekje ontdekte ik de les Vertalen Duits-Engels, en gelukkig konden we die dezelfde namiddag nog volgen. We denken dat dit gemakkelijker zal zijn, want uiteindelijk verstaan we Duits redelijk goed, en lijkt vertalen naar het Engels iets gemakkelijker. Het lijkt misschien een beetje overdreven en dat we niet veel moeite willen doen, maar het is echt niet gemakkelijk om vanuit je ene vreemde taal in de andere te vertalen.

Wat ook opmerkelijk is: tijdens ons examen mogen we ALLES gebruiken, behalve chatprogramma’s of iemand meebrengen. In tegenstelling tot België, waar we enkel een verklarend woordenboek mogen gebruiken, mogen we hier alle soorten woordenboeken gebruiken, dingen opzoeken op internet, … En uiteindelijk hebben ze ook wel gelijk, in het dagelijkse leven kunnen we alles gebruiken, dus waarom zo streng op een examen? We waren niet de enige erasmusstudenten die hierover verbaasd waren, ook de anderen hadden enkel de ervaring met alleen een verklarend woordenboek te vertalen. Lucky us!

Op naar onze derde les: British Youth Culture. Met dit vak kunnen we 5 credits verdienen en wordt er dieper ingegaan op de jongerencultuur in Groot-Brittannië. Het begin van de les vond ik behoorlijk chaotisch, maar toen ze de planning voor de lessen toonde, stond het me al wat meer aan. Ik ga waarschijnlijk moeten kiezen uit dit vak, of het vak van maandag: the four Nations. Ik zal er sowieso nog eens moeten over nadenken. Ook de manier van examen is anders dus ik twijfel nog een beetje. Wel een toffe lesgeefster. We shall see.

Daarna gewoon op’t gemak op kot gebleven en geskypet met Margot. Chance dat skype gratis is!

In de namiddag hadden we twee vakken: Sprachtechnologie, en Society, History and Politics. Van sprachtechnologie zijn we nog niet helemaal zeker, het lijkt mij natuurlijk zeer interessant om meet te weten te komen over de programma’s die we kunnen gebruiken bij vertalingen, maar het probleem ligt bij het feit dat we dit vak waarschijnlijk in het tweede semester in België krijgen. Afwachten wat de Erasmus-coördinator zegt. In dit computerlokaal ontdekten we het Duitse toetsenbord, dit wordt een hel om hiermee te leren typen. De klinkers met een umlaut ¨hebben namelijk elk een aparte toets, en de volgorde klopt ook niet. Hels voor iemand die blind typt.

Het andere vak dat we volgden, wordt gegeven door een rasechte Amerikaan, die er dan af en toe eens een Duits woord tussensmijt als vertaling, zodat de Duitsers altijd mee zijn. Ik vond het wel interessant, maar ik ben nog niet zeker of we het blijven volgen.
Het zit namelijk zo: momenteel volgen we meerdere vakken, omdat we nog niet zeker zijn wat we al dan niet mogen blijven volgen, dit wordt beslist door onze school in Gent. Het probleem is dat ze voor elke taal een bepaald aantal ‘credits’ (Studiepunten) verwachten, en je daar niet mag onder gaan. Nu zit het zo, dat het vaak 1 puntje scheelt, dus moeten we er een extra vak bijnemen, wat ons extra werk geeft. Hopelijk komt er snel een oplossing. Ik hoop tegen eind volgende week iets vast te hebben. Nu we extra veel lessen gevolgd hebben, kunnen we ook meer vergelijken en er de leukste uitkiezen.

’s Avonds was er een buddy-avond, en werden we opgesplitst. Geen slecht idee vind ik, want het is soms erg moeilijk om niet samen te klitten met de Belgen. Ik werd dus in een volledig nieuw groepje geduwd en ging dan samen met hen iets drinken. Ik maakte onder andere kennis met Kento, een Japanner uit Tokio, die nog maar in zijn tweede jaar Duits zit, maar echt vloeiend Duits spreekt, ongelooflijk! Dan had je ook nog Tania uit Rusland, Opher uit Israël, Vicky uit Oostenrijk, Anna uit Oekraïne en Eric uit China. Eric spreekt geen Duits en zit in zijn Master Chemie. Jullie zullen nu ook wel denken: Huh, een chinees die Eric heet? Dit was ook direct mijn vraag, en dit is eigenlijk zijn Europese naam. Hij dacht dus, dat wij zijn Chinese naam nooit gingen kunnen onthouden, dus heeft hij maar beslist om een tweede naam te nemen. In Europa is hij: Eric Ding, in China Ding Younghong, betekenis: Young = eeuwig en Hong = Groot, of iets in die aard. Dan kregen we het lumineuze idee om onze naam naar het Chinees te vertalen. Hij splitste mijn naam in de klanken ‘so’ en ‘fi’ en dan kreeg ik een hele mooie uitleg. ‘So’ stond voor een bloem die in bloei stond, en ‘fi’ voor de geur van die bloem, leuk he! :D Dan heb ik ook nog geprobeerd mijn naam in het Chinees te leren schrijven, maar dit is veel moeilijker dan gewoon wat natekenen (of misschien zijn mijn tekenkunsten zodanig slecht…) alleszins stond er geen bloem meer, maar een aubergine. Dit leidde natuurlijk tot algemene hilariteit. Daarna trokken we terug richting Moritz Bastei, waar we opnieuw samenkwamen met alle groepjes, en we gratis binnen mochten in die discotheek. Deze Moritzbastei was ooit een gebouw uit de middeleeuwen, daarna behoorde het tot een studentenclub en nu is het een onafhankelijk cultureel centrum. Je kan er gaan eten, voorlezingen volgen, en ’s avonds vormt de crypte zich om tot een ware disco. Het was een leuk feestje, en rond 2u zagen we ons bedje. Delphine had namelijk om 7u30 ’s morgens al les.

