Heb je een comics gerelateerde site? Wil je hier een link hebben? Mail me & Join the Club!
Comics, Graphic Novels, Strips, and much more ...
27-06-2007
Scalped - Jason Aaron ( W ) - R.M. Guera ( A )
Watch out !! Here are the prairie niggers from the rez !!
American loopt vol met ethnische minderheden die door immigratie onderaan de sociale ladder staan en een leven vol geweld, overvallen en drugs kiezen. Over hen zijn er al talloze verhalen geschreven.
The niggers from the Bronx. De italiaanse maffia . The hispanics in LA. De wijd verspreidde white trailer trash. Maar hoe zit het met de oorspronkelijke bewoners?
Jason Aaron brengt ons met Scalped een loeihard verhaal met een tot nog toe wat onbekendere ethnische groep met een hoog crimineel gehalte vanwege hun marginale leefomstandigheden in de reservaten. Na een paar honderd paar van systematische uitroeiing sloten rond 1960 enkele stammen overeenkomsten met de regering over de soevereiniteit over hun grondgebied en compensatie voor verloren land. Het casino dat de Seminolen in 1979 openden in Hollywood, Florida, was het eerste op indiaanse grond. De staat probeerde de tent te sluiten, maar haalde na een lange rechtsgang bakzeil. De zaak bereidde de weg voor de wet waarmee het stammen in 1988 mogelijk werd gemaakt casinos te openen. De wet is bedoeld om de armoede in de reservaten te bestrijden; de gokwinsten moeten ten goede komen aan de stam. Sommige indianen twijfelden of ze zich wel moesten inlaten met casinos. De blanken hadden immers al genoeg ellende gebracht: eerst alcohol en ziekten, later dood, verderf en deportatie, opsluiting in reservaten en ten slotte een uitzichtloze, schrijnende armoede. En als al zoveel indianen verslaafd waren aan alcohol en drugs, was het dan een goed idee ook nog gokverslaving binnen te halen? Door de casino's is de collectieve rijkdom fors toegenomen, maar de individuele armoede ook. Een groot deel van de gokkers komt immers uit de reservaten zelf. De casinos produceren gokverslaving, schulden, huiselijk geweld, criminaliteit, corruptie, georganiseerde misdaad, prostitutie en andere sociale ellende.
Genoeg materiaal dus om ons te voorzien van een stevig crime-fiction van formaat, gevuld met gokken, meth labs en dit alles verwoven met Native American History. We ontdekken algauw dat Aaron een brede waaier van personnages ten tonele brengt.
Daniel "Bad Horse", een undercover FBI agent die tegen wil en dank wordt te werk gesteld in het reservaat die hij als tiener onvluchtte, schopt vanaf de eerste pagina ongelooflijk veel keet. Hij verloochent en verafschuwt zijn roots maar wordt er telkens weer mee geconfronteerd. Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen the good guys en de villians. Zo heb je Red Crow die in de jaren 70 een activist voor de rechten van Native Americans was. Uiteindelijk wordt hij zodanig in de politieke molen meegesleurd, dat de morele keuzes die hem voorgeschoteld worden het heel onduidelijk maken of hij inderdaad de strijd voor zijn reservaat wint of verliest.
(On)bewust heeft Aaron ervoor gezord dat elke comic apart redelijk "self containing" is en daarom gemakkelijk instapbaar is voor elke lezer.
Ik ben alvast een fan van het eerste uur. De trade is beschikbaar vanaf augustus, voorbestellen kan hier.
Israel het land van de zelfmoorden, lange legerdiensten en ontwrichte maatschappijen. Waar niemand nog opkijkt van een lijk meer of minder of wanneer iemand verdwijnt.
"Exit Wounds" vertelt het verhaal van een jonge taxi chauffeur die door een onbekende vrouwelijke soldaat wordt opgebeld. Zijn vader, waarvan hij niet al te veel goede herinneringen heeft, zou in een plaatselijk aanslag om het leven zijn gekomen. Koby, de taxi chauffeur, hecht eerst niet veel belang / geloof aan het verhaal van Numi, de vrouwelijke soldaat. Hij gaat op onderzoek uit en treft een leeg appartement aan, zijn zus heeft ook niets gehoord van hun vader. Met vele ups and down starten Koby & Numi aan de zoekzocht. Al gauw wordt duidelijk dat niet alles is zoals ze verwacht hadden, iedereen heeft zijn geheimen.
"Exit Wounds" is het eerste Graphic Novel debuut van Rutu Modan, één van Israel's bekenste cartoonisten.
