Soms als ik de radio aanzet en er is weer zo een praatprogramma op, heb ik normaal de neiging het direct weg te klikken. De monotone stem van de gast en de vragen van de interviewer (meestal een te sociale man die zijn woorden voorzichtig kiest om de luisteraar niet de hint te geven boze brieven te schrijven) die te cliché zijn voor woorden hou ik normaal nog geen 5 seconden vol. Af en toe kan ik het opbrengen te luisteren, en is er opzich wel een interessant onderwerp gekozen, maar word het helemaal ontkracht in meningen in plaats van nuttige feiten. De interviewer weet het dan zo naar mij te brengen dat hij de ambitie wel heeft om naar geluisterd te worden, maar zijn onderwerp zo te verkrachten met zijn vragen dat ik me afvraag of hij überhaupt wel een cursus interviewen heeft gehad. Om de arme man toch niet geheel af te kappen moet ik het hem nageven dat het wel een enorme leuke baan lijkt, presenteren en interviewen. Soms voel ik dan een beetje medelijden, omdat ik weet dat het een lokale zender is en de cijfers van het aantal luisteraars niet het dak uitstijgen. Dan denk ik, petje af voor de producenten die het ondanks de weinige feedback toch blijven doorzetten om het voor die paar vaste luisteraars het nog leuk te maken. Om toch telkens rond de tafel te gaan zitten en serieus een onderwerp te zoeken. Dan vind ik ook dat dat mensen zijn die van hun werk houden, en ondanks mensen als ik toch nog hun beste beentje voor zetten. Ik kan daar respect voor opbrengen, ook al zet ik de zender af en luister ik liever naar 3fm.
Ik voel me euforisch, geweldig gelukkig. Sinds ik iemand heb die mij aan andere dingen laat denken doet de rest er niet toe. Het lijkt allemaal zo makkelijk, vanzelfsprekend. Ik ben zo bang het te verliezen. Het is alsof, alsof niks in mijn weg noch die van hem staat. Alsof we volkomen onafhankelijk zijn, en iedereen dat begrijpt. Nu, ik heb geen ervaring, dus ik zal wel geen recht hebben van spreken, maar ik zeg het toch. Het voelt alsof ik mijn soul mate heb gevonden.
Je zachte lach, die zo veel kan doen zuiver en wit, rozette en katoen Je ogen die verder kijken dan mijn diepste gedachtes bij jou weet ik pas wat kracht is geen wegen die ik niet trotseren zou ik wil je, ik hou van jou
Ik mag dan wel jong zijn, misschien naif. Jonge kinderen weten niks van liefde enzo, blablabla. Bullshit. Al zeg ik het zelf. Vele mensen van in de 50 weten ook niet wat het is, wat helemaal niet erg is. Het geeft alleen aan dat iedereen zijn leven anders beleeft. De een weet eerder wat iets is dan de andere. Die mensen van 50 jaar weten dan weer andere belangrijke dingen die ik niet weet. Het is oneerlijk om zo te oordelen, puur omdat je als ouder iemand weet in welke fase iemand zich begeeft. Je mond houden, dat is pas wijs. Laat me zelf zien welke fouten ik bega, laat me zelf voelen welke pijn ik daarvoor moet lijden, laat me zelf beslissen welke dingen ik teweeg breng of deze goed of fout zijn. Klinkt kinderachtig, right... Misschien ben ik serieus, misschien is dit puur een uitlaatklep die ik zelf gezocht heb, misschien vraag ik om geen oordeel. Dit zijn tenslotte enkel woorden, zie je wat woorden doen? woorden zijn geweldig. Woorden vertegenwoordigen mijn gedachtes, gedachtes die in dit geval nooit hardop gezegd worden. Omdat het zinloos is deze woorden, deze gedachtes aan sommige te laten horen. Het zou zonde zijn als er niet meer aan hun word gedacht, verspilde woorden.