Lang geslapen vandaag, dan ’s middags gaan eten in de Mensa, het studentenrestaurant. Om 13u15 wouden we onze les Duits gaan volgen, jammer genoeg zat het lokaal al vol, en omdat we nog niet ingeschreven zijn voor dat vak, mochten we er niet meer bij. Dan zijn we maar naar de Karli getrokken, dit is de Karl-Liebknecht-Straße, een hele lange straat in Leipzig met een hele hoop cafés en winkeltjes enzo. We hadden er wel wat meer van verwacht, maar naar het schijnt is het ’s avonds wel impressionanter. Dat moeten we binnenkort dan eens gaan ontdekken.

Deze namiddag nog wat gepraat met mijn medebewoonster Iman, wat opgeruimd en dan om 20u was er het Lichtfest. Dit is een soort herdenking van de 8^e oktober 1989, een maand voor de muur viel.  Eerst was er een speech van een Hongaarse Minister en nog een andere belangrijke Duitser. Namen heb ik niet gehoord, want we waren een beetje te laat toegekomen. Daarna was er een optreden van het Leipziger Ballet, waarbij de evenementen vanaf de jaren ’50 tot 1989 chronologisch gedanst werden. Het was leuk om naar te kijken en erg origineel. Om 21u was het al gedaan! Daarna zijn we nog eventjes ’t stad ingetrokken, hebben we een zak Kräppelchen gekocht en een glühwein. Die Kräppelchen zijn vergelijkbaar met oliebollen, maar dan minder vet, en ook wel minder zoet. Het wordt ook geserveerd met bloemsuiker. Rond 22u teruggekeerd naar ons kotje, want we zijn eigenlijk allemaal redelijk moe.

Voor morgen staan er waarschijnlijk 2 lessen op het programma, en gaan Delphine en Eva naar een fietsenverkoop. Hopelijk hebben ze er morgen één.

Gute Nacht!

Eerste les: the four nations; gaat over de geschiedenis van de UK, lijkt mij wel interessant. Gaan we waarschijnlijk  blijven volgen, toffe leerkracht, en veel nieuwe informatie. Het hangt een beetje af van mijn andere lessen van Engels. In principe mogen we zelf onze vakken kiezen, maar moeten wel bepaalde richtlijnen volgen.
Duitsers hebben een vreemde traditie: in plaats van in de handen te klappen, kloppen ze met hun knokkels op tafel. Ik had dit al geleerd op school bij een mondeling vak, maar ergens vergeet je dat. Dus na een presentatie van een meisje van de studentenraad, werd er niet geklapt, maar geklopt! Erg vreemd, zeker omdat Eva en ik bijna begonnen te klappen. Blijkbaar wordt er na elke les op de tafel geklopt. Hopelijk neem ik dat niet over in België, stel je voor!

Dan middag gegeten in de Mensa, de studentenrestaurant van de Unief. Heel lekker, meer dan genoeg, heel veel keuze en dit maar voor €2.80. Daar kan Hogent nog wat van leren, echt! Bij ons op school is het veel te weinig, gaat het veel te traag, en betaal je meer. Het is ook een supergrote resto, ik denk dat er meer dan 500 man kan zitten, als het niet meer is. Nog een opvallende trend in Duitsland: de haarkleur. Rode haren, blauwe haren, een mengelmoes van kleuren, ik heb het allemaal al gezien. Al dan niet met stukken afgeschoren haar. Mooi kan ik het niet noemen.

Daarna nog wat geshopt in’t stad! Leipzig is echt wel een shoppingstad, bijna alle winkels van België, en nog andere ook J Had ik niet verwacht!

Toen ik naar huis wou gaan, weer een beetje gedesoriënteerd geweest, dus heb ik nog wat stadsverkenning gedaan. ‘k heb ook nog gordijnen gekocht, weliswaar niet de beste, maar ik trek mijn plan. Morgenvroeg zal ik wel merken hoeveel licht het tegenhoudt.

Tegen 17u terug naar school voor mijn volgende les. Jammer genoeg kwam ze niet opdagen, dus hebben we die tijd gebruikt om nog wat andere eventuele vervangvakken te zoeken, en dan besloten we om nog naar de volgende les te gaan. De moeilijkheid zit hem namelijk in het feit dat we van elke taal een bepaald aantal studiepunten moeten volgen, dus is het wat uitzoeken en foefelen. Die derde les was dan weer van een heel ander kaliber. Het gaat over de inleiding tot de literatuurtheorie, gegeven in het duits aan tweedejaarsstudenten. Maar die man ging zo rap dat we het niet allemaal konden verwerken en noteren tegelijkertijd. Niemand had een cursus, we weten ook niet of er wel één is, dus was het na een halfuurtje beslist dat we dat vak niet meer wilden volgen. Te moeilijk, te saai, en eigenlijk brengt het ons niet genoeg bij naar mijn bescheiden mening. ;)

Nu terug op mijn kotje, het is alweer veel te laat, en ik ben ongelofelijk moe. Maar ben toch blij dat ik heb kunnen skypen met mijn mamaatje en Julie. Twee heel trouwe lezers van deze blog, hihi!