In eigen land maakte ze al naam en faam met "Nobody said it was going to be fun", een isrealische bestseller.
Echt spannend is deze Graphic Novel niet. Toch kan je hem niet laten liggen en lees je hem in een ruk door. Het verhaal is eenvoudig maar eerlijk en gevoelig. Ik heb er alvast van genoten!
Ok, Warren Ellis is voor velen al geen onbekende meer. Zijn reeksen, zoals Transmetropolitan, Authority, Planetary bewezen keer op keer dat hij talent heeft. Met de regelmaat van de klok, komt er wel iets nieuws uit van zijn hand. Bij Avatar leverde hij al volgende reeksen af zoals Scars, Bad Signal en Dark Blue. Nu komt hij op de proppen met een nieuwe serie, Black Summer, waarvan ik juist de preview gelezen heb.
Inhoudelijk is het een kruising van Transmetropolitan en The Boys. Natuurlijk kan je met 15 pagina's niet veel voorspellen.
John Horus is / was lid van The Eight Guns, die na een fatale missie enkele van leden verloor, ééntje zelfs een ledemaat. The Eight Guns waren populair tot op het moment van 09/11. De publieke opinie keerde sindsien zich tegen hun omdat ze de aanslag op WTC-torens niet hebben kunnen verhinderen. Ondertussen krijgen we de oorlog in Irak, de huidige president steelt twee verkiezingen etc. John Horus besluit daarom de President van de States te vermoorden en het land terug te geven aan de bevolking. Hij wil terug een people-democratie ipv een corperate-democratie.
Warren Ellis dijnt mee op het bon-ton gedachtegoed door zich uit te spreken tegen de Bush administratie en speelt daarmee goed in op huidige politieke sfeer. De tekeningen van Juan Jose Ryp doen me denken aan Geoff Darrow en sluit perfect aan bij de (another superf*cks) story setting.
Benieuwd wat de auteurs met de volgende nummers van plan zijn ... ? Ik ben alvast geprikkeld.
Op de vraag "Wat ik weet en vind van
Certified Graded Comics":
Persoonlijk vind ik dit
enkel interessant voor de echte prijsbeesten onder je
collectie. Ze kijken jouw comic na
op:
Kreuken, scheuren,
gaafheid, konditie van de nietjes (niet verroest), ontbrekende paginas
etc.
Papierkwaliteit. Oude
comics zijn gemaakt van houthoudend papier en dit is onderhevig aan licht, lucht
en vochtigheid. De nieuwe comics worden eerder gedrukt op chemisch papier en is
het aandeel van hout te verwaarlozen.
Drukfouten. Aangezien
vroeger gebruik werd gemaakt van rasterprinten / offset vertonen sommige comics
verschoven kleuren. Precies alsof een kind buiten de lijntjes gekleurd
heeft.
Restoratie. Zoals oude
boeken en eerste drukken van Kuifjes is het in sommige gevallen zo dat
verzamelaars meerdere beschadigde exemplaren van een nummer kopen om zo een gaaf
exemplaar te laten samenstellen door professionals.
...
De firma die dit doet,
is een onderdeel van een groter restauratie bedrijf dat al gespecialiseerd was
in oude munten en boeken. Waarschijnlijk met het
opkomen van e-bay was er duidelijkheid nodig over de toestand van de
comics. Veel te veel mensen
hebben een verschillende opinie over de toestand van een
comic.
Ik herinner mij van de
winkel verscheidene klanten die alle exemplaren uit de bak haalden van een nieuw
nummer en deze dan grondig bestudeerden om zo het beste exemplaar eruit te
halen. Het andere uiterste heb ik ook gekend, een klant die met opgerolde comics
in hun achterzak rondliepen. The Overstreet Price
Guide had al duidelijke en eerlijke richtlijnen over het graden van
comics. Dat er natuurlijke
bedrijfsmensen hier hun brood in zagen, was
onvermijdelijk. Zoals alles wordt dit
ook uitgebuit. Nu kan je nieuwe comics al gegraded op voorhand bestellen aan
persoonlijk waanzinnige prijzen ( 60 tot 90$ ).
Uw gegraded comics
worden gesealed terug opgestuurd, kan je ze wel terug openen om te lezen maar
dan moet je terug opsturen, anders verliezen ze hun certificaatwaarde (5$ per
stuk zonder shipping ipv 15$ per stuk). Je moet ze dan ook nog in dure Mylar bags opsturen onder speciale voorwaarden met UPS (waarschijnlijk niet de goedkoopste oplossing)
Persoonlijk zie ik er
enkel het commerciële van uitgeverijen en bedrijven in, voor de klant denk ik
dat dit enkel interessant is voor echte oude prijsbeesten uit de jaren 30 tot
eind 70. Ieder zijn mening natuurlijk.
