oooh, heb een superervaring gehad... ik sta nu op de dienst spoedgevallen en van de week moest ik mee een vrouw uit de ambulance gaan halen. wat nu bleek, de vrouw was al in de auto bevallen. je zag eerst een babytje liggen, dan de placenta en de navelstreng. nadat de baby was losgemaakt heb ik meegeholpen hem te verzorgen. jeps, het was een jongetje.
wat een immens zalig gevoel dat je een pasgeboren kindje van een kwartier oud in je armen kan nemen, kleedjes kan aandoen, enz. nu ben ik toch erg aan het twijfelen of ik volgend jaar geen vroedkunde ga bijstuderen.
voor de rest hier nog zowat hetzelfde, nog steeds rotslecht weer, vriendelijke mensen, ....
alleen stage lopen op de spoeddienst is niet zo wauw... vaak word je over het hoofd gekeken en krijgen de surinaamse studenten al de voorrang. het is ook totaal niet te vergelijken met bij ons. je hebt hier echt niets waar dat je mee kan werken... geen apperatuur, geen materiaal....
kris bedankt voor je kaartje uit antwerpen, heb het vandaag aangekregen.
mis ook ontzettend het eten uit belgie. lekkere frietjes, lasagne, tomaten met gehakt... mmmm....kan niet wachten tot ik thuis ben ... koken zal je mama... hihi... en bomma haar zalige aardappelpuree.
Het regenseizoen is begonnen en dat merk je hier wel goed.
De ene moment regent het hier echt pijpenstelen, en de andere moment kan je lekker in de zon gaan liggen.
Sinds deze week sta ik op de spoedgevallen van het ziekenhuis.
Wel leuk om te kijken hoe het hier allemaal gebeurd, maar erg veel kan je niet altijd doen.
Infusen steken mogen stagiairs hier niet doen.
Aan de ene kant ook totaal niet erg want ze gebruiken hier vele langere en dikkere naalden.
Mensen hun aders zijn hier ook vaak ontstoken.
De hoofdzuster verwacht hier ook dat je ze steeds antwoord met ja zuster, nee zuster.
Dat is toch wel even aanpassen hoor.
Doet me echt denken aan die film: Ja zuster, nee zuster.
Je voelt je echt terug in belgië als 50 of 60 jaar geleden.
Voor de rest gaat hier alles nog goed.
Stage lopen neemt de helft van de dag in beslag en ben ook steeds heel moe als ik thuis kom.
Dus ik doe dan ook niet zoveel daarna.
Aan de andere kant slaap ik hier ook heel slecht.
Het bed is niet zo super, wordt echt ettelijke maal per nacht wakker en ben dan ook steeds blij dat het weekend is dat ik in de dag wat kan slapen .
Ik ben aan de ene kant al een beetje aan het aftellen om naar huis te gaan, omdat ik iedereenthuis wel hard mis, maar aan de andere kant is het hier echt zalig.
Alles rustig op het gemakje, prachtige natuur .
Voornamelijk al die auto uitlaatgassen
Ga ik echt missen hoor.
Zelfstandig ben ik hier ook geworden.
Je moet elke dag zien dat er eten op tafel staat, je moet inkopen doen, wassen, .
Dit weekend zijn we ook eens ergens anders naartoe gegaan doen de discotheek Starzz .
Le kafe dit is een cafe waar dat er allerhande van volk rondloopt.
Je komt er bijna alle blanke stagiairs tegen, en je hebt veel bier ..
Het bier is natuurlijk niet hetzelfde als een lekker Jupke, maar het kan er wel mee door.
Parbo bier bevat ook maar 5% alcohol, dus dat is net iets minder hihi .
Ik ben Sofie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fietje.
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Student verpleegkunde.
Ik ben geboren op 05/01/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