Slaapwel! xxxxx

Luilekker dagje vandaag, eindelijk wat uitgeslapen, tot de man van wie ik een fiets wou kopen me wakker belde. We hadden afgesproken rond 13u aan de Augustusplatz. Weeral mijn tram gemist! Wel op enkele seconden (In het weekend rijden er ook veel minder!) Het was heel erg nipt, maar kijk, onze sport is hier korte sprintjes trekken! Uiteindelijk aan de juiste plek aangekomen. Staat daar een oudere man me op te wachten en vertelt hij mij met een saksisch accent dat hij de fiets niet bijheeft, maar dat hij mij gaat voeren. Eerst vertrouwde ik het niet helemaal, maar zijn vrouw was ook mee, dus was ik gerustgesteld. De fiets is echt wel nog leuk en heeft zijn verhaal. Die mensen hebben heel wat vakanties gefietst, bv. van Hamburg naar Leipzig, rond de Bodensee,.. Ik vind het wel leuk dat er mooie herinneringen aan hangen. Ze verkochten hem omdat de vrouw voor haar verjaardag een nieuwe gekregen had.  Het is een mooie damesfiets, oranje/rood-achtig, 3 vitessen en twee remmen. Een voorrem aan het stuur, en dan nog een rem door met je trappers achteruit te trappen. Daar moet ik nog aan wennen :p Maar voor de rest is het een toffe fiets ;)

Daarna wou ik eigenlijk mijn kot kuisen, maar dan kwam Remo (de jongen met de gebroken voet) af met het idee om iets te gaan drinken. Dan is de keuze snel gemaakt. Samen met Delphine en Lize ging ik naar de plaats van afspraak, waar we ook nog kennis maakten met Morganne en haar vriend. Morgane studeert ook vertaalkunde Engels en Duits, maar komt wel uit franstalig België. De gesprekken werden dus in 3 talen gevoerd, maar uiteindelijk verstonden we elkaar allemaal ^^

Daarnet nog gekookt op Delphine haar kot: Belgische kost : Worst met appelmoes en patatjes! Kan al ne keer smaken :D

Morgen heb ik mijn eerste lessen, en hopelijk dan eindelijk eens de tijd om mijn lessenrooster op te stellen. Momenteel is het nog een beetje chaos. & hopelijk ook eens foto’s uploaden.

Spannende dag morgen! :D

Ikeaaaaa :D Eindelijk! Uitgeslapen en dan naar het station getrokken om de bus te halen. Maar op één of andere manier zijn wij altijd te laat en moeten wij lopen achter trams of bussen. Dit was alweer het geval :p Dan maar een halfuurtje wachten. Uiteindelijk een bus gehaald, een kleine  drie kwartier rijden, en dan eindelijk IKEA :D Woehoeew! Love it (Delphine heel wat minder) 62 euro armer, maar wel een donsdeken en een hele hoop kadertjes en prulletjes en een badmat rijker stonden we buiten in de gietende regen. Weer achter een bus gelopen, die in de andere richting reed, maar ons afzette aan de juiste halte. Daar nog een twintigtal minuten moeten wachten, en dan weer naar huis. Eindelijk kon het inrichten beginnen. Daarna voor de eerste keer echt kunnen skypen met het thuisfront. Af en toe wat problemen met de verbinding, maar uiteindelijk hebben we wel het meeste kunnen zeggen J

Kort maar krachtig ;) 

Heel vroeg opgestaan, maar toch nog een beetje te laat door het slaaptekort richting centrum. Uiteindelijk heeft het de hele voormiddag geduurd. Tijdens het wachten door hebben we ook eens schoenen gepast: WANT! Maar eerst deze week nog eens verder kijken of er nog andere mooie zijn J Ik heb ook een soort kleedje gekocht: eigenlijk noemt dat een ‘playsuit’ het lijkt van ver op een kleedje, maar het heeft eigenlijk een broekje. Love it! Tegen 13u op ons kot, snel snel gegeten, want rond 14u30 moesten we terug in’t stad zijn voor een stadsrondleiding met de bus. Jammer genoeg was de bus zoooo comfortabel, en de voorbije nachten zo kort, dat ik de helft van de rit geslapen heb: shame on me! Maar ik heb toch nog een groot stuk gezien J

Na de hele leuke rondrit terug naar het kot, weer snel iets gegeten (ja, drukke dag!) want rond 19u30 moesten we al terug aan de Goethestraße staan, om een Kneipentoer te doen (kroegentocht). Uiteindelijk was de opkomst zo groot dat ze ons in vieren hebben moeten splitsen en uiteindelijk maar 3 cafés hebben gedaan. Het was wel erg gezellig, en vooral de bedoeling om te praten met elkaar en wat mensen beter te leren kennen. Er was een jongen die zijn voet gebroken had, en dus de hele afstand ook te voet met zijn krukken moest afleggen. Wij luidop, omdat we gewoon zijn dat er ons toch niemand verstaat; ‘oooh, ocharme diene jongen, ik zou da nie kunnen ze!’ draait hij zich om: ‘België? :D’ Coool nog Belgen in Leipzig! Twee taal- en letterkunde studenten Nederlands en Engels (Remo & Rutger), en nu leren ze dus een beetje Duits hier J Eigenlijk zijn er wel heel wat Belgen: Elk deeltje is vertegenwoordigd: wij voor de Vlamingen, Emilie is een Waalse en Jossphine is van Duitstalig België! Leuk!

