Gisterenavond met de Wilma op café gegaan, ten eerste waren we al veel te laat op het trefpunt, gelukkig stonden er nog 2 organisatoren te wachten, maar eigenlijk niet op ons. Gelukkig konden we met hen meestappen, anders hadden we het zeker niet gevonden. Het café zelf lag wel een eindje verder, toch een goed kwartier stappen. Ze spreken gewoon op die plaats af, omdat het het meest centrale is.

Eenmaal aangekomen was het eerst nogal onwennig. We wisten niet goed wat doen, en iedereen zat al in groepjes. Dan zag ik Josephine, een meisje uit Duits-België dat we eerder ’s morgens bij de rondleiding hadden leren kennen. Uiteindelijk zijn we ergens bij gaan zitten en gewoon beginnen praten. Met een halve liter bier in de hand (want kleiner is niet de norm ) ging het praten al veel vlotter. Ik vind het leuk dat ik al wat complimentjes gekregen heb op mijn Duits, dat ik best wel goed praat. Het werd een hele leuke avond, met heel wat zever en interessante weetjes over Duitsland. Één van de Duitsers zei dat hij 2 Nederlandse zinnetjes kent: ik wil neuken in de keuken, en ook nog mooie schoenen, neuken? Hilarisch, want in het begin verstond ik helemaal wat hij wou zeggen :p
Nu is hij op zoek naar een Nederlandstalige zin met meer waarde, dus alle tips zijn welkom!

Dan plots kwam er een jongen op ons af, ik dacht: ‘wow, wat een knappe Duitser!’ tot hij zijn mond open deed, en hij blijkbaar ook een Vlaming is! :D Supertof, en hij kon ons ook heel wat tips geven, want hij zit hier zelf al anderhalve maand. En we hebben een gemeenschappelijke vriend! De wereld is toch klein!

Dan naar huis vertrokken, man! We zijn zeker drie kwartier onderweg geweest, maja, we moeten hier wel heel wat calorietjes verbranden :p

Deze morgen hebben  we uitgeslapen. Rond 9u heeft Delphine gebeld om onze koten te bevestigen en moesten we rond 14u langsgaan om te tekenen. Daarna heb ik nog wat verder geslapen, terwijl de rest gewoon nog wat chillde en nog dingen opzocht. Het was dus een luie voormiddag, maar we stappen elke dag echt heel veel, dus hadden we dat wel verdiend J We hebben dan maar gebruncht met toastbrood en choco van den Aldi en zijn dan vertrokken naar’t stad.

Eerste stop: De koten. Daar nog een tijdje moeten wachten, waren er nog wat problemen met welke kamer wie kreeg en wie dan je medebewoner was. Delphine en ik wouden beide het grootste kot, en Eva had nog niets beslist, dus hebben we geloot. Lize had 2 papiertjes gemaakt, met daarop ‘ja’ en ‘nee’, maar om te beslissen wie er 1 mocht kiezen, hebben we schaar steen papier gedaan. Het grappige was dat we beiden zeker 8 keer na elkaar hetzelfde gebaar gemaakt hebben. Uiteindelijk won ik met een schaar tegen papier :p Dus mocht ik het papiertje kiezen, spannend! Ik keek wat er opstond en YES! Ik had het grootste kot :D Op het bureau zelf was het dan nog wat uitkijken met wie we terechtkwamen. Uiteindelijk zit ik samen met een meisje van Marokko, Lize met iemand van de USA en Delphine met een Duitse. Dan mochten we sleutels gaan afhalen en zijn we elk om beurt naar onze koten gaan kijken en een briefje achtergelaten voor onze buurvrouw. Nog eens voor de duidelijkheid: We hebben elk onze eigen slaapkamer met bureau en kast enzo, die we kunnen afsluiten, en dan delen we ook nog een badkamer en keukentje met elkaar.
Ik voel mij helemaal opgelucht dat we eindelijk iets hebben, het is echt een last die van mijn schouders valt. Morgen kunnen we eindelijk verhuizen, nu nog een laatste nachtje in de hostel!