Je hebt wel eens van die dagen, dat je een onderbuik gevoel hebt. Alsof je weet dat er iets gaat gebeuren, alsof je voelt dat je instincten worden ingeschakeld. Meestal negeer je zo een gevoel, en gaat logica voor instinct. Een voorbeeld. Je ziet iets liggen en je weet dat je het mee moet nemen, je weet niet waarom, maar iets in je zegt van wel. Ik heb geleerd het dan ook mee te nemen, vaak blijkt dan dat ik het toch nodig moest hebben, maar niet op een manier dat je dat zelf had kunnen voorspellen. Wow dit klinkt echt heel erg vaag :p . In ieder geval. Mijn vriend was op vakantie in Spanje en ging daar snorkelen in een koraal. Die ochtend had ik al zo een zwaar gevoel in mijn maag, een raar gevoel, een soort spanning. Ik negeerde het en ging een stuk fietsen. Toen ik terug kwam had hij me gesmst dat er iets verkeerd was gegaan, betreffende hij. Hij vertelde me dat hij onderkoelt was geraakt op zee. Hij praatte er zo luchtig over, maar ik weet hoe die dingen gaan. Hij wist hoe die dingen gaan. Je lichaam stelt altijd prioriteiten als het aankomt op overleven, als je lichaam onderkoelt raakt wordt alle warmte vast gehouden in je vitale organen, in je romp en je hersenen. Het eerste wat word uitgeschakeld zijn je tenen en vingers, dat loopt door naar je handen/voeten vervolgens je benen/armen. Het ligt aan je onderkoeling tot hoe ver je lichaam gaat de warmte te bewaren, maar als die delen worden uitgeschakeld in water heb je een probleem. De meeste verdrinkingsdode komen ook door onderkoeling omdat ledematen worden uitgeschakeld en je dus niet meer kunt bewegen, met de dood als gevolg. Heel dramatisch allemaal. Maar hij heeft het gelukkig overleefd. En het klinkt misschien als bullshit, maar dat gevoel, ik weet zeker dat het dat was. Op school had ik het ook. Ik vroeg aan mijn vriendin wanneer er eens een brandoefening zou komen, want ik voelde me raar en ik had gedroomd over vuur. Twee uur later brak er brand uit bij de w.c's , weliswaar aangestoken, maar toch... De vriendin waaraan ik het twee uur eerder vroeg was in shock geraakt, want zij had een brand fobie. raar hoe zoiets loopt, hoe het menselijk instinct zo vaak wordt onderdrukt omdat we ervan zijn overtuigd dat logica beter is dan gevoel. Soms is dat zo, maar het is ook wijs om eens naar je gevoel te luisteren, er kunnen dingen mee worden voorkomen.
Het is weer eens zo een dag dat je dingetjes moet doen en af moet krijgen. Ik zat te denken, wat als we eens niet die verplichtingen hadden, die anderen ons meestal opleggen, hoe zou mijn leven er dan uit zien? mijn eigen indeling... Het zou ook saai zijn in zekere zin. Maar soms snap ik niet waar mensen het ooit vandaan hebben gehaald andere mensen iets te verplichten.Het zal uit zekere zin ook wel zijn gekomen uit verveling, of het zit gewoon in onze aard. Misschien heeft het iets te maken met leiderschap, het gevoel dat je de macht hebt een andere iets te laten doen, al doen ze het liever niet. Zelf probeer ik zo min mogelijk een ander iets te verplichten, omdat het gewoon verkeerd voelt. Ja ik zit er vandaag niet echt in, maandag weer school en dan moet je nog een werkstuk in elkaar zetten over iets waar je helemaal niks afweet. Gelukkig is er internet en is het allemaal zo gevonden. Het lijkt me dat het vroeger echt heel erg lastig moet zijn geweest met al die boeken...
Als je dan iets afhebt is het wel altijd een fijn gevoel van voldoening. Dan heb je weer tijd voor andere dingen, uitgaan met je vriendinnen/vrienden en een leuke date hier en daar. Ontspannen. Want daarom zijn we hier, naar mijn mening tenminste. Zijn we een evolutie van miljoenen jaren doorgaan om ons leven zuur te maken met verplichtingen die we onszelf uiteindelijk aan doen? nee. Leven is een paradijs, en ja ik geef toe, er zijn ook dingen die moeten gebeuren op zijn tijd, maar er moet ook ruimte zijn voor genieten. En soms denk ik dat de mensheid beter af zou zijn geweest als we zouden leven op onze instincten, we zouden technologie en luxe niet missen omdat we het nooit zouden hebben gekend. Gewoon leven op basis en op het nodige. En soms ben je blij dat je een overgeevolueerd ras bent, anders zouden we geen mobieltjes hebben :p. Of verwarming.