Rond kwart voor één wouden we de laatste tram proberen halen voor Remo, de jongen op krukken, omdat hij ook in dezelfde straat als ons woont en dat best wel ver is voor iemand op krukken. Jammer genoeg hebben we die gemist L Ik heb hem nochtans proberen tegenhouden, en heel vriendelijk gevraagd of hij nog 5 minuutjes kon wachten, maar hij smeet de deur gewoon op mij toe. Andere oplossing: liften aan het kruispunt. Bij de derde auto hadden we prijs! Een jonge vrouw, die met een klein stemmetje zei dat ze niets kon weigeren aan mensen, maar eigenlijk wel heel bang was, heeft Remo dan toch meegenomen. We hebben Remo dan in die auto gedropt, en zelf te voet verder gegaan. Het was toen al de hele tijd aan het regenen, maar we trokken ons er niets van aan J We zullen waarschijnlijk nog genoeg in de regen lopen. Oh, nog iets grappig: die vrouw ging plots links afslaan, dus hebben wij: ‘geradeaus ‘ moeten roepen, want Remo wist het woord voor rechtdoor niet :p Toffe kerels, en we zullen ze waarschijnlijk wel nog een paar keer zien!

Eerste ochtend in mijn kotje. Vroeg wakker door de zon, maar niet zo erg, want om 9u30 werden we al verwacht om naar de BMW fabriek te gaan. Het was wel een tijdje rijden met de taxi, maar dat is niet zo erg. Alles werd betaald door de studentenvereniging, leuk! Eenmaal daar aangekomen moesten we nog even wachten voor de rondleiding begon. De lobby van de fabriek was behoorlijk indrukwekkend, het heeft ooit nog een architectuurprijs gewonnen. Al snel trok de band met auto’s die nog gespoten moesten worden onze aandacht. De geraamtes werden dus doorheen de hele fabriek gevoerd, door de lobby, gingen dan naar de verfmachine, en kwamen er dan in de juiste kleur uit. De idee hierachter is dat de hele fabriek, dus ook de administratieve kant, kan ‘meegenieten’ van het werk dat in een auto kruipt. Tijdens de toer zelf mochten er geen foto’s getrokken worden. Het was echt wel heel interessant om te zien. Ik wil een BMW! :D Er worden elke dag ongeveer 700 auto’s afgewerkt, en het hele proces duurt 6uur. Daarna worden ze ook nog allemaal getest op de rollen en op een parcours buiten. Nog een grappig deel van de rondleiding was de gids. Omdat we met heel wat nationaliteiten op baan waren, sprak hij in het Engels. Maar een Duitser die Engels spreekt, is een grappige combinatie. De klanken waren vaak fout, waardoor het soms even duurde voor ik doorhad wat hij wou zeggen. Zoals de V werd door hem als een W uitgesproken, dus had hij het over Wisitors en Elewators. Maar die man deed echt wel zijn best :D

Momenteel zijn ze bezig met de productieruimte uit te breiden, en gaan ze twee elektrische wagens bouwen in Leipzig. Daarvoor hebben ze ook 4 windmolens geïnstalleerd, met deze groene energie kunnen ze 90% van de energiekost voor de elektrische wagens bekostigen.

Tegen 13u waren we terug op ons kot, snel snel eten, want daarna wouden we eindelijk onze papieren in orde hebben. Eerste halte: de Bürgeramt, vergelijkbaar met de burgerlijke stand. Je moest dan zo een ticketje trekken zoals bij de slager: F11, en ze zaten nog maar aan A60. Oké, dit ging heel lang duren. Eerst even gewacht om te zien hoe snel het ging, niet dus, en dan zijn we maar wat gaan rondlopen in’t stad. Een paar kapstokken rijker en nog wat bureaugerief in een goedkoop winkeltje, de woolworth, gingen we terug. Nog steeds A… Wachten? Of naar de volgende halte; de school. We kozen voor de tweede optie, en gingen eerst op zoek naar het kantoor van Christiane Schmith, onze erasmus-coordinator. Dan terug naar beneden, en dan zagen we de lange rij voor een vervangingsstudentkaart. Daar dan beginnen aanschuiven, in de hoop dat het sneller ging dan in de Bürgeramt. Na een tijdje kwamen ze ons zeggen dat alle kaarten voor die dag uitgedeeld waren. Om te ontploffen dus.. Uiteindelijk geen enkel papier in orde voor die dag, onze teleurstelling wat verwerken door te shoppen. De DM afgeschuimd (vergelijkbaar met Di of kruitvat): shampoo enzo gekocht.

Dan zijn we snel terug naar ons kot gekeerd: internet installeren! Maar blijkbaar was het geen draadloos internet, en de kabel was nergens te bespeuren! Dan maar terug naar het centrum en zo’n internet kabel gaan kopen. Eindelijk internet! Woehoeeew! Eventjes kunnen skypen met Margot en mij ondertussen klaargemaakt om uit te gaan. We merkten toen dat we nooit op tijd konden zijn voor onze volgende afspraak om 20u, dan maar een halfuurtje later gevraagd. Ons afspraakje was namelijk bij Kuba, een pool die al een paar jaar in Duitsland studeert. Samen met zijn kotgenoot ging hij voor ons koken, en dan samen uitgaan. Uiteindelijk 3 kwartier te laat (oeps: en duitsers staan nochtans erg op stiptheid) toch nog aangekomen. Die jongen moet ook nogal wat van ons gedacht hebben, want door al onze miserie konden we niet ophouden van lachen. Hij dacht zeker dat we al gedronken hadden ofzo, hij verstond er zich niet aan. Het werd een erg gezellige avond, en de club dat we bezocht hebben, was ook heel tof :D Eerste echte kennismaking met het Duitse nachtleven is dus al positief.

Afgepeigert in ons bedje gekropen, met de alarmklok veel te vroeg: want we wouden absoluut ’s morgens onze Unikarte en Bürgeramt in orde brengen.