Tweede stop: Beate Herting van de universiteit. Zij moet ons helpen met ons lessenrooster. We hadden al begin juli een voorbeeld moeten opstellen, maar nu pas kunnen we echt kijken of de vakken nog gegeven worden en of alles wel goed gaat lukken. De school legt ons wel erg veel regels op over welke bepaalde soort vakken we moeten volgen en hoeveel studiepunten in totaal. Dit is erg sukkelen, want soms heb je 1 studiepunt tekort, en dan moet je een extra vak nemen enzo. In tegenstelling tot andere scholen, die gewoon studenten sturen, en die mogen gelijk wat volgen, daar steekt het niet zo nauw. Och ja, uiteindelijk zal het allemaal wel in orde komen. Dit zijn dus zorgen voor de komende dagen, maar eerst de grote verhuis!

Ofwel gaan we met de taxi verhuizen, ofwel gaan we een paar keer over en weer gaan met de tram, want sukkelen met al die valiezen tegelijkertijd zoals we moesten doen toen we op erasmus vertrokken, zien we niet meer zitten.

De derde stop was de aldi, waar we nog wat eten enzo kochten voor morgenvroeg en –middag. We moesten ook nog op zoek gaan naar een hoofdkussen en donsdeken, want dat is natuurlijk niet inbegrepen bij ons kot. In het winkelcentrum in het station vonden we niets, en we moesten absoluut nog iets vinden, want morgen is het een feestdag hier in Duitsland, en ’s avonds moeten we al in ons kot slapen. Uiteindelijk weer in de stad getrokken, in een dure winkel beland, dus hebben we eigenlijk een dik dekentje gekocht en een kussentje. Beter dat dan een nacht kou lijden. Het komt sowieso wel nog van pas J Daarna hebben we nog Mc Do gegeten! Mmmm

Ik ben blij dat we eindelijk weg kunnen uit de hostel, we amuseren ons wel, maar met vier in de kamer met al die valiezen is toch wel behoorlijk krap. En ne keer dat we ons volledig geïnstalleerd hebben in ons kotje, gaat het eindelijk doordringen dat we nu echt wel op Erasmus zijn. Momenteel voelt het nog vaak aan alsof we gewoon op vakantie zijn.

Ik ga pas donderdag internet hebben op kot, omdat ze het morgen door de feestdag nog niet in orde kunnen brengen. Morgen moeten we hier voor 11u uitchecken, onze valiezen kunnen we nog even laten staan, en dan kunnen we echt alles in orde brengen! Ik ga ook nog een systeem moeten zoeken om gordijnen ofzo op te hangen, want ik heb 2 heel grote ruiten, en om te slapen moet het toch wel donker zijn, hoewel ik me net bedenk dat het in de winter vroeg donker is, en ook laat weer klaar wordt. We zullen wel merken met de tijd of het echt nodig is.

Nu ga ik nog mijn laatste paperassen in orde brengen, en een soort planning opstellen en een to-do lijstje, want het is allemaal erg veel! Het harde leven van de Erasmus-student! ;)

Amaaai, drukke dag! Opgestaan rond 7u30, pijnlijk vroeg, want we kruipen meestal redelijk laat in ons bedje. Uiteindelijk een twintigminuten later dan gepland naar de Aldi, daar onze nieuwe Duitse GSM-nummer aangekocht. Eva was nog aan het kijken voor pasfoto’s te laten trekken, voor de inschrijving, maar de fotokotjes werkten jammer genoeg niet.
Dan zijn we doorgestapt naar de Goethestraße, een klein kwartiertje, waar we afgesproken hadden voor een rondleiding van de Universiteit. Mooi gebouw, en grotendeels vernieuwd. De faculteiten zijn wel redelijk verspreid, waardoor we toch heel wat gestapt hebben. Het grappigste was eigenlijk dat we een fotograaf meehadden, die foto’s voor de site van de Unief nam, wie weet verschijnen we er binnenkort op ^^.

We eindigden in de Beethovenstraße, waar onder andere de Translatologie gevestigd is. We zullen hier waarschijnlijk wel een paar lessen hebben. Toen was de tour gedaan en gingen we op zoek naar een soort woondienst. Ik heb daar mijn scouts-skills bovengehaald en ons probleemloos gegidst naar de juiste plek. Het was wel een tijdje wandelen, maar wie weet vinden we nog wel wat binnenbaantjes. Het kaartje is niet zo duidelijk. :p

Daar aangekomen was het middag, dus moesten we eventjes wachten want het was etenstijd! Ondertussen een papiertje ingevuld, zodat we daarna wat sneller behandeld konden worden. Die vent heeft zijn best gedaan en dan 4 koten tevoorschijn getoverd! We moesten dan wel heel wat zagen bij de Conciërges voor ze echt tijd maakten, maar gewoon druk opleggen, en dan komt er wat schot in de zaak.