Voor zover ik weet, is
deze service enkel in de States te verkrijgen. http://www.cgccomics.com/index.asp
is trouwens ook de enige die dat doet of anders op zijn minst
marktleider.
Indien er mensen zijn die hier al ervaringen mee hebben, laat me maar iets weten.
Het antwoord op je vraag "wat moet ik nu van Civil War" lezen en in welke volgorde is het antwoord eigenlijk heel eenvoudig:
Gewoon dit lijst je volgen
1) Prelude to CW
2) Civil War TP
3) Cw Frontline TP
de twee laatste moeten terug binnen komen.
Deze drie zijn essentieel genoeg om het geheel te kunnen volgen zonder teveel te missen.
De rest lees je tussendoor en slechts diegene waarvan je de karakters leuk vindt. CIVIL WAR: Black Panther TP is wel een goede introductie op de vernieuwde Fantastic Four. CIVIL WAR: X-MEN UNIVERSE TP is dan weer een goede aanloop op de nieuwe X-factor reeks die echt wel de moeite is. Peter David is terug van weggeweest en heeft duidelijk nieuwe ideeën.
Als ik me niet vergis vormt het ook een link met Son of M en Silent War. Ook dikke aanraders.
Hopelijk helpt je dit op weg.
Mvg,
Alison Bechdel hield reeds van haar 10 jaar nauwgezet een dagboek bij. Daarom kan ze putten uit een diepe bron van herinneringen om deze Graphic Novel neer te poten. Liefhebbers van "Blankets" (Een deken van sneeuw) gaan hier zeker hun gading vinden.
Vakkundig brengt ze verschillende facetten uit haar leven. Ze start met de introductie van familie door een vergelijking te maken met het griekse "Daedalus & Iccarus" epos. Het verhaal verlaat de traditionele manier van rechtlijnige cronologische opbouw en maakt verschillende sprongen om de familiale sfeer te verduidelijken. Al snel begin je vragen te stellen bij geestelijke gezondheid van haar vader, de kleurloze relatie van haar ouders en het obsessieve bijna manische restauratie gedrag van haar vader. Op sommige momenten krijg je het gevoel van een voyeur te zijn door intense detaillering en repeterende gedrag van de gebeurtenissen die haar leven tekenden. Ik ben blij dat ze uiteindelijk haar draai gevonden heeft in het leven, want de doorspekking van "I think ..." in het verhaal wekt de indruk dat ze een onzeker persoon was of misschien nog is. Het leuke aan deze graphic novel is dat hij toegankelijk is voor elke lezer. De sporadische, regelmatige of iets meer eisende lezer komt hier zeker aan zijn trekken. Het leest vlot, boeiend en aangrijpend.
Het verdient daarom zeker om mee te kunnen dingen naar "Graphic Novel" van het jaar!
Jaja, het helpt allemaal niet meer, het verstoppen van papa's comics achter gesloten deuren. Het maakt haar alleen des te nieuwsgieriger. Ze is 20 maanden ...
Wat doet papa allemaal achter die deur?? Welke schatten kan ik daar vinden??
Ik denk dat ik dat leuk ga vinden ...!! WOW, Cool "Mars Attacks". Papa let toch niet op !!
Cult-regisseur Tim Burton ("Batman", "Nightmare before X-mas", "Corpse Bride", "Edward Scissorhands"& ...) is gefascineerd door het leven van Marilyn Manson en Dita Von
Teese. "Het is zoals een sprookje van de Gebroeders Grimm". Perfect
materiaal voor een film dus.
Ok, het niet veel met comics en strips te maken, maar dit moest ik gewoon posten.
Als trouwe fan van Burton, hoop ik dat hij deze rechten te pakken kan krijgen.
Mijn favoriete acteur voor Manson is vast en zeker Johnny Depp. Er is er maar eentje die in de gestoorde leefwereld van Manson kan inleven. Alhoewel hij tegenwoordig een beetje teveel in de zalen te zien is. Oppassen voor de overkill, Johnny !!
Wanneer iemand zich het leven beneemt, blijven de nabestaanden in de kou staan. Als je daarbovenop niet echt antwoord hebt op het waarom van die dramatische gebeurtenis.