Eindelijk was het zover! Vertrekken uit de hostel richting ons nieuwe stekje voor de komende 4 maanden.
Eerste moeilijkheid: de valiezen weer maken én toekrijgen! Uiteindelijk is het wel gelukt, maar toch even moeten duwen en trekken.
Tweede moeilijkheid: alle valiezen drie verdiepingen naar beneden brengen! Genoeg gesport voor deze week dus ;)
Derde moeilijkheid: al het gerief naar ons nieuw kot brengen. We waren eerst van plan met de bagage te sleuren, maar omdat mijn ene valies al scheef rijdt en sleept over de grond, dus binnen de kortste keren kapot zou zijn, en we het eigenlijk ook gewoon niet meer zagen zitten, hebben we dan maar een taxi gebeld. Elk €5.60 armer waren Lize, Delphine en ik eindelijk op ons nieuwe kot! Eva had nog steeds niets beslist, en ging die middag nog op bezoek bij een toekomstig kot. (Ze heeft het trouwens gekregen, op een hele mooie locatie, dus ze heeft heel heel heel veel geluk gehad!) Een beetje jaloezie toen ik het zag, maar het is echt bijna onmogelijk om iets te vinden. Geluk hebben in het leven zeker? Ik ben alleszins heel tevreden met mijn kot.

We waren dus aangekomen. Eerst stond ik met al mijn valiezen voor de deur te sukkelen om de deur open te krijgen, want de kans was groot dat het ging omvallen enzo, het moet echt wel een vree uitzicht geweest zijn. Gelukkig was er dan een sympathieke jongen, die mij geholpen heeft. Als een echte gentleman heeft hij mijn valies tot aan de deur gebracht. Er zijn dus toch nog vriendelijke mensen hier! Dan zag ik mijn kamergenote Iman, uit marokko. Eigenlijk woont ze al zeker 2 jaar in Duitsland, en studeert ze voor Tolk. Er was wel eerst wat verwarring over welke taal we nu best tegen elkaar spraken, maar uiteindelijk is het Duits geworden :p. Na een kort gesprekje heb ik mijn valiezen geledigd. Wat een opluchting om alles eindelijk deftig te kunnen wegleggen. Leven uit valiezen is echt moeilijk :p Daarna ben ik bij lize gegaan, daar nog wat geholpen en dan kwam Delphine ook nog toe. Samen middag gegeten en een film bekeken. Best wel gezellig! En wat doet een mens tegenwoordig nog zonder internet. Het is hier een feestdag, dus was er niet veel open, we zijn dan maar een pizza gaan eten in een lekker restaurantje in’t stad. Niet zo duur en lekker! Sowieso nog eens teruggaan. Oh, we zagen daarvoor ook nog zo’n pommes d’amour – suikerappels – en we hebben ze aan €2 voor drie meegekregen, ze moesten blijkbaar op :D

Daarna was het eigenlijk te bedoeling om naar een theatervoorstelling te gaan, jammergenoeg ons vergist in het uur, en dus geen gratis voorstelling voor ons L Ochja, er zullen wel nog genoeg andere leuke dingen zijn zeker? Nadien nog naar Eva haar kot gegaan, daar even van het internet geprofiteerd, en nu terug naar het kot J Hier zit ik nu, zonder internet :p, ik kan eigenlijk niet meer zonder! Erg he..

Ik heb eindelijk ook mijn buurvrouw wat beter leren kennen. Daarvoor hield ze zich heel erg afzijdig als ik binnenkwam, en nu weet ik ook eindelijk waarom. In het dagelijkse leven draagt ze een hoofddoek, dus iedere keer als ik een vriend wil meebrengen, moet ik het snel zeggen, zodat ze één kan aandoen. Voor de rest is ze heel erg vriendelijk, mag ik al haar potten en pannen, borden en bestek gebruiken, MAAR er is 1 voorwaarde, géén varkensvlees. Rekening mee houden dus J

Morgen gaan we de BMW fabriek bezoeken, dan terug naar het kot, om internet te installeren. Daarna ons gaan aanmelden aan de Bürgeramt, ergens nog een papier afgeven, en een vervangingsstudentenkaart aanvragen. Met die kaart kunnen we overal al genieten van de studentenvoordelen. Zo mogen we gratis op de tram/bus na 19u tot 6u en in het weekend. Handig, want we zijn van plan om zaterdag naar de ikea te gaan, naar het schijnt kunnen we dat gemakkelijk met de bus doen. Zo kan ik op een goedkope manier mijn kamer wat aankleden. Normaal gezien gaan we ook nog eens kijken in tweedehandswinkeltjes, altijd leuk!

Nu kruip ik in mijn bedje, voor mijn eerste nacht hier op mijn kot. Hopelijk word ik niet te snel wakker van het licht, want momenteel heb ik nog geen gordijnen/doeken voor de ruit. Och, ik vind wel iets :D

Gute Nacht! Xxxx

Gisterenavond met de Wilma op café gegaan, ten eerste waren we al veel te laat op het trefpunt, gelukkig stonden er nog 2 organisatoren te wachten, maar eigenlijk niet op ons. Gelukkig konden we met hen meestappen, anders hadden we het zeker niet gevonden. Het café zelf lag wel een eindje verder, toch een goed kwartier stappen. Ze spreken gewoon op die plaats af, omdat het het meest centrale is.