Het zijn een soort koten die vergelijkbaar zijn met peda’s. Het verschil zit hem dat je precies met twee op kot zit: je hebt een voordeur, met dan een keukentje en een badkamer, die je deelt met de andere kamergenoot. Je kamer zelf heeft dan ook een eigen deur met slot, dus je hebt wel je privacy. Het is vrij sober ingericht, met een bed, kast, tafel, stoel en een rekje, maar wel heel praktisch. We waren direct onder de indruk, maar toen bleek dat er 3 kleine koten waren, en 1 groter, maar wel iets duurder en in een ander gebouw. We hebben dan een optie genomen, omdat we er nog eventjes wouden over nadenken. We waren met drie direct al overtuigd, behalve Eva, die er wat meer over twijfelde, omdat ze dacht dat ze misschien nog iets beters kon vinden in een WG, waarbij je echt met Duitse mensen samenleeft in een huis. Die ‘peda’s’ zijn misschien wel wat asocialer, maar wel goedkoper. En als we met drie/vier dicht bij elkaar zitten, zijn we sowieso nooit echt alleen J

We hebben dan nog even de winkel vlakbij gecheckt, de REWA, prijzen zijn ongeveer vergelijkbaar met delhaize, niet zo goedkoop dus.. Maar als we goed uitkijken , zal het wel meevallen. De tramhalte is ongeveer een viertal minuten stappen, dus dat is ook perfect!

Daarna zijn we met de tram (oeps, zwartgereden :p) terug naar de Augustusplatz gegaan, waar we naar de hoofdgebouwen gingen van de Universität. We wouden onze inschrijving in orde brengen, maar hebben ons eerst nog ingeschreven voor heel wat activiteiten. Ik vertel er deze week meer over. Dan bleek dat we ons niet meer konden inschrijven, blijkbaar deelden ze nummerkes uit en kon je pas rond een bepaald uur gaan. We begonnen al heel teleurgesteld terug te keren, toen Eva plots opmerkte dat er nog een pijltje stond voor erasmusstudenten! Yes! Het heeft dan eventjes geduurd, maar dan waren we toch eindelijk ingeschreven. Nog heel wat papieren en boekjes gekregen, en ook goodiebags! Echt leuk! Veel toffe spulletjes, zo post-its enzo J

Na de inschrijving nog naar prikborden gaan kijken met eventuele aanbiedingen van WG’s (koten), omdat we nog wat twijfelden. Hoe langer hoe meer  raakten we overtuigd van de “peda’s”, dus gaan we morgenvroeg bellen om te bevestigen! Joepie, hopelijk eindelijk een kot! Het enige probleem is nog dat we met twee/drie de grootste kamer willen :p (194 euro per maand, de kleintjes 165!) echt goedkoop he! J

Dan zijn we teruggekeerd richting hostel, met de Aldi als tussenstop. Avondeten en ontbijt voor maar €2! Must love Aldi!

Net gekookt en het heeft gesmaakt. Zo meteen terug naar het centrum, waar we met de WILMA (studentenvereniging voor Erasmusstudenten) op café gaan :D Eindelijk nog wat mensen leren kennen!

Ooh, nog iets grappigs dat ik vergeten vertellen heb, in onze straat is er een wiet-shop! Blijkbaar is dit hier legaal, en we stonden gewoon te kijken aan de ruit, want er hingen zo allemaal papieren over drugs, en wat effecten zijn en nevenwerkingen. Toen riep er plots een kerel van de andere kant van de straat of we marihuana wouden kopen, dat hij de beste had en dat het van Amsterdam kwam. Zo grappig! Wel vlug weggelopen, want het is een beetje een louche buurt zo aan het station.

Ben wel redelijk moe, dus we gaan het vanavond niet te laat maken, en morgen wat langer uitslapen hopelijk.

Tschüß!

Hehe, blijkbaar is er iets fout gegaan bij het kopiëren van mijn tekst, en de kleur van de achtergrond enzo heb ik ook niet gekozen :p

Om 9u ’s morgens is Delphine ook aangekomen en zijn haar oudjes weer naar huis vertrokken. Papieren en mails aan het bekijken om te zien wat we wanneer moeten doen.