Het overkwam Willy Linthout, tekenaar van Urbanus, shrijvende medewerker van RoboBoy en gepassioneerd comicliefhebber. Linthout wil met Het jaar van de olifant aandacht vragen voor de
zelfdodingsproblematiek, en indirect voor de bestaande professionele
begeleiding van wie achterblijft, want zonder hulp riskeer je achteraf
knettergek te worden. Op een serene manier probeert hij dit rouwproces en dat vele anderen te verwerken en koos daarom voor een kleinere uitgeverij en potloodtekeningen.
Willy Linthout is de eerste om te zeggen dat de strip therapeutisch
werkt. 'Ik heb al dingen verzonnen voor die strip als ik echt diep zat,
maar om hem te tekenen moet ik me goed voelen, of ik zink er nog dieper
in weg. Ik zit wel eens te wenen aan mijn tekentafel als ik eraan werk.
Dat is allemaal niet erg, maar ik mag niet helemaal de dieperik ingaan
door aan de strip te werken, dan ben ik fout bezig. Maar als ik er aan
zit te tekenen voel ik me bijna altijd ontzettend goed. Omdat ik dan
het gevoel heb dat ik dichter bij mijn zoon kom.'
David Steenhuyse omschrijft "Het Jaar van de Olifant" als volgend:
"Het Jaar van de Olifant" slorpt je op, stoot af, is ontroerend, is bevreemdend surrealistisch, is emotioneel, is paranoïde,... Het is zoveel ineens. Hierna lees je best geen andere strip. De pietluttigheid van dat verhaal zou in schril contrast staan met de aanpak van Linthout... Wat een fantastisch medium is de strip toch als doorgeefluik."
Persoonlijk sluit ik mij hier volledig bij aan, ik had niet beter kunnen omschrijven. Momenteel zijn er al twee deeltjes van de acht verschijnen bij Bries, en liggen op jou te wachten in de betere stripwinkels.
Een bundeling van deze acht verdient zeker de term van "Graphic Novel" en hopelijk komt er engelstalige editie bij een gerenommerde uitgever zoals: Top Shelf, Drawn & Quaterly of Pantheon.
We bewonderen Willy Linthout en zijn vrouw alvast om hun doorzettingsvermogen in het dagelijkse leven en hun onvoorwaardelijke hulp aan lotgenoten.
Pas recent kreeg ik te horen dat CBS geen nieuwe afleveringen gaat uitzenden. Ze opteren voor reality show for no-brainers in plaats van series (sf) met een goed script en leuke, originele en spannende plotwendingen. De wereld gaat naar de kloten, echt waar. Overal kiest men voor de goedkope en op korte termijn oplossingen. Farscape moest destijds ook al wijken voor een uit- en leeggemolken Stargate-koe.
Jericho is een klein stadje in de US, dat na een het neervallen atoombommen in de Us tracht te overleven. Hoe gaan de inwoners om met angst, paniek en de overlevingsdrang die in de mensen naar bovenkomt? Hebben er nog anderen overleefd? Wie heeft die bommen laten ontploffen? Kunnen we die nieuwe mensen wel vertrouwen, onderdak en voedsel geven?
Zoals elke show eindigt ook dit seizoen weer spannend. CBS overweegt dankzij het grote gemor van duizende trouwe fans om alle plotlijnen te laten eindigingen in 2 uur durende special.
Ik schreef hem het volgende: Preacher, eigenlijk de schrijver Garth Ennis staat garant voor loei harde actie. Beeld je een scenario aan de hand van Quentin Tarantino op een coktail van speed en lsd en dit in de stijl van "From Dusk till Dawn". Jesse Custers krijgt de Genesis kracht tijdens een mis. Hij kan met
zijn stem mensen bevelen opleggen, houdt van ouderwetse café gevechten
en is op zoek naar God de vader om hem een schop onder zijn kloten te
geven. Hij kan hiervoor op de hulp rekenen van Tulip, een ex-liefje
dat op de vlucht is voor de maffia en op die van Cassady, een op en top Ierse
vampier dat liever bier drinkt dan bloed en gothic vampires sissies
vindt.
Mijn favoriet karakter is toch de eigenaar van het vleesfabriek, met
zijn ongelooflijke perverse fantasie.
Garth Ennis brengt trouwens dat
typetje nog eens naar voren in "Authority: Kev".
Meer vertellen would spoil the fun !!
Binnenkort zou HBO hier een tv-serie over willen maken.
Hun samenwerking (W+A) begon toen Garth Ennis "Hellblazer" aan het schrijven was en Glenn Fabry kwam er pas later bij. Als je van deze stijl houdt, kan ik je ook volgende titels aanraden:
Slowly but steady, we'll be adding loose comics and magazines.
You'll find them under category Graphic Format.