Eenmaal aangekomen was het eerst nogal onwennig. We wisten niet goed wat doen, en iedereen zat al in groepjes. Dan zag ik Josephine, een meisje uit Duits-België dat we eerder ’s morgens bij de rondleiding hadden leren kennen. Uiteindelijk zijn we ergens bij gaan zitten en gewoon beginnen praten. Met een halve liter bier in de hand (want kleiner is niet de norm ) ging het praten al veel vlotter. Ik vind het leuk dat ik al wat complimentjes gekregen heb op mijn Duits, dat ik best wel goed praat. Het werd een hele leuke avond, met heel wat zever en interessante weetjes over Duitsland. Één van de Duitsers zei dat hij 2 Nederlandse zinnetjes kent: ik wil neuken in de keuken, en ook nog mooie schoenen, neuken? Hilarisch, want in het begin verstond ik helemaal wat hij wou zeggen :p
Nu is hij op zoek naar een Nederlandstalige zin met meer waarde, dus alle tips zijn welkom!

Dan plots kwam er een jongen op ons af, ik dacht: ‘wow, wat een knappe Duitser!’ tot hij zijn mond open deed, en hij blijkbaar ook een Vlaming is! :D Supertof, en hij kon ons ook heel wat tips geven, want hij zit hier zelf al anderhalve maand. En we hebben een gemeenschappelijke vriend! De wereld is toch klein!

Dan naar huis vertrokken, man! We zijn zeker drie kwartier onderweg geweest, maja, we moeten hier wel heel wat calorietjes verbranden :p

Deze morgen hebben  we uitgeslapen. Rond 9u heeft Delphine gebeld om onze koten te bevestigen en moesten we rond 14u langsgaan om te tekenen. Daarna heb ik nog wat verder geslapen, terwijl de rest gewoon nog wat chillde en nog dingen opzocht. Het was dus een luie voormiddag, maar we stappen elke dag echt heel veel, dus hadden we dat wel verdiend J We hebben dan maar gebruncht met toastbrood en choco van den Aldi en zijn dan vertrokken naar’t stad.

Eerste stop: De koten. Daar nog een tijdje moeten wachten, waren er nog wat problemen met welke kamer wie kreeg en wie dan je medebewoner was. Delphine en ik wouden beide het grootste kot, en Eva had nog niets beslist, dus hebben we geloot. Lize had 2 papiertjes gemaakt, met daarop ‘ja’ en ‘nee’, maar om te beslissen wie er 1 mocht kiezen, hebben we schaar steen papier gedaan. Het grappige was dat we beiden zeker 8 keer na elkaar hetzelfde gebaar gemaakt hebben. Uiteindelijk won ik met een schaar tegen papier :p Dus mocht ik het papiertje kiezen, spannend! Ik keek wat er opstond en YES! Ik had het grootste kot :D Op het bureau zelf was het dan nog wat uitkijken met wie we terechtkwamen. Uiteindelijk zit ik samen met een meisje van Marokko, Lize met iemand van de USA en Delphine met een Duitse. Dan mochten we sleutels gaan afhalen en zijn we elk om beurt naar onze koten gaan kijken en een briefje achtergelaten voor onze buurvrouw. Nog eens voor de duidelijkheid: We hebben elk onze eigen slaapkamer met bureau en kast enzo, die we kunnen afsluiten, en dan delen we ook nog een badkamer en keukentje met elkaar.
Ik voel mij helemaal opgelucht dat we eindelijk iets hebben, het is echt een last die van mijn schouders valt. Morgen kunnen we eindelijk verhuizen, nu nog een laatste nachtje in de hostel!

Tweede stop: Beate Herting van de universiteit. Zij moet ons helpen met ons lessenrooster. We hadden al begin juli een voorbeeld moeten opstellen, maar nu pas kunnen we echt kijken of de vakken nog gegeven worden en of alles wel goed gaat lukken. De school legt ons wel erg veel regels op over welke bepaalde soort vakken we moeten volgen en hoeveel studiepunten in totaal. Dit is erg sukkelen, want soms heb je 1 studiepunt tekort, en dan moet je een extra vak nemen enzo. In tegenstelling tot andere scholen, die gewoon studenten sturen, en die mogen gelijk wat volgen, daar steekt het niet zo nauw. Och ja, uiteindelijk zal het allemaal wel in orde komen. Dit zijn dus zorgen voor de komende dagen, maar eerst de grote verhuis!

Ofwel gaan we met de taxi verhuizen, ofwel gaan we een paar keer over en weer gaan met de tram, want sukkelen met al die valiezen tegelijkertijd zoals we moesten doen toen we op erasmus vertrokken, zien we niet meer zitten.

De derde stop was de aldi, waar we nog wat eten enzo kochten voor morgenvroeg en –middag. We moesten ook nog op zoek gaan naar een hoofdkussen en donsdeken, want dat is natuurlijk niet inbegrepen bij ons kot. In het winkelcentrum in het station vonden we niets, en we moesten absoluut nog iets vinden, want morgen is het een feestdag hier in Duitsland, en ’s avonds moeten we al in ons kot slapen. Uiteindelijk weer in de stad getrokken, in een dure winkel beland, dus hebben we eigenlijk een dik dekentje gekocht en een kussentje. Beter dat dan een nacht kou lijden. Het komt sowieso wel nog van pas J Daarna hebben we nog Mc Do gegeten! Mmmm

Ik ben blij dat we eindelijk weg kunnen uit de hostel, we amuseren ons wel, maar met vier in de kamer met al die valiezen is toch wel behoorlijk krap. En ne keer dat we ons volledig geïnstalleerd hebben in ons kotje, gaat het eindelijk doordringen dat we nu echt wel op Erasmus zijn. Momenteel voelt het nog vaak aan alsof we gewoon op vakantie zijn.