Ik weet dat deze blog niet gelezen wordt, door wie dan ook. Maar het is een fijne wijze om toch alles eraf te schrijven. Iedereen heeft zijn problemen, maar aangezien niemand dit leest, maakt het ook niet uit als ik ze opschrijf. Ik heb een vriendin, ze is flink naar de klote, psychisch, ik wil alles voor haar. Ik speel de psychiater, maar dat ben ik niet, ik weet niet of ik nu alles verkloot of alles beter maak. Ik weet niet wat er in haar hoofd omgaat om niet te eten, is het voor aandacht? of is het echt zo dat ze in de knoop zit met haar uiterlijk? Ik ben er voor haar, ik loop niet weg, zoals vele hebben gedaan, maar ik heb werkelijk geen idee hoe ik het moet aanpakken. Het is raar. Alsof je een gebroken beeld wilt voorkomen te laten vallen, je weet dat het geen zin heeft maar je gaat constant na waar het fout heeft kunnen gaan. Ik weet niet, op een hele rare manier gezegd, hoe ik mogelijk de lijm kan zijn. Moet ik streng zijn? Moet ik een steun zijn? of gewoon weg een vriendin die vrijdag avond naar een kleffe film gaat kijken met haar. Ze is radeloos, ik ben radeloos.Haar lichaam eet haar van binnen naar buiten op, iedereen om haar heen kan enkel toe kijken. Komt ook nog eens bij dat ze verliefd is, maar te verlegen om stappen te zetten. Hij werkt bij een pizzeria, ze durft alleen naar hem te kijken. Hij, een jongen die pizza's bezorgd, kan haar redding zijn, hij kan haar meer zelfvertrouwen geven. Hij kan haar weer laten eten.
Een nieuw jaar, ook al zie ik de verschillen niet tussen de dagen. Of tussen de nacht en de dag. Water blijft gewoon water, grond gewoon grond en de bomen blijven waar ze eerst waren. Een nieuw jaar, een uitvinding van de mens om een nieuwe start te kunnen maken, in welke vorm dan ook. Dan besef je je ineens dat tijd iets relatiefs is, iets wat je niet kunt vast pakken, iets dat je alleen kunt vastleggen en bederft binnen een seconde. Een houvast voor besef, een idee waar we in leven. Aarde kent geen tijd, iets is er of iets is er niet. Er zijn geen dagen, er zijn dag en nacht. Gedurende de dagen leef je, kijk je, voel je en beleef je. In de nacht rust je en denk je na over wat je hebt meegemaakt. Dat is leven, tijd is geen leven, tijd is een verslaving. Een verplichting. Want voor dat je het weet is het voorbij. Leef dus zo veel als je kunt, geniet van de dagen en belevingen. Voor je het weet is er weer een jaar voorbij...
soms heb je een helder moment, kent iedereen wel, zo een moment van realisatie... zo een moment dat je je heel erg licht voelt en bijna charismatisch. Nou, u raadt het al, ik had zo een moment vandaag. Je ziet alles dan heel anders dan normaal, er is een heel andere manier van kijken. ik zag ineens wat de mens heeft gemaakt, hoe ongelofelijk ingewikkelde dingen wij teweeg hebben gebracht. kijk maar uit je raam, tenzij je in een bos woont of extreem dun bevolkt gebied, zie je dat zeker 90% van de omgeving is gevormd door mensenhanden. de bomen, planten en elk stukje grond is precies zo ingericht naar de wil van de mens. Dan heb ik het nog over natuur, laat staan de materialen. er zijn nog maar enkele plekken op de wereld waar de mens nog niet is geweest, en met niet, bedoel ik zelfs geen wandelaars of touristen. er zijn echt nog maar een enkel paar plekken waarvan de mens niks af weet, ze zijn te tellen op twee handen, misschien zelfs op een hand... In principe maakt dat niet zo veel uit, dat de mens zo veel weet. Maar het ligt nu eenmaal in de aard van de mens (ofwel het creative gebied van het menselijk brein) de neiging te hebben alles te veranderen of in te richten naar eigen inbreng. Geen gebied blijft ongeschonden waar de mens komt. we halen er dingen weg, verplaatsen het of vernietigen het. We muteren zelfs ons eigen DNA of dat van onze nakomelingen naar eigen wil. Als we willen kunnen we onze eigen nakomelingen in elkaar zetten, net als een bouwpakket van de Gamma. En hoe moeten we dit beoordelen, als slimste dier op aarde? is het slecht? Naar mijn mening wel. Zodra de mens macht krijgt over iets, is de neiging er snel er iets van te muteren. Wil je echt dat je kind het mooiste word van de klas, met blauwe ogen en een mooi figuur? of wil je die macht overdragen aan de natuur en je menselijke brein en instincten eens links laten liggen en afstand doen van die verleidelijke macht. want daar gaat het toch om? Je eens laten verrassen van wat de natuur teweeg kan brengen, eens zien hoe prachtig een gebied dan is. Negen maanden met een futus (in later stadia een baby) in je buik is een geweldig geschenk, een verrassing van de natuur.