Rond 13u zijn we naar ’t stad getrokken, wat winkeltjes bekeken, gegeten in de subway, de universiteit gezien, nog wat boodschappen gedaan, eigenlijk heel de tijd over en weer getsjold, trams en bussen uitgezocht enzovoort. Uiteindelijk nog eventjes naar de hostel geweest en daarna nog Indisch gaan eten. Nu terug op de hostel, dagplanning opgemaakt voor morgen en dinsdag. Het wordt een drukke dag. Nog steeds geen kot, en hopelijk morgen een grote doorbraak. Vandaag konden we eigenlijk niet zoveel doen, want alle diensten en plaatsen waar we meer info en zoekertjes konden vinden, zijn natuurlijk gesloten op zondag. We gaan ons morgen inschrijven aan de universiteit, dus hopelijk kunnen zij ons ook wat verder helpen J

We hebben wel op straat een gevecht meegemaakt, en de mensen zijn jammer genoeg niet zo vriendelijk. Echt raar :p Rare mensen die Duitsers. Binnenkort eens kennis met de jeugd ;)

Nu zijn we stikkapot, en gaan we op tijd gaan slapen, want het wordt echt wel druk deze week! Morgen gaan inschrijven en zorgen voor een Duits telefoonnummer, dan ook nog naar een speciale dienst voor koten. ’s Avonds een eerste welkomsfeestje ^^ Eindelijk wat mensen leren kennen :D

Naar het schijnt gaan we woensdag ook nog naar de Leipziger zoo. Cooool!

Pfft, internet in de Hostel is niet zo fameus, skypen lukt niet zo goed, en zit beneden in de gang te typen, omdat we op het derde verdiep echt een slechte ontvangst hebben. Hopelijk is het op mijn toekomstig kot beter! J

En oooh, Papa, je bent echt niet den enigen die het mopje ‘Wir haben viele leute gemacht’ maakt :p

Alles Liebe!

Na een zwaar feestje in het Scoutskaffee en heel wat gebleit bij het afscheid maar rond 5u in mijn bedje gekropen. Zo een zalig feestje! Ook een extra bedanking aan Margot&Katleen voor de grappige foto's! Bedankt aan Katleen&Koen om mij naar huis te escorteren en bedankt aan Mama om mij in mijn bedje te steken :) Ik was dus nog zwaar in dromenland toen mijn mamaatje mij rond 10 uur kwam wakker maken. Vandaag is het eindelijk zo ver, D-day! Spanneeeend! Rond 11 uur zijn mijn allerliefste vriendinnekes ‘De Sardienen’ nog langsgekomen, nog een uurtje getetterd en een afscheidscadeautje gekregen. Een zalig kaartje en ….. een blik sardienen! Grappig!

Vertrokken naar Leipzig, hele dag getsjoold met veel te zware valiezen. In Zaventem, in Berlin Tegel, dan op de bus naar het centraal station van Berlijn, daar nog een uurtje moeten wachten, dan op de trein naar Leipzig en dan nog een halve kilometer naar de Hostel. Resultaat: extra  armspieren bij, geïrriteerde Duitsers omdat we nogal veel plaats inpakken en een kapot valieswieltje. Als ik ooit nog een valies koop, dan is het er 1 met vier wieltjes, veeeeeeel handiger! (tip!)

Aangekomen rond 20u in de hostel, bleek dat we drie verdiepingen hoog zaten, zonder lift! Eerst met een klein valiesje naar boven gegaan en de deur opengemaakt. No way dat we al die valiezen gingen bovenkrijgen! Op dat moment passeert er een hele groep Hongaarse Karatémannen, ‘very nice girl, all very nice girls’. Geen moment getwijfeld: als ze ons dan toch very nice vinden, en sportief zijn, dan kunnen ze even goed in hun kimono of whatever hun spierballen laten rollen. En in no time was onze bagage boven ^^ Vrouwelijke charmes ftw!

Dan wat geïnstalleerd op de kamer, pompaf, internet opgezocht en een eerste contact met het thuisfront. Rond 22u beslist om toch nog iets te gaan eten, het is dan maar KFC geworden, lekkeeeeerrr! Het stukje Leipzig dat we al gezien hebben, is vooral het station mét shoppingcentrum en een winkeltje met Dirndls: KOPEN! :D Morgen eens gaan checken overdag, want het zijn marktdagen.

Het was dan uiteindelijk 2u voor we eindelijk sliepen, zoveeeeeel te vertellen aan elkaar. Hoewel we elkaar eigenlijk niet zo goed kennen, zijn we al veel te weten gekomen van elkaar, en we zien het keihard zitten! Al één gemeenschappelijke kenmerk ontdekt: L O M P!