Ik ga pas donderdag internet hebben op kot, omdat ze het morgen door de feestdag nog niet in orde kunnen brengen. Morgen moeten we hier voor 11u uitchecken, onze valiezen kunnen we nog even laten staan, en dan kunnen we echt alles in orde brengen! Ik ga ook nog een systeem moeten zoeken om gordijnen ofzo op te hangen, want ik heb 2 heel grote ruiten, en om te slapen moet het toch wel donker zijn, hoewel ik me net bedenk dat het in de winter vroeg donker is, en ook laat weer klaar wordt. We zullen wel merken met de tijd of het echt nodig is.

Nu ga ik nog mijn laatste paperassen in orde brengen, en een soort planning opstellen en een to-do lijstje, want het is allemaal erg veel! Het harde leven van de Erasmus-student! ;)

Amaaai, drukke dag! Opgestaan rond 7u30, pijnlijk vroeg, want we kruipen meestal redelijk laat in ons bedje. Uiteindelijk een twintigminuten later dan gepland naar de Aldi, daar onze nieuwe Duitse GSM-nummer aangekocht. Eva was nog aan het kijken voor pasfoto’s te laten trekken, voor de inschrijving, maar de fotokotjes werkten jammer genoeg niet.
Dan zijn we doorgestapt naar de Goethestraße, een klein kwartiertje, waar we afgesproken hadden voor een rondleiding van de Universiteit. Mooi gebouw, en grotendeels vernieuwd. De faculteiten zijn wel redelijk verspreid, waardoor we toch heel wat gestapt hebben. Het grappigste was eigenlijk dat we een fotograaf meehadden, die foto’s voor de site van de Unief nam, wie weet verschijnen we er binnenkort op ^^.

We eindigden in de Beethovenstraße, waar onder andere de Translatologie gevestigd is. We zullen hier waarschijnlijk wel een paar lessen hebben. Toen was de tour gedaan en gingen we op zoek naar een soort woondienst. Ik heb daar mijn scouts-skills bovengehaald en ons probleemloos gegidst naar de juiste plek. Het was wel een tijdje wandelen, maar wie weet vinden we nog wel wat binnenbaantjes. Het kaartje is niet zo duidelijk. :p

Daar aangekomen was het middag, dus moesten we eventjes wachten want het was etenstijd! Ondertussen een papiertje ingevuld, zodat we daarna wat sneller behandeld konden worden. Die vent heeft zijn best gedaan en dan 4 koten tevoorschijn getoverd! We moesten dan wel heel wat zagen bij de Conciërges voor ze echt tijd maakten, maar gewoon druk opleggen, en dan komt er wat schot in de zaak.

Het zijn een soort koten die vergelijkbaar zijn met peda’s. Het verschil zit hem dat je precies met twee op kot zit: je hebt een voordeur, met dan een keukentje en een badkamer, die je deelt met de andere kamergenoot. Je kamer zelf heeft dan ook een eigen deur met slot, dus je hebt wel je privacy. Het is vrij sober ingericht, met een bed, kast, tafel, stoel en een rekje, maar wel heel praktisch. We waren direct onder de indruk, maar toen bleek dat er 3 kleine koten waren, en 1 groter, maar wel iets duurder en in een ander gebouw. We hebben dan een optie genomen, omdat we er nog eventjes wouden over nadenken. We waren met drie direct al overtuigd, behalve Eva, die er wat meer over twijfelde, omdat ze dacht dat ze misschien nog iets beters kon vinden in een WG, waarbij je echt met Duitse mensen samenleeft in een huis. Die ‘peda’s’ zijn misschien wel wat asocialer, maar wel goedkoper. En als we met drie/vier dicht bij elkaar zitten, zijn we sowieso nooit echt alleen J

We hebben dan nog even de winkel vlakbij gecheckt, de REWA, prijzen zijn ongeveer vergelijkbaar met delhaize, niet zo goedkoop dus.. Maar als we goed uitkijken , zal het wel meevallen. De tramhalte is ongeveer een viertal minuten stappen, dus dat is ook perfect!

Daarna zijn we met de tram (oeps, zwartgereden :p) terug naar de Augustusplatz gegaan, waar we naar de hoofdgebouwen gingen van de Universität. We wouden onze inschrijving in orde brengen, maar hebben ons eerst nog ingeschreven voor heel wat activiteiten. Ik vertel er deze week meer over. Dan bleek dat we ons niet meer konden inschrijven, blijkbaar deelden ze nummerkes uit en kon je pas rond een bepaald uur gaan. We begonnen al heel teleurgesteld terug te keren, toen Eva plots opmerkte dat er nog een pijltje stond voor erasmusstudenten! Yes! Het heeft dan eventjes geduurd, maar dan waren we toch eindelijk ingeschreven. Nog heel wat papieren en boekjes gekregen, en ook goodiebags! Echt leuk! Veel toffe spulletjes, zo post-its enzo J

Na de inschrijving nog naar prikborden gaan kijken met eventuele aanbiedingen van WG’s (koten), omdat we nog wat twijfelden. Hoe langer hoe meer  raakten we overtuigd van de “peda’s”, dus gaan we morgenvroeg bellen om te bevestigen! Joepie, hopelijk eindelijk een kot! Het enige probleem is nog dat we met twee/drie de grootste kamer willen :p (194 euro per maand, de kleintjes 165!) echt goedkoop he! J

Dan zijn we teruggekeerd richting hostel, met de Aldi als tussenstop. Avondeten en ontbijt voor maar €2! Must love Aldi!

Net gekookt en het heeft gesmaakt. Zo meteen terug naar het centrum, waar we met de WILMA (studentenvereniging voor Erasmusstudenten) op café gaan :D Eindelijk nog wat mensen leren kennen!