Toch, ik moet ook zeggen dat de mens ook geweldige dingen teweeg hebben gebracht. Ook al is dat enkel voor de mens een voordeel op sommige vlakken, en kan de natuur er vaker niet van profiteren. Maar als voorbeeld naar een positieve verandering door de mens is het streven naar het redden van de aarde, als bewijs dat ons ras ook sympathie voelt en waardering voor de aarde, ook al hebben we voor die realisatie eerst moeten afbreken wat we hadden. Ik kan eigenlijk geen goed voorbeeld verzinnen wat ten goede is gekomen voor de natuur, enkel wat ten goede kan komen voor de natuur in de toekomst. Neem zonnepanelen en windmolens. Voor we daar iets van merken zijn we een tijdje verder, maar het principe dat de mens het streven heeft naar verbetering van fouten is al een bewijs dat de mens spijt heeft van fouten en berijd is deze te verbeteren al moet dit over een langere tijdlijn.
En dat ons ras gelooft, of niet gelooft in bovennatuurlijke dingen. Misschien een bewijs van de wanhopige staat waarin de mens zich verkeerd op dit moment, maar ook het bewijs dat de mens een houvast heeft. zowel in goede als in slechte tijden. als is het een god, een massias of in de vorm van een levensvorm, al gelooft een mens niet, onderstreept dat nog meer de mensen die wel geloven. Het is hoop, het is kracht en het is iets waar we altijd op terug kunnen vallen. Er is misschien niet altijd geloof in de mens, of in ons kunnen, maar er is altijd geloof geweest in iets wat we niet zien en voor sommige wel kunnen voelen of enigszins merken in ons dagelijks doen.
dus, sommige van ons ras (de mens) geloven in enkel ons, ons leven en dat wat erbij komt, de dood. sommige geloven in de natuur, en de kracht van de evolutie. en een andere (zeer grote groep) gelooft in het bovennatuurlijke. Misschien komen we er nooit achter, wat er nou wel en niet is. En daar heb je de macht weer, het streven naar het weten. Misschien geloven we daarom wel, om onze macht over te geven naar onwetendheid en ons overgeven aan iets wat we niet weten, een mysterie. Onze werkelijke aard, of in ieder geval het verlangen daar naar.
als je begint met het gebruiken van deze site krijg je een bericht waarin staat wat je kan doen met de site. je mening geven bijvoorbeeld, over rampen en het nieuws. tja, daar voel ik dus niks voor, in ieder geval nu nog niet. of gedichten schrijven, daar heb ik al mijn site voor... maar ik zal het denk ik wel gebruiken om er af en toe een te posten.
nee, eigenlijk ben ik begonnen met deze blog met het gegeven in mijn achterhoofd iets mee te maken als in die ene film, hoe heette die ook alweer... Julia en Juliette volgensmij. over een meisje dat in de voeten wilt treden van haar heldin blablabla bullshit. Zij begint ook haar blog op internet en word daarmee wereld beroemd. ze verteld over haar streven naar het voltooien van een kookboek door er elke dag iets uit te koken, een blog vol recepten en spannende kook avonturen dus. klinkt saai, maar ik was gefacineerd door het idee dat je leven zo raar kan lopen, zonder dat je daar eigenlijk op hebt gerekend... twee maanden geleden zat ik nog in een dip, of het nou aan het weer lag of niet. Ik kwam iemand tegen, iemand op wie ik al heel lang zat te wachten maar nooit kwam. Ik dacht een tijdje niet aan hem, en toen ik niet meer op hem zat te wachten, kwam hij langs... tja, hoe typerend :p . alsof je een slechte film kijkt met iemand die op een late avond nog een script in elkaar moet flansen. geen genot om naar te kijken, maar als je er zelf in speelt, is het een heel ander verhaal... Ik geloofde niet in zoiets als een leven waarin alles loopt zoals je het zelf bepaalt, een leven waar je trots op bent, ik bedoel, elk leven heeft zijn dalen, maar dat moet, toch? zonder dalen zijn er ook geen wegen die naar iets beters lijden, ik ben trots, ik ben trots op wat ik nu heb.
Het is onvoorspelbaar hoe lang geluk 'houdbaar' is, hoe lang blijft het bij je, wanneer is het weg... het is zo fragiel en ongrijpbaar als lucht, terwijl ongeluk zo solide is, het blijft bij je hangen en is moeilijk kapot te maken. ik hou mijn geluk zo veel mogelijk gespaard, zo ver dat kan... zo lang ik het geluk ken en erken, erken ik het ongeluk en is het makkelijk te negeren. de transformeren in geluk.
Kun je overslaan als je wilt, zoals de titel al luid, een hersenspinsel wat ik wil delen met totaal vreemden.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
