Zondag avond en maandag avond werkte het stromen water plots
niet meer. Bijgevolg werd het dus terug een kattenwas. Op zich vond ik dit niet
erg want ik ben het ondertussen als wel gewoon geworden. Plots viel de
elektriciteit ook uit, daar stond ik dan Het is dan maar een kattenwas met
kaarslicht geworden. Best nog wel eens gezellig eigenlijk . ik moest wel
oppassen dat men handdoek niet door de kaars zou gaan , maar voor te rest is de
kattenwas vlot verlopen hoor !
Dinsdag ben ik nog een keer gaan wandelen met Maaike naar
het meer en terug naar boven. Toen we de zangles nog een keer passeerden konden
we het niet laten om nog een keer een kijkje te gaan nemen. Wanneer hun liedje
gedaan was werd het plots heel stil. Er werden 2 stoelen vrij gemaakt waar ik
en Maaike op mochten gaan zitten. Wat volgde was een helle uitleg in het
Kinyarwanda waar ik niets van verstond. Quenie die ik eerder had leren kennen
vertelde me dat het nog niet gedaan was en dat we nog niet mochten weg gaan. We
bleven dus maar mooi op ons stoeltje zitten. Even later werd het pas echt stil
en keek iedereen plots naar de grond , wat ze aan het doen waren , ik weet het
nog steeds niet ( waarschijnlijk aan het bidden of zo iets ) We moesten in
ieder geval mee doen ! Dus kop naar beneden en proberen niet te lachen. Wanneer
we dit gedaan hadden ging iedereen plots naar buiten , het was dus toch gedaan.
Toen we mee naar buiten ging en vroegen er 2 mannen ons os we hun misschien
Engels talige liedjes wilden aanleren. Dit zagen we met 2 wel zitten. Tegen
dinsdag moeten we een paar liedjes uitzoeken die we de mensen willen aanleren ,
maar het mocht niet over God gaan ! Best wel grappig want 5 minuten daarvoor
waren ze nog aan het bidden.
Woensdag mocht ik dan mee op pad met het CBR team. Deze mensen
gaan naar verschillende dorpjes om daar mensen te onderzoeken en ze eventueel
door te verwijzen naar het ziekenhuis in Gahini. Na een rit van 1 uur op een
verharde weg volgde er nog een rit op een onverharde weg, ik werd hellemaal
door elkaar geschud en die mannen in de auto maar lachen met mij omdat wij in
België zulke wegen niet hebben.Het was
net of we in de middle of nowhere waren beland , en dan plots duikt daar dan
toch nog een dorpje op met een school en zelf een klein ziekenhuisje . een
beetje verder moesten we zijn. een klein lokaaltje dat normaal een winkeltje
was werd omgetoverd tot onderzoeksruimte. In een kamer van 3 op 5 werden de
patiënten 1 voor 1 onderzocht. Aan de ene kant konden de patiënten hun ogen
laten controleren , aan de andere kant van de kamer werden de mensen met
fysieke letsels onderzocht . dit onderzoek bestond meer uit een vraaggesprek
en een paar bewegingen die de patiënten moesten uitvoeren. Alles werd in een
blauwe boek genoteerd en de volgende patiënt mocht komen. Toen we terug gingen
vertrekken kwam er een oudere man aan onze auto naar geld vragen. Ik merkte
duidelijk dat deze man psychische problemen had en ik probeerde hem dan ook
niet al te veel aandacht te geven. De man sprak Engels , Frans en Kinyarwanda door
elkaar, ik verstond er dus helemaal niets van. De man is uiteindelijk weg
gelokt met een muntstuk van 100 FRW. Wanneer hij dit te pakken had , marcheerde
hij zoals een echte soldaat verder. Wanneer ik even later vroeg aan de dokter
die in ons gezelschap was, wat er met de man aan de hand was , vertelde hij mij
dat de man een soldaat was geweest in de genocide en dus zeer veel mensen had
vermoord. Het was een straf van God dat de man nu zo was geworden. Ik heb zeker
wel 2 keer na gevraagd of hij echt geloofde dat God dit werkelijk had gedaan,
maar de man was er heilig van overtuigd dat God dit had gedaan.
Hierna zijn we nog even een stukje verder gereden. Ze wilden
mij nog een speciale berg laten zien. De trommelberg !! het was de top van de
berg die volledig in steen was. 1 plekje was speciaalwanneer je hierop klopte met een steen hoorde
je een hol geluid een halve meter verder was het dan niet meer hol , heel raar
!de geschiedenis van de berg was dat er
vroeger mensen op deze berg kwamen dansen en kwamen trommelen op trommels.Het was dus een meer dan geslaagde dag !!
Donderdag zijn we een keer naar de andere kant van de berg
gaan wandelen, kwestie van die kant van de berg ook te verkennen ! we kwamen
uit aan een klein smal padje dat we konden afdalen. Hellemaal onderaan de berg
was nog een klein meer. Best wel prachtig om te zien. Onderweg kwamen we
huisjes tegen waarvan we niet konden geloven dat hier mensen in zouden
wonen Toen we de berg terug wilden beklimmen
zat er een boer met zijn koeien achter ons ! we hebben er dan maar de pas
ingezet omdat die koeien achter ons zaten. Even later waren we beide moe van de
beklimming dat we even aan de kant zijn gegaan en de koeien hun eigen weg
konden gaan.
Vrijdag 10 Februari is een speciale dag voor mij !!Ik ben precies 1 jaar samen met het liefste
vriendje van de hele wereld !! Via deze weg wil ik hem nog een keer laten weten
dat ik hem ongelofelijk graag zie en dat ik het spijtig vind dat ik op een dag
als vandaag niet bij hem kan zijn !