Ooh, nog iets grappigs dat ik vergeten vertellen heb, in onze straat is er een wiet-shop! Blijkbaar is dit hier legaal, en we stonden gewoon te kijken aan de ruit, want er hingen zo allemaal papieren over drugs, en wat effecten zijn en nevenwerkingen. Toen riep er plots een kerel van de andere kant van de straat of we marihuana wouden kopen, dat hij de beste had en dat het van Amsterdam kwam. Zo grappig! Wel vlug weggelopen, want het is een beetje een louche buurt zo aan het station.

Ben wel redelijk moe, dus we gaan het vanavond niet te laat maken, en morgen wat langer uitslapen hopelijk.

Tschüß!

Hehe, blijkbaar is er iets fout gegaan bij het kopiëren van mijn tekst, en de kleur van de achtergrond enzo heb ik ook niet gekozen :p

Om 9u ’s morgens is Delphine ook aangekomen en zijn haar oudjes weer naar huis vertrokken. Papieren en mails aan het bekijken om te zien wat we wanneer moeten doen.

Rond 13u zijn we naar ’t stad getrokken, wat winkeltjes bekeken, gegeten in de subway, de universiteit gezien, nog wat boodschappen gedaan, eigenlijk heel de tijd over en weer getsjold, trams en bussen uitgezocht enzovoort. Uiteindelijk nog eventjes naar de hostel geweest en daarna nog Indisch gaan eten. Nu terug op de hostel, dagplanning opgemaakt voor morgen en dinsdag. Het wordt een drukke dag. Nog steeds geen kot, en hopelijk morgen een grote doorbraak. Vandaag konden we eigenlijk niet zoveel doen, want alle diensten en plaatsen waar we meer info en zoekertjes konden vinden, zijn natuurlijk gesloten op zondag. We gaan ons morgen inschrijven aan de universiteit, dus hopelijk kunnen zij ons ook wat verder helpen J

We hebben wel op straat een gevecht meegemaakt, en de mensen zijn jammer genoeg niet zo vriendelijk. Echt raar :p Rare mensen die Duitsers. Binnenkort eens kennis met de jeugd ;)

Nu zijn we stikkapot, en gaan we op tijd gaan slapen, want het wordt echt wel druk deze week! Morgen gaan inschrijven en zorgen voor een Duits telefoonnummer, dan ook nog naar een speciale dienst voor koten. ’s Avonds een eerste welkomsfeestje ^^ Eindelijk wat mensen leren kennen :D

Naar het schijnt gaan we woensdag ook nog naar de Leipziger zoo. Cooool!

Pfft, internet in de Hostel is niet zo fameus, skypen lukt niet zo goed, en zit beneden in de gang te typen, omdat we op het derde verdiep echt een slechte ontvangst hebben. Hopelijk is het op mijn toekomstig kot beter! J

En oooh, Papa, je bent echt niet den enigen die het mopje ‘Wir haben viele leute gemacht’ maakt :p

Alles Liebe!

Na een zwaar feestje in het Scoutskaffee en heel wat gebleit bij het afscheid maar rond 5u in mijn bedje gekropen. Zo een zalig feestje! Ook een extra bedanking aan Margot&Katleen voor de grappige foto's! Bedankt aan Katleen&Koen om mij naar huis te escorteren en bedankt aan Mama om mij in mijn bedje te steken :) Ik was dus nog zwaar in dromenland toen mijn mamaatje mij rond 10 uur kwam wakker maken. Vandaag is het eindelijk zo ver, D-day! Spanneeeend! Rond 11 uur zijn mijn allerliefste vriendinnekes ‘De Sardienen’ nog langsgekomen, nog een uurtje getetterd en een afscheidscadeautje gekregen. Een zalig kaartje en ….. een blik sardienen! Grappig!

Vertrokken naar Leipzig, hele dag getsjoold met veel te zware valiezen. In Zaventem, in Berlin Tegel, dan op de bus naar het centraal station van Berlijn, daar nog een uurtje moeten wachten, dan op de trein naar Leipzig en dan nog een halve kilometer naar de Hostel. Resultaat: extra  armspieren bij, geïrriteerde Duitsers omdat we nogal veel plaats inpakken en een kapot valieswieltje. Als ik ooit nog een valies koop, dan is het er 1 met vier wieltjes, veeeeeeel handiger! (tip!)

Aangekomen rond 20u in de hostel, bleek dat we drie verdiepingen hoog zaten, zonder lift! Eerst met een klein valiesje naar boven gegaan en de deur opengemaakt. No way dat we al die valiezen gingen bovenkrijgen! Op dat moment passeert er een hele groep Hongaarse Karatémannen, ‘very nice girl, all very nice girls’. Geen moment getwijfeld: als ze ons dan toch very nice vinden, en sportief zijn, dan kunnen ze even goed in hun kimono of whatever hun spierballen laten rollen. En in no time was onze bagage boven ^^ Vrouwelijke charmes ftw!

Dan wat geïnstalleerd op de kamer, pompaf, internet opgezocht en een eerste contact met het thuisfront. Rond 22u beslist om toch nog iets te gaan eten, het is dan maar KFC geworden, lekkeeeeerrr! Het stukje Leipzig dat we al gezien hebben, is vooral het station mét shoppingcentrum en een winkeltje met Dirndls: KOPEN! :D Morgen eens gaan checken overdag, want het zijn marktdagen.

Het was dan uiteindelijk 2u voor we eindelijk sliepen, zoveeeeeel te vertellen aan elkaar. Hoewel we elkaar eigenlijk niet zo goed kennen, zijn we al veel te weten gekomen van elkaar, en we zien het keihard zitten! Al één gemeenschappelijke kenmerk ontdekt: L O M P!