Due to big amount of single issues appearing every week, it's almost impossible to add scans of the covers and a full description. For the moment at least.
More info on the comics, you can find in the monthly Previews catalogue.
Rex Mundi wilt eigenlijk zeggen "Koning van de wereld".
Het verhaal speelt zich af in een alternatieve tijdslijn, waar magie een "volwaardig" beroep is dat zijn vertegenwoordiging kent dmv zijn Gilde.
De Kerk houdt Europa in ijzeren greep waarbij de "Inquistie" alom bevreesd is. Alles begint met een moord mysterie op een priester die belangrijke kerkelijk manuscripten bewaard. Smijt daar bovenop nog eens een variant van de "Free Masonry" en politieke machtspellekes en al gauw wordt er dan vergeleken met "De Davinci Code". Zeker als je weet dat ze op zoek gaan naar de Holy Grail. Ik sluit me volledig aan bij de schrijver die hetvolgende antwoord in een interview op Jazma Online:
Q:"Would you compare Rex Mundi to the DaVinci Code?"
A:"I guess I have to. I first published Rex Mundi in 1999, four years
before DaVinci Code. Oh well! I'd like to think Rex Mundi is a little
bit more interesting and in-depth than DaVinci Code. DaVinci Code, as I
see it, is just a schmaltzy re-hashing of Holy Blood, Holy Grail. I'd
like to think Rex Mundi begins where Holy Blood Holy Grail ends. For
those who don't know, Holy Blood Holy Grail was the first
English-language book that proposed the theory of the bloodline of
Christ. It was published in the 80s and is a major inspiration for The
DaVinci Code and Rex Mundi."
Er zit genoeg materiaal in het geheel veel spannender te maken. De schrijver brengt met krantenartikels aanzienlijk meer diepgang in het verhaal. Alan Moore bedacht deze formule voor het eerst in "Watchmen" en deed dit onder andere nog eens over in "League of Extraordinary Gentlemen". Hij zorgt ervoor dat het niveau boven de zoveelste in zijn genre ligt. Nog een belangrijk positief punt aan de serie is dat er een einde gepland is, momenteel zitten ze aan deel 24 en bij 36 zijn het afgerond moeten zijn.
Wil je ervan overtuigen dat het iets voor jou is, lees dan de online preview of lees meer op hun site.
De reeks Stormwatch heeft zijn ups and downs gekend sind zijn opstart in 1993 door Jim Lee. Het was één van de basisreeksen die deel uitmaken van zijn imprint: Wildstorm. Deze werd later opgekocht door Dc. Wildstorm moet een brug vormen tussen het brave en meer mainstream geörienteerde superheroes en de volwassen gerichte imprint Vertigo. Het Stormwatch team werd gesponserd door de UN, met een orbit satellite basis met de "Weatherman" als CEO . The Weahterman aka Henry Bendix, heeft cybernetische implantaten die rechtstreeks verbonden zijn met zijn brein zodat hij sneller en beter kan inspelen op internationale crisissen. Zijn Field Commander was Jackson King, aka Battalion, die weer later de rol van Weatherman zal overnemen.
Na een massale cross-over "Wildstorm Rising" neemt Warren Ellis het roer over en schrijft deze serie naar nieuwe hoogten. De serie krijgt zelfs een nieuwe start om zo nog meer lezers te trekken. Hij introduceerde allerlei nieuwe zaken, die hij later overneemt naar zijn andere series. Dit is een vertrekpunt die de moeite is om te lezen. Warren Ellis weet als geen ander om er structuur in te brengen en het geheel een leuke twist te geven.
Uit Stormwatch groeit dan "The Authority" voort, een superhelden team met ballen die uiteindelijk het heft in eigen handen nemen en bereid zijn om daarvoor op hun bek te gaan. Een andere serie is "Planetary" waarover ik alleszins ooit dieper wil op ingaan. Natuurlijk krijgen de Britten dan ook hun eigen team "The Monbarchy", voor de lezers die graag hun comics lezen onder invloed van LSD of mushrooms.
Daarna wordt de reeks nog wel eens opgepikt maar nooit met commercieel succes, alhoewel de serie mij altijd kon bekoren. Zeker de recente serie "Stormwatch: Post Human Division" waarvan de eerste bundel nog moet verschijnen, is er eentje om op je wish list te zetten. Sommige leden zijn hun krachten kwijt, de UN draait de budget zo goed als dicht en ze laten een paar criminele lunatiks in hun rangen. Genoeg stof om nog even door te gaan, daarom geven we Christos Gage (schrijver) en Dough Mahnke (artist)onze onverbreidelde steun.
